Για το μυθιστόρημα Ο Νο1 καταζητούμενος του Τζον Λε Καρρέ (εκδ. Bell)

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Για το μυθιστόρημα της Hannah Kent Έθιμα ταφής (εκδ. Ίκαρος).

Του Νίκου Ξένιου

«I was two dead men. I was burning farm. I was a knife. I was blood».
Hannah Kent

Βραβευμένη με το Indie για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς (2014) και υποψήφια για σωρεία άλλων διακρίσεων, η αυστραλή Χάνα Κεντ μας μεταφέρει, με το βιβλίο της Έθιμα Ταφής, στη βόρεια Ισλανδία του 1829, όπου, υπό το φως του πολικού σέλαος, η Άγκνες Μάγκνουσντότιρ αναμένει την εκτέλεση της θανατικής της ποινής για τη βίαιη δολοφονία δύο ανδρών, εκ των οποίων ο ένας υπήρξε εραστής της.

Για το μυθιστόρημα του Gilles Martin-Chauffier Το Παρίσι εν καιρώ ειρήνης (εκδ. Πόλις).

Του Γιώργου Βέη

Ο Ζιλ Μαρτέν-Σωφιέ, γεννημένος στο Νεϊγύ το 1954, απόφοιτος οικονομικών σπουδών, είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Paris Match, όπου άρχισε να εργάζεται από το 1980. Διατηρεί την επιστασία των πολιτικών θεμάτων. Γνωρίζει σε βάθος τον ψυχισμό του γαλλικού λαού. Αλλά και τις ιδιοσυγκρασίες αντιπροσωπευτικών ομάδων άλλων λαών και άλλων εθνοτήτων, οι οποίες εκούσες άκουσες έκαναν ή επιδιώκουν να κάνουν πατρίδα τους, hic et nunc, τη δική του. Γράφει στη διασταύρωση κυριολεκτικά πολλαπλών πολιτισμικών ωσμώσεων, αποδομώντας συνειδητά και καυτηριάζοντας συστηματικά. Εξ ου και η γοητεία των κειμένων του, τα οποία, περιττό να το τονίσω, επιχειρούν να στοιχειοθετήσουν μιαν ευπρόσωπη, εξ αντικειμένου ει δυνατόν, τοποθέτηση.

Για το μυθιστόρημα του Steve Watson Αμνησία (εκδ. Ψυχογιός).

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Η αμνησία, ως μια μορφή δυστοπίας έχει τις τελευταίες δεκαετίες εξερευνηθεί με πολλούς τρόπους, τόσο σε απαιτητικά λογοτεχνικά και κινηματογραφικά έργα όσο και σε έργα που απευθύνονται στο ευρύτερο κοινό. Το να ξυπνάς ένα πρωί και να μην είσαι σε θέση να ανακαλέσεις το ποιος είσαι και το πού βρίσκεσαι και να κρατάς σημειώσεις ή ακόμα και να γράφεις πάνω στο σώμα σου (όπως ο ήρωας του Memento, στην ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν) μπορεί να μην είναι μια πνευματική κατάσταση που συναντάμε συχνά στην πραγματικότητα, εν τούτοις, έχει αποτελέσει κεντρικό μοτίβο σε πλήθος από τις τρέχουσες μυθοπλασίες.

Για τον 6ο τόμο, Η Αλμπερτίν αγνοούμενη, του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, του Marcel Proust σε μετάφραση Παναγιώτη Πούλου.

Του Γιώργου Λαμπράκου

Πού είχαμε μείνει; Α, ναι! Ο Μαρσέλ, αφηγητής σε πρώτο ενικό πρόσωπο της ζωής του εαυτού του στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο (1913-27) του Μαρσέλ Προυστ (1871-1922), αφότου έχει περιγράψει το πώς (θυμάται να) έχει κλείσει στο σπίτι του την αγαπημένη του Αλμπερτίν καθώς και όλα όσα βιώνει ή φαντασιώνεται να βιώνει μαζί της (στην πέμπτη ενότητα του έργου, Η φυλακισμένη), βρίσκεται ξαφνικά προ ενός τρομερού απροόπτου: η Αλμπερτίν δραπετεύει (στην έκτη ενότητα του έργου, Η Αλμπερτίν αγνοούμενη). Προτού όμως ασχοληθούμε με την έκτη ενότητα (παραβλέποντας άλλα συμβάντα και εστιάζοντας στον έρωτα του Μαρσέλ για την Αλμπερτίν – εξάλλου, πέμπτη και έκτη ενότητα συναποτελούν το λεγόμενο «μυθιστόρημα της Αλμπερτίν»), ας βουτήξουμε μια ελληνική μαντλέν (π.χ. ένα κουλουράκι) στο ρόφημά μας, μήπως και θυμηθούμε κάπως τι έχει συμβεί μεταξύ τους.

Για το βιβλίο του Φιόντορ Ντοστογιέβσκι Οι Δαιμονισμένοι, σε μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου (εκδ. Γκοβόστη).

Του Νίκου Ξένιου

«Είμαι παιδί της εποχής μου, παιδί της δυσπιστίας και της αμφιβολίας, μέχρι και σήμερα και μέχρι (το ξέρω αυτό) τον θάνατο. Πόσα τρομακτικά μαρτύρια μου κόστισε και μου κοστίζει ακόμα η λαχτάρα να πιστέψω, που γίνεται τόσο δυνατότερη όσο περισσότεροι γίνονται οι αντίθετοι λόγοι!». (Φιόντορ Ντοστογιέβσκι)

Στο μυθιστόρημα Άνθρωπος χωρίς ανάσα ο Philip Kerr στήνει μια ιστορία με φόντο τη σφαγή Πολωνών αξιωματικών το 1940. 

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Εκτός «αγέλης» θα βρεθεί ο ήρωας του μυθιστορήματος του Τζάστιν Τόρρες «Εμείς τα θηρία» (μτφρ. Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Πατάκη).

Της Έλενας Μαρούτσου

Για το μυθιστόρημα του Γράχαμ Γκριν Οι θεατρίνοι, μια πολυπλόκαμη ιστορία στα μαύρα χρόνια της Αϊτής. 

Του Νίκου Κουρμουλή

Του Νίκου Ξένιου

Του Παναγιώτη Γούτα

Τα βιβλία αστυνομικής πλοκής, μυστηρίου και περιπέτειας ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν με κάποια προκατάληψη αναφορικά με τις λογοτεχνικές αρετές τους. Ιδίως εκείνα στα οποία η γλώσσα δεν ήταν ιδιαίτερα πελεκημένη, οι χαρακτήρες ήταν στερεότυποι και προβλέψιμοι και όλη τους η αξία βασιζόταν στη δημιουργία ατμόσφαιρας, στις ανατροπές και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καθυστέρηση στην αποκάλυψη τού εκάστοτε δολοφόνου, ο οποίος, στα παλιότερα αναγνώσματα (όπως και στις κινηματογραφικές ταινίες), τηρούσε τις προδιαγραφές του εγκληματία τύπου του Λομπρόζο, σύμφωνα με την επιστήμη της εγκληματολογίας, κάτι που ικανοποιούσε τους απανταχού φυσιογνωμιστές. 

Για το μυθιστόρημα του Juan-Gabriel Vasquez «Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν» (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Ίκαρος).

Του Νίκου Ξένιου

Για τη νουβέλα του Στέφαν Τσβάιχ «Ταξίδι στο παρελθόν» (εκδ. Μεταίχμιο).

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Για το μυθιστόρημα του Charles Bukowski Γυναίκες (Μεταίχμιο).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Ο Χένρι («Χανκ») Τσινάσκι, το άλτερ έγκο του Τσαρλς Μπουκόβσκι (μάλλον το πιστότερο στον πραγματικό συγγραφέα άλτερ έγκο της σύγχρονης λογοτεχνίας) και ο πρωταγωνιστής στο γνωστότερο μυθιστόρημά του, Γυναίκες (1978), είναι ένας άνθρωπος που έχει όλα τα καλά: αλκοολικός, μισάνθρωπος, γυναικάς, φασαριόζος, βωμολόχος, άεργος, αλογομούρης και προπαντός ποιητής – με λίγα λόγια, διαθέτει όλα τα γνωρίσματα που περιφρονεί η ευπρεπής και υπερορθολογική αμερικανική κοινωνία. Ο Χανκ ζει στο αγαπημένο του Λος Άντζελες (την «Πόλη των αγγέλων», άλλο ένα ωραίο μπουκοβσκικό βιβλίο) και δεν το κουνάει ρούπι, παρά μόνο για να κάνει δημόσιες αναγνώσεις κατόπιν πρόσκλησης και αμοιβής.

Για το βιβλίο του Antonio Tabucchi Μαύρος Άγγελος (Άγρα).

Της Έλενας Μαρούτσου

Πιάστηκα μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου –ο τίτλος Μαύρος Άγγελος ήταν ένα καλό δόλωμα– όπως μέσα σ’ ένα δίχτυ. Antonio Tabucchi δεν είχα ξαναδιαβάσει, ένας λόγος παραπάνω για να πιαστώ στο δίχτυ του με τόση αφέλεια. Πρόκειται για μια συλλογή από έξι ιστορίες που μοιάζουν αυτόνομες αλλά δεν είναι. Το νήμα που τις συνδέει όμως είναι φαγωμένο τόπους τόπους κι έτσι, ενώ πιστεύεις πως ξέρεις από πού να πιαστείς για να προχωρήσεις, ξαφνικά μένεις με χέρια αδειανά και με τα πόδια συχνά στο κενό.

Για το μυθιστόρημα του ισραηλινού συγγραφέα Αβραάμ Β. Γεοσούα Ρετροσπεκτίβα (Πόλις). 

Του Γιώργου Βέη

Πριν δύο χρόνια απέσπασε το βραβείο Médicis Étranger. Συνιστά μια ακόμη απόδειξη της μυθοπλαστικής δεξιότητας του σημαίνοντος συγγραφέα (Ιερουσαλήμ, 1936 -), ιδιαίτερα γνωστού και στον τόπο μας. Πρωτοτύπως ο τίτλος έχει ως εξής: Hesed Sefaradi, ήτοι Ισπανική ευσπλαχνία. Αυτοβιογραφική εν μέρει, ημιδοκιμιακού χαρακτήρα, με έμμεσες πλην σαφείς παραπομπές σε πολιτικές, φυλετικές και εθνοτικές εμμονές των Εβραίων, η Ρετροσπεκτίβα, μυθιστόρημα ιδεών μείον τη θεατρικότητά τους, διαβάζεται όπως ακριβώς θα ήθελε η κλασική λογοτεχνία των μη εύλογων ανατροπών.

Μια ιστορία της Μάρτζορι Άλλινγκχαμ, μιας από τις «Βασίλισσες του Εγκλήματος», με πρωταγωνιστή την πόλη του Λονδίνου και τον Άλμπερτ Κάμπιον.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Λονδίνο, λίγα χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και οι κάτοικοι της πόλης παλεύουν ακόμα να επουλώσουν τις πληγές τους. Το ίδιο και η Μεγκ, μια νεαρή χήρα, η οποία ετοιμάζεται να ξαναφτιάξει τη ζωή της, όταν ξαφνικά αρχίζει να λαμβάνει επιστολές και φωτογραφίες από τον νεκρό αξιωματικό σύζυγό της. Ο οικογενειακός της φίλος Άλμπερτ Κάμπιον, αριστοκράτης ερασιτέχνης ντετέκτιβ, αναλαμβάνει την εξιχνίαση του μυστηρίου: αφού ο σύζυγός της είναι αποδεδειγμένα νεκρός, ποιος έχει οικειοποιηθεί το όνομα και τα ρούχα του, και για ποιο λόγο;

Ορισμένα από τα καλύτερα αστυνομικά ή θρίλερ μυθιστορήματα από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Μυθιστορήματα με σασπένς, ανατροπές και ένταση.

Για το καινούργιο βιβλίο του Μίλαν Κούντερα «Η γιορτή της ασημαντότητας» (μτφρ. Γιάννης Η. Χάρης, εκδ. Εστία).

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το βιβλίο Απογεύματα με την Τερέζα του Χουάν Μαρσέ είναι ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Το έργο του Χουάν Μαρσέ (για το σύνολο του οποίου του απονεμήθηκε το 2008 το Βραβείο Θερβάντες), εστιάζεται στον εμφύλιο της Ισπανίας και στα δεινά της μεταπολεμικής Βαρκελώνης. Στα περισσότερα μυθιστορήματά του προβάλλει η αντίθεση ανάμεσα στην υψηλή καταλανική κοινωνία και στις περιθωριοποιημένες τάξεις των μεταναστών από το νότο. Ο κόσμος του Χουάν Μαρσέ είναι εν πολλοίς ταξικός, και όσοι από τους χαρακτήρες του φιλοδοξούν και πασχίζουν να υπερβούν τα όρια του κόσμου που έμελλε να γεννηθούν, μετατρέπονται σε τραγικούς ήρωες.      

Εννέα διηγήματα της Άννυ Ε. Πρου για την ανθρώπινη μοίρα στο άγριο σκηνικό των Μεσοδυτικών Πολιτειών.

Του Νίκου Ξένιου

Η συλλογή διηγημάτων της Άννυ Πρου Fine Just the Way It Is: Wyoming Stories 3 κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη ως: Μια χαρά είναι κι έτσι, σε μετάφραση Αύγουστου Κορτώ. Πρόκειται για πραγμάτευση της ανθρώπινης μοίρας που παρακολουθεί πολλές γενεές σκαπανέων στον αγώνα τους να επιβιώσουν στο άγριο σκηνικό των μεσοδυτικών πολιτειών των Η.Π.Α. και να αντέξουν τις κακουχίες και τον παραλογισμό.

Όταν ο ασθενής γίνεται συγγραφέας, στο μυθιστόρημα Κόρσακοφ του Eric Fottorino.

Της Έλενας Μαρούτσου

Ο τίτλος που έχει επιλέξει ο Eric Fottorino γι΄αυτό του το βιβλίο είναι το όνομα μια ασθένειας: Κόρσακοφ. Η ασθένεια αυτή –καθόλα υπαρκτή και όχι λογοτεχνικό τέχνασμα– πλήττει τη λειτουργία του εγκεφάλου και συγκεκριμένα αυτή που σχετίζεται με τη μνήμη. Έτσι, ο ασθενής χάνει σιγά σιγά τη μνήμη του, ενώ ταυτόχρονα τα κενά που δημιουργούνται τα καλύπτει ο ίδιος με επινοημένες αναμνήσεις. Ο πάσχων γίνεται λοιπόν τρόπον τινά συγγραφέας αφού προβαίνει ακούσια σε μια μυθοπλασία. Ο μύθος που επιλέγει να αφηγηθεί είναι η ίδια του η ζωή.

Βραβευμένο γαλλικό νεο-νουάρ του Marcus Malte, γραμμένο με την αυτοσχεδιαστική αλληλουχία μιας τζαζ σουίτας.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Ένας πιανίστας μάγος. Ένας τραγουδιστής της πλάκας. Ένας τυφλός ακορντεονίστας. Ένας φιλόσοφος ταξιτζής. Τι γυρεύουν αυτοί οι τέσσερις παράταιροι άνθρωποι στην έπαυλη ενός πανύψηλου μονόχειρα ζωγράφου, στα προάστια του Παρισιού;

Του Αλέξανδρου Στεργιόπουλου

Ο J.G. Ballard στο βιβλίο του Εκτός Ελέγχου (εκδ. Άγρα) αποκαλύπτει τις λεπτές, γκρίζες αποχρώσεις των οικογενειακών σχέσεων. Εστιάζει σε αυτό που δεν φαίνεται και όμως είναι εκεί. Στους εν υπνώσει τρομοκρατικούς παράγοντες που μπορούν να ενεργοποιηθούν ανά πάσα στιγμή.

Ο «ντετέκτιβ Γαλιλαίο» χρησιμοποιεί τους νόμους της φυσικής ενάντια στους νόμους των μαθηματικών στην Αφοσίωση του Ύποπτου Χ του Ιάπωνα Κέιγκο Χιγκασίνο.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Η Γιασούκο Χαναόκα, μια διαζευγμένη νέα γυναίκα, μεγαλώνει μόνη την έφηβη κόρη της, δουλεύοντας σ' ένα μπέντο – ένα κατάστημα που πουλάει είδη για το σπίτι. Κι ενώ ελπίζει ότι έχει ξεμπερδέψει οριστικά από το βεβαρημένο παρελθόν της ως συνοδός κυρίων σε κακόφημα κλαμπ, ο πρώην σύζυγός της ο Τογκάσι εμφανίζεται ένα βράδυ απροειδοποίητα, με εκβιασμούς και απειλές.

Η διάσημη τριλογία του Paul Auster για την Νέα Υόρκη.

Του Γιώργου Βέη

Διάβασα απνευστί το έργο αυτό στo πρωτότυπο, εκεί ακριβώς που γράφτηκε, δηλαδή στη Νέα Υόρκη, όπου ζούσα κι εργαζόμουν όλη σχεδόν τη δεκαετία του 1980. Αν μη τι άλλο το τριμερές αυτό μυθιστόρημα, άριστα συγκερασμένο, με διαβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, για την ύπαρξη μιας απώτερης υφής στη Μητρόπολη του Νέου Κόσμου, όπου το φαντασιακό και το μεταφυσικό μπορούν θαυμάσια να συνυπάρχουν, μεταξύ άλλων, δίπλα ακριβώς στα τεκμήρια της πλέον αναμφισβήτητης, της αδιάσειστης πραγματικότητας του συνεπούς με τον εαυτό του εμπορίου, της αυστηρής χρηματιστηριακής συναλλαγής και του εξορθολογισμού πλείστων συμπεριφορών.

Του Νίκου Ξένιου

O Ότα Πάβελ (πατρ: Πόππερ) γεννήθηκε στην Πράγα το 1931. Στο αφήγημα «Στην υπηρεσία της Σουηδίας», πρώτο της συλλογής Μια ζωή ψαρεύοντας (που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ίκαρος» σε άψογη μετάφραση του Κώστα Τσίβου), αναπολεί, με κατανόηση, αυτοσαρκασμό και συμπάθεια, τον πατέρα του (έναν επιτυχημένο πωλητή συσκευών, που υπήρξε ίνδαλμα της παιδικής του ηλικίας). Στο βιβλίο αυτό οι δρυμοί της Τσεχίας μετατρέπονται σε ένα απέραντο στίβο μάχης, τα θυελλώδη επεισόδια της οποίας ο συγγραφέας τα καταγράφει από το παρατηρητήριο μιας ερμητικής παιδικής ηλικίας, κρατώντας πεισματικά ένα καλάμι ψαρέματος.

Το βιβλίο αναφοράς της Αγγλικής Λογοτεχνίας του Τζέφρι Τσώσερ «Ιστορίες του Καντέρμπερυ» για πρώτη φορά στα ελληνικά σε μετάφραση Δημοσθένη Κορδοπάτη, κυκλοφορορεί από τις εκδόσεις Μελάνι.

Του Γιώργου Λαμπράκου

Ο Γκράχαμ Σουίφτ ανατέμνει την μέση βρετανική οικογένεια που βιώνει την κατάθλιψη στο μυθιστόρημα Μακάρι να ήσουν εδώ. 

Του Γιώργου Βέη

Κόσμος με αισθητική αλλά χωρίς ηθική στο μυθιστόρημα του Herman Koch Το δείπνο.

Της Αργυρώς Μαντόγλου

Το μυθιστόρημα του Ολλανδού Χέρμαν Κοχ εκτυλίσσεται σε πολλά επίπεδα. Στον αναγνώστη δίνεται η ευκαιρία να συλλέξει πληροφορίες μέσα από τυχαίες νύξεις, σπαράγματα διαλόγων, φλασμπάκ, μικρές δυσαρμονίες και έκρυθμες αντιδράσεις, ώστε να είναι εν μέρει προετοιμασμένος για τις ανατροπές που επιφυλάσσει το δεύτερο μέρος του βιβλίου.

Ο Τονίνο Μπενακουίστα σατιρίζει την εξωραΐσμένη εικόνα της Mαφίας στην Επικίνδυνη Οικογένεια.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Η τετραμελής οικογένεια των Μπλέηκ εγκαθίσταται μέσα στα άγρια μεσάνυχτα σ' ένα κοιμισμένο (και επινοημένο) χωριουδάκι της Νορμανδίας, τη Σαλόν-συρ-Αβρ. Στη γειτονιά, ο Φρανκ Μπλέηκ συστήνεται ως συγγραφέας που γράφει (ακόμη) ένα βιβλίο για την απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία το 1944, τη D-Day που έκρινε το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Η γυναίκα του, η Μάγκυ, εντάσσεται γρήγορα στη τοπική κοινωνία, προσφέροντας εθελοντική εργασία. Τα παιδιά τους, η 17χρονη Μπελλ (όνομα και πράμα) και ο 14χρονος Ουώρρεν προσπαθούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον του λυκείου, το καθένα με τον τρόπο του.

Για τα βιβλία του Φερνάντο Πεσσόα «Ένα πολύ πρωτότυπο δείπνο» (μτφρ. Κων/νος Αρμάος), «Ηρόστρατος» (μτφρ. Χάρης Βλαβιανός) και «Γράμματα στην Οφέλια» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Gutenberg.

Του Νίκου Ξένιου