Ένας θαμμένος πάπυρος σε μια αμμοθίνη που ξαφνικά φέρνει στο φως τα εννιά χαμένα βιβλία της Σαπφώς, το δεύτερο μέρος της Ποιητικής του Αριστοτέλη, τον Προμηθέα Πυρφόρο και τον Προμηθέα Λυόμενο του Αισχύλου. 

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Πτυχές του πολυσχιδούς έργου του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που, σε ηλικία 89 ετών, έφυγε χθες από κοντά μας. 

Του Παναγιώτη Γούτα

Σκέψεις για τη ρίμα στην ελληνική ποίηση και σε τρεις ακόμα ευρωπαϊκές γλώσσες.

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Η πόλη το καλοκαίρι έπλεε σε μια παραζάλη, που έκανε κατά τα άλλα σοβαρούς ανθρώπους να ανταλλάσσουν την εξής σαχλαμάρα όταν συναντιούνταν «Κάψωσες; Χαχά!»

Του Άρθουρ Μίλερ
Μτφρ. Βάσια Τζανακάρη

Ο Σαμ Σέπαρντ, πολυβραβευμένος συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός, πέθανε σαν σήμερα, στις 27 Ιουλίου 2017, στα εβδομήντα τρία του χρόνια. Ακολουθεί επιλογή από σκέψεις για τη γραφή, την έμπνευση και τη ζωή του συγγραφέα, όπως τις έχει εκφράσει σε συνεντεύξεις. 

Επιλογή & μετάφραση: Μέμη Κατσώνη

Επειδή πολλοί «νεοφώτιστοι» στη σοσιαλδημοκρατία πολιτικοί μας αναζητούν ένα επιθετικό προσδιορισμό γι’ αυτήν (αριστερή, ριζοσπαστική και άλλες τέτοιες πομφόλυγες) θα τους συνιστούσα το «καντιανή». Καθόλου «πιασάρικο» αλλά αληθινό. Ας το δούμε αυτό.

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Ήταν ο Μπέρτολτ Μπρεχτ λογοκλόπος; Ή μήπως απλώς «δανείστηκε» κάποιους ξένους στίχους που «του είχαν αρέσει»;

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Συγκριτική ανάγνωση και ανάλυση δύο ποιημάτων, του Καβάφη και του Παλαμά αντίστοιχα, με θέμα «την καταστροφή που επίκειται». 

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Εννέα κοινές θέσεις περί μετάφρασης, εξετάζονται και καταρρίπτονται μια προς μια.

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Στις 29 Απριλίου 2020, έφυγε από τη ζωή η Maj Sjöwall, η Σουηδή συγγραφέας που μαζί με τον σύντροφό της, Per Wahlöö, υπήρξαν οι δημιουργοί το σκανδιναβικού αστυνομικού είδους.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Σκέψεις για την τέχνη της λογοτεχνικής μετάφρασης.

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Σκέψεις και ερωτήματα για τη ζωή στις πόλεις στην εποχή του COVID-19, από τον ιδρυτή της Μονάδας Βιώσιμης Κινητικότητας, καθηγητή Πολεοδομίας και Συγκοινωνιακού σχεδιασμού στο Ε.Μ.Π.

Του Θάνου Βλαστού

Κείμενο με αφορμή της ημέρες της «καραντίνας», στην Αθήνα. 

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Όταν η πραγματικότητα ρίχνει απανωτά γκολ στα δίχτυα της λογοτεχνίας.

Του Αντώνη Πάσχου

Σκέψεις για την τέχνη της λογοτεχνικής μετάφρασης

Tου Κώστα Κουτσουρέλη

Διανύουμε μόλις την έκτη μέρα του αυτοπεριορισμού. Πέρασε λιγότερο από εβδομάδα από όταν προλάβαμε την πτήση Λονδίνο – Ντουμπάι και μετά Ντουμπάι – Μελβούρνη; Ο COVID-19 έχει κάνει πολλά πράγματα. Αυτό που μας στοιχειώνει και είναι το χειρότερο είναι οι ζωές που έχει πάρει, αλλά ένα από τα μεθεόρτια που με έχει ξαφνιάσει περισσότερο είναι η αλλαγή που έχει επιφέρει στην αίσθηση του χρόνου.

Του Χρήστου Τσιόλκα
Μτφρ. Ελένη Κορόβηλα

Μια γυναίκα, τις μέρες της πανδημίας, φοράει κατάλληλα παπούτσια, κασκόλ, γάντια και μια μάσκα και «παίρνει τους δρόμους». Στον νου της έρχονται σημαντικές ηρωίδες μυθιστορημάτων, οι οποίες βγαίνουν από το σπίτι και με αληθινή αίσθηση ελευθερίας περιφέρονται –συχνά άσκοπα–, και παίρνουν αποφάσεις ζωής.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Η πανδημία αποκαλύπτει τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους διασταυρώνονται οι ζωές μας. Μήπως είναι μια ευκαιρία για όλους μας να φανταστούμε ξανά ποιοι μπορούμε να γίνουμε;

Του Ντέιβιντ Μπερν

Για τη σημασία της ποίησης της Κικής Δημουλά, με αφορμή τον θάνατό της. 

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Της Μαρίας Λάτσαρη

Με αφορμή την ακύρωση της έκδοσης του βιβλίου του Woody Allen από τον εκδοτικό οίκο Hachette, μερικές σκέψεις για την ελευθερία του λόγου, τη λογοκρισία και τον ολοκληρωτισμό των αυτόκλητων υπερασπιστών της ηθικότητας.

Του Άλκη Γούναρη

Της Ευτυχίας Παναγιώτου

Η συνάντηση του μεταφραστή Αλέξανδρου Κυπριώτη με την ποίηση του Ιρανού Μοχαμμάντ Χεμματί και η εργασία τους επάνω στη μετάφραση των ιρανικών ποιημάτων του Χεμματί, μέχρι την κυκλοφορία της δίγλωσσης έκδοσης (Περσικά-Ελληνικά) του τόμου Η Κούνια (εκδ. Σκαρίφημα).

Του Αλέξανδρου Κυπριώτη

Μπουκόβσκι, Χριστιανόπουλος και άλλοι λογοτέχνες γράφουν για τις γάτες τους.

Του Παναγιώτη Γούτα

Εξετάζοντας κάποιες πιθανές αιτίες αυτής της πρωτοφανούς δημοφιλίας.

Του Κυριάκου Χαλκόπουλου

Του Γιάννη Λειβαδά

Μια νύχτα σαν απόψε, οκτώ προς εννιά Ιανουαρίου του 1970, ακριβώς 50 χρόνια πριν, σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα, μαζί με τη γυναίκα του, ο σημαντικός μουσικοσυνθέτης Γιάννης Χρήστου. Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, που συνδεόταν μαζί του και οικογενειακά, αφηγείται ακόμη άγνωστες πλευρές μιας εξέχουσας προσωπικής και καλλιτεχνικής διαδρομής. 

Του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου 

Έζησαν την ίδια χρονική περίοδο. Οι ζωές τους σχεδόν συμπίπτουν πάνω στη γραμμή της ιστορίας. Η τέχνη τους δεν διαχωρίστηκε ποτέ από τον καθημερινό βίο τους. Ο ένας ένιωθε τιμή που προέρχεται από την ονομαστή οικογένεια των Καβάφηδων. Ο άλλος ένιωθε τιμή που όταν ήταν νέος υπήρξε για ένα διάστημα καβάσης του ελληνικού προξενείου της Σμύρνης, δηλαδή φύλακας-θυρωρός σε αυτό. 

Του Διονύση Στεργιούλα

Του Κώστα Κουτσουρέλη

Μερικά σχόλια για το βιβλίο του Κωστή Κορνέτη «Τα παιδιά της δικτατορίας» (μτφρ. Πελαγία Μαρκέτου, εκδ. Πόλις).

Του Δημήτρη Κ. Βεργίδη

Η Μέμη Κατσώνη περιπλανήθηκε στο σύστημα του Γιόζεφ Ροτ, γοητεύθηκε από τον τετηγμένο πυρήνα του, μετέφρασε ένα γράμμα του προς τον Στέφαν Τσβάιχ (από το αμετάφραστο μέχρι στιγμής βιβλίο του "A life in letters"). Tέλος, η ίδια αυτοσχεδίασε μια απάντηση του Τσβάιχ αντ’ αυτού.

Της Μέμης Κατσώνη

Του Γιάννη Λειβαδά