alt

Η διάσημη τριλογία του Paul Auster για την Νέα Υόρκη.

Του Γιώργου Βέη

Διάβασα απνευστί το έργο αυτό στo πρωτότυπο, εκεί ακριβώς που γράφτηκε, δηλαδή στη Νέα Υόρκη, όπου ζούσα κι εργαζόμουν όλη σχεδόν τη δεκαετία του 1980. Αν μη τι άλλο το τριμερές αυτό μυθιστόρημα, άριστα συγκερασμένο, με διαβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, για την ύπαρξη μιας απώτερης υφής στη Μητρόπολη του Νέου Κόσμου, όπου το φαντασιακό και το μεταφυσικό μπορούν θαυμάσια να συνυπάρχουν, μεταξύ άλλων, δίπλα ακριβώς στα τεκμήρια της πλέον αναμφισβήτητης, της αδιάσειστης πραγματικότητας του συνεπούς με τον εαυτό του εμπορίου, της αυστηρής χρηματιστηριακής συναλλαγής και του εξορθολογισμού πλείστων συμπεριφορών.

Ο συγγραφέας, ο οποίος συνειδητά κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμό του, γράφοντας αστυνομικές ιστορίες και υποδύεται τον ντετέκτιβ Paul Auster, με τον οποίο ουδόλως συνδέεται, συνιστά έναν τυπικό ήρωα του διακεκριμένου μυθιστοριογράφου, ο οποίος, ως γνωστόν, εγγυημένα υπάρχει, ήτοι του αληθινού Paul Auster, που γεννήθηκε το 1947 στο σκυθρωπό Νιούαρκ της Πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ των Η.Π.Α. και γράφει έως σήμερα ό,τι του εμπιστεύεται το καθόλα υπαρκτό ταλέντο του.

Ο χώρος εξαϋλώνεται. Η πολύβουη Νέα Υόρκη καθίσταται το όνειρο της απόλυτης αυτολύτρωσης

Ο υποτιθέμενος ντετέκτιβ παρακολουθεί στη συνέχεια με ιδιάζουσα επιμονή και υπομονή έναν ηλικιωμένο κύριο. Καταγράφοντας λεπτομερώς τις κινήσεις του σε διάφορα σημεία του Μανχάταν, σχηματίζει έναν κύκλο ενδεχομένων κωδικοποιημένων μηνυμάτων, τα οποία απαιτούν την άμεση αποκωδικοποίησή τους. Εκτός κι αν πρόκειται για όψεις και γωνίες ενός παλίμψηστου ιερατικού κειμένου μιας χαμένης φυλής όντων, η οποία κατοίκησε το Μανχάταν σε μια άλλη διάσταση του πραγματικού. Κι αυτό είναι ένα μόνο ενδεχόμενο. Θα μπορούσε δηλαδή να υποθέσει κανείς ότι συν τοις άλλοις πρόκειται για μια γραφική επίλυση μιας αδύνατης έως σήμερα μαθηματικής εξίσωσης. Αφήνοντας πίσω του ό,τι τον απασχολεί, ο ψευδο- Paul Auster μετατρέπεται εν ολίγοις σ΄ έναν ακοίμητο οφθαλμό, ο οποίος επείγεται να απορροφήσει το παν. Η επακόλουθη απώλεια της ταυτότητας του παρατηρητή μέσα στην πληθώρα των ειδώλων και στη δαψίλεια των εναντιωματικών παραστάσεων είναι ικανή να του χαρίσει, έστω προσωρινά, ένα αίσθημα άφατης γαλήνης. Το παν προοδευτικά καταλήγει να σωρευτεί σε μια Μονάδα, σε μια μόνον εστία ερευνών. Και το Ένα εκφυλίζεται ανέκκλητα, την κατάλληλη στιγμή, σε αδιαφιλονίκητο Μηδέν. Η καταβύθιση του εγώ στο αδυσώπητο άλλο  αποτελεί προοίμιο μιας ωκεάνιας αίσθησης, μιας πληρότητας μέσα στη συμπαντική Ύπαρξη. Ο χώρος εξαϋλώνεται. Η πολύβουη Νέα Υόρκη καθίσταται το όνειρο της απόλυτης αυτολύτρωσης. Ο ανιχνευτής εντοπίζει εν τέλει το νόημα του είναι. Και παύει να ανησυχεί: ο κόσμος είναι όντως αλλού. Ο κατ΄ αρχήν αδιανόητος αυτός χαρακτήρας, ο οποίος εν τέλει μας πείθει για την ειλικρινή του σωματικότητα, θα μπορούσε κάποια στιγμή να μας εξομολογηθεί κι αυτός, σα να απαγγέλλει μάλιστα ένα διάσημο χωρίο από την πλατωνική Πολιτεία, ότι πράγματι «στ΄ αλήθεια δεν ξέρω ακόμα, ωστόσο όπου μας σπρώξει σαν φύσημα ανέμου ο λόγος κατά ΄κει πρέπει να τραβήξουμε». (Βλ. τη μετάφραση του Ν. Μ. Σκουτερόπουλου στις εκδόσεις «Πόλις»). Το βιβλίο τελειώνει, αλλά δεν (φαίνεται) να περαιώνεται. Το οξύμωρο συμβολοποιεί το τιμαλφές του αδυνάτου που μπορεί να ορίσει την  ευτυχία.  Ο κόσμος των Ιδεών φαντάζει επιτέλους απτός, εξαιρετικά βατός. Σαν το ποίημα ενός μύστη.  

alt
    Paul Auster

Αντιλαμβάνεται κανείς από τις πρώτες κιόλας σελίδες του καθόλα συναρπαστικού αυτού έργου, ότι η πλήρης απόλαυσή του, από σελίδα σε σελίδα, δεν προϋποθέτει κατ΄ ανάγκην  την εξοικείωσή του με αλλοδαπούς δόκιμους δημιουργούς, όπως είναι π.χ. ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ ή με εμβληματικούς  συμπατριώτες του Paul Auster, βετεράνους της ανιχνευτικής φιλολογίας, όπως είναι φέρ΄ ειπείν ο Ντάσιελ Χάμετ, ο Ρέιμοντ Τσάντλερ, ο Ρος ΜακΝτόναλντ ή έστω ο ομολογούμενος δάσκαλος του Έλμορ Λέναρντ, εννοώ βεβαίως εδώ τον Τσαρλς Γουίλφορντ. Οι πλάγιες αναφορές στον μακρινό, αλλά ισχυρό φιλολογικό πρόγονο, ήτοι στον Ναθάνιελ Χώθορν, από τον διηγητικό μεγάκοσμο του οποίου ο Paul Auster δανείζεται με άνεση πρόσωπα, τα οποία αρκούνται να περιορίζονται, αυτοεξόριστα και αμετανόητα μονήρη, σ΄ ένα και μόνον δωμάτιο, στην ίδια πάντα γειτονιά,  δηλώνουν προφανώς μια από τις αφετηρίες των δεδομένων μυθιστορηματικών τρόπων. Θα πρόσθετα ότι και εδώ η νιτσεϊκή στρατηγική της ανατρεπτικής θέασης του κόσμου έχει επίσης συμβάλλει κατά πολύ στη διαμόρφωση της εν λόγω κειμενικής στρατηγικής, την οποία φαίνεται να έχει ασπασθεί ασμένως και εγκαίρως ο Paul Auster. Παραβάλλω για τις ανάγκες της εποπτικής στιγμής κατά λέξη τα εξής, από τη Θέληση για δύναμη του Φρίντριχ Νίτσε των εκδόσεων «Νησίδες»: «Τα δεδομένα είναι ακριβώς αυτό που δεν υπάρχει, υπάρχουν μόνον ερμηνείες [...] Στο σημείο από το οποίο ξεκινά η άγνοιά μας, εκεί απ΄ όπου δεν διακρίνουμε πιο πέρα, τοποθετούμε μια λέξη, π.χ. τη λέξη «Εγώ», τη λέξη «Πράττω», τη λέξη «Υφίσταμαι» -αυτές αποτελούν ίσως τον ορίζοντα της γνώσης μας, μα δεν είναι απαραίτητα "αλήθειες"».

Η προσεκτική ανάγνωση της Τριλογίας της Νέας Υόρκης θα εντοπίσει επίσης τους άφθονους καφκικούς απόηχους, την αγωνία του λεκτικού ρεαλισμού, τη διαρκή αναζήτηση της ιδανικής αποτύπωσης των δρώμενων

Η προσεκτική ανάγνωση της Τριλογίας της Νέας Υόρκης θα εντοπίσει επίσης τους άφθονους καφκικούς απόηχους, την αγωνία του λεκτικού ρεαλισμού, τη διαρκή δηλαδή αναζήτηση της ιδανικής αποτύπωσης των δρώμενων στο κόκκινο σημειωματάριο των παθών κάποιων ατόμων, τα οποία ζουν μόνον όταν γράφουν, σε συνδυασμό πάντα με τις καθαρά  αντισυμβατικές, αντι-αστυνομικές γραμμές ανάπτυξης του αφηγηματικού σχεδίου, αλλά και την έντονη επίδραση του νομπελίστα Έρνεστ Χέμινγουεϊ, στην υφολογική απόκλιση του οποίου εμμέσως πλην σαφώς αποτίεται φόρος τιμής  από την Τριλογία της Νέας Υόρκης. Δεν είναι τυχαίο δηλαδή ότι πολύ σπάνια ο χειριστής της αγγλικής γλώσσας θα καταφύγει στο λεξικό για κάποια άγνωστη λέξη. Η συστηματική χρήση ενός απλούστατου, ενός απολύτως ευκρινούς γλωσσικού ιδιώματος, η υιοθέτηση μιας πρότασης ανόθευτης από κάθε διηγητική εκτροπή, την οποία θα συνιστούσε αντιθέτως, σε κρίσιμες διακυμάνσεις της πλοκής, ο άλλος νομπελίστας, ο Ουίλιαμ Φώκνερ, όντας, ως γνωστόν, στον αντίποδα της συγγραφικής πολιτικής του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, καθιστούν την περιήγηση στο συγκεκριμένο τοπίο του αληθινού Paul Auster απρόσκοπτη, άκρως δελεαστική και φυσικά αξέχαστη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ

altΗ τριλογία της Νέας Υόρκης
Γυάλινη πόλη-Φαντάσματα-Το κλειδωμένο δωμάτιο
Paul Auster
Μτφρ. Σταυρούλα Αργυροπούλου
Μεταίχμιο 2014
Σελ. 432, τιμή € 16,60

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ PAUL AUSTER

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

«Οι ξαδέλφες» της Αουρόρα Βεντουρίνι (κριτική) – Ιστορία μιας μοναδικής κι αλλόκοτης οικογένειας

Για το βιβλίο της Αουρόρα Βεντουρίνι (Aurora Ventourini) «Οι ξαδέλφες» (μτφρ. Μαρία Αθανασιάδου, Θεώνη Κάμπρα, Αλίκη Μανωλά, Ιφιγένεια Ντούμη, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εκδ. Carnivora). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι «Santa Sangre» (1989).

...
«Stella Maris» του Κόρμακ ΜακΚάρθι (κριτική) – Όλη η Αμερική του 20ού αιώνα σε ένα ψυχιατρείο

«Stella Maris» του Κόρμακ ΜακΚάρθι (κριτική) – Όλη η Αμερική του 20ού αιώνα σε ένα ψυχιατρείο

Για το μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθι (Cormac McCarthy) «Stella Maris» (μτφρ. Γιώργος Κυριαζής, εκδ. Gutenberg). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «God's Crooked Lines» του Oriol Paulo.

Γράφει ο Γιάννης Χατζηκρυστάλλης

...
100 χρόνια με την «κυρία Νταλογουέι»: Γιατί τη διαβάζουμε σήμερα

100 χρόνια με την «κυρία Νταλογουέι»: Γιατί τη διαβάζουμε σήμερα

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ [Virginia Woolf] «Η κυρία Νταλογουέι» που κυκλοφόρησε σαν σήμερα, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, στις 14 Μαΐου 1925. Με αυτή την αφορμή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο συλλεκτική έκδοση σε μετάφραση Κωνσταντίνας Τριανταφυλλόπουλου και εξώφυλλο της Μάριας Μπαχά....

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«You» – Στο μυαλό ενός σύγχρονου, κατά συρροή δολοφόνου βιβλιόφιλου

«You» – Στο μυαλό ενός σύγχρονου, κατά συρροή δολοφόνου βιβλιόφιλου

Για την τηλεοπτική σειρά «You», που είναι διαθέσιμη σε μεγάλο συνδρομητικό κανάλι, καθώς και για τα μυθιστορήματα της Κάρολαϊν Κέπνες (Caroline Kepnes) που την ενέπνευσαν. 

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός 

O χαρακ...

«Ο ρόλος των ΜΚΟ στο κοινωνικό κράτος»: Εκδήλωση για το δοκίμιο του Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού»

«Ο ρόλος των ΜΚΟ στο κοινωνικό κράτος»: Εκδήλωση για το δοκίμιο του Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού»

Παρουσίαση του δοκιμίου του επίκουρου καθηγητή Νίκου Κουραχάνη «Η βιομηχανία του ανθρωπισμού: ΜΚΟ και κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα» (εκδόσεις Τόπος) την Τρίτη στις 7:30 μ.μ. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Επιμέλεια: Book Press

...
Βραβείο Κλεψύδρα 2025: Ανακοινώθηκε η μακρά λίστα – Τα βιβλία και οι συγγραφείς τους

Βραβείο Κλεψύδρα 2025: Ανακοινώθηκε η μακρά λίστα – Τα βιβλία και οι συγγραφείς τους

Ανακοινώθηκε η μακρά Λίστα του Λογοτεχνικού Βραβείου Κλεψύδρα 2025 που αφορά βιβλία που κυκλοφόρησαν το έτος 2024. Στην κεντρική εικόνα, από πρόσφατη βράβευση.

Επιμέλεια: Book Press

Στη μακρά Λίστα του Λογοτεχνικού Βραβείου Κλεψύδρα 2025 που αφορά βιβλ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

«Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις» της Λένας Κορομηλά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λένας Κορομηλά «Βρίσκεις πάντα αυτό που δεν ψάχνεις», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ιωλκός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στο τρένο; είπες.

...
«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

«Δεν θα τελειώσει έτσι» των Νίκι Φρεντς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα των Νίκι Φρεντς [Nicci French] «Δεν θα τελειώσει έτσι» (μτφρ. Κίκα Κραμβουσάνου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Κίρα άκουγε αν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ