Της Ελένης Καρρά 

Με το τελευταίο του μυθιστόρημα, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος αγγίζει, με δέος και σεβασμό, την πιο κρυφή πληγή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, για να ανασκευάσει από το απωθημένο υλικό της μια σύγχρονη ερωτική ιστορία.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Το Έγκλημα στη Βαρκελώνη (Πατάκης, 2013) είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Antonio Hill και η πρώτη περιπέτεια για τον ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ του, Έκτορ Σαλγάδο. Πρόκειται για ένα Ισπανικό νουάρ (εν αντιθέσει με εκείνα της Βόρειας Ευρώπης που έχουν κατακλύσει το είδος τελευταία), όπου η ίδια η Βαρκελώνη μοιάζει να κατέχει εξίσου πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς διατρέχουμε κάθετα τις διάφορες κοινωνικές τις τάξεις, τις μορφές εξουσίας, και μια πληθώρα χαρακτήρων της πόλης.

Κάθε εβδομάδα η Book Press προτείνει ένα βιβλίο για παιδιά ή για εφήβους

Αυτή την εβδομάδα Η θυμωμένη μπετονιέρα του Δημήτρη Μπασλάμ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επόμενος Σταθμός.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Η ηδονή δεν είναι απλώς η σωματική απόλαυση αλλά και το παιχνίδι τού νου να γεννά φαντασιώσεις. Και δεν πρόκειται μόνο για τη σεξουαλική διέγερση, αλλά και για τη συγγραφική οιστρηλασία που στήνει ιστορίες, ξεσηκώνει τους ήρωες και τις ηρωίδες και τις συστήνει στον πειρασμό, σαν αυτός να είναι ο ιδανικός τους άγγελος.

Για το βιβλίο «Φίλοι σε ελαφρήν απόκλιση - Ε. Μ. Φόρστερ, Κ. Π. Καβάφης» (μτφρ. Κατερίνα Γκίκα, Επιμ.: Peter Jeffreys, εκδ. Ίκαρος)

Του Νίκου Ξένιου

Του Γιώργου Βέη

Του Παναγιώτη Γούτα

Στις ιστορίες του ο χρόνος διαστέλλεται. Το ανθρώπινο δράμα, η οικογενειακή συμβίωση με τις συγκρούσεις της, οι μικρές τραγωδίες τής καθημερινότητας, οι μικροί καθημερινοί θάνατοι, η δύναμη του απρόοπτου που μας δυναστεύει, καταδεικνύονται με μαστοριά, λεπτομέρεια και φωτισμένα από πολλές οπτικές γωνίες.

Του Νίκου Ξένιου

«Οι ποιητές έχουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι των πολιτικών: δεν χρειάζεται να φανταστούν το μέλλον, γιατί το μέλλον είναι ήδη μπροστά τους». Ελίας Σανμπάρ

Πάντα οι λαοί εμπιστεύονταν αφελώς την ευρωπαϊκή διαιτησία. Σ’ αυτό το σφάλμα υπέπεσαν και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε ιδιοτελώς να προικίσει τους κατατρεγμένους Εβραίους με το 55% της Γης της Επαγγελίας, θεωρώντας πως στους Παλαιστινίους αρκούσε «ολόκληρος ο αχανής αραβικός χώρος για να εγκατασταθούν».

Αυτή την εβδομάδα το Ρίκο και Όσκαρ, Το μυστήριο του ριγκατόνι του Αντρέας Σταϊνχέφελ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. 

Της Έλενας Μαρούτσου*

Ένα καράβι κουρασμένο απ’ τις τρικυμίες του παλιού του ιδιοκτήτη αδυνατεί να πιάσει λιμάνι στην αγκαλιά μιας εγκύου. Ναυάγια και σπασμένα νερά. Ένας πίνακας ζωγραφικής σε ρόλο καθρέφτη. Κάποιος που ανοίγεται με τη βάρκα του πέρα απ’ την ξέρα της ζήλειας. Τα μηχανήματα ενός οφθαλμίατρου που πάνε στον πάτο της θάλασσας. Οι μπουρμπουλήθρες των ερωτικών υποσχέσεων. Επιθυμίες που ξεβράζονται σε σεντόνια. Ένα μάθημα γραφής απέναντι από ένα μάθημα τάνγκο. Μια καλοκαιρινή εκδρομή που καταλήγει σε οινοποσία με φόντο ταριχευμένα ζώα. Η σκυτάλη των ημερών και των ανθρώπων, άλλοτε σκληρή και φθαρμένη απ’ τη χρήση κι άλλοτε γυαλιστερή, πολύχρωμη, παιχνιδιάρικη, περνάει από διήγημα σε διήγημα σε αυτή τη συλλογή της Ελένης Μουσαμά, που ονομάζεται «Το κοινό μυστικό».

Του Γιώργου Λαμπράκου

Αν θέλει να γράψει κανείς ένα μυθιστόρημα που να αναφέρεται έμμεσα και υπαινικτικά στο παρόν και στο μέλλον, μπορεί να το γράψει είτε αναφερόμενος στο παρελθόν, μέσα από την ανασυγκρότηση του οποίου θα υποδηλώνεται ότι το παρελθόν κατά κάποιον τρόπο επαναλαμβάνεται, είτε αναφερόμενος στο μέλλον, μέσα από την προεικόνιση του οποίου θα διαφωτίζεται η παρούσα και μελλοντική κατάσταση.

Για το μυθιστόρημα «Μέλι κόλλησε στα χείλη» του Μάνου Κοντολέων που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. 

Του Γιώργου Συμπάρδη

Αυτή την εβδομάδα το «Θυμόμετρο» και το εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά «Ο μεγάλος θυμός» της Μιρέιγ ντ’Αλλανσέ, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ηλίβατον.

Του Δημήτρη Αργασταρά

Η «Λέσχη Σέρλοκ Χόλμς» (Κέδρος, 2013) του Γκράχαμ Μουρ είναι ένα μυθιστόρημα που αποτίει φόρο τιμής στον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και το διασημότερο δημιούργημά του, τον Χόλμς. Σ' ένα συγγραφέα με ρομαντικά και ιπποτικά χαρακτηριστικά που δημιούργησε ένα πρότυπο ψυχρής λογικής και αιτιώδους σκέψης, σφραγίζοντας ανεξίτηλα τις αστυνομικές ιστορίες. 

Του Νίκου Ερηνάκη

Ο τίτλος είναι από μόνος του ικανός να σε κερδίσει, ικανός να υπάρξει ως μυθιστόρημα μέσα σου πριν διαβαστεί. Διατρέχοντας τους δύο στίχους του Λειβαδίτη από το ποίημα του “Η μεγάλη νοσταλγία” στην αρχή του πρώτου κεφαλαίου: “Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας” αναρωτιέσαι πώς μπορεί να σχετίζονται με την περίληψη του βιβλίου. Μέχρι το τέλος όμως όλα είναι ξεκάθαρα.

Για το βιβλίο του Ίβο Άντριτς «Η καταραμένη αυλή» (μτφρ: Χρήστος Γκούβης, εκδ. Καστανιώτη).

Βία και αφήγηση. Ιστορία, ιδεολογία και εθνικός πολιτισμός στην πεζογραφία του Θανάση Βαλτινού

Μια μονογραφία για το έργο ενός καταξιωμένου ζώντος συγγραφέα σίγουρα συμβάλλει στην αποτύπωση των τρόπων με τους οποίους οι σύγχρονοι έλληνες λογοτέχνες συλλαμβάνουν τον εαυτό τους και την κοινωνία και καταγράφουν το στίγμα της σύγχρονης πεζογραφίας μας.

Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου επί σειρά πολλών ετών διασταυρώνει πολλαπλώς με συνέπεια, με υψηλή αισθητική, με ευρηματικότητα και με συνδυαστική ικανότητα τις διαδρομές του μέσα από τις περιοχές της δημιουργικής γραφής, τόσο στο πεδίο της ποίησης όσο και στο πεδίο της πεζογραφίας, καθώς και μέσα από την παραπληρωματική περιοχή της δημιουργικής κριτικής.

Της Άλκηστις Σουλογιάννη

Κάθε εβδομάδα η Book Press προτείνει ένα βιβλίο για παιδιά ή για εφήβους 

Αυτή την εβδομάδα το εικονογραφημένο βιβλίο ΡΕΝΤ, Μπελάς στο δάσος που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Του Γιώργου Βέη

Ο ανώνυμος ώριμος άντρας, ο οποίος φτάνει μια νύχτα σε μια άγνωστη πόλη, επιχειρώντας συνειδητά να αλλάξει κεφάλαιο στη μάλλον νευρωσική ζωή του, διακρίνεται αμέσως για την αποφασιστικότητά του. Δεν είναι ένα ακόμη τυπικό ανδρείκελο, πλατωνικών προδιαγραφών, της κοινωνικής κυψέλης.

Της Νέλλης Βουτσινά

«Οι αλλαγές στο μέσο διάδοσης της γνώσης σηματοδοτούσαν πάντοτε βαθύτερες μεταβολές στον τρόπο αντίληψης του κόσμου, στο βαθμό συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κυρίως στον αυτοπροσδιορισμό μας».

Το τελευταίο διάστημα ξανάπεσαν στα χέρια μου βιβλία γνώριμα από παλιά καθώς και κάποια που μέχρι πρότινος αγνοούσα.

Της Μαρίας Καλιόρη

Αυτή την εβδομάδα το Έλα πίτα να σε φάω, του Geoffroy de Pennart, από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. 

Του Νίκου Ξένιου

Όλοι αφήσαμε πίσω μας μια σχέση ή τουλάχιστον μια σχέση κάποτε μάς άφησε. Κι όλοι προχωρήσαμε τη ζωή μας «ρίχνοντας μαύρη πέτρα».

Όμως η ζωή είναι απρόβλεπτη, και οι άνθρωποι επίσης: ο ήρωας του Ζωρζ Σιμενόν, ο Monsieur Νorbert Monde, στην προσπάθειά του να δραπετεύσει από το παρόν, πέφτει κατά μέτωπο στο πανίσχυρο παρελθόν. Κι αυτό τεκταίνεται μέσα στο αφηγηματικό σύμπαν του Σιμενόν, που αναμειγνύει όλους τους πιθανούς ανθρώπινους τύπους, στο Παρίσι που ο ήρωας εγκαταλείπει, αλλά και στην επαρχία, τον τόπο προορισμού του.

Του Κώστα Αγοραστού

Με οκτώ διηγήματα πυρετώδους γραφής μάς συστήνεται η πρωτοεμφανιζόμενη Ελισάβετ Χρονοπούλου στο βιβλίο της Φοράει κοστούμι (εκδ. Πόλις). Διηγήματα με ενδιαφέρουσα αφηγηματική ματιά, ξεκάθαρους και σαφείς χαρακτήρες και κυρίως με γραφή που αιχμαλωτίζει τον προσεκτικό αναγνώστη.

Φοβούνται οι άντρες τις γυναίκες; Για τον Γάλλο ψυχαναλυτή Ζαν Κουρνύ, πρόεδρο για ένα διάστημα της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας του Παρισιού, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον ίδιο, το γεγονός ότι οι άντρες, παντού και πάντοτε, κυριαρχούν πάνω τους· το γεγονός ότι σε όλες τις κοινωνίες, ακόμη και στις πιο πρωτόγονες, ακόμη και στις θεωρούμενες μητριαρχικές, οι γυναίκες βρίσκονται μονίμως κάτω από κοινωνικό έλεγχο, συχνά αποκλεισμένες, πάντοτε υποκείμενες σε «ειδικό καθεστώς».

Του Κώστα Κατσουλάρη

Του Μάκη Πανώριου 

Ο τίτλος του οποιουδήποτε βιβλίου συνήθως προϊδεάζει για το περιεχόμενό του, ή κι ακόμη μας προκαλεί να ασχοληθούμε μαζί του. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις είναι τόσο αποκαλυπτικός ώστε μπορεί κανείς και να παραβλέψει τις λεπτομέρειες που τον συνιστούν, όσο συναρπαστικές και αν είναι, ιδίως αν πρόκειται για μυθοπλαστικό κείμενο συγκεκριμένου συγγραφέα. Ο Στίβεν Κινγκ, επί παραδείγματι, επιβεβαιώνει και παράλληλα προκαλεί τον αναγνώστη του, όχι μόνο με τους τίτλους των έργων του, αλλά και με αυτό καθ’ εαυτό το όνομά του.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Η υπόθεση αναφέρεται σε έναν σχετικά ευκατάστατο έμπορο, ονόματι Έρβιν Ζόμερ, εκεί μέσα στη δεκαετία του ’30, ο οποίος αρχίζει να υφίσταται τα δεινά τής οικονομικής κρίσης που τον έπληξε, δεινά που κλονίζουν πρώτα τη σχέση του με τον εαυτό του, έπειτα με τη γυναίκα του Μάγδα και προοδευτικά με ολόκληρη την κοινωνία.

Αυτή την εβδομάδα: ΓΚΝΤΟΥΠ! Το μυστικό ημερολόγιο της Λίνας, του Λύο Καλοβυρνά, από τις εκδόσεις Κέδρος.

Του Γιώργου Λαμπράκου

Ένα βιβλίο για τον φασισμό είναι κάτι σαν φάρμακο, κάτι χρήσιμο που το φυλάμε οπωσδήποτε στο ράφι έχοντας διαβάσει τις οδηγίες του, αλλά ευχόμαστε να είναι και να παραμείνει αχρείαστο. Και συχνά μένει κάπως έτσι. Φτάνουν όμως μερικές στιγμές, μερικές καταστάσεις, μερικές εποχές, όπου αναγκαζόμαστε να κατεβάσουμε αυτό το φάρμακο από το ράφι και να αρχίσουμε να το παίρνουμε. Πόσες δόσεις πρέπει να πάρουμε; Όσες χρειάζονται για να συνέλθουμε.

Του Γιώργου Λαμπράκου

Ένα βιβλίο για τον φασισμό είναι κάτι σαν φάρμακο, κάτι χρήσιμο που το φυλάμε οπωσδήποτε στο ράφι έχοντας διαβάσει τις οδηγίες του, αλλά ευχόμαστε να είναι και να παραμείνει αχρείαστο. Και συχνά μένει κάπως έτσι. Φτάνουν όμως μερικές στιγμές, μερικές καταστάσεις, μερικές εποχές, όπου αναγκαζόμαστε να κατεβάσουμε αυτό το φάρμακο από το ράφι και να αρχίσουμε να το παίρνουμε. Πόσες δόσεις πρέπει να πάρουμε; Όσες χρειάζονται για να συνέλθουμε.

Του Γ. Ν. Περαντωνάκη

Ο Μένης Κουμανταρέας δεν υιοθετεί αφειδώς μοντερνιστικές πρακτικές, όπως επιχείρησαν πολλοί συνομήλικοί του στις πρώτες μεταπολεμικές γενιές, και δεν καταφεύγει συχνά σε αφηγηματικούς πειραματισμούς ή ρηξικέλευθες τεχνικές. Η γραφή του είναι ρεαλιστική, με έμφαση στο μικροαστικό, με γραμμική πορεία, που σπάνια στρέφεται απότομα σε πιο ριψοκίνδυνες καμπές, και με μια γλώσσα στρωτή, ακριβή, χωρίς αναγωγές και καταγωγές σε στοχασμούς ή σε ρητά δεδηλωμένα συναισθήματα.