Ο Παναγιώτης Τσίτος στην πρώτη του νουβέλα «Η γη τρέχει πιο γρήγορα» (εκδ. Βακχικόν) κινείται μεταξύ στοχασμού και εξωτερικής δράσης. Η ενδοσκόπιση κινεί τον ήρωα και τον ωθεί σε ατέρμονη φυγή, μακριά από οικεία μέρη και πρόσωπα. Η λύτρωση θα επέλθει μόνο μετά από την αναμέτρηση με τον εαυτό του.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Η Λία Νικολάου με το πρώτο της μυθιστόρημα «Να μ' αγαπάς» (εκδ. Βακχικόν) προσεγγίζει το φόβο, την ανασφάλεια, την αλήθεια και την αμεσότητα στη σχέση δύο ανδρών, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από μια επιστολή που γράφει ο Αλέξανδρος προς τον Πάνο. Η αγάπη και η ευτυχία, η απώλεια και ο πόνος είναι υπεράνω φύλων, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην ιστορία της Νικολάου.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Αν μελετήσει κανείς τα γνωσιακά πεδία από τα οποία προέρχονται όσοι προσεγγίζουν φιλοσοφικά ζητήματα, θα διαπιστώσει ότι μεγάλο μέρος αυτών ξεκινούν από θετικές επιστήμες. Τα μαθηματικά, η φυσική, η γεωμετρία συμβάλλουν στην οργάνωση κάθε είδους πληροφορίας καθώς και στη σύνθεση αυτών. Η Φένια Τσανάκα δεν είναι μεν φιλόσοφος, προέρχεται δε από τον χώρο της αρχιτεκτονικής, όπου καλές τέχνες, ανθρωπιστικές επιστήμες και μηχανική διαμορφώνουν έναν πετυχημένο αρχιτέκτονα. Με το πρώτο της βιβλίο «Ανακαινίζω τη ζωή μου – Με αρχιτέκτονα τον Αριστοτέλη» (εκδ. Αρμός) συνδύασε με τρόπο πρακτικό και κατανοητό βιώματα προσωπικά με τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Κορίνα Καλούδη με την πρώτη της ποιητική συλλογή «Και βέβαια τους φοβάμαι» (εκδ. Περισπωμένη) ξεχωρίζει για την ισορροπία που κρατάει ανάμεσα στην ενδοσκόπηση και τον κοινωνικό προβληματισμό. Χαμηλόφωνη, ευθύβολη και αληθινή.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Άρης θα γνωρίσει από νωρίς το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας, θα νιώσει τη σύνθλιψη και τον εκφοβισμό, θα χλευαστεί για τη σεξουαλικότητά του, θα οχυρωθεί πίσω από μια αδιαπέραστη εικόνα επαγγελματικής επιτυχίας. Στο πρώτο μυθιστόρημα του Άκη Κοπανάκη «Άρης, μια ιστορία ψυχοθεραπείας» (εκδ. Βακχικόν). 

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Ο Μιχάλης Δεναξάς αφηγείται τα χρόνια του βίαιου ξεριζωμού της οικογένειάς του από την Πόλη, τη ζωή του στην Αθήνα, την επαγγελματική καταξίωση κι εκείνο το τραύμα της φυγής που ζητούσε άλλο ένα ταξίδι επιστροφής στην Κωνσταντινούπολη για να επουλωθεί οριστικά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Ειρήνη Ψύρρα, με το πρώτο της μυθιστόρημα «Αθώα ψέματα, ένοχες αλήθειες» (εκδ. Αρμός), αφήνει την ηρωίδα της, επιμελήτρια σε εκδοτικό οίκο, να βυθιστεί στον κόσμο μιας γοητευτικής λογοτεχνικής ηρωίδας, συγχέοντας τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια της μυθοπλασίας και τα ψέματα της πραγματικής ζωής. 

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Ο Γεράσιμος Μπέκας ανήκει στους λίγους εκείνους συγγραφείς που έκαναν το πρώτο τους βήμα στο εξωτερικό και το βιβλίο τους «επιστρέφει» στην Ελλάδα εισαγόμενο. Κι αυτό δεν θα μπορούσε παρά να είναι εκδεικτικό της ιδιαίτερης δυναμικής του. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ομολογώ ότι το όνομα και τη δουλειά –πρώτη ποιητική συλλογή– του Θανάση Γαλανάκη «Τα καναρίνια» (εκδ. Σμίλη), τα έμαθα πολύ πρόσφατα μέσα από ένα διθυραμβικό κείμενο του Κώστα Κουτσουρέλη, που είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στην Book Press. Ο Κουτσουρέλης δεν είναι από τους ποιητές/κριτικούς που ξοδεύουν αλόγιστα λέξεις και επαίνους.  

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Νίκος Γονίδης μας συστήνεται με ένα ευσύνοπτο αστυνομικό μυθιστόρημα, με τον τίτλο «Δώδεκα χτύποι» (εκδ. Βακχικόν), που επενδύει πολλά στην ταχύτητα, στις εναλλαγές τόπου και χρόνου δράσης και στις διαρκείς ανατροπές. 

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Ο Ηρακλής Γεωργαντής έκανε την εμφάνισή του στον χώρο της σύγχρονης πεζογραφίας δυναμικά – με μια τριλογία. Ερωτικό και ψυχολογικό θρίλερ με αστυνομική πλοκή, χαρακτηρίζει ο ίδιος τον πρώτο τόμο του «Τρεις βαθμοί μυωπίας – Χριστίνα» (εκδ. Κλειδάριθμος).

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Γιώργος Πετράκης στη συλλογή με ευσύνοπτα διηγήματα «Όλα τα κακά σκορπά» (εκδ. Γαβριηλίδης) διηγείται τις ιστορίες ανθρώπων που μοιάζει να μην τους χωράει ο τόπος, ενίοτε και ο χρόνος. Αποσπασματικές, με αιφνίδιες μεταπτώσεις, οι ιστορίες του επιχειρούν να καλύψουν το κενό ανάμεσα στα πράγματα και το όνομά τους, ανάμεσα στους ανθρώπους και τα αισθήματά τους. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μαριέλ Νικοδήμος δεν υπάρχει – είναι καλλιτεχνικό ψευδώνυμο. Η συγγραφέας, όμως, της επιστολικής κομεντί 40 γράμματα πένθους (εκδ. Εξάντας) εκπέμπει ένα από τα πιο στιβαρά καλλιτεχνικά σήματα στην κατηγορία των πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων (πεζογραφίας ή ποίησης). 

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Η Αγγελίνα Κλαυδιανού με το πρώτο της βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων «Όταν φυσάει» (εκδ. Στερέωμα), μοιάζει να μας παραδίδει ένα μεγάλο πορτφόλιο με ιδιαίτερες, ερημικές, περίεργες, ανοίκειες και συχνά μοναχικές φωτογραφίες. Οι εικόνες στα αφηγήματα της συλλογής ξεχωρίζουν και συνδέουν, εν είδει ενιαίου ύφους, τις ιστορίες του βιβλίου. Εκτός από τη γραφή, στις αναζητήσεις της Κλαυδιανού, περιλαμβάνεται η μουσική, η ζωγραφική και το θέατρο. Σπουδάστρια στο τμήμα θεατρικών σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, διοχετεύει την ενέργεια και την ανάγκη της για δημιουργία σε κάθε μορφή έκφρασης.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Η Δήμητρα Λουκά με την πρώτη της συλλογή διηγημάτων Κόμπο τον κόμπο (εκδ. Κίχλη) μας εισάγει σ' έναν πεζογραφικό κόσμο με υλικά από το παρελθόν (τοπική διάλεκτο, προφορικότητα, ήρωες από φτωχά και μεσαία κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, ανδροκρατία, συντηρητικό αξιακό σύστημα, καταπίεση των γυναικών, μικρές προσωπικές επαναστάσεις), τα οποία φέρει στο παρόν ως εργαλεία (και όχι με ηθογραφική χρήση και μόνο) που χρησιμοποιεί στην αφήγηση των ιστοριών της, προς ανάδειξη αυτών. Μεγάλο το ρίσκο που παίρνει, εξαιτίας του οριακού κορεσμού πολλών από τα στοιχεία που χρησιμοποιεί, αλλά τελικά φαίνεται ότι το κερδίζει, μιας και οι ιστορίες της έχουν βάθος και η γραφή της λόγο ύπαρξης.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Η Ισμήνη Ζαγοραίου στη συλλογή διηγημάτων της «Εξ απροόπτου έρωτες» (εκδ. Βακχικόν) αντλεί τα θέματα και τους χαρακτήρες της τόσο από τη σύγχρονη όσο και από την παλαιότερη εποχή. Ο έρωτας εκφράζεται σε αναπάντεχες εκδοχές του. Στο περιθώριο του κοινωνικά αποδεκτού, είτε στη μεγάλη πόλη είτε στην ελληνική επαρχία, με τις προκαταλήψεις, τους φόβους και τις αξίες που κυριαρχούν, καθορίζεται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η μοίρα των ηρώων στις δεκατέσσερις ιστορίες της.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Η Ελευθερία Κυρίμη με το πρώτο της βιβλίο, τη νουβέλα «Η θάλασσα στο χιόνι» (εκδ. Μεταίχμιο) θίγει ένα πολύ μεγάλο και πολύπτυχο ζήτημα της πρόσφατης Ιστορίας. Η ηρωίδα της, καθηγήτρια σε Επαγγελματικό Λύκειο, φτάνοντας σε μια μικρή κοινότητα, λίγο έξω από τη Φλώρινα, και κοντά στα σύνορα με τα Σκόπια, θα συναντήσει το πρόσωπο μιας άλλης Ελλάδας. Μιας Ελλάδας συντηρητικής, φοβισμένης και μάχιμης με κάθε τρόπο στην υπεράσπιση όσων πιστεύει. Όταν θα φτάσει η στιγμή της αναχώρησης, η ηρωίδα της Κυρίμη, μπορεί να μην καταφέρνει να ολοκληρώσει τους στόχους της και να δώσει διέξοδο στα λίγα, «ψαγμένα» παιδιά του σχολείου της, έρχεται όμως πιο κοντά και σχεδόν καταλύει τα προσωπικά της σύνορα. Έρχεται αντιμέτωπη με τους φόβους της, κλείνοντας μια εκκρεμότητα και συγχωρώντας όσους την έχουν πληγώσει στο παρελθόν. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Το πρώτο μυθιστόρημα της Ειρήνης Τσαλή με τίτλο «Golden Girl» (εκδ. Μελάνι) αν κυκλοφορούσε στην Αγγλία θα το έβρισκε κανείς στην κατηγορία Chick Lit. Και αν χρειάζεται να αναφέρουμε ένα παράδειγμα για να γίνει σε όλους κατανοητό το συγκεκριμένο είδος, θα αναφέραμε το βιβλίο της Helen Fielding «Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς». Αυτοσαρκαστικό, ρομαντικό, γλυκό, με κέντρο μια ηρωίδα, τις επαγγελματικές της αποτυχίες και πώς τις μετατρέπει σε θριάμβους. Ήδη, όμως, αναφερόμαστε στο Golden Girl της Τσαλή, όπου συναντάμε κοσμοπολίτικο περιβάλλον, ηρωίδα που κινείται μεταξύ μεγαλουπόλεων και παρόλα αυτά είναι έτοιμη να εκτιμήσει τα πλεοκεκτήματα ζωής και τα αγαθά που της προσφέρει η γη του γενέθλιου τόπου της. 

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Πρώτο μυθιστόρημα για τον Θοδωρή Τσεκούρα Το αγριότρενο (εκδ. Καστανιώτη) όπου έχει συγκεντρώσει και οργανώσει υλικό πολλών χρόνων για μια ιστορία που ανοίγεται σε αναπάντεχα μονοπάτια και ακροβατεί μεταξύ ρεαλισμού και σουρεαλιστικών εικόνων. Αμεσότητα, χιούμορ και ανατροπές, είναι κάποια από τα βασικά συστατικά του βιβλίου.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Εικόνες καθημερινές, συνηθισμένες, συχνά πεζές, χρησιμοποιεί η Άνια Βουλούδη, αναδεικνύοντας την κρυμμένη ποίηση που βρίσκεται εντός τους, στην πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Η πλατεία ως μια βέβαιη κατάληξη» (εκδ. Αντίποδες). Ένα άλμπουμ εικόνων αναπάντεχα τοποθετημένων σ' αυτή τη διάταξη, σαν το πρώτο «βιβλίο» μιας πρωτοεμφανιζόμενης και ενδιαφέρουσας φωτογράφου.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Αφήγηση μιας νωχελικής Κυριακής, στη διάρκεια της οποίας λίγα πράγματα συμβαίνουν. Η αφηγήτρια στη νουβέλα της Μαριαλένας Σεμιτέκολου «Οι Κυριακές το καλοκαίρι» (εκδ. Ίκαρος) αγαπάει τις λέξεις, θυμάται στιγμές, πρόσωπα και φράσεις, ενώ αποφεύγει τη σοκολάτα, γιατί όπως λέει, της προκαλεί ακατάσχετη και ανεξήγητη δακρύρροια. Τον αναγνώστη, το πιθανότερο είναι, η καλογραμμένη και «ήσυχη» νουβέλα της Σεμιτέκολου να τον μεταφέρει και να τον βυθίσει σε μια αίσθηση άηχη, σκιασμένη, ελαφρώς πνιγηρή. Σαν Κυριακή, το καλοκαίρι.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Με γλώσσα στοχαστική και ρέουσα, με διαρκείς αναδιπλώσεις εις εαυτόν αλλά και πολλές επαναλήψεις, η Θέδα Καϊδόγλου προσπαθεί να γεμίσει τις «Κενές καταστάσεις» (εκδ. Απόπειρα) που ορίζουν και περιορίζουν την καθημερινότητα μιας νέας γυναίκας που αναζητά νόημα και αγάπη σε εφήμερες ή αμφίβολες σχέσεις, κι εντέλει στην ίδια τη γραφή. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Σπύρος Μαντζαβίνος  με την πρώτη του συλλογή διηγημάτων «Μνηστηροφονία - Και άλλες ιστορίες» (εκδ. Καστανιώτη) εξιστορεί με χιούμορ τις συναισθηματικές περιπέτειες του ήρωά του. Ο αυτοσαρκασμός είναι ο βασικός τρόπος του ήρωα να μιλήσει για όλες τις αποτυχημένες του σχέσεις, για το αίσθημα απόρριψης και συχνά πένθους, που τον κατατρύχει. Πηγαία γραφή η οποία υπηρετεί τις ιστορίες του βιβλίου έτσι όπως πρέπει.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Αλίκη Στελλάτου με τη νουβέλα της «Γάτα στον κήπο» (εκδ. Κίχλη) προσεγγίζει τις μνήμες και το παρελθόν δύο γυναικείων φωνών. Θραύσματα εικόνων, συγγενικών προσώπων, μισοειπωμένων φράσεων. Θραύσματα χρόνου που συνθέτουν ένα κολάζ σπειροειδών αναμνήσεων. Στη σύνθεση της νουβέλας, ξεχωρίζει η μεστή και δουλεμένη γλώσσα, η οποία υπηρετεί και αναδεικνύει τις δύο αφηγήσεις.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Έλενα Γκιβίση με το πρώτο της μυθιστόρημα «Ρήγματα» (εκδ. Κέδρος), έρχεται αντιμέτωπη με θεμελιώδη ερωτήματα για τον τρόπο που νοηματοδοτούμε την καθημερινότητα κι ευρύτερα τη ζωή. Οι απαντήσεις, πιστεύει οτι βρίσκονται στα κάθε είδους ρήγματα του εαυτού. Η πληγή, το τραύμα, η χαραμάδα, το ράγισμα είναι τα μέρη απ' όπου αντλεί τις βασικές πληροφορίες για τις ηρωΐδες της, προτού τις εξετάσει στο ασφυκτικό πλαίσιο της καθημερινότητάς τους.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ιστορίες που «σκοτώνουν την πείνα» είναι ο υπότιτλος της πρώτης συλλογής διηγημάτων της Σοφίας Μπραϊμάκου, με τίτλο «Ματάμπρε» (εκδ. Νεφέλη). Και αν η πείνα επανέρχεται, ως θεματικός άξονας σε βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου (έπειτα από το «Τέλος της πείνας», της Λίνας Ρόκου), εδώ χρησιμοποιείται θραυσματικά, πυροδοτώντας μια σειρά διηγημάτων με έξυπνο χιούμορ και ενδιαφέρουσα γραφή.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Νικήτας Μ. Παπακώστας στην πρώτη του νουβέλα «Καληνύχτα καλούδια μου» (εκδ. Δώμα), με την παράθεση μικρών επεισοδίων από τη ζωή της Μαριώς, επιχειρεί να σκιαγραφήσει το απόλυτο κακό. Μια διαταραγμένη ψυχή μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της ελληνικής επαρχίας περασμένων εποχών. Δοξασίες, στοιχειά, ο Θεός και ο Διάβολος και πάνω απ' όλα το πεπρωμένο που ζητά απαρεγκλίτως να πραγματοποιηθεί, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν τη νουβέλα του Παπακώστα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Ζωή Μπόζεμπεργκ, φιλόλογος και διδάκτωρ Φιλοσοφίας, στο πρώτο της μυθιστόρημα «Κόμπος» (εκδ. Στερέωμα) διερευνά τις ψυχολογικές και συναισθηματικές μετατοπίσεις του ήρωά της, μέσα σε ένα ιδιότυπο μητριαχικό πλαίσιο. Ατμόσφαιρα πνιγηρή, πρόσωπα τσακισμένα και ένας κόμπος που ίσως και να χρειάζεται μαχαίρι να για «λυθεί».

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Γιώργος Σερβετάς στο πρώτο του μυθιστόρημα «Η γυναίκα με το όπλο» (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου) έχει χρησιμοποιήσει δύο μότο στην έναρξη του βιβλίου. Έναν στίχο της M.I.A. και μια φράση του Sergio Leone. Οι εξωλογοτεχνικές αναφορές και η ανασχόλησή του με τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία αποτελούν ένα σύνολο επιρροών οι οποίες προσδίδουν στο βιβλίο ξεχωριστή εικονοπλαστική δύναμη. Διάλογοι με ρυθμό και εναλλαγές στο τοπίο καθιστούν το βιβλίο ένα εντυπωσιακό νουάρ ντεμπούτο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Λίνα Ρόκου στο πρώτο της μυθιστόρημα «Το τέλος της πείνας» (εκδ. Ίκαρος) μιλά για την εμπειρία του απόλυτου δοσίματος στον έρωτα, για το πώς είναι να χαρίζει κανείς κομμάτι-κομμάτι το σώμα του μέχρι το σημείο της απόλυτης ταύτισης των εραστών ή της απόλυτης μοναξιάς τους. Ο τρόπος που δίνει την ιστορία της είναι μέσα από το πρίσμα του παράδοξου και του μη ρεαλιστικού, ενώ στιγμές λυρικής έξαρσης παρεμβάλλονται ανά τακτά διαστήματα χρωματίζοντας το κείμενο με τρόπο ιδιαίτερο. Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος ©

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Ελένη Στελλάτου με την πρώτη της συλλογή διηγημάτων «Το κόκκινο και το άσπρο» (εκδ. Πόλις) καταθέτει στιγμιότυπα από τη ζωή ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σε μια παραθαλάσσια πόλη. Μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι, ζευγάρια και μοναχικοί παρελαύνουν από τις σελίδες του βιβλίου δίνοντάς μας μια αίσθηση περιδιάβασης σε εσωτερικά τοπία. Οι μνήμες των ηρώων εισβάλλουν στην καθημερινότητά τους και το αποτέλεσμα είναι συχνά λυτρωτικό.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Βάλια Τσάιτα-Τσιλιμένη για την πρώτη της ποιητική συλλογή «Άγρια χόρτα» (εκδ. Κίχλη) επέλεξε σαράντα επτά ποιήματά της, δίνοντάς μας μια σαφή εικόνα του ύφους της γραφής της και των θεμάτων που την απασχολούν. Το σώμα και η επαφή του με τη φύση είναι ένα μοτίβο που επανέρχεται καταγράφοντας γειτνιάσεις με απροσδόκητα αποτελέσματα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός