Για το δέκατο βιβλίο της σειράς «Οδυσσέας Μουρ», ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας μυστηρίου και φαντασίας, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Του Στρατή Χαβιαρά 

Μύθος και μεταφυσική*

Στο αφτί του βιβλίου, το βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως, δυο προτάσεις όλο κι όλο, ψιθυρίζει, «Η Μέμη Κατστώνη είναι εκπαιδευτικός και μεταφράστρια. Τόσα χρόνια έγραφε για τους μαθητές της, είπε να γράψει και για τους μαθημένους.» Σπάνιο, δυο σύντομες προτάσεις σαν αυτές να λένε τόσα πολλά: Έτσι και οι 27 ιστορίες που ακολουθούν, γραμμένες με πυκνότητα υφής και οικονομία, εντυπώνονται με μια ευρηματικότητα και αμεσότητα που ξαφνιάζει. 

Του Δημήτρη Αργασταρά

Η λογοτεχνία τρόμου γεννήθηκε και άκμασε περισσότερο στις αχανείς σκοτεινές εκτάσεις της ηπειρωτικής Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά μερικές φορές αξιόλογες προσπάθειες συναντάμε και στην εγχώρια παραγωγή.

Η έννοια της «κατασκευής» απασχολεί τελευταία όλο και περισσότερο τους έλληνες θεωρητικούς, καθώς με την επίδραση των μεταδομιστικών κριτικών αντιλήψεων συνειδητοποιούν ότι η λογοτεχνία είναι μια δημιουργία που εκτός από τα κείμενα πλάθει νοοτροπίες και συμμετέχει σε μια μεγάλη πολιτισμική ζύμωση.

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Της Τόνιας Μάκρα

«Αποσιωπήσεις αντί για φανερώματα»

Στο οπισθόφυλλο του νέου του βιβλίου ο Σωτήρης Δημητρίου γράφει: «Βρήκα ένα κουμπί και για χάρη του έραψα ένα φόρεμα» λέει μια παροιμία. Εξηγεί –μεταφερόμενη στη λογοτεχνία− την αναγωγή ενός στοιχείου σε διήγημα (…)». Έτσι κι εγώ βρήκα στην συγκεκριμένη έκδοση το δικό μου «κουμπί» −την αφορμή δηλαδή− για να γράψω για την μακροχρόνια σχέση που διατηρώ ως αναγνώστρια με τη γραφή του συγγραφέα.

Του Παναγιώτη Γούτα

Ο ποιητής Βασίλης Δημητράκος συνεχίζει να τυπώνει ολιγοσέλιδα βιβλία-διαμάντια από τον εκδοτικό οίκο Μπιλιέτο (εδρεύει στην Παιανία), τον οποίον διευθύνει. Εδώ και λίγα χρόνια (από το 2010 περίπου) το μικρό σχήμα των οκτασέλιδών του άλλαξε, μεγάλωσε κάπως σε διαστάσεις, με αποτέλεσμα οι ποιητές του εκδοτικού οίκου να έχουν τη δυνατότητα να τυπώνουν περισσότερα των οχτώ ποιημάτων – κάποιες φορές αγγίζουν ή ξεπερνούν και τον αριθμό είκοσι.

Για το μυθιστόρημα για εφήβους «Το τέρας έρχεται» (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

Της Βίκυς Βασιλάτου-Σαρρή

Του Νικήτα Παρίση*

Το θέμα ομολογουμένως προκαλεί αναγνωστική ταραχή, ξυπνάει μνήμες από τρικυμισμένες εποχές και ταραγμένους καιρούς. Οι πιο πολλοί ξαναθυμούνται άυπνες νύχτες και σκοτεινές ώρες απ’ την απριλιανή επταετία. Τότε που η έννοια του ανακριτή ήταν ταυτόσημη με εκείνη του σκληρού και ανάλγητου βασανιστή και ο ανακρινόμενος μετατρεπόταν σε ανθρώπινο κουρέλι.

Του Γιώργου Βέη

«Η κοινωνία εδράζεται σε ένα κοινό σφάλμα σε ένα έγκλημα που διαπράχθηκε από κοινού». Σίγκμουντ Φρόιντ

Του Γιώργου Λαμπράκου

Ο στοχασμός πάνω σε κάθε αντικείμενο προϋποθέτει τον στοχασμό πάνω στο υποκείμενο που το εξετάζει, δηλαδή τον αναστοχασμό του υποκειμένου.

Του Παναγιώτη Γούτα 

Δύο βιβλία για τις παθήσεις του σώματος

Δύο βιβλία που προκάλεσαν αίσθηση μέσα στο 2012 (το ένα ανατύπωση), αφορούν παθήσεις του φθαρτού ανθρώπινου σώματος και τις επιπτώσεις που έχουν αυτές στο άμεσο συγγενικό περίγυρο των ασθενών. Πρόκειται για το ολιγοσέλιδο αφήγημα Η αδελφή μου, του Σταύρου Ζουμπουλάκη, και το ανατυπωμένο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ Πατρική κληρονομιά. Και τα δύο κυκλοφορούν από τις καλαίσθητες και ποιοτικές εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Για φαντάσου μέσα στην παπανδρεϊκή κυριαρχία… χατζιδακικά καπετανάτα

Της Βίκυς Βασιλάτου-Σαρρή

«Μέσα από ένα μείγμα ρεαλισμού και φαντασίας, ιστορικής και κοινωνικής οπτικής, δημιουργεί έναν κόσμο που φέρνει στο νου, στην πολυπλοκότητά του, εκείνους των William Faulkner και Garcia Marquez, ενώ έχει την αφετηρία του στην παραδοσιακή κινεζική λογοτεχνία και στην προφορική παράδοση». Καθένα από τα στοιχεία που ανέφερε η Σουηδική Ακαδημία τον Οκτώβρη, βραβεύοντας τον Mo Yan με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, είναι και από ένα στοιχείο που συναντάς στο μυθιστόρημά του, με τον πρωτότυπο τίτλο Οι μπαλάντες του σκόρδου. 

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Ιδιαίτερη εμπειρία αποτελεί η επίσκεψη στα σημασιολογικά και αισθητικά τοπία του Μιχάλη Γκανά με οδηγό τον διάλογο που αναπτύσσεται ανάμεσα στον συγγραφέα και σε στοιχεία που αφορούν αφενός έναν πολυδιάστατο ατομικό χωρόχρονο και αφετέρου την πολιτισμική κληρονομιά, της οποίας ιδιαίτερη περιοχή αντιπροσωπεύει η φύση.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Το κέντρο ενός μετεμφυλιακού κολλάζ

Η σύζυγος του Αντώνη Αμπατιέλου, αριστερού συνδικαλιστή, ο οποίος συνελήφθη και παρέμεινε ως πολιτικός κρατούμενος στις φυλακές μέχρι το 1964, Μπέτι Μπάρτλετ αναλαμβάνει σθεναρά έναν αγώνα για την απελευθέρωσή του.

Του Γιώργου Βέη

Χρόνοι και τόποι: το κρίσιμο τώρα, αλλά και το πολύβουο, μεσανατολικό χθες.

 Της Εύας Στάμου

Ο ΝτεΛίλλο δεν ανήκει στους εύκολους συγγραφείς: ο λόγος του είναι πυκνός και στοχαστικός, τα σύντομα, σφιχτά κείμενά του αντιστέκονται στην ερμηνεία και του πιο εξασκημένου αναγνώστη. Το τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο Σημείο Ωμέγα, δεν αποτελεί εξαίρεση.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Η συλλογή «Σε βρίσκει η ποίηση» του Τίτου Πατρίκιου είναι ένα ενιαίο ποίημα ποιητικής δομημένο σε εννέα πολύστιχες ενότητες. Στις οκτώ πρώτες ο ποιητής αναφέρεται σε δεκάδες περιπτώσεις της λογικής ζωής όπου μας «βρίσκει» η ποίηση, ασχέτως αν συνειδητοποιούμε αυτή τη συνάντηση ή όχι. 

Του Γιώργου Χ. Θεοχάρη

Του Γιώργου Βέη

«…ανήκω σε αυτούς που εξακολουθούν να εκτιμούν ότι ένας φιλόσοφος που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αποφασίζει να πενθήσει το χαμό της αλήθειας, χάνει κάθε τιμή κι αξιοπρέπεια». (σελ. 131) 

Η Μαρίζα Ντεκάστρο επέλεξε βιβλία γνώσεων για μικρά και λίγο μεγαλύτερα παιδιά.

Του Άλκη Γούναρη

Στα νεανικά του χρόνια, ο Καρλ Πόππερ, ένας από τους θεμελιωτές της φιλοσοφίας της επιστήμης του 20ου αιώνα, είχε εργαστεί ως δάσκαλος σε ορφανά και μη προνομιούχα παιδιά του δημοτικού και των πρώτων τάξεων του γυμνασίου.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις και ίσως ένα από τα καλύτερα μυθιστορηματικά ντεμπούτο των τελευταίων ετών υπήρξε το φετινό πρώτο μυθιστόρημα της Charlotte Rogan ''Λέμβος 14''.

Της Νέλλης Βουτσινά

Το «πιο σκοτεινό από τα αστέρια της λογοτεχνίας» στο έναστρο πάνθεο του Ενρίκε Βίλα Μάτας, κι ένα αστέρι-οδηγός κάμποσων από τους συγγραφείς που είτε κατοίκησαν κάποια σημεία μεθορίου (γλωσσικής ή και εθνικής), όπως ο Κάφκα, ο Μπένγιαμιν και ο Κανέτι, είτε επέλεξαν τη λύση του πλάνητος, του μελαγχολικού βλέμματος και της χαμηλόφωνης, ελάσσονος γραφής, όπως ο Γ. ΓΚ. Ζέμπαλντ.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Εννιά βιβλία πεζογραφίας και μια αυτοβιογραφία, είναι μερικές από τις επιλογές μας από βιβλία ελλήνων συγγραφέων που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Για το παραμύθι «Ο Ευτύχιος Καλλέργης και η συλλογή με τους εφιάλτες» του Παναγιώτη Τσιρίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. 

Της Βίκυς Βασιλάτου-Σαρρή

Του Άλκη Γούναρη*

Πριν από δυο περίπου χρόνια είχα επιχειρήσει να συγκεντρώσω και να παρουσιάσω κριτικά μια σειρά βιβλίων φιλοσοφίας, που μπορούν εύκολα να διαβαστούν από το ευρύ κοινό.

Του Γιώργου Βέη

Το πνεύμα μου είναι το σώμα μου και τίποτε παραπάνω - Αντονέν Αρτό

Δεν θα μάθουμε μάλλον ποτέ γιατί οπλοφορούσε ο εικοσιοχτάχρονος Στέλιος. Αν ανήκε πράγματι σε κάποια ομάδα νεωτερικών Ρομπέν των Πόλεων ή αν δρούσε κατά μόνας, ως ελεύθερος σκοπευτής, μανιακός υπερασπιστής ενός προσωποπαγούς Δικαίου. 

Του Κώστα Αγοραστού

Έτος κρίσης το 2012 και για τους εκδοτικούς οίκους. Αρκετοί από αυτούς είδαν τα κέρδη τους να μειώνονται, κάποιοι άλλοι «έχασαν» συγγραφείς λόγω μεταγραφών, κάποιοι, τέλος, υπήρξαν ιδιαίτερα προσεκτικοί κι επιλεκτικοί ως προς τους νέους τίτλους τους.