Η Έλενα Γιοβανάκη με αφορμή το πρώτο της μυθιστόρημα «Ο δρόμος με τα χίλια χρώματα» (εκδ. Βακχικόν).
Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης
Με ποια λόγια θα συστήνατε το βιβλίο σας σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σας;
Ο Δρόμος με τα χίλια χρώματα είναι μια ιστορία για τη ματαιοδοξία. Μέσα από τις σελίδες του, γνωρίζουμε δύο ήρωες καθημερινούς, που θα μπορούσαν να ζουν ανάμεσά μας, ακούμε τους προβληματισμούς τους και παρακολουθούμε την ιδιόμορφη σχέση τους. Σε ένα παράλληλο επίπεδο, συναντάμε ήρωες που μοιάζουν να είναι βγαλμένοι από παραμύθι και ακολουθούμε το δικό τους ταξίδι. Οι δύο ιστορίες που μοιάζουν στην αρχή ξεχωριστές συνδέονται σε επίπεδο θεματικής και όχι μόνο…
Τι απαντάτε σε όσους θα πουν: ακόμη ένας συγγραφέας; Τι το καινούργιο φέρνει;
Κάθε συγγραφέας φέρνει κάτι καινούριο, γιατί κάθε δημιούργημα είναι αποκύημα της μοναδικής προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Οι άνθρωποι που διαβάζουν ξέρουν ότι κάθε βιβλίο είναι εξ’ ορισμού ένας καινούριος κόσμος και δυνητικά μια νέα συναρπαστική περιπέτεια.
Πείτε μας δυο λόγια για το νεότευκτο «συγγραφικό σας εργαστήρι».
Όλο αυτό ξεκίνησε σε ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής στο Μικρό Πολυτεχνείο. Το δούλεψα αρκετά κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου αλλά και μετά το τέλος του, κάτω από το βλέμμα της αγαπημένης μου δασκάλας Χριστίνας Οικονομίδου και των φίλων μου που το διάβαζαν κατά καιρούς και μου έδιναν τις δικές τους συμβουλές. Το άφησα αρκετές φορές στην άκρη και επανήλθα σε αυτό. Χάθηκα στον κόσμο των λέξεων πολλές φορές και χωρίς ενοχές, αυτό δεν είναι το ζητούμενο;
Έχουν επηρεάσει άλλες τέχνες –κινηματογράφος, εικαστικά, κόμικς, μουσική κ.ά.– τη συγγραφική σας δουλειά; Αν ναι, με ποιους τρόπους;
Η επιρροή άλλων τεχνών δεν είναι άμεση στη γραφή μου. Παρ’ όλα αυτά, επειδή ασχολούμαι είτε ως δημιουργός είτε ως αποδέκτης και με άλλες μορφές τέχνης, δεν μπορώ να σκεφτώ πώς είναι δυνατό να μην υπάρχουν επιρροές, έστω ασυνείδητες.
Ο δρόμος προς την έκδοση για τους νέους συγγραφείς συνήθως δεν είναι σπαρμένος με ροδοπέταλα. Ποια είναι η δική σας ιστορία;
Σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα. Θυμάμαι, στο ξεκίνημα η όλη διαδικασία μου φαινόταν βουνό και συχνά πίστευα πως είναι ένα όνειρο που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, έχοντας διανύσει αυτόν τον δρόμο, τολμώ να πω πως, τελικά, η πορεία από το ξεκίνημα ως την ολοκλήρωση αυτού του βιβλίου και την απόφαση να το στείλω για έκδοση ήταν πολύ πιο δύσκολη και χρονοβόρα από την πορεία προς την έκδοση.
* Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΛΟΥΣΗΣ είναι δημοσιογράφος.