Είναι τόσο χρήσιμοι οι διάλογοι στη λογοτεχνία; Μήπως η πραγματική «δύναμη» ενός κειμένου βρίσκεται στην περιγραφή και την αφήγηση και λιγότερο στα διαλογικά μέρη, ειδικά αν αυτά είναι ανέμπνευστα; Κεντρική εικόνα: ο Τσαρλς Ντίκενς. 

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Μερικές σκέψεις γύρω από την πληθώρα εργαστηρίων δημιουργικής γραφής. 

Γράφει ο Αχιλλέας ΙΙΙ

Τα έργα του Γιον Φόσε (θεατρικά, πεζογραφικά και ποίηση) είναι ποτισμένα από το σκοτεινό τοπίο της πατρίδας του, αλλά με μια διάθεση ελπίδας απέναντι στη φθορά και τον θάνατο. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Σκέψεις, αναμνήσεις, εντυπώσεις και στοχασμοί για την προσωπικότητα και το έργο του Λάκη Παπαστάθη. Κεντρική εικόνα: Γιάννης Κιουρτσάκης, Υβόννη Μαλτέζου, Λάκης Παπαστάθης, Νόρα Αναγνωστάκη. Φωτογραφία © Γιώργος Ζεβελάκης

Γράφει ο Γιάννης Κιουρτσάκης

Μια συνοπτική παρουσίαση του πεζογραφικού και δοκιμιακού έργου του Μίλαν Κούντερα [Milan Kundera, 1929-2023].

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Σκέψεις γύρω από την ελευθερία της Τέχνης και τα όρια της κοσμιότητας με αφορμή την παράσταση «Σφήκες» της Λένας Κιτσοπούλου, η οποία παρουσιάστηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου στις 14 και 15 Ιουλίου.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Σκέψεις για τη σχέση της Ιστορίας με τη λογοτεχνία και για τα αξιολογικά κριτήρια της λογοτεχνικότητας, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Από Φύλο σε Φύλο – 10 ιστορίες για την ελευθερία και την ισότητα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας» (εκδ. Free Thinking Zone/Athens Voice). Κεντρική εικόνα: © Freepik.

Γράφει η Άννα Αφεντουλίδου

Το 3ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ΛΕΑ θα απονεμηθεί φέτος την ημέρα έναρξης του Φεστιβάλ, στις 13 Ιουνίου 2023, στο Μουσείο Ακρόπολης. Με αυτήν την αφορμή, αναδημοσιεύουμε άρθρο του Μιχάλη Κλαπάκι, νικητή του 1ου διαγωνισμού, το οποίο δημοσιεύτηκε πρώτα στο ισπανικό λογοτεχνικό περιοδικό Vasos comunicantes.

Γράφει ο Μιχάλης Κλαπάκις

Μια αναδρομή στην ιστορία των Διαβαλκανικών Συναντήσεων, με αφορμή τη συμμετοχή συγγραφέων και μεταφραστών από βαλκανικές χώρες στη Διαβαλκανική Συνάντηση που διοργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στη 19η ΔΕΒΘ. Στο κέντρο της φωτογραφίας, η αντιπρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων Έλενα Χουζούρη, ενώ όρθιοι στα αριστερά στέκονται οι Αλέξης Ζήρας (παλιότερος πρόεδρος της Εταιρείας) και Ιωσήφ Βεντούρας (νυν πρόεδρος). 

Γράφει η Έλενα Χουζούρη

«Είμαστε συλλογές διηγημάτων, όχι μυθιστορήματα» υποστηρίζει ο Τζον Γκρέι, δίνοντας έμφαση στις λεπτομέρειες που εμπεριέχουν το όλον. Κεντρική εικόνα: James Joyce, John Gray, Vladimir Nabokov.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Η σχέση της όπερας με το αρχαίο δράμα και τη μυθολογία εντοπίζεται εν τη γενέσει της. Με αφορμή τη «Μήδεια» του Κερουμπίνι, που ανεβαίνει στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Έτος Μαρία Κάλλας», σταχυολογούμε κάποιες χαρακτηριστικές όπερες βασισμένες σ' αυτή τη σχέση και αναδυκνύουμε τη βαθιά σχέση της Μαρίας Κάλλας με τον ρόλο της Μήδειας.

Γράφει η Έλενα Χουζούρη

Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Μια ψύχραιμη καταγραφή της νεότερης ιστορίας των λογοτεχνικών βραβείων καθώς και επτά σαφείς και άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις. 

Γράφει ο Διογένης Σακκάς

Για το μαλαισιανό-ινδονησιακό ποιητικό είδος «παντούν» ή «παντούμ».

Γράφει ο Κώστας Κουτσουρέλης

Ζητήματα που θα απασχολήσουν την ελληνική πεζογραφία τον 21ο αιώνα, καταγράφονται και εξετάζονται υπό το διαρκές βλέμμα κριτικών, αναγνωστών και συγγραφέων. Κεντρική εικόνα: Θεραπεία κρυοπαγημάτων σε νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Αθήνα, 1940-1941 © Βούλα Παπαϊωάννου / Μουσείο Μπενάκη.

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Σκέψεις για τις αντίδρομες πορείες του μυθιστορήματος και του κινηματογράφου. Πώς το πολύτομο μυθιστόρημα παρήκμασε και έδωσε τη θέση του στο επίτομο και πώς, αντίθετα, οι πολύωρες τηλεοπτικές σειρές παίρνουν τη θέση των ταινιών. Στην κεντρική εικόνα, η φωτογραφία από το εξώφυλλο του βιβλίου του Γκυ Ντεμπόρ «Η κοινωνία του θεάματος» (1983).

Γράφει ο Κώστας Κουτσουρέλης

Όλο και πιο συχνά συγγραφείς, αντί για κριτικούς, υπογράφουν παρουσιάσεις βιβλίων που μόλις κυκλοφόρησαν. Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς επηρεάζει τη λογοτεχνία; Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από το συνέδριο του περιοδικού «Ο Αναγνώστης» που έλαβε χώρα το Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο Αθήνας.

Γράφει η Εύα Στάμου

Σκέψεις για την επιχειρηματολογία, το ύφος και την ειλικρίνεια στη λογοτεχνική κριτική. Στην κεντρική εικόνα, ένας από τους «πάπες» της κριτικής, ο Harold Bloom.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Σκέψεις για τη συλλογή «Ωγκύστ Ντυπέν: Το έγκλημα της οδού Μοργκ και άλλες ιστορίες μυστηρίου» του Έντγκαρ Άλλαν Πόε (μτφρ. Στεύη Τσούτση, εκδ. Νίκας). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «Edgar Allan Poe: Buried Alive» (2016).

Γράφει η Στεύη Τσούτση

Σκέψεις για το βιβλίο και την ταινία «Ουδέν νεότερον από το Δυτικό Μέτωπο». Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «Im westen nichts Neues» (2022).

Γράφει ο Παναγιώτης Γούτας

Με αφορμή τη συμπλήρωση σήμερα, 6 Φεβρουαρίου, ενός χρόνου χωρίς τη Μαριανίνα Κριεζή κοντά μας, αναδημοσιεύουμε ένα σπάνιο διήγημά της του 1971 – ίσως το μοναδικό που έχει γράψει.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Διερωτήσεις για το μυθιστόρημα του Ανδρέα Καρκαβίτσα «Ο ζητιάνος», έργο-σταθμός για τα ελληνικά γράμματα, με τη συνδρομή της μαρτυρίας του Πάτρικ Λη Φέρμορ στο βιβλίο του «Ρούμελη» (εκδ. Μεταίχμιο). Στην κεντρική εικόνα, καρέ από το γκράφικ νόβελ του Kanello Cob, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Καρκαβίτσα (εκδ. Polaris).

Γράφει ο Κώστας Ακρίβος

Σκέψεις για τη λογοτεχνική ανάγνωση, την ερμηνεία των έργων, τα ζητήματα της αισθητικής, της αναπαράστασης και του ρεαλισμού στα σύγχρονα λογοτεχνικά έργα.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Σκέψεις και υποθέσεις με αφορμή την επανέκδοση του «Λεμονοδάσους» του Κοσμά Πολίτη από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, στη σειρά Παλαιά κείμενα, νέες αναγνώσεις, που συνοδεύεται από το κείμενο της Αγγέλας Καστρινάκη «Αναζητώντας το χρυσόμαλλο δέρας: ένα ταξίδι στους μύθους και στα σύμβολα του Λεμονοδάσους».

Του Θόδωρου Σούμα

Για την «Έρημη χώρα» του Τ.Σ. Έλιοτ: Ο Σεφέρης, οι αναθεωρητικές μεταφράσεις, ο Ρίλκε, ο Χάρολντ Μπλούμ κι ένα ερώτημα: «Στους κόλπους της ποιητικής συντεχνίας, ο φιλολογισμός αυτός δίχως άλλο εξακολουθεί να γοητεύει. Ωστόσο –εκατό χρόνια από την ιστορική πρώτη έκδοση, το ερώτημα είναι θεμιτό– γοητεύει άλλον κανένα;»

Γράφει ο Κώστας Κουτσουρέλης

Σκέψεις μιας εικαστικού για το μυθιστόρημα του Αλέξη Πανσέληνου «Λάδι σε καμβά» (εκδ. Μεταίχμιο). Στη φωτογραφία οι εικαστικοί: Λάκης Πατρασκίδης, Κυριάκος Ρόκος, Κλεοπάτρα Δίγκα και ο τσελίστας Χρήστος Σφέτσας, Παρίσι 1973 © Κυριάκος Ρόκος.

Γράφει η Κλεοπάτρα Δίγκα

Σκέψεις με αφορμή την παράλληλη ανάγνωση των εμβληματικών μυθιστορημάτων του Κόρμακ ΜακΚάρθι «Ο επιβάτης» και «Stella Maris», που κυκλοφόρησαν σχεδον ταυτόχρονα από τις εκδόσεις Gutenberg σε μετάφραση Γιώργου Κυριαζή. 

Γράφει η Ζωή Μπέλλα - Αρμάου

Μια περιήγηση σε πρόσφατα πεζογραφικά έργα με ηρωίδες βγαλμένες από την Ιλιάδα. «Τρεις σύγχρονοι έλληνες συγγραφείς «επανάφεραν» στο λογοτεχνικό προσκήνιο κάποιες από τις μεγάλες κυρίες του Τρωικού Πολέμου». Στην κεντρική εικόνα, μέρος από τον πίνακα Captive Andromache (1888) του Frederic Leighton. 

Γράφει ο Μάνος Κοντολέων

«Τα εξαιρετικά βιβλία, αυτά που διαβάζουμε και θαυμάζουμε, γράφονται από εξαιρετικούς ανθρώπους, που ως πνευματικοί άνθρωποι, πεφωτισμένοι και ηθικοί, δια-φωτίζουν και τους αναγνώστες». Ή μήπως όχι;

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Άρθρο του γνωστού συγγραφέα, για τη λογοτεχνία για εφήβους και νέους στην Ελλάδα. «Φαίνεται πως για την ελληνική κοινωνία η λογοτεχνία σε σχέση με τις άλλες μορφές αφήγησης οφείλει να είναι μια τέχνη συντηρητική όσον αφορά τα νεότερα μέλη-αναγνώστες της».

Γράφει ο Μάνος Κοντολέων

Δεκατέσσερις Έλληνες λογοτέχνες μιλούν για τη χιλιοειπωμένη συμβουλή που παροτρύνει τους άπειρους δημιουργούς να βασιστούν στα βιώματα και στις εμπειρίες τους, στην καθημερινή ρουτίνα τους και σε πληροφορίες που γνωρίζουν εκ των προτέρων καλά προκειμένου να γράψουν μυθοπλασία. Πόσο έγκυρος είναι άραγε αυτός ο συγγραφικός «κανόνας»;

Επιμέλεια: Σόλωνας Παπαγεωργίου

Σκέψεις για το σύνηθες φαινόμενο της ταύτισης του αναγνώστη με τον εκάστοτε ήρωα και προτάσεις ευρύτερης αναγνωστικής προσέγγισης με πολλαπλά ευεργετήματα. 

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Αναδρομή στις δυο πεζογραφικές συλλογές του διηγηματογράφου και ερευνητή της εβραϊκής ιστορίας, Αλμπέρτου Ναρ, δεκαεπτά χρόνια από τον θάνατό του, σε ηλικία 58 ετών.

Του Παναγιώτη Γούτα