Του Παντελή Μπασάκου*
Είναι μια παλιά ιστορία, από τα μέσα του περασμένου αιώνα, όταν στις χώρες της Νότιας Αμερικής ανθούσαν οι στρατιωτικές δημοκρατίες.
Μέρα εκλογών, και σε χωριά και κωμοπόλεις η ουσία του πράγματος έχει ως εξής: στον ψηφοφόρο πολίτη, κατά την προσέλευση του στο εκλογικό τμήμα, εγχειρίζεται σφραγισμένος φάκελος, ο οποίος τελικά και καταλήγει στην κάλπη. Την τάξη και την ασφάλεια της όλης διαδικασίας εγγυάται η παρουσία του στρατιωτικού διοικητή της περιοχής και της φρουράς του.
Kάποιος ξένος και περαστικός, που από όλα ετούτα θα τύχαινε να ακούσει μόνο την τελευταία φράση του συνταγματάρχη, θα είχε μόνον επαίνους για το δημοκρατικό της διαδικασίας. Το ίδιο, και για τον ίδιο λόγο, θα μπορούσαν ίσως, της τεχνοφοβίας αφαιρουμένης, να είναι επαινετές και οι ανακοινώσεις του Σύριζα που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, υπερασπιζόμενες τη μυστικότητα, που κινδυνεύει από την ηλεκτρονική ψήφο· όμως μόνον για κάποιον περαστικό, που από το όλο σκηνικό των εκλογών στο πανεπιστήμιο δεν θα τύχαινε να έχει δει παρά μόνο τις εν λόγω ανακοινώσεις.
Ένα μάθημα συνταγματικότητας, ολόιδιο με εκείνο του ως άνω συνταγματάρχη.
* Ο Π. Μπασάκος είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Του ίδιου, Μην ανησυχείτε: Το δημόσιο πανεπιστήμιο παραμένει ιδιωτικό