Για το βιβλίο της Élisabeth Roudinesco «Ο Σίγκμουντ Φρόυντ στην εποχή του και τη δική μας» (μτφρ. Μήνα Πατεράκη-Γαφέρη, εκδ. Πατάκη)

Του Χρήστου Τσαμπρούνη

Για τη μελέτη του Πέτρου Ι. Φιλίππου-Αγγέλου «Πέτρος Αν. Φουρίκης – Ο Σαλαμίνιος αρχαιολόγος, ιστορικός, λαογράφος, γλωσσολόγος (1878-1936)» (εκδ. ΑΩ).

Της Διώνης Δημητριάδου

Μια έκδοση που έχει ως θέμα τον Πέτρο Φουρίκη, αρχαιολόγο, ιστορικό, λαογράφο και γλωσσολόγο, διευθυντή του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, δεν μπορεί παρά να είναι ενδιαφέρουσα και ως ενδελεχής αναφορά στην πολυσχιδή δραστηριότητα του Σαλαμίνιου διανοούμενου αλλά και ως επίπονη και πολύχρονη εργασία του Πέτρου Φιλίππου, του ανθρώπου που με πολύ μεράκι συνέλεξε το υλικό και μας το παρουσιάζει σ’ αυτήν την πολύ φροντισμένη μορφή. Το ενδιαφέρον εστιάζεται ομοίως στη θεματική του βιβλίου αυτού, καθόσον παρουσιάζεται (με τη συνδρομή πληθώρας κειμένων και την παράθεση αρβανίτικων παραμυθιών και τραγουδιών) η συμβολή του Φουρίκη στη μελέτη της ιστορίας και της γλώσσας των Αρβανιτών.

Για το βιβλίο της Σωτηρίας Σταυρακοπούλου «Τέσσερις συνεντεύξεις του Περικλή Σφυρίδη» (εκδ. Μαλλιάρης) και το βιβλίο του Ηλία Σ. Σπυρόπουλου «Από τα χρόνια και τα χαρτιά του Ντίνου Χριστιανόπουλου» (εκδ. Οδός Πανός).

Του Διονύση Στεργιούλα

Για το βιβλίο της Παρήνας Δουζίνα-Στειακάκη «Σταύρος Νιάρχος. Ο αρχηγός του στόλου. Με τα μάτια του πατέρα μου» (Μικρές Εκδόσεις).

Για τη βιογραφία του Χαρίλαου Τρικούπη από τη Λύντια Τρίχα Χαρίλαος Τρικούπης (εκδ. Πόλις)

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Είναι αλήθεια ότι η ιστοριογραφία δεν είναι τόσο γενναιόδωρη με τον μεγάλο φιλελεύθερο πολιτικό των τελών του 19ου αιώνα, τον Χαρίλαο Τρικούπη, όσο είναι με τον άλλο μεγάλο φιλελεύθερο πολιτικό των αρχών του 20ου αιώνα, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Οι μονογραφίες, οι μελέτες και οι βιογραφίες για τον δεύτερο είναι πολύ περισσότερες απ’ όσες για τον πρώτο. Επομένως, οι αναγνώστες οι οποίοι 121 χρόνια μετά τον θάνατο του έχουν την ευκαιρία να διαβάζουν αυτή τη τόσο συστηματική αλλά και με γλαφυρό τρόπο γραμμένη μελέτη-βιογραφία για τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον αποκαλούμενο και «μέγα υπνωτιστή» των μαζών, μόνο ως τυχεροί μπορεί να χαρακτηριστούν.

Για το βιβλίο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου (εκδ. Πατάκη).

Του Κώστα Λογαρά

Διάβασα το καινούριο βιβλίο του Δημήτρη Δασκαλόπουλου με την ίδια περιέργεια που ένα παιδί θέλει να μάθει «τι έγινε τότε», και ρωτάει κάποιον μεγαλύτερο, αυτόπτη μάρτυρα, να του αφηγηθεί τις εμπειρίες της ζωής του, τα βιώματα από τις συναναστροφές του με πρόσωπα σημαντικά. Του ζητά να αναπαραστήσει τα χρόνια και τις εποχές, λεπτομέρειες και γεγονότα, πώς γράφτηκαν τα κομμάτια αυτά της «Ιστορίας». Και τον τραβάει συνέχεια απ’ το μανίκι «πες μου και πες μου». Την ίδια περιέργεια ακριβώς καλλιέργησε και σε μένα το πρόσφατο βιβλίο τού Δημήτρη Δασκαλόπουλου Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου.

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Moby Porcelain (μτφρ. Αφροδίτη Γεωργαλιού, εκδ. Ροπή).

Του Δημήτρη Αναστασόπουλου

Οι περισσότερες βιογραφίες των πρωταγωνιστών της σύγχρονης μουσικής σκηνής είναι λίγο πολύ όμοιες. Ένα παλίμψηστο από διηγήσεις για διονυσιακά όργια και μπόλικα ναρκωτικά, τσαμπουκάδες σε συναυλίες και κάποιες βαρετές και σίγουρα ανούσιες ιστορίες από το στούντιο. Ο Μόμπι δεν ήταν ποτέ σύμφωνος με το κλισέ αυτοκαταστροφικό λάιφσταιλ που συνοδεύει τους μουσικούς.

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Oliver Sacks Εν κινήσει. Μια ζωή (μτφρ. Ευαγγελία Μόσχου, εκδ. Ροπή).

Του Μάνου Σαββάκη

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο Αναβρασμός του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (εκδ. Εστία).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Ο Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (γεν. 1929) συγγραφέας και παιδί της δεκαετίας του ΄60, με πιο γνωστό του έργο «Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας», έγραψε στα 85 του (2014) αυτό εδώ το αυτοβιογραφικό έργο.

Για τη βιογραφία του Κορνήλιου Καστοριάδη από τον Francois Dosse «Καστοριάδης: Μια ζωή» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πόλις) και του Guy Debord από τον Jean-Marie Apostolidès «Debord: Le naufrageur» (εκδ. Flammarion).

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Με αφορμή το βιβλίο της Αθηνάς Βογιατζόγλου Ποίηση και Πολεμική - Μια βιογραφία του Γιώργου Κοτζιούλα (εκδ. Κίχλη).

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Ο Γιώργος Κοτζιούλας υπήρξε δεδηλωμένος πολέμιος του μοντερνισμού. Στο «Πού τραβάει η ποίηση», το 1950, έγραφε:

Για το βιβλίο του Roderick Beaton «Ο πόλεμος του Μπάιρον, Ρομαντική εξέγερση - Ελληνική επανάσταση» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πατάκη).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Gary Shteyngart Μικρή αποτυχία. Μια αυτοβιογραφία (μτφρ. Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Καστανιώτη).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Όταν ένας συγγραφέας γύρω στα σαράντα του αποφασίζει να γράψει και να εκδώσει την αυτοβιογραφία του έχοντας στο ενεργητικό του μόνο τρία βιβλία, θα μπορούσε βάσιμα να κατηγορηθεί για υπέρμετρο ναρκισσισμό, αν όχι και για υπέρμετρη βλακεία – αυτά τα δύο πάνε συχνά μαζί. Ο Γκάρι Στάινγκαρτ, που γεννήθηκε στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση στους κόλπους μιας εβραϊκής οικογένειας και στα επτά του χρόνια μετακόμισε μόνιμα με τους γονείς του στη Νέα Υόρκη, εξέδωσε το 2014 την αυτοβιογραφία του, που πλέον κυκλοφορεί με τίτλο Μικρή αποτυχία σε μετάφραση του Νίκου Α. Μάντη. Είναι άραγε, ως τόσο πρώιμος αφηγητής και τρόπον τινά διαφημιστής της ζωής του, μια τέτοια περίπτωση; Μόνο το ίδιο το βιβλίο θα μπορούσε να δώσει την απάντηση. Και η απάντηση είναι ευτυχώς –τι ανακούφιση για τον αναγνώστη που θέλει να αποφύγει το κουτσομπολιό– αρνητική.  

Για το βιβλίο της Margarette Buber-Neumann Μίλενα από την Πράγα (μτφρ. Τούλα Σιετή, επιμ.-επίμετρο Αδριανή Δημακοπούλου, εκδ. Κίχλη & Τα Πράγματα).

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Η Μίλενα από την Πράγα είναι ένα βιβλίο λεπτών παρατηρήσεων, η βιογραφία μιας ξεχωριστής γυναίκας, μια μαρτυρία για τη ζωή σ’ ένα γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, καθώς κι ένας θησαυρός για όσους αγαπούν τη γερμανόφωνη και τσέχικη λογοτεχνία στην περίοδο του μεσοπολέμου.

Για το βιβλίο του Γιάννη Μπεράτη Μαύρος φάκελος (εκδ. Ερμής).

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Το Πλατύ ποτάμι του Γιάννη Μπεράτη, Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1966, είναι ένας ύμνος στον ηρωισμό του απλού ανθρώπου που δε θέλει μήτε να σκοτώσει μήτε να πεθάνει, αλλά που τον εξυψώνουν οι συνθήκες, η φιλοπατρία δίχως μισαλλοδοξία, κι ένα ήθος βαθιά ριζωμένο.

Για την τριλογία του Μπάμπη Κλάρα που ξανακυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΚΨΜ.

Της Άντας Κατσίκη Γκίβαλου

Ο Μπάμπης Κλάρας, επιστήμονας, στοχαστής, δημοσιογράφος (βλ. φωτογραφία, στο γραφείο του στην Βραδυνή), κριτικός βιβλίου και θεάτρου, ποιητής, σοβαρός γνώστης της ελληνικής φιλολογίας, αρχαίας και νεοελληνικής, όσο και της ξένης λογοτεχνίας, κοινωνικός αγωνιστής, έχει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο που ξεκινά το 1954. Τα πρώτα του βιβλία είναι φιλοσοφικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου, ενώ τα φιλολογικά του δοκίμια που ακολουθούν αναφέρονται κυρίως σε νεοέλληνες ποιητές από το Σολωμό ως και τους μεταπολεμικούς, καθώς και στην αρχαιοελληνική γραμματεία. 

Της Μαρίας Γιαγιάννου

Μητέρα και κόρη σε σχέση αγάπης και κατανόησης, στο βιβλίο Μεγαλώνοντας της Sophie Fontanel.

Της Βασιλικής Λαλαγιάννη

Με ευαισθησία, συγκίνηση, σεβασμό αλλά και με λεπτό χιούμορ η Sophie Fontanel αφιερώνει το βιβλίο της Μεγαλώνοντας στην μητέρα της. Διαχειρίζεται ένα πανανθρώπινο θέμα που θα κλιθεί ο καθένας να αντιμετωπίσει: τη σχέση ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς σε μία περίοδο όπου τα παιδιά βιώνουν την προσωπική και επαγγελματική ολοκλήρωση, ενώ οι γονείς μετατρέπονται σε πρόσωπα που χρειάζονται προσοχή και στήριξη. Η συγγραφέας εξέπληξε το γαλλικό κοινό με την εξιστόρηση των στιγμών που πέρασε μαζί με την γηραιά μητέρα της, των συναισθημάτων που διέτρεχαν αυτήν τη σχέση, τους δεσμούς που αναπτύχθηκαν ανάμεσά τους.

Σχέσεις μάνας και κόρης, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της Αννίτας Π. Πανάρετου Ψυχής Εγκώμιον (εκδ. Εστία).

Του Γιώργου Βέη

«Το σώμα είναι το πνεύμα που έγινε ορατό».
Schelling

Η αμφιθυμία, εμφανώς οριακή, υπαγορεύει κατεξοχήν την εθιμοτυπία της καθημερινότητας, προδικάζει τα κίνητρα των συμπεριφορών και εξηγεί τα ποικίλα αίτια και αιτιατά των δρώμενων στο εσωτερικό μιας καθόλα προβληματικής ατμόσφαιρας. Ο ιστός της ευγένειας είναι έτοιμος να διαρραγεί και μαζί μ΄ αυτόν η συνθήκη όλων των ισορροπιών που απαιτεί μια τυπική συναντίληψη. Προβάλλοντας την αδυσώπητη ερημιά του όντος, η αφηγηματική μηχανή ανιχνεύει ό,τι είναι ικανό και αναγκαίο για τα πορίσματά της. Όλα διακυβεύονται μόλις ακουσθεί άλλη μια φορά το αυστηρό, απαγορευτικό "μη!". Οι εναντιωματικές σχέσεις κόρης-μητέρας οδηγούν κατά τρόπο μαθηματικά βέβαιο σε μια επώδυνη, δια βίου μάλιστα, διάσταση.

Επιμ. Κώστας Αγοραστός

Επιμ. Κώστας Αγοραστός

Έξι βιβλία με τα οποία επιχειρείται να σκιαγραφηθεί η ζωή ανθρώπων που φιλοδόξησαν να αλλάξουν τα πράγματα. Από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Πάτρικ Λη Φέρμορ, έως τον Τόλκιν και τον Καμύ. 

Για το βιβλίο του Τζέημς Τζόυς «Γράμματα στη Νόρα» (μτφρ., πρόλογος, σημειώσεις: Κατερίνα Σχινά, εκδ. Πατάκη).

Του Γιώργου Βέη

Της Έλενας Μαρούτσου

Ομολογώ πως τον Κρίστοφερ Χίτσενς δεν τον ήξερα. Ομολογώ επίσης πως διαβάζοντας τον πρόλογο του βιβλίου και ψάχνοντας να βρω πληροφορίες για αυτόν κάτι μου έλεγε πως το βιβλίο που κρατούσα στα χέρια μου, το Πριν το τέλος (Mortality), δεν θα ήταν του γούστου μου.

Του Παναγιώτη Γούτα 

Δύο βιβλία για τις παθήσεις του σώματος

Δύο βιβλία που προκάλεσαν αίσθηση μέσα στο 2012 (το ένα ανατύπωση), αφορούν παθήσεις του φθαρτού ανθρώπινου σώματος και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στο άμεσο συγγενικό περίγυρο των ασθενών. Πρόκειται για το ολιγοσέλιδο αφήγημα Η αδελφή μου, του Σταύρου Ζουμπουλάκη, και το ανατυπωμένο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ Πατρική κληρονομιά. Και τα δύο κυκλοφορούν από τις καλαίσθητες και ποιοτικές εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.

Η εξιστόρηση της προσωπικής διαμάχης Χιουμ και Ρουσσώ την εποχή του Διαφωτισμού

Του Σωτήρη Βανδώρου **

Είναι «αναμφίβολα και πέραν κάθε σύγκρισης ο πιο μοχθηρός και αδίστακτος παλιάνθρωπος που υπάρχει στον κόσμο και ντρέπομαι ειλικρινά για όλα όσα έγραψα ποτέ υπέρ του».

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Ο πιανίστας, αρχιμουσικός, ακαδημαϊκός δάσκαλος, πρωτίστως διανοητής και ως εκ τούτου ενσυνείδητος πολίτης του κόσμου Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ (Daniel Barenboim, Μπουένος Άιρες 1942) προσφέρει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία, που αντιστοιχεί στη βιωματική και ταυτόχρονα κριτική πρόσληψη και καταγραφή ιστορικών, πολιτικών, πολιτισμικών, κοινωνικών γεγονότων ως παραγόντων υπεύθυνων και δεσμευτικών για τη διαμόρφωση της πορείας της ανθρωπότητας κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια. 

Του Γιώργου Χ. Θεοχάρη

Για τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτωσης γνωρίζουμε πολλά, τόσα ώστε δεν διανοούμαστε να κυκλοφορούμε με καρφιτσωμένο έναν αγκυλωτό σταυρό. Σκέψεις με αφορμή τα βιβλία «Ιστορίες από την Κολιμά» (μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου) του Βαρλαάμ Σαλάμοφ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίνδικτος και το «Γκουλάγκ - Η αληθινή ιστορία» (μτφρ. Ελευθερία Τσίτσα) της Αν Απλμπάουμ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός. 

Του Γιώργου Λαμπράκου

Της Σώτης Τριανταφύλλου

Μεταφράζω το ταξιδιωτικό βιβλιαράκι του John Steinbeck “Travels with Charley” - πράγμα φυσικό παρότι δεν μ’ αρέσει να μεταφράζω: όμως, έχω κάνει τις ίδιες διαδρομές ξανά και ξανά – είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια αργότερα, διασχίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, οδηγώντας ή κάνοντας ωτοστόπ. Από την ανατολή στη δύση και πάλι πίσω, από τον βορρά στον νότο και πάλι πίσω.

Της Βίκυς Βασιλάτου

Λίγο πολύ όλοι έχουν ακουστά την Coco Chanel, ακόμα και όσοι δεν έχουν ιδέα από μόδα. Το όνομά της είναι άρρηκτα συνδεδεμένο μ’ έναν από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας. Στα μέσα Αυγούστου κυκλοφόρησε άλλο ένα βιβλίο με θέμα τη ζωή της. «Μα τι άλλο θα μπορούσαν να πουν; Θα σταματήσουν ποτέ ν’ αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια;» αναρωτήθηκα.

Για το βιβλίο της Λίντε Ζάλμπερ «Φρίντα Κάλο, Η ζωή μιας αδάμαστης γυναίκας» (μτφρ: Σίσσυ Παπαδάκη, εκδ. Μελάνι).

Της Βίκυς Βασιλάτου

Για τις «Στιγμές ΙΙ», τα αυτοβιογραφικά κείμενα - μαρτυρίες του Λεωνίδα Κύρκου που συμπληρώνουν τις δυο άλλες εκδόσεις («Στιγμές Ι» και «Στιγμές ΙΙΙ») και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις της Εστίας. 

Του Σωτήρη Βανδώρου