Για το μυθιστόρημα του Yasmina Khadra «Χαλίλ» (μτφρ. Γιάννης Στρίγκος, εκδ. Πατάκη).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το μυθιστόρημα του Javier Cercas «Ο μονάρχης των σκιών» (μτφρ. Γεωργία Ζακοπούλου, εκδ. Πατάκη).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το μυθιστόρημα του James Baldwin «Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει» (Μτφρ. Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις).

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη

Για το μυθιστόρημα του Manuel Vilas «Ορδέσα» (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Ίκαρος).

Του Νίκου Ξένιου

Για το μυθιστόρημα του László Krasznahorkai «Η επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ» (μτφρ. Μανουέλα Μπέρκι, εκδ. Πόλις).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το μυθιστόρημα του L.P. Hartley «Ο μεσάζων» (μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, εκδ. Καστανιώτη), «ένα κείμενο που αρνήθηκε τη σύντομη λάμψη του «μοντέρνου», αναζωπυρώνοντας την άσβεστη φλόγα του κλασικού».

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Για το μυθιστόρημα του Friedrich Ani «Η μέρα χωρίς όνομα – Μια υπόθεση για τον Γιάκομπ Φρανκ» (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Gutenberg).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο «Ένας καλλιτέχνης του ρέοντος κόσμου» (μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός).

Της Νίκης Κώτσιου

Για το μυθιστόρημα του Stephen King «To Ινστιτούτο» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Κλειδάριθμος).

Του Διονύση Μαρίνου

Για το ιδιότυπο μυθιστόρημα του José Carlos Somoza «Το σπήλαιο των ιδεών» (μτφρ. Μελίνα Παναγιωτίδου, εκδ. Πατάκη), που εξελίσσεται στα χρόνια της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Για το μυθιστόρημα της Kate Elizabeth Russell «Σκοτεινή μου Βανέσα» (μτφρ. Φωτεινή Πίπη, εκδ. Ψυχογιός), μια ιστορία για τη σεξουαλική και ψυχική κακοποίηση στις ποικίλες εκφάνσεις της.

Του Διονύση Μαρίνου

Για τη συλλογή διηγημάτων του Felisberto Hernandez «Κανείς δεν άναβε τα φώτα» (μτφρ. - επίμ.: Γεωργία Ζακοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο), του θεωρούμενου ως πατριάρχη του Μαγικού Ρεαλισμού. 

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Για το μυθιστόρημα της Sara Mesa «Ένας έρωτας» (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ίκαρος).

Του Μιχάλη Μοδινού

Για το μυθιστόρημα της Marilynne Robinson «Στο σπίτι» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο), όπου διαπλέκονται ιστορίες υψηλής συμβολικής αξίας, μακριά από φτηνή αισθηματολογία ή διδακτισμό.

Της Νίκης Κώτσιου

Για το μυθιστόρημα του Orhan Pamuk «Ιστανμπούλ – Πόλη και αναμνήσεις» (μτφρ. Στέλλα Βρετού, εκδ. Πατάκη), μια σύζευξη της αυτοβιογραφίας του με την βιογραφία της γενέτειράς του.

Της Έλενας Χουζούρη

Για το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν «Σε πρώτο πρόσωπο» (μτφρ. Γιώργος Μπλάνας, εκδ. Ψυχογιός).

Του Γιώργου Βέη

Η πόλη ως μνήμη κι ως παλίμψηστοτο στο μυθιστόρημα του Sebastian Faulks «Η ηχώ του Παρισιού» (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ, εκδ. Κλειδάριθμος).

Του Μιχάλη Πιτένη

Για το μυθιστόρημα του László Krasznahorkai «Η επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ» (μτφρ. Μανουέλα Μπέρκι, εκδ. Πόλις).

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη

Για το βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα του Colson Whitehead «Τα αγόρια του Νίκελ» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Ίκαρος), μια ιστορία για τη ζοφερή πλευρά της Αμερικής.

Του Νίκου Ξένιου

Για το μυθιστόρημα της Bernardine Evaristo «Κορίτσι, γυναίκα, άλλο» (μτφρ. Ρένα Χατχούτ, εκδ. Gutenberg).

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Για το μυθιστόρημα του Jeffrey Eugenides «Αυτόχειρες παρθένοι» (μτφρ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Πατάκη) – μια ελεγεία για τις ιδανικά όμορφες, άπιαστες και αιώνια απροσπέλαστες αδελφές Λίσμπον.

Της Νίκης Κώτσιου

Με αφορμή το νέο μυθιστόρημα του Jo Nesbo «Το Βασίλειο» (μτφρ. Σωτήρης Σουλιώτης, εκδ. Μεταίχμιο), συγκεντρώνουμε τα εκτός σειράς μυθιστορήματά του, αυτά που δεν έχουν ως πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Για τον τόμο του Paul Auster «Μέρα Νύχτα» στον οποίο περιλαμβάνονται δυο μυθιστόρηματα: «Ταξίδια στο σκριπτόριο» και «Άνθρωπος στο σκοτάδι» (μτφρ. Μαρία Ξυλούρη, εκδ. Μεταίχμιο).

Του Γιώργου Βέη

Για το μυθιστόρημα της Katherine Anne Porter «Το πλοίο των τρελών» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Κλειδάριθμος).

Του Διονύση Μαρίνου

Μπορεί κάθε δυστοπικό μυθιστόρημα να προβάλει την αφήγησή του σε ένα μελλοντικό κόσμο, καταστατικά διαφορετικό από τον δικό μας, αυτό όμως που το καθιστά σημαντικό και τελικά ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που διαχειρίζεται και περιπλέκει, στην προέκτασή τους, σύγχρονα ζητήματα και προβληματισμούς. Αυτό είναι που δίνει και στα βιβλία της Σούζαν Κόλλινς το ιδιαίτερο στίγμα τους.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Για το μυθιστόρημα της Φραντσέσκα Μελάντρι «Σωστό αίμα» (μτφρ. Άμπυ Ραΐκου, εκδ. Καστανιώτη).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Για το μυθιστόρημα του Γεράσιμου Μπέκα «Όλοι οι καλοί έχουν πεθάνει» (μτφρ. Απόστολος Στραγαλινός, εκδ. Κριτική).

Του Νίκου Ξένιου

Για το αστυνομικό μυθιστόρημα της Jane Harper «Η ξηρασία» (μτφρ. Χίλντα Παπαδημητρίου, εκδ. Μεταίχμιο) – ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με φόντο τις αχανείς εκτάσεις της άνυδρης αυστραλιανής ηπείρου. 

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη

Για το μυθιστόρημα του Χάλιντ Χαλίφα «Ο θάνατος είναι ζόρικη δουλειά» (μτφρ. από τα αραβικά Αγγελική Σιγούρου, εκδ. Καστανιώτη).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για τη συλλογή αφηγημάτων του Κλάουντιο Μάγκρις «Στιγμιότυπα» (μτφρ. Μαρία Σπυριδοπούλου, εκδ. Καστανιώτη).

Του Γιώργου Βέη

Για το μυθιστόρημα της Mónica Ojeda «Mandíbula» (μτφρ. Ιφιγένεια Ντούμη, εκδ. Σκαρίφημα).

Του Διονύση Μαρίνου

Για το πεζογράφημα της Etel Adnan «Σιττ Μαρί-Ροζ» (μτφρ. Λίζυ Τσιριμώκου, εκδ. Άγρα).

Του Ιγνάτη Χουβαρδά