alt

Για τη νουβέλα της Γιάννας Λάμπρου Φιμωμένος θυμός (Μικρές Εκδόσεις).

Του Γιώργου Χ. Θεοχάρη

Περιμέναμε αρκετόν καιρό, πέντε χρόνια, ώσπου να ξαναδιαβάσουμε βιβλίο της Γιάννας Λάμπρου. Τότε, το 2011, ήταν το βιβλίο Ανεπίστροφον – διαδρομές, για το οποίο είχα γράψει: «Συμβαίνει κάποτε στη ζωή και στην Τέχνη να διασταυρώνεσαι απροσδόκητα με το πολύτιμο. Τότε στερεώνεται η βεβαιότητά σου πως τα τιμαλφή φέρουν εκ γενετής την χάρη της δωρεάς, υπήρξαν για να προσφερθούν, δημιουργήθηκαν για να τιμήσουν την ύπαρξη. Το τιμαλφές δώρημα της Γιάννας Λάμπρου προσφέρθηκε στην ανάγνωση διακριτικά, όπως ταιριάζει στα πολύτιμα, αλλά στο πρώτο ξεφύλλισμα καταυγάζεται η ψυχή του αναγνώστη απ’ τις εκλάμψεις του κειμένου.» 

Θα μπορούσε να είναι, ίσως, αυτή η νουβέλα, ένα πολιτικό νουάρ σχετικά με τις δομές της εξουσίας και τους μηχανισμούς μαζικής χειραγώγησης. Θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία εφιαλτικής πραγματικότητας.

Το νέο της βιβλίο προβάλει λες και φύτρωσε από καταβολάδα του προηγούμενου. Έχει παρόμοια γενετικά χαρακτηριστικά, είναι το ίδιο στιβαρός ο λόγος, σε πιάνει από τον λαιμό η αφήγηση και δεν θες να αφήσεις το κείμενο πριν ολοκληρώσεις την ανάγνωση, οι τεχνικές της αφήγησης είναι αξιοζήλευτες, η ποίηση, και σε τούτο το βιβλίο, ανθίζει κι ευωδιάζει σε κάθε σελίδα. Θα μπορούσε να είναι, ίσως, αυτή η νουβέλα, ένα πολιτικό νουάρ σχετικά με τις δομές της εξουσίας και τους μηχανισμούς μαζικής χειραγώγησης. Θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία εφιαλτικής πραγματικότητας. Θα μπορούσε ακόμη να διαβαστεί και ως δριμύτατο, διαχρονικό, κατηγορώ της εξουσίας των μνημονιακών μας χρόνων.

Όμως δεν είναι μονάχα αυτά. Είναι, πρωτίστως, ένα κείμενο έρευνας-αντοχής του ατόμου και διάγνωσης της αυτοσυνειδησίας του σε καιρό επιβαλλόμενου ζόφου από τις κάθετες δομές τυραννικής εξουσιαστικής χειραγώγησης και μαζικού εκμαυλισμού. Αντοχής της προσωπικότητας σε μια κοινωνία ζόφου, διαφθοράς και συναλλαγής. Είναι έκφραση οργής για τον εκπεσμό των αξιών του ανθρώπου, για την εκμηδένιση της προσωπικότητας, για τον εξανδραποδισμό συνειδήσεων, την απανθρωπία και το ψέμα. Η αφήγηση εισάγεται με ένα ποιητικό πρελούδιο, μέθοδο στην οποία η Γιάννα Λάμπρου αποδεικνύεται ακόμη μια φορά σπουδαία τεχνήτρα.

Η σκηνογραφία της νουβέλας εκτείνεται σε ένα εξαόροφο σάπιο πλινθόκαστρο όπου εγκατοικεί η εξουσιαστική πυραμίδα με κορυφή της τους σκηνοθέτες, που διευθύνουν και καθοδηγούν το εξευτελιστικό ριάλιτι σόου της ζωής των εξουσιαζομένων, από το οποίο κερδίζουν αδιάκοπα, και πιο κάτω τους υποταγμένους συνεργάτες τους, τους λακέδες που γλείφουν κοκαλάκια ή κοκάλες από τη νομή της εξουσίας και οι οποίοι εξουσιάζουν με τη σειρά τους, για λογαριασμό των σκηνοθετών, το κοινό, τους αλλοτριωμένους θεατές του σώου της εκμετάλλευσης και αλλοτρίωσής τους.

Στα ισόγεια δώματα σωρεύονται οι ρόλοι άμεσης εξυπηρέτησης του κοινού από παλιά αλάδωτα εργαλεία, εκούσιους ευνούχους της γνώσης. Πληρωμένοι κομπάρσοι στα γραφεία των σκηνοθετών, με μια πληροφορία αποσπούν μια εύφημη μνεία, μια αναγνώριση. Δύσχρωμοι και αδιόρατοι, ώριμοι ή και νεότεροι, διαθέτουν υστερόβουλη γεροντική περιέργεια και σταθερότητα παιδικής κρίσης. Επιρρεπείς στον πανικό, στον φθόνο, στην εύπεπτη συγκίνηση, στο μελόδραμα, στην αδιακρισία, στις διαδόσεις, στις κλειδαρότρυπες και στις ζωές των άλλων. Αχόρταγοι στα κατασκευασμένα σκουπίδια και απαθείς στα σπουδαία.

Πόσοι βλέπουμε εικόνες τους εαυτού μας σ’ αυτή την περιγραφή; Έστω, ίσως, ως θεατές της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Έστω μέχρι εκεί.

Ανεβαίνοντας τους ορόφους η διαστρωμάτωση κλιμακώνεται […] ως τα δώματα των σκηνοθετών […] με τους συνεργάτες τους, τους εκτός συναγωνισμού επιλεγμένους. Μοδάτοι και ομιλητικοί, κυνηγοί, χρισμένοι με την αύρα του σκηνοθέτη ως ενεργοί πρωταγωνιστές ή και επίτιμοι… Είρωνες και στυφοί, Νιώθουν συμπρωταγωνιστές της σειράς που δεν τελειώνει, κι ας αλλάζουν οι σκηνοθέτες, αφού παίζεται το ίδιο στόρυ.

Τα πρόσωπα της νουβέλας

Ο Νικήτας Αργυρός είναι ο κατ’ εξοχήν θετικός ήρωας. Ιδεαλιστής, ονειροπόλος, που αναζητά απαντήσεις για τη ζωή και τους μηχανισμούς ενεργοποίησης των συναισθημάτων στον ανθρώπινο οργανισμό. Άνθρωπος με αρχές και όχι απλά με προθέσεις. Είναι μηχανικός και εργάζεται στην εταιρεία που διαχειρίζεται το πρόγραμμα παραγωγής με την επωνυμία «Εύπολις». Ο Νικήτας δεν είναι εύκολα χειραγωγήσιμος επειδή αποτελεί ασκημένη οντότητα και οι αντιστάσεις του στην αλλοτρίωση και την εξαγορά είναι ανεπτυγμένες.

Η κοινωνία της αφήγησης περιγράφεται από τη συγγραφέα στην ώρα της πτώσης της.

Η εταιρεία έχει δημοπρατήσει το έργο «Αειφόρος πηγή της Αφροδίτης» -ήδη μπορεί κανείς να διακρίνει την πικρή ειρωνεία της συγγραφέως με τη χρήση τίτλων εύηχων, στρογγυλεμένων, γλυκάκουστων, που καλύπτουν σαν προπέτασμα καπνού τις συναλλακτικές ανομίες πίσω τους. Έχουμε, δα, πλήθος παραδειγμάτων με τέτοιες παρελκυστικές της κρατικής ανομίας ονομασίες δημόσιων οργανισμών και προγραμμάτων στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.

Ανάδοχος του έργου της εταιρείας στην οποία εργάζεται ο Αργυρός είναι ο κύριος Ντηλ ο οποίος έχει βοηθό τον Ασίστοντηλ και συνεργάτιδα την, προϊσταμένη του Αργυρού, Ερωλύπη (Έψιλον, Ωμέγα, όπως λέμε Έρως συν λύπη) Ανύμφευτη της διαιώνισης (πάει να πει ανέραστη και άτεκνη), ανέστια της τρυφερότητας (πάει να πει που δεν αγαπήθηκε ποτέ, ούτε καν από τους γονείς της) ανερμάτιστη συχνά (πάει να πει με χαρακτήρα ασταθή και ευμετάβολο, άνθρωπος που δεν μπορείς να βασιστείς). Η Ερωλύπη. Η λυπημένη του έρωτα ή αν θέλετε εκείνη που της λείπει ο έρωτας, αφού το ουσιαστικό «λύπη» εκφέρεται ομόηχα με το τρίτο ενικό ενεστώτα του ρήματος «λείπω».

Υπάρχει, φυσικά, στην κάθετη διαστρωμάτωση της εταιρείας-κοινωνίας και Τσε. Ο αρχισυνδικαλιστής. Παιδί του κομματικού σωλήνα, άσσος της συναλλαγής και του κούφιου λόγου. Έχει υπηρετήσει διοικήσεις της εταιρείας που εκμεταλλεύονταν όσους εκπροσωπούσε, συναινώντας, υποχωρώντας, επικροτώντας, εκθειάζοντας, άδικες αποφάσεις, μόνο και μόνο επειδή τα στελέχη της προέρχονταν από τον ίδιο μ’ εκείνον πολιτικό χώρο. Τώρα θέλει να εναντιωθεί στη διοίκηση Ντηλ που τον χαρακτηρίζει αιμοβόρο καπιταλιστή, αλλά είναι πανέτοιμος, να συναλλαχθεί, μόλις ο Ντηλ τον κάνει ομοτράπεζο και συνομιλητή του. Αυτός είναι ο Τσε.

Που του στέλνουν τα ειρηθησόμενα απ’ τη γραμματεία του κόμματος και μόνο τότε υπάρχει, όταν διαβάζει στο φαξ το όνομά του ως παραλήπτη από τα κεντρικά γραφεία.

Στη δραστηριότητα του κυρίου Ντήλ και του Τσε λειτουργεί σε πλήρη ενεργοποίηση ο κοινωνικός αυτοματισμός. Ο Ντηλ προσλαμβάνει εκτάκτους και ο Τσε καλεί σε αγώνα των μονίμων ενάντια στους έκτακτους με το επιχείρημα πως αύριο μεθαύριο θα διεκδικήσουν εκείνοι μονιμοποίηση και θα απειληθεί η δική τους βολή.

Η κοινωνία της αφήγησης περιγράφεται από τη συγγραφέα στην ώρα της πτώσης της και το παρακάτω απόσπασμα θα μπορούσε να είναι η φωτογραφική απεικόνιση της νεοελληνικής μας απρονοησίας και ηθικής, πνευματικής και οικονομικής καταρράκωσης.

Ένα πλήθος καθημαγμένο, καταβυθισμένο και βαραθρωμένο από τις ολέθριες εξάρσεις και την αβασάνιστη ευκολία του να συμπεριφέρεται άλλοτε ψευτολαμπερά κι άλλοτε γκρίζα. Απαίδευτο, ακοπίαστο και ανέτοιμο εκ γενετής να βλέπει. Να βλέπει κι όχι να κοιτά, να σκέφτεται κι όχι να φοβάται, να είναι κι όχι να υπάρχει. Να χαϊδεύεται και να πιστεύει στο ανύπαρκτο θαύμα του μοναδικού και εξαιρεμένου από τον μόχθο και τον ιδρώτα της πάλης. «Ήταν σαν τον κόκορα που πιστεύει ότι ο ήλιος ανέτειλε για να ακούσει το λάλημά του». Η παλιά γενιά που το έμαθε υπό σκληρές συνθήκες, γιατί είχε ρίζα στον πόνο και τον διωγμό, αποσύρθηκε και εν πολλοίς υποτιμήθηκε ο τρόπος της, αφού φάνταξαν τα faux ιδιωτικά και δημόσια. Εγκώμια στην καλπάζουσα καταστροφή που έφεραν οι ιδέες και τα όνειρα που μετριούνται σε αυτοματοποιημένο ζην και σε επιχειρείν χωρίς κεφάλαιο και με την αλληλόχρεη συνδρομή των αρχόντων και των παραρτημάτων τους. Επιχειρείν χωρίς φτερά αετού και κόπο μυρμηγκιού. […] Σχεδόν μισός αιώνας έφτασε για οριζόντια πτώση. Ούτε ο μύθος των προγόνων δεν θα έσωζε. [..] Αυτός ο κόσμος που μαυλίστηκε από τους σκοπούς των άφρονων ταχυδακτυλουργών μαστιγώνεται και θρηνεί, γιατί έχασε και τα δυο γοβάκια στις αμαρτωλές νύχτες κι ούτε τα βρήκε ποτέ, γιατί πρίγκιπας δεν υπήρχε.

Μονάχα η αγία μοναξιά μα έμεινε. Να φιλοξενούμε την επίγνωση για τα μαλάματα των αιώνων, κρύβοντάς τη από τις εφήμερες ορέξεις των αρπακτικών.

Και τώρα τι έχει απομείνει, λοιπόν; Μονάχα η αγία μοναξιά μας έμεινε. Να φιλοξενούμε την επίγνωση για τα μαλάματα των αιώνων, κρύβοντάς τη από τις εφήμερες ορέξεις των αρπακτικών.

Στα πρόσωπα της νουβέλας συναντάμε ακόμη τη Λίνα, τη γυναίκα που αγαπάει ο Νικήτας. Οι δύο αυτοί χαρακτήρες μέσα στη γενική αποσάθρωση και πτώση διατηρούν την ανθρωπιά τους με καταλύτη τον έρωτα.

Κι ακόμη συναντάμε την Μιρέλλα, παρουσία φασματική στην αφήγηση για την οποία μαθαίνουμε από τις διηγήσεις και τους αναστοχασμούς των άλλων αφού εκείνη έχει απέλθει ως φυσική παρουσία. Η Μιρέλλα, αδελφή του Νικήτα, γυναίκα με αλτρουισμό και δοτικότητα υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Μύρωνα, μακροχρόνια άνεργου, φίλου στενού του Νικήτα και ισότιμου συνομιλητή. Η εκμυστήρευση του Μύρωνα για το πώς αισθανόταν για τη Μιρέλλα, μονάχα από γυναίκα συγγραφέα θα μπορούσε να διατυπωθεί με τόση ερωτική δύναμη, ευγένεια και αξιοπρέπεια.

Υπάρχει και ο χαρακτήρας της Κατερίνας, ανερχόμενης μέσα στην εταιρεία με όχημα τη διάθεση του κορμιού της. Και, τέλος, η Έλσα, τωρινή φίλη του Μύρωνα, η οποία σαν χαρακτήρας βρίσκεται στον αντίποδα της Μιρέλλας, αφού πρόκειται για γυναίκα χύδην οφελισμίστρια.

Στο πρώτο βιβλίο της η Γιάννα Λάμπρου μας παρακίνησε να τολμήσουμε να ζήσουμε. Αυτό προτείνει και σε τούτο το βιβλίο της, ως λύση διεξόδου από το καφκικό τοπίο των χρόνων μας.

Μπορούμε να φτιάξουμε γέφυρες, να ανοίξουμε τα φράγματα, να σπάσουμε τα αποστήματα, γιατί ο τρόμος δεν ταιριάζει σε ώριμους. Ας αλητέψουμε όπως παλιά, χωρίς σημεία στίξης σε στενό στρατί λιθόστρωτο, να αγκαλιάσουμε φιγούρες που δεν πείραξαν τα φαντάσματα, γιατί το φως είναι ελληνικό καλοκαίρι, μα η μαγεία παγκόσμιο γλυκό φθινόπωρο. Και με την επιφύλαξη της τιμωρίας της απάτης, να δηλώσουμε ερωτικά την έν-σταση, την αντί-σταση, τη διά-σταση έως τη διά-σπαση. Γιατί ο σπαραγμός δεν έχει εθνικότητα. Κι η μόνη ποινή που θα εκτίσουμε είναι η ετυμηγορία των ονείρων.

Κι όταν ο Μύρωνας επισημαίνει: Πόσα πληρώνει κάποιος για να υπάρξει, Νικήτα. Όλα όσα είναι κι ό,τι θα γίνει. Αλλά μόνο έτσι υπάρχει, αποκρίνεται ο Νικήτας.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ είναι ποιητής.

altΦιμωμένος θυμός
Γιάννα Λάμπρου
Μικρές Εκδόσεις 2015
Σελ. 56, τιμή εκδότη €10,00

alt

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η λίμπιντο των αγγέλων» του Νίκου Μάντζιου (κριτική) – Όταν η τέχνη ευαισθητοποιεί

«Η λίμπιντο των αγγέλων» του Νίκου Μάντζιου (κριτική) – Όταν η τέχνη ευαισθητοποιεί

Για το μυθιστόρημα του Νίκου Μάντζιου «Η λίμπιντο των αγγέλων» (εκδ. Γραφή).

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Για μας τους κριτικούς δεν πρέπει να παίζει ρόλο το όνομα του συγγραφέα: αν είναι γνωστός με περγαμηνές στο ενεργητικό του, δεν σημαίνει ...

«Ένα κομμάτι χαρτί» του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη (κριτική) – Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τη μαυρίλα του Εμφυλίου

«Ένα κομμάτι χαρτί» του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη (κριτική) – Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τη μαυρίλα του Εμφυλίου

Για το μυθιστόρημα του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη «Ένα κομμάτι χαρτί» (εκδ. Αλεξάνδρεια). Κεντρική εικόνα: © Roman Kraft (Unsplash). 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Το μόνο που αλλάζει είναι το παρελθόν, όλες οι άλλ...

«Η φωνή της» (κριτική) – Πενήντα τρεις γυναίκες γράφουν για την έμφυλη βία

«Η φωνή της» (κριτική) – Πενήντα τρεις γυναίκες γράφουν για την έμφυλη βία

Για το συλλογικό έργο «Η φωνή της» (εκδ. Καστανιώτη). Κεντρική εικόνα: © Oscar Keys (Unsplash). 

Γράφει η Ιωάννα Σπηλιοπούλου

Πενήντα τρεις γράφουσες, μέλη του Δικτύου γυναικών συγγραφέων κατά της ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

Αυτή είναι η βραχεία λίστα για το Βραβείο Μπούκερ 2023

Αυτή είναι η βραχεία λίστα για το Βραβείο Μπούκερ 2023

Οι έξι συγγραφείς που επιλεχτήκαν από την κριτική επιτροπή «παρουσιάζουν έργα εντυπωσιακής δομής». Ανάμεσά τους βρίσκονται δύο πρωτοεμφανιζόμενοι πεζογράφοι. Στη φωτογραφία, η υποψήφια Σάρα Μπερνστάιν [Sarah Bernstein].

Επιμέλεια: Book Press

...
Με «Το σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά ξεκινάει το πρόγραμμα της Στέγης για το φθινόπωρο

Με «Το σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά ξεκινάει το πρόγραμμα της Στέγης για το φθινόπωρο

Ο Δημήτρης Καραντζάς επιστρέφει στη Στέγη με μια περφόρμανς–παραβολή για τη βία, τον εθισμό στην εικόνα και την κατάργηση των ψευδαισθήσεων ή, αλλιώς, για την πραγματικότητα που, ό,τι κι αν κάνεις για να την αποφύγεις, αργά ή γρήγορα θα έρθει να σε βρει.

Επιμέλεια: Book Press

Από τις 30 Σεπτεμβρί...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση του προλόγου του μεταφραστή Γιώργου Ι. Αλλαμανή, στο βιβλίο του Τζον Τέιλορ [John Taylor] «Σκληρός από τρυφερότητα – Ο Έλληνας ποιητής και λαογράφος του άστεως Ηλίας Πετρόπουλος», το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Δίχτυ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Ο Πολωνός» του Τζ.Μ. Κουτσί (προδημοσίευση)

«Ο Πολωνός» του Τζ.Μ. Κουτσί (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Τζ.Μ. Κουτσί [J.M. Coetzee] «Ο Πολωνός» (μτφρ. Χριστίνα Σωτηροπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 4 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

4 σημαντικές εκδόσεις για την Αθήνα – Όψεις μιας πόλης σε διαρκή κίνηση

4 σημαντικές εκδόσεις για την Αθήνα – Όψεις μιας πόλης σε διαρκή κίνηση

Τέσσερις εκδόσεις για τη μελέτη, το σήμερα και το άλλοτε της Αθήνας. Στην κεντρική εικόνα, φωτογραφία της Διονυσίας Αλεξιάδου, από το λεύκωμα των εκδόσεων Καπόν «Η Αθήνα στον καιρό της πανδημίας».

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ