alt

Για το δοκίμιο της Αν Κάρσον «Έρως ο γλυκόπικρος - Δοκίμιο για το ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση» (μτφρ. Ανδρονίκη Μελετλίδου, εκδ. Δώμα).

Του Σπύρου Κιοσσέ

Ανατρέχοντας στο λήμμα «κλασικός» σε λεξικά της νέας ελληνικής διαβάζουμε ως πρώτο ερμήνευμα «αυτός που σχετίζεται με την αρχαία ελληνική ή ρωμαϊκή περίοδο και ειδικότερα με τους αιώνες ακμής τους», «αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους συγγραφείς και στα έργα αυτής της εποχής». Ως δεύτερη σημασία δίνεται η έννοια του προτύπου, του σπουδαίου, του «διαχρονικού αντιπροσωπευτικού δείγματος», της αναγνωρισμένης αξίας, της απλότητας και της αρμονίας. Σε λεξικά της αγγλικής γλώσσας η σειρά των ερμηνευμάτων αντιστρέφεται: πρώτα δίνεται η έννοια της υψηλής ποιότητας και του τέλειου προτύπου και κατόπιν η σύνδεση με τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό. Θεωρώ πως το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο. Η αγωνία προβολής των γλωσσικών και πολιτισμικών μας καταβολών, που θεωρήθηκε ζήτημα (εθνικής ή έστω κρατικής) ζωής και θανάτου, και κατόπιν η προσπάθεια πολιτισμικού απογαλακτισμού, συχνά με αναιδή εφηβική αντιδραστικότητα, στιγμάτισαν τη σχέση μας και σε μεγάλο βαθμό διαστρέβλωσαν την οπτική μας στα επιτεύγματα της ελληνορωμαϊκής παράδοσης· μας έκαναν να ξεχάσουμε τι καθιστά τους κλασικούς «κλασικούς». Το βιβλίο της Αν Κάρσον Έρως ο γλυκόπικρος (μτφρ. Ανδρονίκη Μελετλίδου, εκδ. Δώμα) αποτελεί μια εξαιρετική υπενθύμιση: πέρα από το ζήτημα του έρωτα, το οποίο πραγματεύεται, η Κάρσον επιτυγχάνει να αναδείξει την επικαιρότητα της σκέψης και του λόγου των αρχαίων Ελλήνων για κάθε εποχή και το ενδιαφέρον που δικαιωματικά προκαλεί η κλασική γραμματεία για τον σύγχρονο αναγνώστη. 

Στη συμπυκνωμένη αυτή σύζευξη η Κάρσον εντοπίζει την παραδοξότητα της ταυτόχρονης αίσθησης στον έρωτα τόσο της ηδονής όσο και της οδύνης, αντίφαση που συνέλαβαν και εξέφρασαν λογοτέχνες, πέρα από τη Σαπφώ, όπως ο Αρχίλοχος, ο Στησίχορος, ο Όμηρος, οι τραγικοί, οι ποιητές της Παλατινής Ανθολογίας...

Η Κάρσον, ποιήτρια, κλασική φιλόλογος και δεινή μεταφράστρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, είναι γνωστή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από μεταφράσεις μεμονωμένων ποιημάτων της σε λογοτεχνικά περιοδικά, από το κεντρικό αφιέρωμα σ’ αυτήν του περιοδικού «Ποιητική» (2010) και κυρίως από τη μετάφραση του έργου της «Short talks» («λίγα λόγια», εκδ. Πατάκη, 2013) από τον Χάρη Βλαβιανό. Το συγκεκριμένο δοκίμιό της με πρωτότυπο τίτλο «Eros the Bittersweet» κυκλοφόρησε το 1986 και έτυχε λαμπρής υποδοχής από κοινό και κριτικούς παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα «δοκίμιο για το ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση», όπως εξηγεί ο υπότιτλος και υποστηρίζεται σε 34 ευσύνοπτα υποκεφάλαια σε διάφορες όψεις αυτού του «παραδόξου», το οποίο αποτυπώνεται ακριβώς στο «γλυκόπικρο» του τίτλου – επίθετο που αντλείται από τον γνωστό στίχο της Σαπφώς: «Νάτος πάλι ο έρωτας που λιώνει το κορμί, νάτος, ξανά με τραντάζει, γλυκόπικρο ερπετό, ακατανίκητο» (απ. 130 Lobel & Page). Στη συμπυκνωμένη αυτή σύζευξη η Κάρσον εντοπίζει την παραδοξότητα της ταυτόχρονης αίσθησης στον έρωτα τόσο της ηδονής όσο και της οδύνης, αντίφαση που συνέλαβαν και εξέφρασαν λογοτέχνες, πέρα από τη Σαπφώ, όπως ο Αρχίλοχος, ο Στησίχορος, ο Όμηρος, οι τραγικοί, οι ποιητές της Παλατινής Ανθολογίας, ο Καλλίμαχος, ο Χαρίτων, ο Λόγγος, αλλά και φιλόσοφοι όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης. Η συγγραφέας συμπλέκει τον λόγο των παραπάνω με αυτόν νεότερων και σύγχρονων λογοτεχνών και διανοητών, από τον Πετράρχη μέχρι τον Σταντάλ, τον Φλομπέρ, την Έμιλυ Ντίκινσον, τη Βιρτζίνια Γουλφ, τον Φουκώ, τον Φρόυντ και τον Σαρτρ, στήνοντας για τον αναγνώστη έναν συναρπαστικό διάλογο γοητευτικών συνομιλητών πάνω σε ένα διαχρονικό θέμα. 

Ο ρόλος της Κάρσον στον παραπάνω διάλογο είναι καταλυτικός: ενορχηστρώνει τις διαφορετικές φωνές, προβάλλει ομοιότητες και διαφορές, σχολιάζει, ερμηνεύει, συνθέτει, εξεικονίζει (οι παρατηρήσεις της για τον γνωστό πίνακα του Velázquez «Las Meninas» είναι διαφωτιστική για το ζήτημα)· κυρίως όμως προσθέτει τον δικό της λόγο τόσο ως ερευνήτριας όσο και ως ποιήτριας. Στόχος του έργου δεν είναι τόσο να εντοπιστούν απαντήσεις σε ένα ερώτημα που, παρά τις φιλοσοφικές ή υπαρξιακές του διαστάσεις, ενσκήπτει δυνάμει στον καθένα και καθεμία ως βίωμα καθημερινό, υλικό, σωματικό. Περισσότερο φαίνεται να απασχολεί η περιγραφή του ζητήματος, η λογοτεχνική του άρθρωση ως απόπειρα κατανόησης αυτής της βαθιάς αντινομίας που συνιστά ο έρωτας: η σύμφυρση φιλίας και έχθρας, το απαραίτητο της δυσκολίας, η ουσία του ως ακόρεστης πείνας, ως στέρησης, ως καταδίωξης και φυγής, ως επιθυμίας για κάτι που απουσιάζει. Όπως σημειώνει η Κάρσον, «κάθε ανθρώπινη επιθυμία τοποθετείται πάνω σ’ έναν άξονα παραδοξότητας, με πόλους την απουσία και την παρουσία και με κινητήριες δυνάμεις την αγάπη και το μίσος. […] Υπάρχει κανένας που να επιθύμησε ποτέ αυτό που δεν απουσιάζει; Κανένας. Σ’ αυτό οι Έλληνες ήταν ξεκάθαροι. Κι επινόησαν τον έρωτα για να το εκφράσουν». 

Τη στιγμή ακριβώς που ερωτεύεσαι, συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι πλήρης· ότι σου λείπει (ότι πάντα σου έλειπε κι ίσως πάντα θα σου λείπει) το αντικείμενο της επιθυμίας σου. Πρόκειται για την απουσία, της οποίας την παρουσία απαιτεί εξ ορισμού ο έρωτας για να υφίσταται.

Πράγματι, τη στιγμή ακριβώς που ερωτεύεσαι, συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι πλήρης· ότι σου λείπει (ότι πάντα σου έλειπε κι ίσως πάντα θα σου λείπει) το αντικείμενο της επιθυμίας σου. Πρόκειται για την απουσία, της οποίας την παρουσία απαιτεί εξ ορισμού ο έρωτας για να υφίσταται. Αυτό το φαινομενικά οξύμωρο, αυτήν την παράδοξη ένδεια του έρωτα και τον αναπόφευκτα κενό χώρο της επιθυμίας αντιλήφθηκαν και επιχείρησαν, κατά την Κάρσον, να αρθρώσουν πρώτοι οι ποιητές της κλασικής παράδοσης, και το κατάφεραν αριστουργηματικά. Από την αναπαράσταση της ερωτικής έλλειψης ως αναζήτηση του άλλου μισού, σύμφωνα με τον Αριστοφάνη στο πλατωνικό Συμπόσιο, μέχρι το αίσθημα της ερωτικής «οικειότητας», συμπεπλεγμένης με τη φαντασία, που κάνει τον ερωτευμένο να συγχέει τον εαυτό με τον άλλο, μεταβάλλοντας τελικά τον εαυτό και καθιστώντας τον ανοίκειο. Μια μεταβολή που για τους αρχαίους Έλληνες σημαίνει απώλεια, φθορά, αρρώστια. Ταυτόχρονα όμως σημαίνει και μια καινούργια γνώση του εαυτού: «Ο εαυτός σχηματίζεται στο όριο της επιθυμίας. Στην προσπάθεια να εγκαταλείψεις τον εαυτό σου αναδύεται μια γνώση του εαυτού». Πράγματι, αν το καλοσκεφτούμε, έρωτας και γνώση εκκινούν από την ίδια πηγή: να φτάσει κάποιος σε κάτι ποθούμενο, σε κάτι διαφορετικό, ενδεχομένως καλύτερο. Η γνώση του έρωτα και ο έρωτας ως γνώση.

alt
Η Αν Κάρσον

Η Κάρσον τροποποιεί το γνωστό εννοιολογικό «μέγα τρίγωνο» (πειθώ, βία, έρως) που διατρέχει την αρχαία ελληνική ποιητική και ρητορική παράδοση, και εξετάζει την τριγωνική δόμηση εντός της ερωτικής επιθυμίας: «εκεί που ο έρωτας είναι έλλειψη, η ενεργοποίησή του απαιτεί τρία δομικά συστατικά – τον ερωτευμένο, τον ερωμένο κι αυτό που στέκει ανάμεσά τους».

Στο έργο σχολιάζονται σημαντικά ποιήματα της κλασικής γραμματείας όπως το γνωστό απόσπασμα 31 (Lobel & Page) της Σαπφώς: «Ίδιος θεός μού φαίνεται κείνος εκεί ο άνδρας/που απέναντί σου κάθεται/κι ακούει προσηλωμένος/την τρυφερή σου τη λαλιά [...]», στο οποίο εντοπίζει την αποτύπωση του έρωτα ως τριμερούς δομής. Με τον τρόπο αυτό η Κάρσον τροποποιεί το γνωστό εννοιολογικό «μέγα τρίγωνο» (πειθώ, βία, έρως) που διατρέχει την αρχαία ελληνική ποιητική και ρητορική παράδοση, και εξετάζει την τριγωνική δόμηση εντός της ερωτικής επιθυμίας: «εκεί που ο έρωτας είναι έλλειψη, η ενεργοποίησή του απαιτεί τρία δομικά συστατικά – τον ερωτευμένο, τον ερωμένο κι αυτό που στέκει ανάμεσά τους».

Μια ενδιαφέρουσα πτυχή του ζητήματος που θίγει επίσης η Κάρσον σε σχέση με την ερωτική εμπειρία και την έκφρασή της στην αρχαία ελληνική λυρική ποίηση είναι η σύνδεσή της με τον γραμματισμό. Η άσκηση στη νέα, για την εποχή, τεχνολογία της γραφής και της ανάγνωσης οδηγεί το άτομο στην επίγνωση του εσωτερικού εαυτού ως ενιαίας οντότητας διακριτής από το περιβάλλον, ενώ συμβάλλει στην αίσθηση του έρωτα, καταγεγραμμένου πια, ως εξωτερικής παρείσφρησης που συνιστά χειροπιαστή προσωπική απειλή. Ενώ στον προφορικό λόγο της επικής ποίησης οι λέξεις μπορεί να μην έχουν όρια ή αυτά να είναι μεταβαλλόμενα, «στον Αρχίλοχο και στους άλλους ποιητές της αρχαϊκής εποχής βλέπουμε ανθρώπους που ξαφνικά έρχονται αντιμέτωποι με νέους τρόπους να σκέφτεται κανείς τα όρια – τα όρια των φθόγγων, των γραμμάτων, των λέξεων, των συναισθημάτων, των γεγονότων στο χρόνο, του εαυτού». 

Ο λόγος της διαθέτει την οξεία στοχαστικότητα του δοκιμίου σε συνδυασμό με τη δύναμη και ενάργεια της λογοτεχνικής έκφρασης.

Η συγγραφέας, με παρατηρήσεις σε επίπεδο φωνολογικό, μορφολογικό, λεξιλογικό, συντακτικό και μετρικό, προσφέρει διεισδυτικές αναγνώσεις των κειμένων που επιλέγονται και προτείνει εύστοχες ερμηνείες, με τρόπο μάλιστα απόλυτα κατανοητό για τον σημερινό αναγνώστη – σ’ αυτό συμβάλλει σημαντικά η μεταφραστική δεινότητα της Ανδρονίκης Μελετλίδου. Ο λόγος της διαθέτει την οξεία στοχαστικότητα του δοκιμίου σε συνδυασμό με τη δύναμη και ενάργεια της λογοτεχνικής έκφρασης, καθιστώντας (και αυτό) το έργο της Κάρσον δύσκολο στην ειδολογική κατάταξη: στο μεταίχμιο της επιστημονικής πραγματείας και της λογοτεχνίας, ένα είδος λογοτεχνικής πραγματείας.

«Η επιθυμία κινείται. Ο έρωτας είναι ρήμα», παρατηρεί η Κάρσον. Μέσα από έναν πλούτο λεκτικών και νοητικών συνάψεων συνθέτει ένα κείμενο που ανατέμνει τη φύση (και το αφύσικο) της ανθρώπινης επιθυμίας, ενώ φορτίζει υφολογικά την ανάγνωση, αναδεικνύοντάς την σε μια εμπειρία απολαυστική και συνάμα αποκαλυπτική ή ανακαλυπτική του «τυφλού σημείου» του έρωτα.

* Ο ΣΠΥΡΟΣ ΚΙΟΣΣΕΣ είναι διδάσκων στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας και ποιητής.
Τελευταίο του βιβλίο, η μελέτη «Εισαγωγή στη δημιουργική ανάγνωση και γραφή του πεζού λόγου» (εκδ. Κριτική).


altΈρως ο γλυκόπικρος
Δοκίμιο για το ερωτικό παράδοξο στην κλασική παράδοση
Αν Κάρσον
Μτφρ. Ανδρονίκη Μελετλίδου
Δώμα 2019
Σελ. 232, τιμή εκδότη €18,00

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ANNE CARSON

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η βούληση του λαού» του Άλμπερτ Γουίλ (κριτική) – Συστατικό της δημοκρατίας ή επικίνδυνος μύθος;

«Η βούληση του λαού» του Άλμπερτ Γουίλ (κριτική) – Συστατικό της δημοκρατίας ή επικίνδυνος μύθος;

Για το βιβλίο του Άλμπερτ Γουίλ [Albert Weale] «Η βούληση του λαού: Ένας σύγχρονος μύθος» (μτφρ. Δημοσθένης Κούλουθρος, εκδ. Επίκεντρο). Κεντρική εικόνα: © Vlad Tchompalov (Unsplash).

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

...
«Εφευρίσκοντας τον έρωτα ξανά: Πώς η πατριαρχία σαμποτάρει τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις» της Μόνα Σολέ (κριτική) – Ερωτικοποιήστε την ισότητα, όχι τη βία!

«Εφευρίσκοντας τον έρωτα ξανά: Πώς η πατριαρχία σαμποτάρει τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις» της Μόνα Σολέ (κριτική) – Ερωτικοποιήστε την ισότητα, όχι τη βία!

Για το δοκίμιο της Μόνα Σολέ [Mona Chollet] «Εφευρίσκοντας τον έρωτα ξανά: Πώς η πατριαρχία σαμποτάρει τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις» (μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Στερέωμα). Κεντρική εικόνα: © Nathan Walker (Unsplash).

Γράφει η Ιωάννα Σπηλιοπούλου ...

Τέρι Ίγκλετον, Γιώργος Ν. Πολίτης: Δύο βιβλία κριτικής για τον Μαρξ στον 21ο αιώνα

Τέρι Ίγκλετον, Γιώργος Ν. Πολίτης: Δύο βιβλία κριτικής για τον Μαρξ στον 21ο αιώνα

Για το βιβλίο του Τέρι Ίγκλετον [Terry Eagleton] «Ιδεολογία» (μτφρ. Μελέτης Λάμπρου, εκδ. Πεδίο) και του Γιώργου Ν. Πολίτη «Εξουσιαστική Αριστερά» (εκδ. Αλεξάνδρεια).

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

«Ο μαρξισμός ως ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«2071» του Ντάνκαν ΜακΜίλλαν, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, στο θέατρο Σταθμός (κριτική) – Κάνοντας τα μηνύματα του πλανήτη προσωπική υπόθεση

«2071» του Ντάνκαν ΜακΜίλλαν, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, στο θέατρο Σταθμός (κριτική) – Κάνοντας τα μηνύματα του πλανήτη προσωπική υπόθεση

Το «2071» του Ντάνκαν ΜακΜίλλαν [Duncan Macmillan] παρουσιάζεται στο θέατρο Σταθμός σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη. Φωτογραφίες: © Σπύρος Περδίου.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το 2071, η σημαντική διάλεξη του...

«Elon Musk: Η επίσημη βιογραφία» του Γουόλτερ Άιζακσον (κριτική) – Μια αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία

«Elon Musk: Η επίσημη βιογραφία» του Γουόλτερ Άιζακσον (κριτική) – Μια αμφιλεγόμενη φυσιογνωμία

Για το βιβλίο του Γουόλτερ Άιζακσον [Walter Isaacson] «Elon Musk: Η επίσημη βιογραφία» (μτφρ. Γιώργος Μαραγκός, εκδ. Κλειδάριθμος).

Γράφει ο  Διονύσης Μαρίνος

Πριν από λίγες ημέρες ο ...

Το ζοφερό «Σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά, στη Στέγη (κριτική)

Το ζοφερό «Σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά, στη Στέγη (κριτική)

Ο Δημήτρης Καραντζάς σε συνεργασία με την Γκέλυ Καλαμπάκα, έγραψε και σκηνοθέτησε «Το Σπίτι», την πρώτη του παράσταση έπειτα από δώδεκα χρόνια, ύστερα από ανάθεση της Στέγης για τη δημιουργία ενός πρωτότυπου έργου. «Το Σπίτι» παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Τετάρτη - Κυριακή μέχρι και τις 19 Νοεμβρίου. Φωτο...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευσητο από το μυθιστόρημα του Κολμ Τόιμπιν [Colm Tóibín] «Ο μάγος» (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίμπεκ, 1892

Η ορχήστρα έπαιζε το Πρ...

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Σον Μπίθελ [Shaun Bythell] «Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» (μτφρ. Μαριάννα Καλέμη) το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Key Books.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τύπος τρία

ΕΙΔΟΣ: PARENTE...

«Οδός Ευτυχίδου» της Χρύσας Φάντη (προδημοσίευση)

«Οδός Ευτυχίδου» της Χρύσας Φάντη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Χρύσας Φάντη «Οδός Ευτυχίδου», το οποίο κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Σμίλη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Πέτρο;»
«Εμένα φωνάζεις, γιαγιά;»
«Εσένα, γιε μου. Πάμε να δούμε τη θ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

22 Σεπτεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ. Επιμέλεια: Κώστας Αγορα

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ