Της Εύας Στάμου 

Στην εποχή μας υπάρχει από ό,τι φαίνεται μια «σωστή» ηλικία για όλα. Όσοι είναι νεότεροι ή μεγαλύτεροι από αυτή την ενδεδειγμένη ηλικία δεν μπορούν να μετέχουν στα κοινωνικά κι επαγγελματικά οφέλη που απολαμβάνει όποιος βρίσκεται στο «ιδεώδες» στάδιο του κύκλου της ζωής, είτε επειδή, λόγω νεότητας, οι άλλοι τον θεωρούν ανώριμο και με περιορισμένες ικανότητες, είτε επειδή, λόγω γήρατος, τον χαρακτηρίζουν βολεμένο, βαρετό, συντηρητικό, ακόμα και πνευματικά αργόστροφο.

Της Εύας Στάμου*

Τον χειμώνα του 2004 είχα την ευκαιρία να μείνω για μεγάλο διάστημα στο Βερολίνο. Κάνοντας έρευνα για το μυθιστόρημά μου Ντεκαφεϊνέ, που κυκλοφόρησε έναν χρόνο αργότερα, και πλάθοντας τα βήματα της εβραίας ηρωίδας του, επισκέφθηκα μεταξύ άλλων το Ράβενσμπρικ, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Φύρστενμπεργκ, βόρεια του Βερολίνου.

Της Εύας Στάμου

Σε μία εποχή που εφημερίδες και εκδοτικοί οίκοι κλείνουν και η έλλειψη χρημάτων αναγκάζει τους σκηνοθέτες να ανεβάζουν για δεύτερη και τρίτη χρονιά τις ίδιες παραστάσεις είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι στην Αθήνα ιδρύθηκε ένας ακόμη χώρος για να στεγάσει τον πολιτισμό.

Της Εύας Στάμου

Πόσο εφικτή είναι η μέτρηση της ευτυχίας, τη στιγμή που ο ορισμός της είναι αμφιλεγόμενος, η επίτευξή της δύσκολη, κι η διατήρησή της μια ιδιαίτερα εύθραυστη υπόθεση, ευάλωτη στο παραμικρό απρόβλεπτο γεγονός;

Της Εύας Στάμου

Αρθρογράφοι, κοινωνικοί ερευνητές και απλοί χρήστες έχουν αναρωτηθεί που οφείλεται το φαινόμενο της παγκόσμιας επιτυχίας του φέισμπουκ. Το ενδιαφέρον του κοινού και των ειδικών πυροδοτείται ακόμα μία φορά αυτή την περίοδο από την προβολή στις κινηματογραφικές αίθουσες της ταινίας Social Network.

Της Εύας Στάμου

Ακούμε πραγματικά τους διανοούμενους όταν μιλάνε; Αναζητούμε τα άρθρα και τα βιβλία τους, ή απλά περιμένουμε να μας καθοδηγήσουν σε περιόδους κρίσης; 

Της Εύας Στάμου*

Η γραφή των γυναικών δεν είναι πάντα χρώματος ροζ. Η σύγχυση της γυναικείας πεζογραφίας με τη ροζ λογοτεχνία διαστρεβλώνει την εικόνα της πρόσφατης εκδοτικής παραγωγής στη χώρα μας, απαλείφει σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε γυναίκες συγγραφείς, και ενισχύει τις αντιλήψεις περί θηλυκότητας που προάγει η ροζ λογοτεχνία.