alt

Για τη μελέτη του Βασίλη Παπαδόπουλου «Διπλωματία και Ποίηση – Η περίπτωση του Γιώργου Σεφέρη» (εκδ. Ίκαρος).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Στην ποικιλόμορφη και ευρεία περιοχή της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας, ο (και πρέσβης) Βασίλης Παπαδόπουλος έχει ήδη τεκμηριώσει τη δημιουργική παρουσία του τόσο με ενδιαφέροντα προϊόντα λογοτεχνικής γραφής, όσο και με εξίσου ενδιαφέροντα κείμενα στη μορφή του δοκιμίου. Υπ' αυτές τις συνθήκες, ο ανά χείρας τόμος υπό τον τίτλο Διπλωματία και ποίηση – Η περίπτωση του Γιώργου Σεφέρη αντιπροσωπεύει πρόσκληση και ευκαιρία να ακολουθήσουμε (για μία ακόμα φορά) τον δημιουργό Γιώργο Σεφέρη καθώς αυτός, συναποκομίζοντας το προσωπείο του διπλωμάτη Γεωργίου Σεφεριάδη, αναπτύσσει διαδικασίες δόμησης μιας πολυεπίπεδης σχέσης με την επίσημη εξουσία και διασχίζει με άνεση αλλά και με αντιπαραθέσεις, με διαφωνίες και με συγκρούσεις, τοπία πολιτισμικής, κοινωνικής, πολιτικής, ιστορικής φόρτισης.

Ανάμεσα στα δεδομένα εντοπίζουμε τις διαλέξεις του Γιώργου Σεφέρη για τον Κωστή Παλαμά και για τον Μακρυγιάννη στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο, τον επαναπατρισμό των λειψάνων του Ανδρέα Κάλβου από την «αγγλική γη» στη Ζάκυνθο, τις σχέσεις του Γιώργου Σεφέρη με τη μουσική ή ακόμα την αρνητική κριτική για την κινηματογραφική ταινία «Αλέξης Ζορμπάς» του Μιχάλη Κακογιάννη.

Στην έκδοση με την ιδιαιτέρως υψηλή πληροφορητικότητα αναγνωρίζουμε παραστατική σύνθεση λεπτομερειών που αφορούν βιογραφικές-βιωματικές και επαγγελματικές διαδρομές του Γιώργου Σεφέρη. Εντοπίζονται δεδομένα, όπως: Ο Γιώργος Σεφέρης στο πλαίσιο της προσωπικής και της δημόσιας ιστορίας της οικογένειας Σεφεριάδη, οι σπουδές, οι προσωπικές σχέσεις, η είσοδος στη Διπλωματική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και η επαγγελματική πορεία μέχρι τον πρεσβευτικό βαθμό και μέχρι την αποχώρηση από την ενεργό υπηρεσία μετά την κοινή δημοσιοϋπαλληλική «35ετία», ο Γιώργος Σεφέρης στην Κορυτσά, στην Άγκυρα, στη Βηρυτό, στο Λονδίνο, επίσης στη Μέση Ανατολή, στην Αίγυπτο, στη Νότια Αφρική και στην Ιταλία συνοδεύοντας την Ελληνική Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, στη Διεύθυνση Εξωτερικού Τύπου στην Αθήνα και στη Γενική Διεύθυνση Τύπου Μέσης Ανατολής στο Κάιρο (η επικοινωνιακή πλευρά της διπλωματίας), αλλά και στο Πολιτικό Γραφείο του Αντιβασιλέα Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, ακόμα: η ιδιαίτερη σχέση του Γιώργου Σεφέρη με την Κύπρο και το Κυπριακό ζήτημα, οι Συνθήκες Ζυρίχης-Λονδίνου, ο Μακάριος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας, με τη συνακόλουθη κριτική στάση του Γιώργου Σεφέρη τόσο απέναντι και σε άλλους Έλληνες πολιτικούς (Ελευθέριο Βενιζέλο, Ιωάννη Μεταξά, Εμμανουήλ Τσουδερό, Παναγιώτη Κανελλόπουλο, Γεώργιο Παπανδρέου, Γιώργο Καρτάλη), όσο και απέναντι στις διελκυστίνδες εντός του Υπουργείου Εξωτερικών (διαπροσωπικές σχέσεις και αντιπαλότητες, υπηρεσιακές αντιλήψεις, πολιτικές ιδεολογίες, διαφωνίες με την Πολιτική Ηγεσία), όπου και ιδιαίτερη αναφορά σε Έλληνες διπλωμάτες, όπως είναι ο Αλέξης Κύρου, ο Αλέξανδρος Ξύδης, ο Περικλής Σκέφερις, ο Δημήτρης Νικολαρεΐζης, ο Παναγιώτης Πιπινέλης ή ο Αλέξανδρος Ρίζος-Ραγκαβής, ο οποίος έκλεισε την Πρεσβεία της Ελλάδος στο Βερολίνο με την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, εγγονός του συγγραφέα, ποιητή και καθηγητή Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αλέξανδρου Ρίζου-Ραγκαβή (1809-1892), πρώτου Έλληνα πρέσβη στο Βερολίνο.

Ανάμεσα στα δεδομένα αυτά εντοπίζουμε τις διαλέξεις του Γιώργου Σεφέρη για τον Κωστή Παλαμά και για τον Μακρυγιάννη στην Αλεξάνδρεια και στο Κάιρο, τον επαναπατρισμό των λειψάνων του Ανδρέα Κάλβου από την «αγγλική γη» στη Ζάκυνθο, τις σχέσεις του Γιώργου Σεφέρη με τη μουσική (Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, Μπραμς, Βάγκνερ, Ρίχαρντ Στράους, Ντεμπισί, Στραβίνσκι, Σένμπεργκ), ή ακόμα την αρνητική κριτική για την κινηματογραφική ταινία «Αλέξης Ζορμπάς» του Μιχάλη Κακογιάννη με ομόλογη αναφορά στον Νίκο Καζαντζάκη, και περαιτέρω: τα σχετικά με τις ποικιλόμορφες αντιδράσεις για την απονομή στον Γιώργο Σεφέρη του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας 1963, ή τα σχετικά με το ενδεχόμενο εισόδου του Γιώργου Σεφέρη στην Ακαδημία Αθηνών, ή τα γεγονότα που τον αφορούν μέσα στο γενικότερο κλίμα που επέβαλε η Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967.

Σε άμεση συσχέτιση ή συνάρτηση προς αυτές τις λεπτομέρειες και προς άλλες ομοειδείς, εντοπίζουμε ενδιαφέρουσες προτάσεις του Βασίλη Παπαδόπουλου για μια δημιουργική ανάγνωση ποιημάτων του Γιώργου Σεφέρη (π.χ.: Στροφή, Μυθιστόρημα, Τετράδιο Γυμνασμάτων, Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄, Β΄, Γ΄, Κίχλη, Τρία κρυφά ποιήματα, Οι γάτες τ' Άι-Νικόλα, Επί ασπαλάθων), με έμφαση κυρίως στη γλώσσα (ρυθμός/μουσικότητα, διεργασίες στην επιφάνεια και στη βαθιά διαστρωμάτωση των σημαινομένων, εξομολογητικός χαρακτήρας ως απολογισμός ζωής, επιλογές από την κοινή χρήση της γλώσσας ως υλικό δημιουργικής γραφής), την οποία αντιβάλλει προς την καθαρεύουσα των υπηρεσιακών/διπλωματικών κειμένων του Προξένου ή του Πρέσβη Σεφεριάδη.

alt

Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι λεπτομέρειες, με τις οποίες ο Βασίλης Παπαδόπουλος οργανώνει δύο ξεχωριστές προσωπογραφίες του Γιώργου Σεφέρη ως ποιητή και ως διπλωμάτη (οι οποίες πάντως διαθέτουν και κοινά στοιχεία), προβάλλοντας και τη γλωσσική διάσταση αυτών των προσωπογραφιών, ενώ περαιτέρω προβαίνει και στη σύνθεση ενός ενιαίου πορτρέτου, όπου το πρόσωπο και το προσωπείο (ποιο είναι ποιο;) ταυτίζονται, όπως αναγνωρίζεται π.χ. στο υλικό από την ομιλία του Γιώργου Σεφέρη στη Στοκχόλμη κατά την τελετή απονομής του Βραβείου Νόμπελ, ή στα τηλεγραφήματα που έστελνε από τα διάφορα διπλωματικά πόστα.

Ο Βασίλης Παπαδόπουλος αξιοποιεί αφορμές για να αναπτύξει με ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία απόψεις σχετικά με ζητήματα, όπως είναι η συγχρονία και η διαχρονία στο εσωτερικό της διπλωματίας, η σχέση διπλωματίας και πολιτικής, η σχέση διπλωματικού και κοινωνικού βίου, οι διαπροσωπικές σχέσεις στο «συντεχνιακό» και στο ιστορικό περιβάλλον της διπλωματίας, κυρίως η σχέση διπλωματίας και τέχνης.

Στο πλαίσιο αυτό συγκρατούμε επισημάνσεις του Βασίλη Παπαδόπουλου, όπως:

«Τόσο η ποίηση όσο και η διπλωματία στηρίζονται στη δεξιοτεχνία της διατύπωσης μιας φράσης και τη σκληρή δουλειά για τη διαμόρφωση κειμένων, στην παρατήρηση και κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει, αλλά και του κόσμου που βρίσκεται μέσα μας»

«Οι εμπειρίες της ζωής του Σεφέρη στους ξένους τόπους, η απόσταση από τα πράγματα, η κατανόηση των διεθνών ισορροπιών, το επάγγελμά του γενικότερα, είναι παράμετροι που δεν μπορούν να αποκοπούν από την ποιητική του δημιουργία, και μόνο γιατί ο ποιητής και ο διπλωμάτης δεν αποτελούν δύο πρόσωπα. Οι δύο πτυχές συντίθενται δημιουργικά, με τη διπλωματία να επηρεάζει όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του»

«στα τηλεγραφήματα του Σεφέρη είναι, χωρίς αμφιβολία, εμφανές το σεφερικό ύφος. [...] Διάχυτη είναι στη γραφή του η σιγουριά ενός συγγραφέα που κατέχει το αντικείμενο το οποίο πραγματεύεται, και ταυτόχρονα διαθέτει την ασφάλεια της γλώσσας την οποία μεταχειρίζεται, μολονότι δεν την αγαπά, με την έννοια ότι είναι υποχρεωτικά καθαρεύουσα. Διάχυτη είναι όμως και η καθαρότητα της σκέψης, όπως και στα δοκίμιά του».

Ο Βασίλης Παπαδόπουλος αξιοποιεί αφορμές για να αναπτύξει με ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία απόψεις σχετικά με ζητήματα, όπως είναι η συγχρονία και η διαχρονία στο εσωτερικό της διπλωματίας, η σχέση διπλωματίας και πολιτικής, η σχέση διπλωματικού και κοινωνικού βίου, οι διαπροσωπικές σχέσεις στο «συντεχνιακό» και στο ιστορικό περιβάλλον της διπλωματίας, κυρίως η σχέση διπλωματίας και τέχνης (του λόγου, και όχι μόνον): σε ό,τι αφορά την τελευταία αυτή περίπτωση, ο Βασίλης Παπαδόπουλος βρίσκει την ευκαιρία να αναφερθεί σε μια μακρά σειρά διπλωματών λογοτεχνών, μεταξύ των οποίων ο Αλεξίς Λεζέ, γνωστός και ως Σαιν-Τζον Περς, ο Σταντάλ, ο Σατομπριάν, ο Πολ Κλοντέλ, ο Ζαν Ζιροντού, ο Τσέσλαβ Μίλος, ο Ίβο Άντριτς, ο Οκτάβιο Παζ.

Στο πλαίσιο της συλλογιστικής του Βασίλη Παπαδόπουλου, η οποία με χαρακτήρα διαγνωσιακό (για να θυμηθούμε και πάλι τον Γιάννη Ξενάκη) εκτείνεται μέχρι τον αυτοκράτορα αρωγό της πολιτιστικής αναγέννησης Καρλομάγνο αλλά και μέχρι τον φιλόσοφο μαθηματικό Ανρί Πουανκαρέ, αυτά τα δεδομένα συμμετέχουν στο σημασιολογικό και αισθητικό φόντο που ανιχνεύουμε στις προσωπογραφίες του Γιώργου Σεφέρη, όπου συναντούμε επίσης μεγέθη-λαμπερούς παράγοντες του πολιτισμικού βίου, όπως είναι ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κ.Π. Καβάφης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός, ο Ανδρέας Καραντώνης, ο Γιώργος Κατσίμπαλης, ο Οδυσσέας Ελύτης, επίσης ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο Σαιν-Τζον Περς, ο Χένρι Μίλερ, ο Λόρενς Ντάρελ, ο Αντρέ Ζιντ, ο Μόρις Μπόουρα, ο Αντρέ Μαλρό, καθώς και ο Δημήτρης Μητρόπουλος, η Μαρία Κάλλας, η Κατίνα Παξινού.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι πληροφορίες που προσφέρει (σε μια ευνοήτως επιγραμματική διατύπωση) ο Βασίλης Παπαδόπουλος για τις απαρχές της διπλωματίας με σχετικές παραπομπές στο διπλωματικό αρχείο των Φαραώ, στον Ηρόδοτο και στον Θουκυδίδη, στις πρώτες μορφές «διμερών» σχέσεων των ασιατικών αυτοκρατοριών, του Βυζαντίου και των δυτικοευρωπαίων (όπου συναντούμε και τον υπέρμαχο του Διαφωτισμού, φυσικό επιστήμονα και πολιτικό Βενιαμίν Φραγκλίνο σαν διπλωματικό απεσταλμένο των ΗΠΑ στις Βερσαλλίες).

Είναι αυτονόητο ότι την ποιότητα της έκδοσης εξασφάλισε η εμφανής προεργασία του Βασίλη Παπαδόπουλου, ο οποίος στο κείμενο του προλόγου ανέπτυξε και τεκμηρίωσε πολλαπλώς επιχειρηματολογία σχετικά με την αξιοποίηση και τακτοποίηση σε τέσσερις ενότητες του ποικίλου υλικού που είχε στη διάθεσή του. Το υλικό αυτό προέρχεται από τα έργα και την αλληλογραφία του Σεφέρη, από μια πλούσια ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία φιλολογικού (περί Σεφέρη, και όχι μόνον), διπλωματικού, πολιτικού, ιστορικού ενδιαφέροντος, από φακέλους του Ιστορικού Αρχείου του Υπουργείου Εξωτερικών (με εξαίρεση τους φακέλους για το Κυπριακό).

alt
Ο πρέσβης Βασίλης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην
Αθήνα το 1960. Αποφοίτησε από τη Νομική Αθηνών και
έκανε μεταπτυχιακά στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο
στη Γαλλία. Το 1985 διορίστηκε ως Ακόλουθος Πρεσβείας
στον διπλωματικό κλάδο του Υπουργείου Εξωτερικών.
Έχει υπηρετήσει, εκτός από την Κεντρική Υπηρεσία,
στον Άγιο Φραγκίσκο, στο Κίεβο, στη Νέα Υόρκη
(Μόνιμη Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη), στην
Μπανγκόκ, και ως Πρέσβης στο Κίεβο και το Βουκουρέστι.
Έχει διδάξει επί σειρά ετών στη Διπλωματική Ακαδημία
του Υπουργείου Εξωτερικών θέματα πρακτικής διπλωματίας
και πολιτισμού. Σήμερα βρίσκεται στη θέση του γενικού
γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, έπειτα από
πρόταση της κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου.





Η έκδοση (έστω και χωρίς ευρετήριο προσώπων και πραγμάτων που πάντως θα ήταν χρήσιμο σαν «πλοηγός» μέσα στην πυκνή ατμόσφαιρα της υψηλής πληροφορητικότητας του βιβλίου), ενισχυμένη με λεπτομερή υποσέλιδο υπομνηματισμό, είναι σαφές ότι αντιπροσωπεύει σημαντική συμμετοχή στη δυναμική της επιστημονικής διαδικασίας σχετικά με τη μείζονα προσωπικότητα του Γιώργου Σεφέρη ως δημιουργού που παρεμβαίνει στο γενικό, ιστορικο-πολιτικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι.

Παράλληλα, η έκδοση αυτή είναι δυνατόν να εκτιμηθεί ως μια δομή «φροντιστηρίου» για τη διπλωματία, στη διάσταση της θεωρίας και στη διάσταση της εφαρμογής, με παραδειγματική αξιοποίηση τον διφυή χαρακτήρα της δραστηριότητας του Γιώργου Σεφέρη. Προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλει λόγος παραστατικός, ενίοτε στοχαστικός και αφοριστικός, με τη ρητορική της άμεσης προφορικής επικοινωνίας που διεκπεραιώνει τα σημαινόμενα στην έκδοση. Με τον τρόπο αυτόν μεταφέρονται πληροφορίες μέσα από ρητές ή συναγόμενες από τα συμφραζόμενα αναφορές, και αποτυπώνεται η κριτική, συγκριτική, σύνθετη σκέψη του Βασίλη Παπαδόπουλου, ο οποίος δεν περιορίζεται σε στενά κατά περίπτωση θεματικά όρια αλλά επιχειρεί να προσεγγίσει το βάθος καθώς και τον ευρύτερον ορίζοντα των πραγμάτων.

Από αυτή την άποψη, στην έκδοση αναγνωρίζουμε όχι μόνον την ανάπτυξη επιχειρηματολογίας για λογοτεχνικά και ιστορικο-πολιτικά ζητήματα, αλλά και την προβολή της διαλεκτικής σχέσης ανάμεσα σε διακεκριμένα (πολιτισμικά-αισθητικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά) πεδία της αντικειμενικής πραγματικότητας. Πράγμα που σημαίνει ότι η έκδοση αυτή απευθύνεται (και) στα ενδιαφέροντα μιας ευρύτερης, πέραν των ειδικών περί λογοτεχνίας –ή/και περί διπλωματίας– κοινότητας αναγνωστών, οι οποίοι παρακολουθούν συστηματικά ή έστω περιστασιακά όσα συμπαρασύρει η ροή του γενικού χρόνου.

Στην προκειμένη δε περίπτωση, αυτοί οι αναγνώστες είναι δυνατόν να εντοπίσουν περαιτέρω διαύλους για την κάλυψη γνωστικών αναγκών στη βιβλιογραφία που παραθέτει ο Βασίλης Παπαδόπουλος, όχι μόνον (ως αυτονόητο) σχετικά με το συγγραφικό έργο του Γιώργου Σεφέρη, αλλά και σχετικά με το ευρύ φάσμα της εφαρμοσμένης διπλωματίας. Ιδιαιτέρως για τον τομέα αυτόν συγκρατούμε ενδιαφέρουσες απόψεις διατυπωμένες σε εκδόσεις υπό τίτλους, όπως: Εξωτερική πολιτική, Διπλωματία, Διπλωμάτες από τον πρέσβη Βύρωνα Θεοδωρόπουλο, Μια φορά κι ένα καιρό ένας διπλωμάτης από τον πρέσβη, συγγραφέα και ακαδημαϊκό Άγγελο Βλάχο, ή στη συλλογική έκδοση Σκέψεις και προβληματισμοί για την εξωτερική μας πολιτική με τη συμμετοχή των πρέσβεων Βύρωνα Θεοδωρόπουλου, Ευστάθιου Λαγάκου, Γεωργίου Παπούλια και Ιωάννη Τζούνη, ή ακόμα στην έκδοση υπό τον τίτλο Λογοδοσία μιας ζωής από τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, νομικό, φιλόσοφο, ακαδημαϊκό, πολιτικό (μεταξύ άλλων δημοσίων καθηκόντων, πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας 1975-1980).

* Η ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗ είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός βιβλίου.
Τελευταίο της βιβλίο, η μελέτη «Ο δημιουργικός λόγος του Γιώργου Χειμωνά» (εκδ. Παρατηρητής).


Αποσπάσματα από το βιβλίο

Ο Βασίλης Παπαδόπουλος:

«Μπορεί κανείς να πει πολλά για την προτίμηση του Σεφέρη προς την ποίηση και όχι προς τη διπλωματία. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι δεν έχει πολιτική κρίση και οξυδέρκεια, ότι δεν παρακολουθεί σε βάθος τα διεθνή γεγονότα, ότι δεν τα ζυγίζει σωστά, ότι η δυνατότητα να κάνει διπλωματικές εκτιμήσεις των καταστάσεων δεν είναι διαυγής και οξύτατη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το χάρισμα της διορατικότητας που διέθετε δεν οφειλόταν μόνο στην ευφυΐα του και στην ικανότητα πολιτικής ανάλυσης. Είναι, στην περίπτωση του Σεφέρη, και η ενασχόλησή του με την ποίηση η οποία βασίζεται στην παρατήρηση των ανθρώπων και της μοίρας τους, καθώς και με τη σκέψη και τον φιλοσοφικό στοχασμό πάνω σ' αυτά, που τον κάνουν να διαβλέπει την αμέσως επόμενη εξέλιξη της Ιστορίας. [...]

Οι δυο πτυχές της προσωπικότητας του διπλωμάτη-ποιητή συνυπάρχουν, συγκρούονται, συμπληρώνονται, αλληλοεπηρεάζονται, αλληλοαποκλείονται σ' ένα επίπεδο καθημερινότητας και σε ένα πολύ βαθύτερο, διανοητικής σύλληψης και επεξεργασίας των ιδεών και εμπειριών. Καμιά από τις δυο δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς διαχωρισμένη από την άλλη, όπως πολλές φορές το επιδίωκε ο Σεφέρης, καθώς διαμορφώνουν την προσωπικότητα του ίδιου ανθρώπου, γιατί κανείς δεν μπορεί να πει πού αρχίζει η επίδραση της μίας και πού της άλλης, ούτε καν ο συγκεκριμένος άνθρωπος».

 

Ο Γιώργος Σεφέρης:

«"Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες"
Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,
συ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν».

(από το ποίημα «Ελένη» στην ενότητα Ημερολόγιο Καταστρώματος, Γ')

 

«Ανέπτυξα διά μακρών εις τον ενταύθα Υπουργόν των Εξωτερικών την ημετέραν προσφυγήν επί του Κυπριακού και τω επέδωκα το κείμενον αυτής, εκφράσας, ως άλλωστε και προηγουμένως εις τον Γενικόν Διευθυντήν, ικανοποίησιν διά τας προς υμάς δηλώσεις του Πρεσβευτού του Λιβάνου. [...] Ο Υπουργός των Εξωτερικών, όστις πρόκειται να μετάσχη των εργασιών του Αραβικού Συνδέσμου μοί εξέφρασε την ελπίδα ότι θα επιτευχθή ομοφωνία των Αραβικών Κρατών ως και τας ευχάς του διά την ευόδωσιν των ημετέρων απόψεων προσθέσας ότι ιδιαιτέρως εξετίμησεν την αξιοπρέπειαν και ψυχραιμίαν μεθ' ης εχειρίσθημεν το Κυπριακόν ζήτημα».

(τηλεγράφημα από Πρεσβεία Βηρυτού, Νο 2164 από 27.8.1954)


altΔιπλωματία και Ποίηση
Η περίπτωση του Γιώργου Σεφέρη
Βασίλης Παπαδόπουλος
Ίκαρος 2019
Σελ. 448, τιμή εκδότη €18,90

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Κάποιοι μήνες της ζωής μου» του Μισέλ Ουελμπέκ – ή πώς να μην αποφεύγεις τις παγίδες της δημοσιότητας (κριτική)

«Κάποιοι μήνες της ζωής μου» του Μισέλ Ουελμπέκ – ή πώς να μην αποφεύγεις τις παγίδες της δημοσιότητας (κριτική)

Για το βιβλίο του Μισέλ Ουελμπέκ [Michel Houellebecq] «Κάποιοι μήνες της ζωής μου» (μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Εστία). 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Προβοκάτορας, φίλεχθρος, άνθρωπος που ζει από τις αντιπαραθέσεις και...

«Συνομιλίες: Όψεις από τη ζωή και το έργο του φιλοσόφου» Άρτουρ Σοπεγχάουερ (κριτική)

«Συνομιλίες: Όψεις από τη ζωή και το έργο του φιλοσόφου» Άρτουρ Σοπεγχάουερ (κριτική)

Για το βιβλίο σχετικά με τον Άρτουρ Σοπεγχάουερ [Arthur Schopenhauer] «Συνομιλίες: Όψεις από τη ζωή και το έργο του φιλοσόφου» (μτφρ. Βάλια Κακοσίμου, Νάγια Παπασπύρου, εκδ. Printa).

Γράφει ο Γιώργος Βέης

Προβάλλεται εδώ δε...

«Ο θρίαμβος και η τραγωδία του Ρόμπερτ Οπενχάιμερ» των Κάι Μπερντ & Μάρτιν Τζ. Σέργουιν (κριτική)

«Ο θρίαμβος και η τραγωδία του Ρόμπερτ Οπενχάιμερ» των Κάι Μπερντ & Μάρτιν Τζ. Σέργουιν (κριτική)

Για το βραβευμένο με Πούλιτζερ βιβλίο των Κάι Μπερντ [Kai Bird] & Μάρτιν Τζ. Σέργουιν [Martin J. Sherwin] «Ο θρίαμβος και η τραγωδία του Ρόμπερτ Οπενχάιμερ» (μτφρ. Μαριλένα Κορωναίου, εκδ. Τραυλός).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Είναι η στιγμ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τζο Νέσμπο: «Η κόρη μου δεν εντυπωσιάζεται με τίποτα από όσα κάνω, αλλά όταν της είπα ότι θα γίνω επίτιμος διδάκτωρ στην Αθήνα έμεινε με το στόμα ανοιχτό»

Τζο Νέσμπο: «Η κόρη μου δεν εντυπωσιάζεται με τίποτα από όσα κάνω, αλλά όταν της είπα ότι θα γίνω επίτιμος διδάκτωρ στην Αθήνα έμεινε με το στόμα ανοιχτό»

Ο δημοφιλής συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας Τζο Νέσμπο [Jo Nesbø] αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

Επιμέλεια: Ευλαλία Πάνου

...
Βίος και Πολιτεία #10: Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος ζωντανά από το «υπόγειο» της Πολιτείας

Βίος και Πολιτεία #10: Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος ζωντανά από το «υπόγειο» της Πολιτείας

Στο 10ο επεισόδιο της σειράς συζητήσεων με ανθρώπους από το χώρο του βιβλίου, με τον Κώστα Κατσουλάρη θα συνομιλήσει ο συγγραφέας και πανεπιστημιακός Παναγής Παναγιωτόπουλος. Η συζήτηση θα μεταδοθεί ζωντανά, την Πέμπτη, 28 Σεπτεμβρίου, στις 7μμ.

Επιμέλεια: Book Press

Βίος ...

«Κάποιοι μήνες της ζωής μου» του Μισέλ Ουελμπέκ – ή πώς να μην αποφεύγεις τις παγίδες της δημοσιότητας (κριτική)

«Κάποιοι μήνες της ζωής μου» του Μισέλ Ουελμπέκ – ή πώς να μην αποφεύγεις τις παγίδες της δημοσιότητας (κριτική)

Για το βιβλίο του Μισέλ Ουελμπέκ [Michel Houellebecq] «Κάποιοι μήνες της ζωής μου» (μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Εστία). 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Προβοκάτορας, φίλεχθρος, άνθρωπος που ζει από τις αντιπαραθέσεις και...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αστυνομικό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα», το οποίο κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες…» Μέσα στο ...

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση του προλόγου του μεταφραστή Γιώργου Ι. Αλλαμανή, στο βιβλίο του Τζον Τέιλορ [John Taylor] «Σκληρός από τρυφερότητα – Ο Έλληνας ποιητής και λαογράφος του άστεως Ηλίας Πετρόπουλος», το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Δίχτυ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

22 Σεπτεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ. Επιμέλεια: Κώστας Αγορα

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ