Για την παράσταση του κολομβιανού θιάσου Mapa Teatro «Οι αγνοούμενοι: ένα τρίπτυχο», η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Είδαμε την εκρηκτική παράσταση «Οι αγνοούμενοι: ένα τρίπτυχο» του κολομβιανού θιάσου Mapa Teatro, ένα αρχείο εγκαταστάσεων εικαστικού χαρακτήρα που ως τρίπτυχο σχολιάζει τα υπολείμματα και τα ίχνη πολιτικών συνθημάτων και ιδεολογιών που ήδη έχουν περάσει στο παρελθόν. Φιλαρμονικές αυτοσχέδιες, αθώα παιδιά που παρακολουθούν καθισμένα στον καναπέ του σαλονιού τους, η οργιώδης βλάστηση που εισβάλλει στη σκηνή και ένας καθρέφτης προς το κοινό είναι οι καινοτομίες μιας εκστατικής παράστασης, που με υπερρεαλιστικά εργαλεία παραπέμπει στις απολεσθείσες σημασίες των λέξεων και με άγρια επιθετικότητα ανακεφαλαιώνει τον παραλογισμό της σύγχρονης ιστορίας της Λατινικής Αμερικής.

Για την παράσταση «Η τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ'» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, από θεατρική ομάδα «Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων», η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Χρύσιππος», του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Θάνου Σαμαρά, η οποία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

«Μισώ αυτήν τη χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα».
Δημήτρης Δημητριάδης

Στην παράσταση Χρύσιππος του Θάνου Σαμαρά το απολύτως λογοκρατούμενο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη (πρώτη έκδοση: Ίνδικτος, 2008) κατατίθεται ως νέα αφηγηματική πρόταση για τους Λαβδακίδες, αντικαθιστώντας τους χαρακτήρες στον παραδειγματικό άξονα και πραγματοποιώντας ουσιαστική ρήξη προς την ενοχική αναπαράσταση του αρχαιότατου μύθου.

Για την παράσταση «Η Αρχή του Αρχιμήδη» του Καταλανού Ζουζέπ Μαρία Μιρό, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου. 

Της Χριστίνας Μουκούλη

Σύμφωνα με την αρχή του Αρχιμήδη, κάθε σώμα βυθισμένο σε υγρό δέχεται άνωση ίση με το βάρος του υγρού που εκτοπίζει. Κάθε ανθρώπινη πράξη επίσης, ανάλογα με τη βαρύτητά της, συνοδεύεται από τις αντίστοιχες συνέπειες. Όμως, το κακό με τις πράξεις είναι ότι ενίοτε μπορεί να συνοδεύονται από επιπτώσεις αντιστρόφως ανάλογες προς τη βαρύτητα των ίδιων των πράξεων. Αυτό είναι το θέμα της παράστασης Η αρχή του Αρχιμήδη που σκηνοθετεί ο Βασίλης Μαυρογεωργίου.

Για την παράσταση «Το ξύπνημα της άνοιξης» του Φρανκ Βέντεκιντ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάστηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Του Νίκου Ξένιου

Σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα και διασκευή του κειμένου από την Γκέλυ Καλαμπάκα και τον Δημήτρη Καραντζά, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου παρακολουθήσαμε την παράσταση Το ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η οποία καταγγέλλει το μοιραίο λάθος να μεγαλώνει κανείς παιδιά με άγνοια της σεξουαλικής τους φύσης. Πρόκειται για μια τραγωδία ειλικρινούς καταγγελίας. Μια σειρά από χαλαρές θεατρικές σκηνές διαμείβονται μεταξύ εφήβων οι οποίοι, λίγο πριν από την αποφοίτησή τους, ψηλαφούν τα βιολογικά μυστήρια της ζωής. Ο θάνατος και η παρακμή αυτών των νέων ανθρώπων είναι η απόρροια της ένοχης σιωπής των ενηλίκων.

«Η μοναδική πιθανή μορφή αισιοδοξίας είναι η συστηματική απαισιοδοξία. Η μόνη φιλοσοφία είναι η συνεχής άσκηση κριτικής» - Βάλτερ Μπέντζαμιν

Για το 9o Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ», που εμπνεύστηκε και καθιέρωσε η Τατιάνα Λύγαρη με στόχο την προώθηση νεανικών καλλιτεχνικών σχημάτων, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 12 ώς τις 26 Μαΐου στην Αμαξοστοιχία - Θέατρο «Tο Τρένο στο Ρουφ».

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Μελάχρα ή το λουλούδι της φωτιάς» του Παντελή Χορν, σε σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο «Σταθμός».

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Η τραγική ιστορία του Άμλετ, ενός πρίγκιπα της Δανίας» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ο Μικρός Πρίγκιπας και το ρόδο του» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Τσαπακίδη, η οποία παρουσιάζεται στο «Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού».

Του Νίκου Ξένιου

Από 22 Μαΐου έως 02 Ιουνίου 2019 η Πειραματική Σκηνή-1 του Εθνικού Θεάτρου, διευρύνει και συμπληρώνει τον θεματικό άξονα του ρεπερτορίου της, εστιάζοντας στην πόλη της Αθήνας και τις αλλαγές που συντελούνται, με την ελπίδα να συμβάλει στην αναζήτηση του σύγχρονου ρόλου της. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Για την παράσταση «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε μετάφραση του Αλέξιου Μάινα και σε σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου, η οποία παρουσιάζεται  μέχρι και 21 Απριλίου στο θέατρο Σημείο.

Του Ανδρέα Κεντζού

Για την παράσταση «Το Έπος του Γκιλγκαμές» με το μουσικό σύνολο Mezwej, σε σύνθεση του Ζαντ Μούλτακα, η οποία παρουσιάζεται και απόψε, 20 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Των Χρύσας Στρογγύλη και Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Faded» σε σύλληψη & ερμηνεία του Γιάννη Μανταφούνη, η οποία παρουσιάστηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Για τo μιούζικαλ «Απλή μετάβαση»,  σε κείμενα και στίχους τραγουδιών του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, μουσική σύνθεση και ενορχήστρωση του Θέμη Καραμουρατίδη και σε σκηνοθεσία του Μίνου Θεοχάρη, το οποίο παρουσιάζεται μέχρι και τις 14 Απριλίου στη Νέα Σκηνή – «Νίκος Κούρκουλος» του Εθνικού Θεάτρου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» του Έντεν Φον Χόρβατ, σε μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα και σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, η οποία παρουσιάζεται στο Υπόγειο, στο «Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν».

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Η αποθέωση της τρέλας» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή, με τον Γιώργο Παπαπαύλου, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Άλμα, μέχρι και τις 21 Απριλίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ο Βυσσινόκηπος» του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, η οποία παρουσιάζεται στο «Θέατρο Δημήτρης Χορν».

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για την παράσταση «Κι αν καταβροχθίζαμε ο ένας τον άλλον;» σε χορογραφία, σκηνοθεσία, σκηνογραφία και δραματουργία της Μαρίας Γοργία, η οποία παρουσιάζεται στο Αμάλγαμα (Μενάνδρου 47).

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, η οποία παρουσιάζεται στον Τεχνοχώρο Cartel.

Του Νίκου Ξένιου

To 1937 κυκλοφορεί το μυθιστόρημα Άνθρωποι και ποντίκια του νομπελίστα Τζον Στάινμπεκ που διασκευάζει και ανεβάζει στη σκηνή του Τεχνοχώρου Cartel ο Βασίλης Μπισμπίκης. Η μετάφραση και ελεύθερη απόδοση είναι της Σοφίας Αδαμίδου και η δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη. Ο περιορισμένος κοινωνικός χώρος και ο υποβαθμισμένος ρόλος καθενός από τους χαρακτήρες, η έλλειψη ανοχής και η βία, στην αντίθεσή τους προς το διαρκώς ματαιούμενο (ίσως «αμερικανικό») όνειρο της οικονομικής χειραφέτησης και αυτονομίας, ως προϋποθέσεων για ποιότητα ζωής, η αγάπη και η φιλία, είναι η τραγική θεματική του έργου. Εφηβική φρεσκάδα, εμφανής ομαδικότητα στη δουλειά, αγάπη για το θέατρο και επιρροές από τον κινηματογράφο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της παράστασης. 

Για τρεις από τις παραστάσεις του 6ου Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων, το οποίο πραγματοποιήθηκε 1 και 2 Μαρτίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Ένα ακόμη αφιέρωμα της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση στους νέους έλληνες χορογράφους. Τα πιο εκφραστικά μέλη του ανθρώπινου σώματος –τα χέρια– αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο στη χορογραφία «ΑΤΜΑ» της Δανάης Δημητριάδη και του Διονύσιου Αλαμάνου. Η χορογραφία της Μαργαρίτας Τρίκκα «a punch of losers» στην Κεντρική Σκηνή είναι μια φρέσκια, νεανική παρέμβαση χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Η χορογραφία «Brighter» της Μυρτώς Γράψα δεν κομίζει κάποια καινοτομία στις χορογραφικές μας παραστάσεις, ωστόσο ξεχωρίζει για τη λάμψη και την αισιοδοξία της.

Για την παράσταση «Φυλές» της Νίνα Ρέιν, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο Σταθμός.

Του Νίκου Ξένιου

Στο θέατρο Σταθμός είδαμε το πολυβραβευμένο έργο της Νίνα Ρέιν Φυλές. Η Νίνα Ρέιν μιλά αλληγορικά για την απουσία ενσυναίσθησης και για τα όρια της λεκτικής επικοινωνίας. Μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας χωρίς τις λέξεις; Από ποιο σημείο και μετά αναλαμβάνει η σιωπή; Πόσα περιθώρια έκφρασης μπορεί να έχει η νοηματική; 

Για την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου «Τίμων ο Αθηναίος» των Ουίλλιαμ Σαίξπηρ - Τόμας Μίντλτον σε μετάφραση Νίκου Χατζόπουλου και σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Rex, Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» μέχρι και τις 3 Μαρτίου.

Της Χριστίνας Μουκούλη

Μέχρι ποιου σημείου μπορεί να είναι δοτικός ένας άνθρωπος; Και πώς μπορεί να είναι σίγουρος για τα αισθήματα που δηλώνουν οι αποδέκτες των όποιων δώρων από μέρους του; Είναι υπαρκτή στον πραγματικό κόσμο η φιλία, η ανθρωπιά, ο αλτρουισμός και η αγνή αγάπη; Κι αν μία στο εκατομμύριο αυτά μπορεί κάποιος να τα συναντήσει, ποια είναι η ειδοποιός διαφορά για την αναγνώρισή τους;

Για την παράσταση «Herrumbre» σε χορογραφία του Νάτσο Ντουάτο, η οποία παρουσιάζεται στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μέχρι και τις 17 Φεβρουαρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «A quiet evening of dance» σε χορογραφία του William Forsythe, η οποία παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης μέχρι και την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου.

Του Νίκου Ξένιου

Με μεγάλη χαρά παρακολουθήσαμε την παράσταση A quiet evening of dance του William Forsythe, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, ένα συνδυασμό δύο παλιών έργων του («Dialogue (DUO2015)», «Catalogue-Second Edition» και «Prologue») και δύο νέων συνθέσεών του («Epilogue» και «Seventeen/Twenty One»). Στο σώμα των κύριων χορευτών του William Forsythe (Ander Zabala, Cyril Baldy, Brigel Gjoka, Jill Johnson, Christopher Roman, Parvaneh Scharafali και Riley Watts) προστέθηκε ο Rauf «Rubber Legz» Yasit. Το έργο πρωτοανέβηκε στο «Sadler’s Wells».

Για δύο θεατρικές παραστάσεις έργων του Λουίτζι Πιραντέλλο: «Να ντύσουμε τους γυμνούς», σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν και «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους» του Ευγένιου Ο' Νηλ, σε σκηνοθεσία Μαριλίτας Λαμπροπούλου, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο «Πορεία».

Του Νίκου Ξένιου

Για την παράσταση «Η Ψιλικατζού» της Κωνσταντίνας Δελημήτρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, με τη Λένα Ουζουνίδου, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο Vault.

Του Νίκου Ξένιου

Η «Ψιλικατζού» στο θέατρο Vault βασίστηκε σε δραματουργική επεξεργασία του ομώνυμου κειμένου της Κωνσταντίνας Δελημήτρου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά και αναδεικνύεται από τη Λένα Ουζουνίδου στον κεντρικό ρόλο. Μαζί της η Άννα Ψαρρά, στον ρόλο της αδελφής της. Το βιβλίο προέκυψε από ένα πετυχημένο μπλογκ της συγγραφέως. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καρατζιάς, ο Μάριος Βουτσινάς (σκηνικά-κοστούμια) και ο Μάνος Αντωνιάδης (μουσική σύνθεση) συνεργάστηκαν σε μια πολύ καλή διασκευή και μια ιδιαίτερα συγκινητική παράσταση.

Για την παράσταση «Crash Park: Η ζωή ενός νησιού» σε σύλληψη, σκηνοθεσία & σκηνογραφία του Philippe Quesne, η οποία παρουσιάζεται μέχρι και τις 30 Δεκεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Ο γάλλος δραματουργός, σκηνοθέτης και οπτικός καλλιτέχνης Φιλίπ Κεν έρχεται για δεύτερη φορά στην Ελλάδα ως προσκεκλημένος της Στέγης, με την παράσταση Crash Park: Η ζωή ενός νησιού. H παράσταση ανέβηκε στο TNB της Rennes και στο θέατρο της Nanterre-Amandiers, του οποίου ο Kεν προΐσταται από το 2014. Είναι μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου της Βρετάνης (Ρεν), του HAU του Βερολίνου, της Kammerspiele του Μονάχου και της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση.

Για την παράσταση «Κοριολανός - Ιούλιος Καίσαρας» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή, η οποία παρουσιάζεται στο «Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής».

Του Νίκου Ξένιου

«Eπειδή ο Kαίσαρας μ' αγαπούσε, τον κλαίω·
επειδή ευτύχησε, τον χαίρομαι·
επειδή ήταν γενναίος, τον τιμώ·
αλλά επειδή ήταν φιλόδοξος, τον σκότωσα».
Βρούτος
Shakespeare, «Ιούλιος Καίσαρ»

Έργο υψηλών απαιτήσεων, μεγάλης διάρκειας και διαρκούς έντασης η παράσταση «Κοριολανός - Ιούλιος Καίσαρας» σε απόδοση, διασκευή των δύο σαιξπηρικών κειμένων και σκηνοθεσία από τον Κωνσταντίνο Χατζή, στο «Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής». Αξίζει να επισημάνει κανείς την «ιστοριογενή» έμπνευση των δύο αυτών έργων, τον Πλούταρχο. Επίσης, τη χρονολογική εγγύτητα της διάπλασης του χαρακτήρα του Βρούτου με εκείνην του Άμλετ. Μια πολύ καλή παράσταση, με λαμπρές ερμηνευτικές στιγμές από την Κωνσταντίνα Τάκαλου, τον Γιώργο Παπαπαύλου και τη Σοφία Φιλιππίδου. 

Για την παράσταση «Masterclass», σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη και σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, με την Μαρία Ναυπλιώτου, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο «Μικρό Χορν».

Του Νίκου Ξένιου

Την παράσταση Masterclass, σε μετάφραση Στρατή Πασχάλη, σκηνοθετεί στο «Μικρό Χορν» ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Ναυπλιώτου, σε ένα πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας που έρχεται σε ένα κρίσιμο σημείο της καριέρας της να την καθιερώσει ως μεγάλη μορφή του θεάτρου μας. Στο πιάνο παίζει σε όλη τη διάρκεια της παράστασης και υποστηρίζει ερμηνευτικά ο Πέτρος Μπούρας. 

Για την παράσταση «Ο Γυάλινος Κόσμος», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάζεται στο «Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας».

Του Νίκου Ξένιου

Ο «Γυάλινος κόσμος» του Τένεσι Γουίλιαμς σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, στο «Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας», είναι μια ελεγεία στη χαμένη αθωότητα, μια μετα-αφήγηση του κλασικού έργου που θέτει υπό αίρεσιν τις βεβαιότητες του θεατή.