Για την παράσταση του Τόμας Μπέρνχαρντ «Πριν την αποχώρηση» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, η οποία παρουσιάστηκε στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας.

Του Νίκου Ξένιου

Για την περφόρμανς της Τάνια Ελ Χούρυ «Cultural Exchange Rate» η οποία παρουσιάστηκε στη Στέγη από τις 6-8 Μαρτίου και για το μιούζικαλ «Moby Dick» σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, το οποίο παρουσιάστηκε στο θέατρο Παλλάς.

Του Νίκου Ξένιου

Για τη θεατρική παράσταση «Έντμοντ» σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Μάρτυρες των Αθηνών» του Μάνου Καρατζογιάννη, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση σύγχρονου χορού Εnter Achilles του Λόιντ Νιούσον, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. 

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Congo» σε χορογραφία του Faustin Linyekula, η οποία παρουσιάζεται –και απόψε 14 Φεβρουαρίου– στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Άμλετ», το εμβληματικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. Η παράσταση παρουσιάζεται στο «Αμφι-Θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου».

Του Νίκου Ξένιου

Για το 7ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, που πραγματοποιήθηκε την 1-2 Φεβρουαρίου σε όλους τους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ Άλμπι, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση του Δημοσθένη Παπαμάρκου «Εξημέρωση» σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Μαυραγάνη, η οποία παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στεγης του Ιδρύματος Ωνάση μέχρι και τις 26 Ιανουαρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για το μιούζικαλ «Χριστούγεννα ξανά» των Μιχάλη Πιτένη και Παναγιώτη Δημόπουλου σε σκηνοθεσία Ευθύμη Χρήστου, το οποίο παρουσιάστηκε από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης.

Της Ιωάννας Κωσταρέλλα

Για την παράσταση «Πρακτική Εγκυκλοπαίδεια. Αποκλίσεις» σε σύλληψη και χορογραφία της Λενιώς Κακλέα, η οποία παρουσιάζεται σήμερα και αύριο στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Το Ηρεμιστικό» του Σάμιουελ Μπέκετ σε σκηνοθεσία Άσπας Τομπούλη, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Φούρνος μέχρι και τις 26 Ιανουαρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Δέκα μεμονωμένες ερμηνείες και δέκα θεατρικά ζευγάρια που ξεχώρισαν από τις παραστάσεις του 2019.

Του Νίκου Ξένιου

Μια ακόμη χρονιά πέρασε, στη διάρκεια της οποίας το αθηναϊκό θέατρο έδωσε το στίγμα του με την πληθώρα καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, με αμέτρητες ερμηνείες και διαφορετικά σκηνικά ανεβάσματα κλασικών έργων, με έναν αξιόλογο αριθμό παραστάσεων που δείχνουν τον σεβασμό του καλλιτεχνικού μας κόσμου στο κοινό και την αντίστοιχη ανταπόκριση εκ μέρους του κοινού.

Για την παράσταση των Rimini Protokoll «Granma: Trombones from Havana», σε σκηνοθεσία του Stefan Kaegi, η οποία παρουσιάστηκε στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Tom in Greece» του Μισέλ Μαρκ Μπουσάρ, σε σκηνοθεσία Σαράντου Γεώργιου Ζερβουλάκου, η οποία παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μέχρι και τις 5 Ιανουαρίου 2020.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Αγώνες» του Χένρι Νέιλορ σε σκηνοθεσία Μιχάλη Βιρβιδάκη, του Θεάτρου Κυδωνία, η οποία παρουσιάστηκε για τρεις παραστάσεις στο Θέατρο Σφενδόνη.

Του Νίκου Ξένιου

Για παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη «Elenit», η οποία έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και θα παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή μέχρι και τις 7 Δεκεμβρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ο χορός της φωτιάς» σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη, η οποία παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Τα 7 κουτιά της Πανδώρας» του Βασίλη Ζιώγα, σε σκηνοθεσία της Φαίης Τζανετοπούλου, με τη Βάνα Πεφάνη και τον Γιώργο Στριφτάρη, η οποία παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στο «Από Κοινού Θέατρο» μέχρι και τις 28 Νοεμβρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Elephant» & «You Should Have Seen Me Dancing Waltz» σε χορογραφία και σκηνοθεσία του Rabih Mroué, η οποία παρουσιάζεται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ο Άνθρωπος Ελέφαντας» του Bernard Pomerance, σε διασκευή – σκηνοθεσία του Κοραή Δαμάτη, η οποία παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Vault.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Κομμώτριες – Η σιωπή δεν ταιριάζει στα κομμωτήρια», σε σκηνοθεσία της Μαριτίνας Πάσσαρη, παρουσιάζεται σε β' κύκλο παραστάσεων στο Θέατρο 104.

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για την τριλογία της «Ορέστειας» του Αισχύλου από τρεις σκηνοθέτιδες, σε παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου. «Αγαμέμνων», σε σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη, «Χοηφόροι», σε σκηνοθεσία Λιλλύ Μελεμέ και «Ευμενίδες», σε σκηνοθεσία Γεωργία Μαυραγάνη. Η τριλογία παρουσιάστηκε στις 20 και στις 21 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων.

Του Νίκου Ξένιου

Για το «Hola Flamenco Festival» που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 50 καλλιτεχνών από την Ελλάδα και την Ισπανία, στο θέατρο της Δώρας Στράτου στις 10 Σεπτεμβρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάστηκε την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Του Νίκου Ξένιου

Για τέσσερις παραστάσεις χορού, οι οποίες παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Σπουδαίες, ενδιαφέρουσες αλλά και απογοητευτικές ξένες θεατρικές παραγωγές στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260 ολοκληρώθηκαν για φέτος. Από όσες είδαμε το τελευταίο διάστημα παρουσιάζουμε εδώ τέσσερις ελληνικές θεατρικές παραστάσεις.

Του Νίκου Ξένιου

Τέσσερις παραστάσεις χορού από τον πρώτο μήνα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Σάλεμα» του Αντώνη Φωνιαδάκη (χορογραφία) και του Αντώνη Μαρτσάκη (μουσική σύνθεση, τραγούδι, βιολί, μαντολίνο), η οποία παρουσιάστηκε στο Summer Nostos Festival, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Toυ Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση του κολομβιανού θιάσου Mapa Teatro «Οι αγνοούμενοι: ένα τρίπτυχο», η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Είδαμε την εκρηκτική παράσταση «Οι αγνοούμενοι: ένα τρίπτυχο» του κολομβιανού θιάσου Mapa Teatro, ένα αρχείο εγκαταστάσεων εικαστικού χαρακτήρα που ως τρίπτυχο σχολιάζει τα υπολείμματα και τα ίχνη πολιτικών συνθημάτων και ιδεολογιών που ήδη έχουν περάσει στο παρελθόν. Φιλαρμονικές αυτοσχέδιες, αθώα παιδιά που παρακολουθούν καθισμένα στον καναπέ του σαλονιού τους, η οργιώδης βλάστηση που εισβάλλει στη σκηνή και ένας καθρέφτης προς το κοινό είναι οι καινοτομίες μιας εκστατικής παράστασης, που με υπερρεαλιστικά εργαλεία παραπέμπει στις απολεσθείσες σημασίες των λέξεων και με άγρια επιθετικότητα ανακεφαλαιώνει τον παραλογισμό της σύγχρονης ιστορίας της Λατινικής Αμερικής.