Για την αυτοβιογραφική αφήγηση του Νίκου Μπακουνάκη «Όταν έπεσα στο μελανοδοχείο» (εκδ. Πόλις).

Της Έλενας Χουζούρη

Για την αυτοβιογραφία του Woody Allen «Σχετικά με το τίποτα» (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Ψυχογιός).

Του Κυριάκου Αθανασιάδη

Για το βιβλίο της Sue Prideaux «Φρίντριχ Νίτσε: «Δεν είμαι άνθρωπος, είμαι δυναμίτης» – Η βιογραφία» (μτφρ. Νίνα Μπούρη, εκδ. Πατάκη).

Του Γιώργου Βέη

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Σωτήρη Σπαθάρη «Τα απομνημονεύματά μου» (επιμ. Γιάννης Κόκκωνας, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Κεντρική εικόνα: Ο Σωτήρης Σπαθάρης © Σπαθάρειο Μουσείο.

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Για τη μυθιστορηματική βιογραφία του Jack Fairweather «Ο εθελοντής – Η αληθινή ιστορία του ήρωα της αντίστασης που διείσδυσε στο Άουσβιτς» (μτφρ. Θεοδώρα Δαρβίρη, εκδ. Gutenberg). Στην κεντρική εικόνα, ο ήρωας του βιβλίου Βιτόλντ Πιλέτσκι σε μια φωτογραφία ντοκουμέντο από το 1941, κατά την εισαγωγή του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. 

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Για το βιβλίο-βιογραφία της Μαρίας Κάλλας, σε επιμέλεια του Τομ Βολφ, «Μαρίας Κάλλας: γράμματα και αναμνήσεις» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πατάκη). Στη φωτογραφία, η σπουδαία υψίφωνος σε στιγμές χαλάρωσης. 

Της Λεύκης Σαραντινού

Για τη μελέτη του Ιάκωβου Δ. Μιχαηλίδη «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Ο στρατιωτικός ηγέτης της Επανάστασης» (εκδ. Μεταίχμιο). Εικόνα: Πίνακας του Γιώργου Ρόρρη.

Της Λεύκης Σαραντινού

Για τη μελέτη της Άλις Κάπλαν «Αναζητώντας τον Ξένο – Ο Αλμπέρ Καμύ και ο βίος ενός κλασικού έργου της λογοτεχνίας» (μτφρ. Νίκος Χαροκόπος, εκδ. Καπόν).

Του Νίκου Ξένιου

Για τη μελέτη του Βασίλη Παπαδόπουλου «Διπλωματία και Ποίηση – Η περίπτωση του Γιώργου Σεφέρη» (εκδ. Ίκαρος).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Βιογραφία και βιογραφισμός: η συμβολή του Γιώργου Ανδρειωμένου σε μια σχέση λεπτής ισορροπίας. Με αφορμή το βιβλίο: «Γιάννης Ρίτσος, Πρώιμα ποιήματα και πεζά» (εκδ. Κέδρος).

Της Άννας Αφεντουλίδου

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μαξίμ Λέο «Ψηλά τις καρδιές – Μια οικογένεια στην Ανατολική Γερμανία» (μτφρ. Γιώτα Λαγουδάκου, εκδ. Δώμα).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Για το βιβλίο του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου «Τα όχι του ΝΑΙ» (εκδ. Οδός Πανός).

Της Τζένης Κουφοπούλου

Για το βιβλίο με τις ημερολογιακές καταγραφές του Werner Herzog «Οδοιπορία στον πάγο – Μόναχο-Παρίσι, 23 Νοεμβρίου-14 Δεκεμβρίου 1974» (μτφρ. Γιάννης Καλιφατίδης, εκδ. Alloglotta).

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Για την έκδοση του 9ου τόμου των ημερολογίων του Γιώργου Σεφέρη, «Μέρες Θ', 1 Φεβρουαρίου 1964 - 11 Μάη 1971» (εκδ. Ίκαρος) με φιλολογική επιμέλεια της Κατερίνα Κρίκου-Davis.

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Για το βιβλίο της Ναουάλ Αλ Σααντάουι «Φιρντάους» (μτφρ. από τα αραβικά: Ελένη Καπετανάκη, εκδ. Δώμα).

Της Διώνης Δημητριάδου

Για την προσωπική μυθιστορία του Απόστολου Δοξιάδη «Ερασιτέχνης επαναστάτης» (εκδ. Ίκαρος).

Του Θόδωρου Σούμα

Για την έκδοση του 8ου τόμου των ημερολογίων του Γιώργου Σεφέρη, «Μέρες Η', 2 Γενάρη 1961–16 Δεκέμβρη 1963» (εκδ. Ίκαρος) με φιλολογική επιμέλεια της Κατερίνα Κρίκου-Davis.

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Για το βιογραφικό μυθιστόρημα της Δέσποινας Λαλά-Κριστ «Έμιλυ Ντίκινσον – Θεά του Ηφαιστείου» (εκδ. Σμίλη).

Της Διώνης Δημητριάδου

Για την προσωπική μυθιστορία του Απόστολου Δοξιάδη «Ερασιτέχνης επαναστάτης» (εκδ. Ίκαρος).

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Για το βιβλίο του Μιχάλη Γελασάκη «Νίκος Καββαδίας, ο αρμενιστής ποιητής» (εκδ. Άγρα).

Του Νίκου Χρυσού

Για τη μελέτη του Γεώργιου N. Σχορετσανίτη «Το πιο διάσημο πρόσωπο που κανένας δεν ήξερε – Μάργκαρετ Γουώκερ (1915-1998)» (εκδ. Οδός Πανός).

Της Χρύσας Φάντη

Για τη βιογραφία του Peter Ackroyd «Ουίλλιαμ Μπλέικ» (μτφρ. Γιώργος Λαμπράκος, εκδ. Πατάκης).

Του Κώστα Δρουγαλά

Η ογκώδης βιογραφία για τη ζωή και το έργο του Άγγλου ρομαντικού ποιητή, χαράκτη και ζωγράφου Ουίλλιαμ Μπλέικ (1757-1827) από τον συγγραφέα-ερευνητή Πίτερ Άκροϊντ μεταφράζεται στα ελληνικά είκοσι δύο χρόνια από την πρώτη έκδοση του βιβλίου. Η μετάφραση του πονήματος ανήκει στον εξαιρετικό Γιώργο Λαμπράκο, στον οποίον αξίζουν εύσημα για τον τρόπο που απέδωσε τα αποσπάσματα των ποιημάτων του Μπλέικ.

Για το βιβλίο της Élisabeth Roudinesco «Ο Σίγκμουντ Φρόυντ στην εποχή του και τη δική μας» (μτφρ. Μήνα Πατεράκη-Γαφέρη, εκδ. Πατάκη)

Του Χρήστου Τσαμπρούνη

Για τη μελέτη του Πέτρου Ι. Φιλίππου-Αγγέλου «Πέτρος Αν. Φουρίκης – Ο Σαλαμίνιος αρχαιολόγος, ιστορικός, λαογράφος, γλωσσολόγος (1878-1936)» (εκδ. ΑΩ).

Της Διώνης Δημητριάδου

Μια έκδοση που έχει ως θέμα τον Πέτρο Φουρίκη, αρχαιολόγο, ιστορικό, λαογράφο και γλωσσολόγο, διευθυντή του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, δεν μπορεί παρά να είναι ενδιαφέρουσα και ως ενδελεχής αναφορά στην πολυσχιδή δραστηριότητα του Σαλαμίνιου διανοούμενου αλλά και ως επίπονη και πολύχρονη εργασία του Πέτρου Φιλίππου, του ανθρώπου που με πολύ μεράκι συνέλεξε το υλικό και μας το παρουσιάζει σ’ αυτήν την πολύ φροντισμένη μορφή. Το ενδιαφέρον εστιάζεται ομοίως στη θεματική του βιβλίου αυτού, καθόσον παρουσιάζεται (με τη συνδρομή πληθώρας κειμένων και την παράθεση αρβανίτικων παραμυθιών και τραγουδιών) η συμβολή του Φουρίκη στη μελέτη της ιστορίας και της γλώσσας των Αρβανιτών.

Για το βιβλίο της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου «Τέσσερις συνεντεύξεις του Περικλή Σφυρίδη» (εκδ. Μαλλιάρης) και το βιβλίο του Ηλία Σ. Σπυρόπουλου «Από τα χρόνια και τα χαρτιά του Ντίνου Χριστιανόπουλου» (εκδ. Οδός Πανός).

Του Διονύση Στεργιούλα

Για το βιβλίο της Παρήνας Δουζίνα-Στειακάκη «Σταύρος Νιάρχος. Ο αρχηγός του στόλου. Με τα μάτια του πατέρα μου» (Μικρές Εκδόσεις).

Για τη βιογραφία του Χαρίλαου Τρικούπη από τη Λύντια Τρίχα Χαρίλαος Τρικούπης (εκδ. Πόλις)

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Είναι αλήθεια ότι η ιστοριογραφία δεν είναι τόσο γενναιόδωρη με τον μεγάλο φιλελεύθερο πολιτικό των τελών του 19ου αιώνα, τον Χαρίλαο Τρικούπη, όσο είναι με τον άλλο μεγάλο φιλελεύθερο πολιτικό των αρχών του 20ου αιώνα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Οι μονογραφίες, οι μελέτες και οι βιογραφίες για τον δεύτερο είναι πολύ περισσότερες απ’ όσες για τον πρώτο. Επομένως, οι αναγνώστες οι οποίοι 121 χρόνια μετά τον θάνατο του έχουν την ευκαιρία να διαβάζουν αυτή τη τόσο συστηματική αλλά και με γλαφυρό τρόπο γραμμένη μελέτη-βιογραφία για τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον αποκαλούμενο και «μέγα υπνωτιστή» των μαζών, μόνο ως τυχεροί μπορεί να χαρακτηριστούν.

Για το βιβλίο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου (εκδ. Πατάκη).

Του Κώστα Λογαρά

Διάβασα το καινούριο βιβλίο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου με την ίδια περιέργεια που ένα παιδί θέλει να μάθει «τι έγινε τότε», και ρωτάει κάποιον μεγαλύτερο, αυτόπτη μάρτυρα, να του αφηγηθεί τις εμπειρίες της ζωής του, τα βιώματα από τις συναναστροφές του με πρόσωπα σημαντικά. Του ζητά να αναπαραστήσει τα χρόνια και τις εποχές, λεπτομέρειες και γεγονότα, πώς γράφτηκαν τα κομμάτια αυτά της «Ιστορίας». Και τον τραβάει συνέχεια απ’ το μανίκι «πες μου και πες μου». Την ίδια περιέργεια ακριβώς καλλιέργησε και σε μένα το πρόσφατο βιβλίο τού Δημήτρη Δασκαλόπουλου Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου.

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Moby Porcelain (μτφρ. Αφροδίτη Γεωργαλιού, εκδ. Ροπή).

Του Δημήτρη Αναστασόπουλου

Οι περισσότερες βιογραφίες των πρωταγωνιστών της σύγχρονης μουσικής σκηνής είναι λίγο πολύ όμοιες. Ένα παλίμψηστο από διηγήσεις για διονυσιακά όργια και μπόλικα ναρκωτικά, τσαμπουκάδες σε συναυλίες και κάποιες βαρετές και σίγουρα ανούσιες ιστορίες από το στούντιο. Ο Μόμπι δεν ήταν ποτέ σύμφωνος με το κλισέ αυτοκαταστροφικό λάιφσταιλ που συνοδεύει τους μουσικούς.

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Oliver Sacks Εν κινήσει. Μια ζωή (μτφρ. Ευαγγελία Μόσχου, εκδ. Ροπή).

Του Μάνου Σαββάκη

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο Αναβρασμός του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (εκδ. Εστία).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Ο Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (γεν. 1929) συγγραφέας και παιδί της δεκαετίας του ΄60, με πιο γνωστό του έργο «Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας», έγραψε στα 85 του (2014) αυτό εδώ το αυτοβιογραφικό έργο.

Για τη βιογραφία του Κορνήλιου Καστοριάδη από τον Francois Dosse «Καστοριάδης: Μια ζωή» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πόλις) και του Guy Debord από τον Jean-Marie Apostolidès « Debord: Le naufrageur » (εκδ. Flammarion).

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη