Για τη νουβέλα του Ιγνάτη Χουβαρδά «Αυτά που δεν πρέπει να ομολογήσεις» (εκδ. Νησίδες) – η ημερολογιακή αποτύπωση ενός επώδυνου χωρισμού.

Του Παναγιώτη Γούτα

Για το μυθιστόρημα του L.P. Hartley «Ο μεσάζων» (μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, εκδ. Καστανιώτη), «ένα κείμενο που αρνήθηκε τη σύντομη λάμψη του «μοντέρνου», αναζωπυρώνοντας την άσβεστη φλόγα του κλασικού».

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Για το βιβλίο του Edmund Husserl «Για τη φαινομενολογία της συνείδησης του εσωτερικού χρόνου» (μτφρ. Νίκος Σουελτζής, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).

Του Μιχάλη Μακρόπουλου

Για το βιβλίο της Σοφίας Γκλιάτη-Χασιώτη «Μεσόγεια και Λαυρεωτική, έναν αιώνα πριν – Ο Δημήτριος Χατζόπουλος πεζοπορεί και γράφει» (εκδ. ΑΩ).

Της Διώνης Δημητριάδου

Για το μυθιστόρημα του Friedrich Ani «Η μέρα χωρίς όνομα – Μια υπόθεση για τον Γιάκομπ Φρανκ» (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Gutenberg).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο «Ένας καλλιτέχνης του ρέοντος κόσμου» (μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός).

Της Νίκης Κώτσιου

Για το μυθιστόρημα της Βάσιας Τζανακάρη «Αδελφικό» (εκδ. Μεταίχμιο). Φωτογραφία: Η Λίλη Παπαγιάννη από την «Εκδρομή» (1966), σε σκηνοθεσία Τάκη Κανελλόπουλου.

Του Διονύση Μαρίνου

Για τη μελέτη του Gregory Claeys «Μαρξ και μαρξισμός» (μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Μεταίχμιο).

Του Μύρωνα Ζαχαράκη

Για τη συλλογή διηγημάτων του Θάνου Κάππα «Πώς πάνε τα πράγματα» (εκδ. Εστία).

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Για το βιβλίο της Κατερίνας Μαλακατέ «Χωρίς πρόσωπο» (εκδ. Μεταίχμιο), μυθιστόρημα ψυχολογικού ρεαλισμού με άκρως ενδιαφέρουσα πλοκή και άφθονο σασπένς

Της Νίκης Κώτσιου

Για το μυθιστόρημα του Stephen King «To Ινστιτούτο» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Κλειδάριθμος).

Του Διονύση Μαρίνου

Για την επιλογή από ποιήματα της Alda Merini «Θεϊκή μανία – Επιλεγμένα ποιήματα 1951-2008» (μτφρ. Έλσα Κορνέτη, εκδ. Ρώμη).

Του Γιώργου Βέη

Για το ιδιότυπο μυθιστόρημα του José Carlos Somoza «Το σπήλαιο των ιδεών» (μτφρ. Μελίνα Παναγιωτίδου, εκδ. Πατάκη), που εξελίσσεται στα χρόνια της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Για το μυθιστόρημα του Νίκου Δαββέτα «Άντρες χωρίς άντρες» (εκδ. Πατάκη), μια πολυφωνική σύνθεση για τους άρρητους δεσμούς ανάμεσα σε πατέρες και γιους. 

Του Μάνου Κοντολέων 

Για την ποιητική συλλογή της Μυρσίνης Γκανά «Εγώ έχω κι άλλα πράγματα που αγαπώ» (εκδ. Μελάνι).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Για το βιβλίο του Γιώργου Σχορετσανίτη «Τα νέγρικα μπλουζ – και οι ιατρικές τους αναφορές» (εκδ. Οδός Πανός), η απελπισμένη καθημερινότητα των σκλάβων που γέννησε μια παγκόσμια μουσική κουλτούρα. 

Της Χριστίνας Μουκούλη

Για το δοκίμιο του Νικόλα Σεβαστάκη «Ταξίδι στο άγνωστο – Φιλελεύθερη δημοκρατία και κρίση πολιτισμού» (εκδ. Στερέωμα).

Του Γιώργου Σιακαντάρη

Για το δοκίμιο του Rudolf Otto «Το Ιερόν – Για το ανορθολογικόν στην ιδέα της θεότητας και την σχέση του με το ορθολογικόν» (μτφρ. Ελένη Λαδιά, εκδ. Αρμός).

Του Μύρωνα Ζαχαράκη

Για την ποιητική συλλογή του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου «Σωσίβιο χώμα» (εκδ. Μελάνι).

Του Γιώργου Βέη

Για το μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου «Το λούνα παρκ στο ιερό βουνό» (εκδ. Πατάκη).

Του Θόδωρου Σούμα

Για το βιβλίο του Jacques Dugast «Η πολιτιστική ζωή στην Ευρώπη – Τέλη 19ου αι. - αρχές 20ού αι.» (μτφρ. Αλεξάνδρα Νεστοροπούλου, εκδ. Gutenberg).

Της Λεύκης Σαραντινού

Για το μυθιστόρημα της Kate Elizabeth Russell «Σκοτεινή μου Βανέσα» (μτφρ. Φωτεινή Πίπη, εκδ. Ψυχογιός), μια ιστορία για τη σεξουαλική και ψυχική κακοποίηση στις ποικίλες εκφάνσεις της.

Του Διονύση Μαρίνου

Για τα αφηγήματα του Αλέξανδρου Ίσαρη «Έξι περίπατοι - Προσκέφαλο με φύλλα λεμονιάς» (εκδ. Κίχλη).

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Για τη συλλογή διηγημάτων του Felisberto Hernandez «Κανείς δεν άναβε τα φώτα» (μτφρ. - επίμ.: Γεωργία Ζακοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο), του θεωρούμενου ως πατριάρχη του Μαγικού Ρεαλισμού. 

Του Φώτη Καραμπεσίνη

Για το μυθιστόρημα της Sara Mesa «Ένας έρωτας» (μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ίκαρος).

Του Μιχάλη Μοδινού

Για τη συλλογή διηγημάτων του Ηλία Κουτσούκου «Μάθημα ανατομίας» (εκδ. Μελάνι).

Της Χλόης Κουτσουμπέλη

Για το μυθιστόρημα της Marilynne Robinson «Στο σπίτι» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο), όπου διαπλέκονται ιστορίες υψηλής συμβολικής αξίας, μακριά από φτηνή αισθηματολογία ή διδακτισμό.

Της Νίκης Κώτσιου

Ένα διαγνωσμένο, τα προηγούμενα χρόνια, κενό στην κατηγορία του ποιοτικού, τεκμηριωμένου και αισθητικά άρτια πλαισιωμένου βιβλίου γνώσεων αρχίζει να καλύπτεται με πολύ καλές επιλογές μεταφρασμένων, κατά κύριο λόγο, βιβλίων. Μετά από αυστηρό «ποιοτικό έλεγχο», μια επιλογή από τα καλύτερα αυτής της κατηγορίας. 

Της Ελένης Κορόβηλα

Για το μυθιστόρημα του Orhan Pamuk «Ιστανμπούλ – Πόλη και αναμνήσεις» (μτφρ. Στέλλα Βρετού, εκδ. Πατάκη), μια σύζευξη της αυτοβιογραφίας του με την βιογραφία της γενέτειράς του.

Της Έλενας Χουζούρη

Για το θεατρικό έργο του Thomas Bernhard «Ρίττερ, Ντένε, Φος» (μτφρ. Γιώργος Δεπάστας, εκδ. Κριτική).

Του Νίκου Ξένιου

Για το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Φλάναγκαν «Σε πρώτο πρόσωπο» (μτφρ. Γιώργος Μπλάνας, εκδ. Ψυχογιός).

Του Γιώργου Βέη

Τι σημαίνει για την ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα το φαινόμενο των μαζικών τάφων και των σιωπηλών, απρόσωπων, αποστειρωμένων ενταφιασμών; Τέτοια και άλλα συναφή ερωτήματα θίγονται στο δοκίμιο της Κατερίνας Μάτσα «Νιόβη – Το αδύνατο πένθος στον καιρό της πανδημίας» (εκδ. Άγρα).

Του Χρήστου Ν. Τσαμπρούνη