alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Θάνος Μικρούτσικος απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Για την παράσταση της ομάδας Nova Melancholia Τα χρόνια της αθωότητας, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα, η οποία παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μέχρι και τις 26 Μαρτίου.

Του Νίκου Ξένιου

Η περφόρμανς Τα χρόνια της αθωότητας της ομάδας Nova Melancholia που παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση βασίζεται σε ένα κεφάλαιο της πολιτικής-ερωτικής αλληγορίας Αυτοκράτειρα του Δούκα Καπάνταη (εκδ. Νεφέλη) [1]. Επί σκηνής οι ηθοποιοί Κώστας Κουτσολέλος, Βίκυ Κυριακουλάκου, Αλέξια Σαραντοπούλου, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου και το μουσικό σχήμα «Το κορίτσι κοιμάται».

imera poiisis 700

Οι σημαντικότερες εκδηλώσεις που θα λάβουν χώρα για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. 

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Το φθινόπωρο του 1997 ο ποιητής Μιχαήλ Μήτρας πρότεινε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων να οριστεί μια ημέρα για τον εορτασμό της ποίησης στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες. Την πρόταση υιοθέτησε το ΔΣ, με πρόεδρο τότε της Εταιρείας τον ποιητή και κριτικό Κώστα Στεργιόπουλο, ενώ το μέλος του ΔΣ ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η  Μαρτίου, καθώς συμπίπτει με την εαρινή ισημερία. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης στην Ελλάδα γιορτάστηκε από την Εταιρεία Συγγραφέων το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά με μεγάλη επιτυχία.

alt

Για την παράσταση του Claudio Tolcachir Η παράλειψη της οικογένειας Κόλεμαν, σε σκηνοθεσία της Μαριτίνας Πάσσαρη, η οποία παρουσιάζεται στη δεύτερη σκηνή, στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας.

Του Νίκου Ξένιου
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Πίττας

Όταν πεθαίνει η τεράστια γιαγιά τα πράγματα εξωθούνται στις πραγματικές τους διαστάσεις. Ο ένας εγκαταλείπει τον άλλον, σαν σε καράβι που βουλιάζει. Ο Κλαούντιο Τολκατσίρ γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1975 και τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερες από είκοσι χώρες κι έχουν μεταφραστεί σε έξι γλώσσες. Η παράλειψη της οικογένειας Κόλεμαν συμπληρώνει φέτος δεκατρία χρόνια επιτυχίας στην Αργεντινή και παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη, στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας σε πολύ καλή μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σε εξαιρετική σκηνοθεσία Μαριτίνας Πάσσαρη.

alt

Για την παράσταση Women of Passion, Women of Greece, σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγαρη, η οποία παρουσίαζεται στο θέατρο Τρένο στο Ρουφ.

Του Νίκου Ξένιου

Η Ευγενία Αρσένη, η οποία πριν από λίγο καιρό παρουσίασε δύο όπερες στην Αμερική, επιστρέφει στην Αθήνα για να παρουσιάσει το αγγλόφωνο έργο της Women of Passion, Women of Greece, σε σκηνοθεσία Τατιάνας Λύγαρη, με την Εβελίνα Αραπίδη να ενσαρκώνει, σε τριπλό μονόλογο, τρεις εμβληματικές γυναικείες φιγούρες της τέχνης και της πολιτικής: τη Μαρία Κάλλας, τη Μελίνα Μερκούρη και μια θεατρική περσόνα που ερμήνευσαν οι δύο πρώτες, τη Μήδεια.

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο κινηματογραφιστής Γιάννης Σακαρίδης απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Της Ελένης Γαλάνη
Φωτογραφίες: Ελένη Γαλάνη

8/2016: Στο τέλος του εμπορικού δρόμου που ξεκινά από το λιμάνι της Αντιπάρου με κατεύθυνση το ενετικό κάστρο βρίσκεται η γκαλερί «Αντί» – είναι απόγευμα, τα έργα του Χρήστου Μποκόρου διακρίνονται ήδη από μακριά μέσα από τα ορθογώνια παράθυρα. Πλάγιο και αποδυναμωμένο μπαίνει το φως στο εσωτερικό της αίθουσας – σε λίγο θ’ ανάψουν λευκά τα ηλεκτρικά φώτα.

1/2017: Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς, δεύτερη προγραμματισμένη ξενάγηση του Χρήστου Μποκόρου στην αναδρομική έκθεση «Όψεις αδήλων». Γεμάτη η αίθουσα, το κοινό παρακολουθεί με ενδιαφέρον. Ξαναβρίσκω τα έργα της Αντιπάρου, με διαφορετικό τρόπο φωτισμένα – o (τεχνητός) φωτισμός είναι εδώ τόσο έντονος που θυμίζει lightbox, όμως η φωτιστική πηγή (λαμπτήρες LED) είναι τοποθετημένη ψηλά στην οροφή του κτιρίου.

2/2017:  Στο ατελιέ του Χρήστου Μποκόρου στην Καστέλλα τον συναντώ για να μιλήσουμε για το βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Άγρα». Υπάρχει ένα μοναδικό έργο στο δωμάτιο, («όλα τα έργα είναι στην έκθεση») – μια ελαιογραφία σε ξύλο όπου ο ζωγράφος έχει αποτυπώσει φλόγες από μικρά κεριά.  Απαλό διάχυτο πρωινό φως.

georgousis390

Ανακοίνωση της Εταιρείας Συγγραφέων για τον θάνατο του ποιητή Γιώργου Γεωργούση.

«κάθε νεκρός κι η νύχτα του κι ο ήλιος τη δική του  να δείς και πώς φωτίζεται τ΄ άλλο μισό του κόσμου» Γ. Γεωργούσης, «Ο μαύρος ήλιος»
80

Για τη μεγάλη έκθεση-αφιέρωμα στη δεκαετία του '80, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων και στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Της Τόνιας Μάκρα

Επισκέφτηκα την ομώνυμη έκθεση ήδη την πρώτη μέρα με βαρυχειμωνιά και χιονόνερο, για να διασχίσουμε την απόσταση ανάμεσα στα κτίρια που φιλοξενούν το πλήθος των εκθεμάτων αναγκαζόμασταν να ανοίγουμε ομπρέλες και να βάζουμε κουκούλες! Την βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα αν και απέραντη, δεν νομίζω ότι κανείς θα μπορέσει να τη δει ολόκληρη. Αν όμως την επισκεπτόμουν με ανοιξιάτικο καιρό θα την απολάμβανα πολύ περισσότερο και θα χαιρόμουν τον όμορφο και πλημμυρισμένο βιωμένη ενέργεια χώρο του πρώην βιομηχανικού συγκροτήματος στο Γκάζι. Διαρκεί έως τις 19 Μαρτίου και σας προτείνω να την επισκεφτείτε μια καθημερινή μέρα με ήλιο, θα περάσετε όμορφα.

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο Θοδωρής Γκόνης απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

stratis haviaras

Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στο Εργαστήριο της Τέχνης του Πεζού Λόγου για προχωρημένους, που συντονίζει ο Στρατής Χαβιαράς, στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών (ΚΕΣ) Ελλάδος, στο Ναύπλιο.

alt

Για την παράσταση Enter Sandman, που βασίζεται στη νουβέλα «Ζάντμαν» του E.T.A. Hoffmann, σε σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση, στο θέατρο Skrow.

Του Νίκου Ξένιου

Σε μετάφραση Γιάννη Καλιφατίδη, σκηνικά και κοστούμια της Αλεξίας Θεοδωράκη, φωτισμούς Στέλλας Κάλτσου και animation Μάριου Γαμπιεράκη και Χρυσούλας Κοροβέση, ο Θέμελης Γλυνάτσης σκηνοθετεί, στο θέατρο Skrow, σε μιαν αισθητικά άρτια παράσταση το Enter Sandman, που βασίζεται στη νουβέλα «Ζάντμαν» του E.T.A. Hoffmann. Ιδιότυπο δείγμα γραφής του όψιμου γερμανικού ρομαντισμού, το «Ζάντμαν» είναι μια επιστολική gothic νουβέλα τρόμου: για αυτό που δεν είναι απόλυτα οικείο, ούτε και απόλυτα παραξενιστικό. Για εκείνο το «άλλο», που όμως είναι το δίδυμό μας. Για τις φρίκες του σκοτεινού παιδικού μας δωματίου όταν έσβηναν τα φώτα και όταν απουσίαζε ο πατέρας.

Afisa ithaki

Οι εκδόσεις Μεταίχμιο και η διαδικτυακή πύλη για το βιβλίο Book Press σας προσκαλούν σε μια βραδιά αφιερωμένη στον συγγραφέα Κώστα Ακρίβο, την Τρίτη, 7 Μαρτίου 2017, στις 8 μ.μ., στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα).

Επιμ. Λεωνίδας Καλούσης

alt

Για τη συναυλία του διεθνούς φήμης Ensemble Musikfabrik το οποίο ερμήνευσε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τέσσερα έργα του Harry Partch, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Φραγκίσκου Κοντορούση

Την Πέμπτη, 24 Φεβρουαρίου, σε μια σημαντική στιγμή για τα μουσικά δρώμενα της Αθήνας, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση φιλοξένησε το διεθνούς φήμης Ensemble Musikfabrik το οποίο ερμήνευσε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τέσσερα έργα του σπουδαίου Χάρρυ Παρτς, φέρνοντας επί σκηνής μέρος της συλλογής με τα μοναδικά, σαν έργα τέχνης, όργανά του, σχεδιασμένα από τον ίδιο. Το αθηναϊκό κοινό υποδέχθηκε τα άγνωστα ακούσματα με αμηχανία αλλά στην πορεία έδειξε να παρασύρεται στον καινούργιο αυτόν μουσικό κόσμο. Άλλωστε, τη μουσική του Παρτς, αν και έχει έναν πολύ περίτεχνο θεωρητικό εξοπλισμό, μπορεί κανείς να τη δει και ως κάτι πολύ αρχέγονο και άμεσο, που δεν απαιτεί από τον ακροατή ούτε θεωρητικό υπόβαθρο, ούτε καν υπόβαθρο έμπειρου ακροατή, και που μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή ως αίσθηση. Μια ακόμη εξαιρετική πρόταση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

eleftherian 2

Για τη θεατρική μεταφορά του εκτεταμένου διηγήματος Εις ελευθερίαν της Ελεονώρας Σταθοπούλου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Μαρίας Αιγινήτου. (φωτ. Γιάννης Πρίφτης)

Του Θάνου Κάππα

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ηθοποιός Αλεξάνδρα Παντελάκη απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Για την παράσταση Πλατεία Ηρώων, του Thomas Bernhard, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής.

Του Νίκου Ξένιου

Παρά το γεγονός ότι ο Τόμας Μπέρνχαρντ υποστήριξε κάποτε πως «το θέατρο είναι μια ένωση τελματόβιων», ο ίδιος άφησε δεκαοκτώ θεατρικά έργα, 10 μικροδράματα, ένα έργο για μπαλέτο με φωνές και ένα λιμπρέτο για όπερα δωματίου, ακολουθώντας την παράδοση του Χάινριχ φον Κλάιστ και του Γκέοργκ Μπίχνερ. Στην Πλατεία Ηρώων που παρακολουθήσαμε στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά η προσωπικότητα του μεταστάντος καθηγητή Σούστερ διαγράφεται μέσα από τα λόγια των άλλων. Μiα παράσταση που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

alt

Για την παράσταση της Bouchra Ouizguen Ottof, η οποία παρουσιάζεται στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, μέχρι και απόψε 23.02.

Του Νίκου Ξένιου

Στο Μαρόκο ο χορός γνωρίζει άνθηση, όμως ακολουθώντας τα δικά του μονοπάτια. Εφαρμόζοντας τα διδάγματα του σύγχρονου χορού στην παράδοση των γυναικών «Αΐτας» που εμφανίζονται στους γάμους, η νέα χορογράφος Μπούτσρα Ουισγκουέν μαζί με τέσσερεις πληθωρικές, αισθησιακές, ώριμες σε ηλικία χορεύτριες από το Μαρακές, που τρικλίζουν, παλεύουν με το άπειρο, προσεύχονται σε άγνωστη κατεύθυνση, περιστρέφονται, αποκαλύπτουν και αποκαλύπτονται, παρουσιάζει την παράσταση Ottof στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ένα σπάνιο θέαμα, μια μοναδική εμπειρία.

alt

Για την παράσταση Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία, του Roger Vitrac, σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης - Κάρολος Κουν, στη σκηνή της Φρυνίχου.

Του Νίκου Ξένιου

Το Βίκτωρ ή τα παιδιά στην εξουσία που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα από τον Κάρολο Κουν το 1973-74, ανεβαίνει και πάλι στο Θέατρο Τέχνης ως μουσική παράσταση σε παγκόσμια πρώτη, σε λιμπρέττο Σταμάτη Κραουνάκη. «Οταν γράφτηκε και πρωτοπαίχτηκε το έργο θεωρήθηκε τρομερά πρωτοποριακό, διότι έφερνε μια φόρμα στα θεατρικά δρώμενα αρκετά διαφορετική» λέει η σκηνοθέτις, κ. Κάλμπαρη. «Σήμερα, φυσικά, τα πράγματα στο θέατρο έχουν προχωρήσει τόσο στη γραφή όσο και στη σκηνοθεσία. Και θεωρώ πως μέσα από τη μουσική φόρμα το κείμενο αυτό ξαναβρίσκει τη δύναμή του». Το έργο ξεγυμνώνει την υποκρισία των ενηλίκων, τις μοιχείες και τις μικρές τους απάτες, την καταπίεση και τον αυταρχισμό τους. Είναι μια μεγάλη στιγμή για το Θέατρο Τέχνης και ένα πραγματικό άλμα του Σταμάτη Κραουνάκη στο σύμπαν της μουσικής/θεατρικής δημιουργίας στη χώρα μας.

KARANTZAS 700

Είναι μια γεμάτη χρονιά φέτος για τον Δημήτρη Καραντζά. Μετά το τέλος των παραστάσεων της «Δωδέκατης Νύχτας» στο Εθνικό Θέατρο, ανέβασε στις αρχές Φεβρουαρίου στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων την «Πλατεία Ηρώων», το κύκνειο άσμα του Τόμας Μπέρνχαρντ. Από τις 20 Φεβρουαρίου επαναλαμβάνει την μεγάλη περσινή του επιτυχία «Τα κύματα» της Βιρτζίνια Γουλφ, που από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση μετακομίζουν στο θέατρο Σφενδόνη.

Του Γιώργου Μητρόπουλου

alt

Για την παράσταση Αθήνα, Γραμμή 1, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου, η οποία παρουσιάζεται και απόψε στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Του Νίκου Ξένιου

Κλασικό μιούζικαλ για τη ζωή στον Υπόγειο της χαοτικής μεγαλούπολης είναι η ελληνική διασκευή του έργου του γερμανού Φόλκερ Λούντβιχ (Μορμόλης, Μια γιορτή στου Παπαδάκη, Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και Κλεομένης, Είστε και φαίνεστε) Linie 1, που παρουσιάζει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση η Σοφία Βγενοπούλου με τη νεανική ομάδα Grasshopper Youth και με τη συνδρομή επαγγελματιών του θεάτρου, της λογοτεχνίας και της μουσικής.

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο σκηνοθέτης Θέμελης Γλυνάτσης απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Η Εταιρεία Θεάτρου «Θέση» παρουσιάζει κάθε Κυριακή στις 3 μ.μ. στο θέατρο «Θησείον» την κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα.

Του Νίκου Ξένιου

Πέντε νέοι ηθοποιοί, απόφοιτοι της σχολής του Κ.Θ.Β.Ε., παρουσιάζουν ως πρώτη τους παραγωγή μια καλά ενορχηστρωμένη «παρτιτούρα» του κλασικού αυτού έργου, διασκευασμένο με χιούμορ σε σύγχρονη γλώσσα. Με λιτά σκηνικά αντικείμενα, μάσκες, ζωντανή μουσική, στοιχεία παντομίμας και αυτοσχεδιασμούς ενταγμένους στη σκηνοθεσία συντίθεται μια παράσταση αξιόλογη που εισάγει και τον πιο αμύητο θεατή στο σαιξπηρικό σύμπαν.

alt

Για την εμφάνιση του «Harris Lambrakis Quartet» στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Της Χρύσας Στρογγύλη

Μια όμορφη βραδιά χάρισε στο κοινό του το Harris Lambrakis Quartet το βράδυ του Σαββάτου 11 Φεβρουαρίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κουαρτέτο εμφανίζεται στον χώρο αυτό. Είχε συμμετάσχει στο Πανόραμα Ελληνικής Τζαζ στις 4 Δεκεμβρίου του 2011 με τη σύμπραξη του φλαουτίστα Αντρέα Ρομάνι.

alt

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, δοκιμίων και επανεκδόσεων σημαντικών βιβλίων.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Παρότι τα προβλήματα που οφείλονται στην πολιτική αβεβαιότητα δεν επιτρέπουν σε πολλές εκδοτικές επιχειρήσεις να δείξουν τον δυναμισμό που θα ήθελαν, έχει κανείς την αίσθηση ότι ο κόσμος του βιβλίου έχει αρχίσει να βρίσκει τον βηματισμό του, έναν βηματισμό που τα τελευταία χρόνια είχε κλονιστεί. Οι παραδοσιακοί εκδότες ενισχύουν τη θέση τους με νέες συμφωνίες, εγκαινιάζοντας φιλόδοξες σειρές, ενώ νέα εκδοτικά σχήματα (ή όχι και τόσο νέα που όμως δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους και σε άλλα «πεδία») δίνουν δυναμικά το παρόν, ειδικότερα στον τομέα της μεταφρασμένης λογοτεχνίας και του επιστημονικού δοκιμίου για το ευρύ κοινό. Η αγορά του έντυπου βιβλίου έχει αποδείξει ότι δεν έχει περιορισμούς, ότι μπορεί διαρκώς να ανανεώνεται, επιτρέποντας σε «νέα λουλούδια» να ανθίσουν χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα, κάθε άλλο, ότι θα πρέπει τα παλιότερα να μαραθούν. 

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η τραγουδοποιός Nalyssa Green απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Είδαμε τις Ευτυχισμένες μέρες του Μπέκετ στο θέατρο BIOS της οδού Πειραιώς, σε μετάφραση Διονύση Καψάλη και σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου, σκηνικά Άγγελου Μέντη και με την Όλια Λαζαρίδου στον ρόλο της Γουίνι. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος ρόλος για την Όλια Λαζαρίδου, που βρίσκεται στο απόγειο της ερμηνευτικής της ωριμότητας.

Του Νίκου Ξένιου

Το κείμενο γράφτηκε στα αγγλικά από τον Οκτώβριο του 1960 ως τον Μάιο του 1961. Ο Μπέκετ το μετέφρασε στα γαλλικά ολοκληρώνοντάς το τον Νοέμβριο του 1962. Ο γαλλικός του τίτλος ήταν Oh les beaux jours, από το ποίημα του Πωλ Βερλαίν Colloque sentimental. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Cherry Lane Theater της Νέας Υόρκης στις 17 Σεπτεμβρίου 1961. Η Γουίνυ ενταφιασμένη ως επάνω από τη μέση της, στο κέντρο ενός τύμβου, είναι το γυναικείο πρόσωπο του Μπέκετ που αναζητά τα όρια της γλώσσας. Η Γουίνυ μονολογεί και διαρκώς αναζητά μια επιβεβαίωση από τον Γουίλυ πως είναι εκεί και την ακούει. Όταν η Γουίνι νιώθει πως η γη τη ρουφά προς τα κάτω, αρχίζει να τραγουδά. Το πολυπαιγμένο αυτό έργο είναι μια «παρτιτούρα» που ο ηθοποιός καλείται να εκτελέσει. Τα λόγια της προσμετρώνται ως χρονομέτρηση των ωρών της ίδιας, πάντα, πανομοιότυπης μέρας, καθώς το καύμα του ήλιου την φωτίζει. Είναι θαμμένη αρχικά ως τη μέση και στη συνέχεια ως το λαιμό, και οι λέξεις της φέρουν βαρύ υπαρξιακό φορτίο, καθώς προσπαθεί να υιοθετήσει «φιλικό» τόνο για να ανακοινώσει σε όλους μας τον θρίαμβο της φθαρτής ύλης πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση.

alt

Για την παράσταση Καλιγούλας, του Albert Camus, σε σκηνοθεσία Αλίκης Δανέζη-Knutsen, η οποία παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέχρι και τις 26 Μαρτίου 2017.

Του Νίκου Ξένιου

Είδαμε τον Καλιγούλα [1] του Αλμπέρ Καμύ στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Αλίκης Δανέζη-Knutsen, με τον Γιάννη Στάνκογλου στον ομώνυμο ρόλο. Το έργο αυτό, που ανά δεκαετία απασχολούσε τους σκηνοθέτες, αμέσως μετά τον πόλεμο δημιουργούσε συνειρμούς με τον Χίτλερ, ενώ κατά καιρούς το κοινό τον ταύτιζε με διάφορους πολιτικούς: όμως δεν επρόκειτο για μια αλληγορία της σατανικής πολιτικής προσωπικότητας, παρά για μια πραγμάτευση της φιλοσοφικής απολυταρχίας, που εκ φύσεως συνδέεται με τη φιλοσοφία του Παραλόγου. Ο Καμύ παράγει μέσω της δραματικής πράξης μια παραβολή φιλοσοφικού και πολιτικού επιχειρήματος.

drakos10

Ο Γιώργος Στόγιας είδε τρεις παραστάσεις για παιδιά, δύο στην Αθήνα και μία στην Κύπρο, και μας περιγράφει τις εντυπώσεις του, θετικές, αρνητικές ή απρόσμενα ενθουσιαστικές.

Και οι καλύτερες παραδόσεις κάποτε σπάνε. Μια τέτοια παράδοση ήταν ότι, κάθε χρόνο, η παράσταση στης Καλογεροπούλου, στο Θέατρο Πόρτα, ήταν η απόλυτη εγγύηση για ποιοτικό παιδικό θέατρο που θα μάγευε εξίσου μικρούς και μεγάλους (τρανή απόδειξη, το Παπούτσι πάνω στο πιάνο που παίζεται ακόμα, κι αν δεν το έχετε δει, σπεύσατε). Τι πήγε λάθος στο Ένας Δράκος, μα ποιος Δράκος; Πώς είναι δυνατόν να αστόχησε ο Μοσχόπουλος και η ομάδα του;

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο συνθέτης Γιώργος Ανδρέου απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

alt

Βουτιά διαρκείας στο κινηματογραφικό σύμπαν του Άντι Γουόρχολ: προβολές ταινιών του από κόπιες 16mm κατευθείαν από το ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης, αυτοσχέδια screen tests, διαδραστικές συζητήσεις, μουσική από βινύλια, ολονύχτιο πάρτι. Από τις 4 Φεβρουαρίου (16:00) έως 5 Φεβρουαρίου (09.00) στη Μικρή Σκηνή & το Φουαγιέ του 5ου ορόφου, της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

Από την “it girl” του Factory, Έντι Σέτζγουικ, μέχρι τους Velvet Underground και από τον ποιητή Τζέραρντ Μαλάνγκα μέχρι τη θρυλική Viva, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ζει για 12 και πλέον ώρες στον αστερισμό του Άντι Γουόρχολ με το Flix it στη Στέγη.

mavro xioni 1

Για την παράσταση Μαύρο χιόνι, διασκευή έργου του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, από τον Κώστα Φιλίππογλου και την Δήμητρα Κονδυλάκη, σε σκηνοθεσία Κ. Φιλίππογλου, στο Θέατρο Πόρτα.

Του Νίκου Ξένιου

Στο θέατρο «Πόρτα» είδαμε το ημιτελές -αυτοβιογραφικό- «Θεατρικό μυθιστόρημα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, όπως το μεταφέρει στη σκηνή ο Κώστας Φιλίππογλου υπό τον τίτλο «Μαύρο χιόνι. Το ημερολόγιο ενός μακαρίτη». Τη δραματουργία της παράστασης υπογράφει η Δήμητρα Κονδυλάκη, ενώ το κείμενο διαμορφώθηκε σε συνεργασία με τους ηθοποιούς κατά τη διάρκεια των προβών. Το «Θεατρικό Μυθιστόρημα» είναι ένα κείμενο-φάντασμα, ένα κείμενο «μη γεγονός», κατ' ουσίαν πρόκειται για την επινόηση ενός συγγραφέα που έχει αυτοκτονήσει αφού έγραψε το προσωπικό του ημερολόγιο. Η είσοδος του νέου αυτού συγγραφέα στους λογοτεχνικούς κύκλους και το πάθος του για το θέατρο έρχονται σε κατά μέτωπον αντίθεση με την οικτρή πραγματικότητα του κατευθυνόμενου λόγου που εκφέρει η Τέχνη σε ένα ολοκληρωτικό, γραφειοκρατικό σύστημα καλλιτεχνικής παραγωγής σαν της σταλινικής Ε.Σ.Σ.Δ. 

alt

Πρόσωπα από το χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν το δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ο ηθοποιός Χρήστος Στέργιογλου απαντά σε 25 κλασικές ή αναπάντεχες βιβλιοφιλικές ερωτήσεις.

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ