Συζήτηση με τον ψυχαναλυτή Γεράσιμο Στεφανάτο*, με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του «Κατασκευές της ψυχανάλυσης, κατασκευή του ψυχαναλυτή» (εκδ. Εστία).

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Η Ροζίτα Σπινάσα με την πρώτη της συλλογή διηγημάτων «στόμαστομαστό» (εκδ. Κέδρος) αφηγείται κατά βάση ιστορίες της πόλης και των ανθρώπων της. Ιστορίες που συμβαίνουν στο σήμερα και καταγράφουν χαρακτήρες με ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες. Ο λόγος της στρωτός και σαφής σκιαγραφεί τις ψυχικές μεταπτώσεις των ηρώων της με ακρίβεια και συνέπεια. Το ίδιο συμβαίνει και όταν αντλεί τα θέματά της απο την ελληνική επαρχία. Οι ενοχές και τα ταμπού καταρρίπτονται και οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με την αλήθεια τους.

Επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος

Επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος

Το πρώτο βιβλίο της Άντζης Σαλταμπάση, Μπερλίν (εκδ. Πόλις), κινείται στο όριο ανάμεσα στην αυτομυθοπλασία και τη δημοσιογραφική έρευνα, αναμοχλεύοντας μνήμες και μαρτυρίες του Ολοκαυτώματος στο σημερινό Βερολίνο, με κυρίαρχο αίσθημα την αμφιθυμία απέναντι σε ποικίλες όψεις της «γερμανικότητας» αλλά και κάθε ταυτότητας. 

Επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος

Η Μαρία Τσιμά με τη νουβέλα της Το λιθόστρατο (εκδ. Στερέωμα) αφηγείται μια ιστορία απώλειας και βαθύτατης οδύνης. Μέσα από τα τριάντα τρία κεφάλαια του βιβλίου σκιαγραφούνται οι χαρακτήρες και οι βαθύτερες πτυχώσεις της ψυχοσύνθεσης των ηρώων, μετά και από ένα τραγικό συμβάν που θα αλλάξει τη ζωή όλων. Η δυσκολία του να ξεχωρίζεις από τον κοινωνικό περίγυρο, είτε ως ιδιότυπη και αινιγματική προσωπικότητα είτε ως κάποιος που κουβαλά ισοβίως τη θλίψη από τον χαμό του παιδιού του είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου.

Επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος

Η Παυλίνα Μάρβιν με το πρώτο της βιβλίο μας παρουσιάζει ιστορίες, μνήμες και ανθρώπους από όλον τον, μέχρι στιγμής, κόσμο της. Ποιήματα και μικρά πεζά συναποτελούν το σώμα αυτού του ιδιότυπου βιβλίου. Η Μάρβιν άλλες φορές με χιούμορ και άλλες με κάθετη εξομολογητική διάθεση οριοθετεί τον κόσμο της και μας τον παραδίδει προς ανακάλυψη. Κρυπτική, αλληγορική και συχνά παιγνιώδης δημιουργεί ένα βιβλίο-πατσγουόρκ, όπου τα χρώματα και τα αισθήματα ξεπηδούν από τις λέξεις με τρόπο συχνά αναπάντεχο.

Επιμέλεια: Μάνος Μπονάνος

Η Ελένη Μπουκαούρη στα είκοσι ένα διηγήματα της συλλογής της Οχτωμισάρια (εκδ. Κέδρος) χρησιμοποιεί τους ήρωές της για να αναδείξει και να φωτίσει αθέατες στιγμές τους, υπό διαφορετικές συνθήκες. Οι φιλοδοξίες, τα όνειρα, η ματαίωση, η μοναξιά και συχνά η λύτρωση βρίσκονται στον πυρήνα της ζωής των ηρώων της Μπουκαούρη.

Συνέντευξη με τον Ιταλό συγγραφέα Pino Corrias, με αφορμή το μυθιστόρημά του Θα κοιμηθούμε όταν γεράσουμε (μτφρ. Άννα Παπασταύρου) που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κριτική.

Της Ελένης Κορόβηλα

Ο Pino Corrias ζει και εργάζεται στη Ρώμη. Υπήρξε ειδικός απεσταλμένος της La Stampa και συνεργάτης με έντυπα του περιοδικού τύπου, ενώ έχει εκδώσει κι αρκετά βιβλία. Είναι χρονικογράφος και σεναριογράφος, κι έχει κάνει πολλές παραγωγές ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, απ' όπου αντλεί και τις εμπειρίες του για τον «κόσμο» τούτου του πρώτου του μυθιστορήματος με θέμα τα έκλυτα ήθη και τον διάχυτο κυνισμό στον κόσμο του θεάματος. 

Του Κώστα Αγοραστού

Το μυθιστόρημα της αμερικανίδας (από τη Χαβάη) Hanya Yanagihara Λίγη ζωή (μτφρ. Μαρία Ξυλούρη) συζητήθηκε όσο λίγα τη χρονιά που μας πέρασε. Πληθωρικό και συναισθηματικό, γεμάτο έντονες σκηνές ακραίας σωματικής και λεκτικής βίας αλλά και μεγάλα διαστήματα τρυφερότητας και αγάπης για τους τέσσερις ήρωές του. Ήρωες που τους παρακολουθείς να μεγαλώνουν, να ερωτεύονται, να κάνουν λάθη, να δέχονται την ομορφιά της ζωής και να υπομένουν τις τραγικές «λύσεις» που συχνά τους επιφυλλάσει. Τελειώνοντας το βιβλίο, τα συναισθήματα μπορεί να είναι αμφίθυμα αλλά σίγουρα κρατάνε για πολύ και βάζουν την Yanagihara στο ρόστερ των συγγραφέων των οποίων το επόμενο βιβλίο αναμένουμε με αδημονία.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Θανάσης Σταμούλης με το πρώτο του μυθιστόρημα, μας μεταφέρει στην Αθήνα της δεκαετίας του '40. Ο πόλεμος και οι κακουχίες, οι δύσκολες σχέσεις των ανθρώπων, οι καθημερινές προδοσίες και οι ενοχές βασανίζουν τους ήρωες του βιβλίου και παράλληλα τους δίνουν ένα ισχυρό κίνητρο για να επιβιώσουν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Ούρσουλα Φωσκόλου με το πρώτο της βιβλίο Το κήτος (εκδ. Κίχλη) συγκέντρωσε, όπως αναφέρει και στον υπότιτλο, μικρά και μεγάλα πεζά κείμενα, ο κοινός τόπος των οποίων είναι τόσο οι μνήμες από την παιδική ηλικία της συγγραφέως, όσο και η συχνά υπερρεαλιστική γραφή της. Το ερωτικό σκίρτιμα, ο φόβος των γηρατιών, η φθορά του σώματος είναι κάποια από τα θέματα της Φωσκόλου. Ιστορίες υπαινικτικά δοσμένες που σε καλούν να ανακαλύψεις, μέσα από πολλαπλές αναγνώσεις, τα θραύσματα που τις συνενώνουν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Φωτογραφία: Μυρτώ Τζήμα

Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου στο πρώτο του μυθιστόρημα Ιάκωβος (εκδ. Αντίποδες) μας αφηγείται την ιστορία ενός άνδρα, ο οποίος ξυπνάει ένα πρωί μέσα στο αυτοκίνητό του και δεν θυμάται τίποτα. Φιλοξενείται από την οικογένεια του Ιάκωβου, σε ένα χωριό και αρχίζει να εργάζεται γι' αυτόν. Οι μέρες παιρνούν και το κλίμα από μυστηριώδες γίνεται ζοφερό. Ο Χατζηνικολάου, με γραφή λιτή και περιγραφές που εστιάζουν στις εναλλαγές του φωτός και τη διαδοχή της νύχτας με τη μέρα, καταφέρνει να εκφράσει τις διακυμάνσεις των ψυχικών καταστάσεων των ηρώων του και να κορυφώσει την ιστορία του.

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, σε εκ νέου επιμελημένη έκδοση, το δεύτερο μυθιστόρημα του Αλέξη Πανσέληνου Βραδιές μπαλέτου (πρώτη έκδοση: 1992), το οποίο έρχεται να προστεθεί στην επανέκδοση, τα προηγούμενα χρόνια, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, των μυθιστορημάτων του Η Μεγάλη Πομπή και Ζαΐδα ή η καμήλα στα χιόνια. Με αυτή την αφορμή, μα κυρίως με πρόθεση να «ξανασυστήσουμε» στο ελληνικό κοινό έναν μυθιστοριογράφο μεγάλης πνοής, οργανώσαμε μια συζήτηση με τον Αλέξη Πανσέληνο, που έλαβε χώρα το βράδυ της 25ης Οκτωβρίου στον Πολυχώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο. Μεγάλο μέρος αυτής της συνομιλίας το αποτυπώσαμε σε γραπτή μορφή εδώ [φωτογραφία: Γιάννης Καμπούρης].

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Καλλιρρόη Παρούση στην πρώτη της συλλογή διηγημάτων Κανείς δε μιλάει για τα πεύκα (εκδ. Κέδρος) συγκεντρώνει δέκα ιστορίες προσεγγίζοντας μια ποικιλία θεμάτων και ξεδιπλώνει χαρακτήρες βγαλμένους από τον προσωπικό της συγγραφικό κόσμο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Αλέκος Λούντζης σπούδασε νομικά, επικοινωνία και κοινωνική ανθρωπολογία. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο, στον τύπο, στο ντοκιμαντέρ και στην ακαδημαϊκή έρευνα. Από το 2006 ζει στην Αθήνα και εργάζεται στο Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων. Μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Λεύγα από την ίδρυσή του. Η Προπαγάνδα είναι η πρώτη του συλλογή και τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στην ποίηση για το 2015 του περιοδικού «Αναγνώστης».

Συζήτηση με τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη, με αφορμή την επανακυκλοφορία τριών βιβλίων του για καλλιτεχνικά κινήματα και εμβληματικές προσωπικότητες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς

Η Μαριαλένα Σπυροπούλου στην πρώτη της νουβέλα Ρου (εκδ. Μεταίχμιο) αφηγείται μια ιστορία ενηλικίωσης, μια ιστορία συγχώρεσης και ελπίδας για το μέλλον. Η έφηβη ηρωίδα της έρχεται στην Αθήνα από την επαρχία και «αφήνεται» στη ζωή της μεγαλούπολης. Συναντήσεις με ανθρώπους, περιπλάνηση στην πόλη. Από το μικρό της διαμέρισμα αντιμετωπίζει τη νέα της ζωή με θάρρος προσπαθώντας να ωριμάσει και να αφήσει πίσω της το παρελθόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Κατερίνα Παπαντωνίου στο πρώτο της μυθιστόρημα Σκοτεινό ασανσέρ (εκδ. Τόπος) εντάσσει τους ήρωές της και τις διαδρομές τους στο κέντρο της Αθήνας. Ένας καταζητούμενος άνδρας και τρεις γυναίκες γίνονται η αφορμή για να δείξει η πόλη το σκληρό της πρόσωπο. Αγωνίες, άγχοι, υφέρπων ερωτισμός μαζί με λόγια κι αισθήματα που δεν γίνονται ποτέ ξεκάθαρα.

Συζήτηση με τον Περικλή Γκόγκα, αναπληρωτή καθηγητή Οικ. Ανάλυσης και Διεθνών Οικονομικών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, με αφορμή το βιβλίο του Οικονομικά για μη ειδικούς - Απλά, κατανοητά, πρακτικά (εκδ. Κριτική) 

Της Ελένης Κορόβηλα

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Δανάη Σιώζιου στην πρώτη της ποιητική συλλογή Χρήσιμα παιδικά παιχνίδια (εκδ. Αντίποδες) χρησιμοποιεί μνήμες, λέξεις, ήχους και παιχνίδια από την παιδική της ηλικία και τα μετασχηματίζει σε αμφίσημα και σκοτεινά ποιήματα. Ποιήματα που καθρεφτίζουν το παρελθόν και οριοθετούν το μέλλον.

Μια συνομιλία με τον ιατρό Λουκά Κονανδρέα, κάτοικο Ηνωμένων Πολιτειών εδώ και πολλά χρόνια, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση στα ελληνικά του ήδη επιτυχημένου στην Αμερική βιβλίου του Καλύτερα σκοτωμένη παρά χωρισμένη - Αληθινή ιστορία του φόνου της Παναγιώτας. 

Του Λεωνίδα Καλούση

Με αφορμή την κυκλοφορία της ανθολογίας με κείμενα του Γιώργου Χειμωνά, Αγάπη σαν ακολασία (εκδ. Κριτική), θέσαμε στον Αργύρη Παλούκα, ο οποίος επέλεξε τα αποσπάσματα και έγραψε την εισαγωγή του τόμου, μερικές ερωτήσεις για τη σχέση του με το έργο του σημαντικού πεζογράφου και μεταφραστή.

Του Κώστα Αγοραστού

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Χρήστος Χρηστίδης μέσα από τις εβδομήντα οκτώ μικρές ιστορίες του βιβλίου του Αναποδογεννημένος (εκδ. Εντευκτήριο) πραγματοποιεί αστραπιαία ταξίδια στο παρελθόν και στο μέλλον του ήρωά του. Καταργεί τη γραμμική ροή του χρόνου και αναδεικνύει αναπάντεχες συνάφειες μεταξύ στιγμών της ζωής του. Η παιδική ηλικία και τα γηρατειά συγκλίνουν με τρόπο ιδιαίτερο και οι εικόνες που δημιουργούνται δίνουν την αίσθηση του αναπότρεπτου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Ευτυχία Γιαννάκη με το αστυνομικό της μυθιστόρημα Στο πίσω κάθισμα (εκδ. Ίκαρος) συστήνει και φιλοδοξεί να εδραιώσει στο αναγνωστικό κοινό έναν νέο ήρωα, τον αστυνόμο Χάρη Κόκκινο. Το Πίσω κάθισμα, αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας η οποία θα λαμβάνει χώρα στην Αθήνα του σήμερα και θα μιλάει όχι μόνο για φόνους και εγκλήματα αλλά και για τη μνήμη, την απώλεια, το παρελθόν και τους φόβους που πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς για να προχωράει. Μια φιλόδοξη συγγραφική προσπάθεια, που αναμένουμε με ενδιαφέρον να ολοκληρωθεί.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Κωνσταντίνος Τζήκας με τη συλλογή διηγημάτων του Κομμένα (εκδ. Νεφέλη) φέρνει στο προσκήνιο περιθωριοποιημένους ήρωες. Ήρωες που τους παρατηρεί  μέσα από το πρίσμα του Μαγικού Ρεαλισμού, θέτοντας συνιστώσες που προσιδιάζουν στο παράλογο, το αλλόκοτο, το διαφορετικό. Με εμφανείς τις επιρροές του από τον Κάφκα, ο Τζήκας, στα δεκατρία διηγήματα της συλλογής, επιχειρεί να θέσει ερωτήματα με τρόπο ιδιαίτερο, βάζοντας με επιτυχία τον αναγνώστη στον κειμενικό του κόσμο.

Ο Κώστας Δρουγαλάς στο πρώτο του μυθιστόρημα «Το τελευταίο τραγούδι» του Ντύλαν (εκδ. Πικραμένος) αφηγείται την ιστορία δύο αδελφών, οι οποίοι μεγαλώνουν στις μέρες μας κάτω από δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Η αγάπη, τα όνειρα που κάνουν και η μουσική, τους κρατάει ζωντανούς και τους δίνει ελπίδα και αισιοδοξία για τις μέρες που θα έρθουν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Κοραής Δαμάτης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι καταξιωμένος σκηνοθέτης, ενώ στα πρώτα του βήματα ασχολήθηκε και με τον χορό συμμετέχοντας στην ομάδα χορού της Ζουζούς Νικολούδη και της Ραλλούς Μάνου. Έκτοτε συνεργάστηκε με πολλούς και σημαντικούς ηθοποιούς ανεβάζοντας κορυφαία έργα του διεθνούς ρεπερτορίου. Με το πρώτο του μυθιστόρημα Το σπίτι μόνο επιχειρεί να εκφράσει μύχιους φόβους από το παρελθόν, που φτάνουν μέχρι και το παρόν ζητώντας την καταγραφή τους.

Συνέντευξη με τον Amarjit Chandan με αφορμή την ανθολογία ποιημάτων του Φόρεσέ με (μτφρ. Χριστίνα Λιναρδάκη, Ανδρέας Πιτσιλλίδης, εκδ. Μανδραγόρας).

Επέλεξε να συναντηθούμε στο South Bank και μου έστειλε μια φωτογραφία του για να τον αναγνωρίσω. Δεν θα ήταν δύσκολο. Ο Amarjit Chandan φορά τo χαρακτηριστικό τουρμπάνι dastar των Σιχ σε χρωμα πορτοκαλί – για τους οπαδούς του σιχισμού το συγκεκριμένο χρώμα συμβολίζει, όπως ανακάλυψα αργότερα, το κουράγιο και τη σοφία. 

Ο Δημήτρης Γράψας με το πρώτο του βιβλίο, τη νουβέλα «Η λευκή κουρτίνα» (εκδ. Καστανιώτη), προσεγγίζει τα άγχη και τις ανησυχίες ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος βρίσκεται ξαφνικά σε μια ανεξήγητη συνθήκη. Γραμμένη με έντονο το στοιχείο του σασπένς και με αρκετές ανατροπές, η νουβέλα του Δημήτρη Γράψα είναι ένα σχόλιο για τις σχέσεις των ανθρώπων σήμερα, για το ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και την ποιότητα των δεσμών που μέσω αυτών αναπτύσσονται.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Συζήτηση με τη Μάρω Δούκα με αφορμή το τελευταίο της βιβλίο, τη συλλογή κειμένων Τίποτε δεν χαρίζεται (εκδ. Πατάκη).

Του Κ.Β. Κατσουλάρη 

Πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε με το παλιότερο Ο πεζογράφος και το πιθάρι του (1992), η Μάρω Δούκα συγκέντρωσε στον τόμο Τίποτε δεν χαρίζεται μια σειρά από κείμενα που έγραψε κατά κύριο λόγο την τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα μέχρι και τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του τρέχοντος. Πρόκειται στη συντριπτική τους πλειονότητα για κείμενα-παραγγελίες, με αφορμή επετείους, αφιερώματα και παρόμοιες συνθήκες, και προλογίζονται –πάλι ακολουθώντας το «μοτίβο» του Πιθαριού– από επεξηγηματικά κείμενα που μας οδηγούν στον τόπο και τον χρόνο της συγγραφής, στα οποία ενίοτε υπεισέρχονται συναντήσεις και συνομιλίες με πρόσωπα ή σχόλια για την εποχή, την πολιτική, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Τα εισαγωγικά αυτά κείμενα όχι μόνο δεν είναι προσχηματικά, αλλά ζωντανεύουν το υλικό του βιβλίου, συνδέοντάς το με το παρόν μας, καθώς το περνούν μέσα από την κρησάρα μιας ωριμότερης και πιο κατασταλαγμένης ματιάς. 

Ο Παναγιώτης Κεχαγιάς μας συστήνεται με πέντε ενδιαφέροντα διηγήματα στο πρώτο του βιβλίο «Τελευταία προειδοποίηση» (εκδ. Αντίποδες). Θέματα που παίζουν με το παράδοξο, χαρακτήρες που βρίσκονται πέρα από τον χρόνο και σε έναν «ενδιάμεσο» τόπο και όλα αυτά με γραφή ιδιοσυγκρασιακή και ταυτόχρονα στέρεη. Γλώσσα δομημένη, η οποία οδηγεί τις ιστορίες σε ατραπούς αναπάντεχες. Με τα πέντε αυτα διηγήματα ο Παναγιώτης Κεχαγιάς μας εισάγει στο κατώφλι του συγγραφικού του κόσμου, αφήνοντάς μας με την αίσθηση ότι ο δρόμος του είναι μακρύς και γεμάτος ενδιαφέροντα ευρήματα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Πολίτη Τριαντάφυλλη γράφει για τους αναγνώστες της ένα ερωτικό μυθιστόρημα με τίτλο «Την πάτησες» και με έντονο το στοιχείο του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού. Οι ήρωές της καθημερινοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κάποια στιγμή στη ζωή τους ήρθε ο έρωτας και άλλαξε τα πάντα. Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για νέες ιστορίες και αναζήτηση δημιουργικών δρόμων.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Βίκυ Χασάνδρα με το πρώτο της μυθιστόρημα «Αόρατες φωνές» (εκδ. Τόπος) αφηγείται μια ιστορία ενηλικίωσης και ωρίμανσης, όπου τίποτα δεν είναι βέβαιο και όλα εξετάζονται από την αρχή και αμφισβητούνται. Με καθημερινούς ήρωες σε ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες και με έντονο το στοιχείο του σασπένς, το βιβλίο κρατάει τον αναγνώστη μέχρι την τελική ανατροπή της ιστορίας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός