Του Γιάννη Καρκανέβατου

Το είχε φιλοσοφήσει το θέμα. Μια δύσκολη κατάσταση που παρατείνεται για καιρό είτε σε κάνει μαλθακό είτε σε ατσαλώνει. Μοίρα, τύχη, πεπρωμένο, όπως κι αν λέγεται. Και η τελευταία θέση αποτελούσε επώδυνη κληρονομιά για να την αψηφήσει. Πλησίασε τη μάνα. Στην αγαπημένη της θέση στο παράθυρο, παρατηρούσε τη λιγοστή κίνηση του δρόμου. Μάνα, δεν μπορώ άλλο. Το χρώμα του προσώπου κι η φωνή δεν μαρτυρούσαν ένταση. Δεν αντέχω να είμαι ο τελευταίος των τελευταίων. Δεν μας επισκέπτεται ποτέ κανείς· κι αυτός που μόλις εμφανίστηκε, το κάνει, λέει, για μια ιστορία και μετά θα μας ξεχάσει. Παιδί μου... δεν βλέπεις την αδερφή σου την Ωχρόλευκη που δεν παραπονιέται; Το όνομά της μάνα, έχει ήδη δοθεί σ' ένα μανιτάρι. Κι αν ήθελες, ας ονόμαζες αυτήν Ωχρόφαια κι εμένα Ωχρόλευκο. Έτσι θα ήμουν πιο κοντά στην οικογένεια των Ωφέλιμων. Πώς μπορείς να αποδεχτείς, χωρίς να κάνεις κάτι γι' αυτό, ότι οι αιώνες που έρχονται θα μας βρίσκουν πάντα εδώ, στην τελευταία σελίδα πριν από το λευκό της ανυπαρξίας; Κι αν ήταν προδιαγεγραμμένο, ας μη με γεννούσες. Η Ωχρότητα χλόμιασε. Κοίταξε το στρίφωμα του φορέματος, λίγο πιο πάνω από τα λεπτά της γόνατα. 

Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέη Για ένα πιάτο χόρτα, η οποία θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Ύψιλον.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια, μόνον εμείς. Δεν υπάρχουν αρχεία απογραφής της ιστορίας, ούτε καν στο κεφάλι μας. Τόσα κουτάκια και συρτάρια, πόσοι φάκελοι και εκτυπώσεις. Ημερομηνίες και σφραγίδες και υπογραφές να επικυρώνουν αφηγήσεις. Και όμως. Για εμάς, ούτε μία. Μόνο λόγια που πετάνε στον αέρα και εικόνες αναπλασμένες κατά το δοκούν. 

Της Λήδας Μιχαλοπούλου

Προδημοσίευση από τη νουβέλα «Σαραζίν» του Ονορέ ντε Μπαλζάκ, σε μετάφραση-επίμετρο του Κώστα Κατσουλάρη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα. 

Επιμ. Λεωνίδας Καλούσης

Προδημοσίευση από την συλλογή διηγημάτων του Διαμαντή Αξιώτη Με χίλιους τρόμους γενναίος, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κίχλη στις 16 Μαΐου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την πρώτη μέρα, όταν ο Βασίλης έπιασε δουλειά στο βενζινάδικο, φορούσε μαύρη φόρμα και κολεγιακό φούτερ. Είχε να ξυριστεί δυο μέρες και τα μάγουλά του φαίνονταν κάπως μπλάβα. Το πρόσωπό του ήταν χλωμό σαν του νεκρού, λόγω της αϋπνίας που τον ταλάνιζε σταθερά, απ' όταν είχε πατήσει το πόδι του στην Γερμανία.

Του Νίκου Μ. Δημητρόπουλου 

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα της Marilynne Robinson Λάιλα σε μετάφραση της Κατερίνας Σχινά, και με επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 11 Μαΐου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από την ανθολογία διηγημάτων της Alice Munro Η αγάπη μιας καλής γυναίκας, σε μετάφραση της Τρισεύγενης Παπαϊωάννου, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 11 Μαΐου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Της Κατερίνας Ζαρόκωστα

Η πολυκατοικία είναι μικρή, πέντε διαμερίσματα όλα κι όλα, χαμηλή, τριώροφη – αυτό ήταν το επιτρεπόμενο όριο στην περιοχή. Τα πίσω μπαλκόνια, ευρύχωρα, βεράντες μάλλον θα τα ’λεγες, βλέπουν σε τέσσερις ακάλυπτους, τον δικό τους, τον εκ δεξιών, εξ ευωνύμων, και πίσω απέναντι. Τέσσερις ακάλυπτοι ενωμένοι και κατάφυτοι με παλιά δέντρα, θάμνους που έγιναν δέντρα, δάφνες, ροδιές, αγγελικές, άλλα άγρια που μοιάζουν με βελανιδιές, ευκαλύπτους, τόσο πυκνά και θρασεμένα που κτίσμα δεν ξεμυτίζει, έτσι που μπορείς να ξεχάσεις πως βρίσκεσαι μερικά χιλιόμετρα μόνο μακριά απ’ το κέντρο και να θεωρήσεις πως μεταφέρθηκες στην καρδιά της φύσης, μιας φύσης αχειροποίητης, στη χάρη του καιρού. Φαίνεται πως στους κατοίκους αρέσει το παρθένο, το αδούλευτο. Κηπουρός δεν βάζει ψαλίδι. 

Της Αδαμαντινής Καβαλιεράτου

Από πού του ‘ρθε τούτο πάλι; Η ίδια εικόνα από εκείνο το όνειρο που τόσο τον είχε βασανίσει κάποτε, να ‘ρχεται ύστερα από τόσο καιρό; Ξανά; Μόνο που τώρα, να, κάπως αλλιώτικη μοιάζει η αίσθησή του. Λες και την παρακολουθεί από απόσταση· σαν μια ταινία που περνάει μπροστά στα μάτια του: Στέκεται, λέει, στην είσοδο της πολυκατοικίας και ξεδιαλέγει το ταχυδρομείο του, όταν ξαφνικά… ανοίγει η πόρτα του διαμερίσματός της και εμφανίζεται στο πλατύσκαλο εκείνη. Εκείνη! Με ένα φόρεμα λευκό και διάφανο. Τόσο διάφανο που από μέσα να μπορεί να διακρίνει γυμνό το μικροσκοπικό της κορμί. Κι έπειτα, τον τραβάει λέει με δύναμη μέσα –μα που τη βρίσκει στα αλήθεια τόση δύναμη;– τον σπρώχνει πάνω στον καναπέ κι ύστερα κάθεται στα πόδια του και αρχίζει να κλαίει πεισματάρικα και με νάζι.

Προδημοσίευση από τη συλλογή διηγημάτων του Νίκου Παναγιωτόπουλου Γραφικός χαρακτήρας, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 20 Απριλίου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Της Δήμητρας Λουκά

Σαν έμαθαμ’ ότι θα ερχούνταν η μάνα να μας δει, έπιασαμ’ να παστρέψουμε το σπίτι, δυο δωμάτια όλο όλο με χώμα καταή και πορτοπαράθυρα από σαπισμένη σανίδα που άμα τη βάραγε η βροχή, νότιζε ως την καρδιά και έκαμε τα τσαούλια μας να τρέμουν.

Προδημοσίευση από τη συλλογή διηγημάτων της Χρυσοξένης Προκοπάκη Λευκό μακρύ παλτό (και άλλες ιστορίες), που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Μανδραγόρας.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης 

Του Κωνσταντίνου Καπετανάκη

Η ίδια αόριστη αίσθηση, σαν κάτι να έχει ξεχάσει. Κάθεται στο πάτωμα, με την πλάτη στο κρεβάτι και κοιτάζει τα σχέδια του τρυπημένου από τσιγάρα χαλιού: πολύχρωμα φίδια σμίγουν και δαγκώνουν το ένα το άλλο, ορθάνοιχτα μάτια ξεπροβάλλουν ανάμεσα από φυλλώματα και σκελετωμένα κλαδιά δέντρων, επιβλέποντας τα ερπετά που παλεύουν με ανοιχτό το στόμα∙ πορφυρή πλέξη, αίμα. Ο ήλιος μπαίνει από την μπαλκονόπορτα και φωτίζει σαν προβολέας, πρώτα τα γυμνά του πόδια κι ύστερα διάσπαρτα γύρω τους κομμάτια από σπασμένο γυαλί. Μόλις και διακρίνει την θάλασσα, ανάμεσα από τα κάγκελα της βεράντας. Ξημερώνει και αναρωτιέται πού είναι∙ δεν έχει καμία βεβαιότητα όταν ταξιδεύει. 

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Alejandro Zambra Τρόποι να γυρίζεις σπίτι (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης) που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από τα βιβλία του Samuel Beckett Τρεις διάλογοι και Τελευταία τριλογία, που θα κυκλοφορήσουν σε μετάφραση και επίμετρο του Θωμά Συμεωνίδη από τις εκδ. Γαβριηλίδη τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Της Κατερίνας Παπαντωνίου

Χθες βράδυ, λίγο μετά τις δέκα, βγήκε στη βεράντα για να καπνίσει φορώντας μια καμηλό ρόμπα σφιχτά δεμένη γύρω από τη μέση. Περισσότερη σημασία έδινε στη μυρωδιά του σπιτιού και τo λευκό των καναπέδων, ούτε τα αρωματικά κεριά, έλεγε, ούτε ο απορροφητήρας κάνουν δουλειά, παρά την υγρασία που σου κάθεται χειμωνιάτικα στα κόκκαλα. Το φεγγάρι άστραφτε ιοβόλο στα απέναντι κλειστά παράθυρα. Έσβησε τη γόπα στο πλατύφυλλο που κάλυπτε τη δυτική πλευρά του μπαλκονιού. Το είχε φυτέψει η Βικτώρια, γι’ αυτό υπέθετε πως είχε θεριέψει τόσο πολύ κι αγκάλιαζε σφιχτά, όπως εκείνη, ολόκληρο το διαχωριστικό τοίχο. Δύο αδέλφια ζούσαν στο διπλανό διαμέρισμα, δύο γερόντια τα οποία δεν μοιράζονταν σχεδόν τίποτα. Ο κύριος Νεκτάριος έβγαινε να καπνίσει στο πίσω, στενό μπαλκόνι της κουζίνας, παρέα με τον Μέφη, έναν κόκκινο κεραμιδόγατο· η γριά στο μπροστινό με τη χοντρή, βραδυκίνητη σιαμέζα – Στόλη τη φώναζε. 

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου Λεσβία, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κέδρος τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Της Όλγας Αικατερίνης Φουντέα

Άλλο ένα κι είκοσι χαμένο, σκέφτεται, όσο ψάχνει για ψιλά. Πού την έβαλε την κάρτα απεριορίστων; Στο πορτοφόλι μόνο η ταυτότητα ομογένειας, σπίτι δεν τη βρήκε κανείς. Με μια συνεχόμενη κίνηση, όσο ο μηχανισμός της κυλιόμενης καταπίνει το σκαλοπάτι στο οποίο στέκεται, κατεβάζει το φερμουάρ του μπουφάν της. Μέσα στο μετρό κάνει ζέστη. Νοέμβριο μήνα έπεσε η θερμοκρασία και μπορεί να δουλέψει σαν άνθρωπος, να καθαρίζει σπίτια χωρίς να ιδρώνει για πέντε ευρώ την ώρα. Ένα είκοσι συν ένα είκοσι το πρωινό εισιτήριο, δύο σαράντα. Μισή ώρα δουλειάς παρά δέκα λεπτά. Δεν είναι ότι την νοιάζουν και πολύ τα χρήματα, τα φέρνει βόλτα. Της έχει μείνει κουσούρι από τα λογιστικά στο εργοστάσιο στην Αλβανία, δεν μπορεί να σταματήσει τους υπολογισμούς. 

Προδημοσίευση από την ποιητική συλλογή Παιχνιδότοπος, του Γιώργου Αλισάνογλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Julian Barnes Ο αχός της εποχής (μτφρ. Θωμάς Σκάσσης), που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 9 Μαρτίου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Patrick Lee Fermor Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά), που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από τη συλλογή διηγημάτων του Στάμου Τσιτσώνη, Πετεινός νοτίων προαστίων, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κριτική στις 3 Μαρτίου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το νέο βιβλίο του Αλέξη Πανσέληνου, Η κρυφή πόρτα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στις 24 Φεβρουαρίου.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Matthew Quick Η καλή τύχη εδώ και τώρα (μτφρ. Σπύρος Γιανναράς), που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ίκαρος τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Της Μαριγώς Ζάννου

Κάθε χρόνο στις 31 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι μαζευόμασταν γύρω από το τραπέζι της κουζίνας, και ο πατέρας έγραφε μ' ένα μαύρο χοντρό μαρκαδόρο πάνω σε λευκά χαρτόνια όλα όσα εγώ και η αδερφή μου είχαμε πετύχει, και όλα όσα δεν καταφέραμε να κάνουμε εκείνη τη χρονιά. Έβγαινε μετά στην αυλή και τα κολλούσε στον ξύλινο πίνακα που είχε σκαλίσει ο ίδιος τις γωνίες του με περίτεχνα σχέδια. Όλοι μας οι βαθμοί από το σχολείο, οι φόβοι, οι προσπάθειες και οι έρωτες ήταν σε κοινή θέα για μια εβδομάδα. Ύστερα δίπλωνε τα χαρτόνια και τα έκαιγε στο τζάκι.

Της Μαρίας Κουγιουμτζή

Η μαμά δεν δεχόταν με κανέναν τρόπο να κατέβει. Δεν γίνεται, έλεγε. Δεν πρέπει να υπάρχει. Θάψτε το με χώμα, ως επάνω. Ύστερα ρίξτε του τσιμέντο. Να μην υπάρχει είσοδος.

Ο μπαμπάς κατέβηκε και έτριψε τους τοίχους με την βούρτσα. Ύστερα τους στοκάρισε και τους πέρασε δυο χέρια ασβέστη. Φαίνονταν καθαροί. Σε λίγο καιρό οι λεκέδες έκαναν ξανά την εμφάνισή τους.

Ο μπαμπάς κατέβηκε πάλι τις σκάλες, στοκάρισε άλλες δυο φορές και πέρασε πάνω πλαστικό.

Οι λεκέδες δεν άργησαν να εμφανιστούν.

Της Μέμης Κατσώνη

Δώδεκα ποτήρια σπασμένα. Όλες οι κούπες του καφέ θρύψαλα. Τα πιατάκια δεν τα πειράξανε. Η καινούργια μηχανή του καφέ λείπει. Τα μπρίκια τα πατήσανε κάτω, πίτα τα κάνανε. Τις καρέκλες τις κάψανε έξω στην αυλή, μην πάρει η φιάλη και τιναχτούνε. Τα σκυλιά δεν τα βρήκα ακόμα, δεν τα ‘χα δεμένα, φοβηθήκανε και πήρανε των οματιών τους, λέω. Το γατί καψαλισμένο στο σωρό το παραχώσανε, απ’ το κουδούνι το γνώρισα. Ναι, μύρισα φωτιά αξημέρωτα κι είπα να σηκωθώ να δω τι γίνεται. Δε φαίνεται το μαγαζί απ’ τα πέρα αλλά μ’ έτρωγε, σηκώθηκα και βγήκα κει που ξάνοιγε, είδα φωτιά και κατέβηκα. Ρώτησα γύρω, δεν είδανε τίποτα λέει, όνειρα βλέπανε. Ο Σταμάτης σαν κάτι ν’ άκουσε, είπε σάμπως είχαμε γλέντι όπως τα Σάββατα.

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Γιώργου Χ. Παπαδόπουλου Διώροφοι μύθοι, με σχέδια της Εύης Τσακνιά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το βιβλίο της Φλάννερυ Ο'Κόννορ «Ημερολόγιο προσευχής» (μτφρ. Γιάννης Παλαβός), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το βιβλίο της Μελίσσας Στοΐλη Και διηγώντας τα... να τρως, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Προδημοσίευση από το μυθιστόρημα του Ηλία Μαγκλίνη Πρωινή γαλήνη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο τις επόμενες μέρες.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός