alt

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη «Πάρκο» που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Εστία.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Φωτογραφία © Μαρίλη Ζάρκου

Πληροφορίες και Υλικό, Ι

Μάζευε υλικό, Οδυσσέα Γεωργίου, που σημαίνει: κάνε τα ταξίδια σου στο χρόνο. Με όχημα τις λέξεις. Language is a virus from outer space. Όλη σου η ζωή είναι μια διακεκομμένη ομιλία, μια παθιασμένη, αλλά όσο γίνεται ψύχραιμη/ μεθοδική/ συστηματική προσπάθεια να συλλάβεις τις στιγμές, να τις αναδιευθετήσεις ώστε να μη χαθεί καμία, να εμμένουν και να παραμένουν σε ένα σκακιστικό συνεχές, τώρα που τα πάντα είναι συνεχή και ασυνεχή μαζί, τα πάντα είναι διακεκομμένα και αναπηδούν μέσα στα τεταραγμένα δευτερόλεπτα, άκου τον Γέρο του Βουνού, τον Χασάν Ι’ Σαμπάχ, «Τίποτα δεν είναι αληθινό, όλα επιτρέπονται», άκου και τον Παππού Όλων Μας, τον William S. Burroughs, «Ο Χρόνος Αναπηδά Σαν Σπασμένη Γραφομηχανή».

[...] και είμαι ηπίως πιωμένος, και επιεικώς βαρεμένος, και δεν αντέχω άλλο, και ο Κύρκος πιάνει τη φυσαρμόνικα και πανηγυρίζει, κάτι θα ξέρει αυτός, και κόσμος πολύς πανηγυρίζει, κάτι ξέρει ο κόσμος, κι εγώ υποτονθορύζω μελαγχολικά μινυρίσματα, και η Νόρα χαμογελάει, πάντα χαμογελάει, τίγκα στα χάπια, τίγκα στην απόγνωση, τίγκα στην απελπισία, τίγκα σε μιαν αδυσώπητη ανάγκη να γαντζωθεί από ένα κλαράκι στα απόκρημνα βράχια, και σκέφτομαι μελαγχολικά ότι όλη αυτή η χλαπαταγή δεν θα βγει σε καλό [...]

Είμαι με την Νόρα (κατσαρά μαλλιά, κόκκινα, βλέμμα τρελό σαν της τρελής της Ζέλντας, στρογγυλά χρυσά γυαλιά σαν του John  Lennon, κελεμπία που φορούσε η Φλέρυ Νταντωνάκη και μετά τη δώρισε στη Νόρα), και είναι το βράδυ των Εκλογών του 1981, και είμαστε στα Γραφεία, γωνία Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου, και είμαι ηπίως πιωμένος, και επιεικώς βαρεμένος, και δεν αντέχω άλλο, και ο Κύρκος πιάνει τη φυσαρμόνικα και πανηγυρίζει, κάτι θα ξέρει αυτός, και κόσμος πολύς πανηγυρίζει, κάτι ξέρει ο κόσμος, κι εγώ υποτονθορύζω μελαγχολικά μινυρίσματα, και η Νόρα χαμογελάει, πάντα χαμογελάει, τίγκα στα χάπια, τίγκα στην απόγνωση, τίγκα στην απελπισία, τίγκα σε μιαν αδυσώπητη ανάγκη να γαντζωθεί από ένα κλαράκι στα απόκρημνα βράχια, και σκέφτομαι μελαγχολικά ότι όλη αυτή η χλαπαταγή δεν θα βγει σε καλό, και η Νόρα πανηγυρίζει μαζί με τους άλλους γιατί έχει ανάγκη άγρια να πανηγυρίσει με κάτι, με ό,τι να ’ναι, έστω με τη λαοθάλασσα και τον λαοθρίαμβο και τον θριαμβόλαο και μεταγενέστερα τον παταγώδη πανωλεθρίαμβο, έχει ανάγκη επιτακτική να γίνει ένα με όλους, να φύγει από μέσα της, να χαθεί από τον εαυτό της, να απομακρυνθεί με χίλια χιλιόμετρα την ώρα από ό,τι είναι αυτή, από ό,τι είναι η οντότητα και η ουσία της, και όπως κάνω έτσι να της ανάψω με το τσακμάκι μου το τσιγάρο της βλέπω πάλι τον Κύρκο με τη φυσαρμόνικα στο χέρι και μ’ ένα διάπλατο πελώριο απίθανο ολόλαμπρο χαμόγελο ν’ αρχίζει να πανηγυρίζει, και θέλω να πιω κι άλλο, και θέλω να μην είμαι εκεί αλλά είμαι εκεί, και βλέπω δίπλα μου να κάθεται ο Σιδηρόπουλος, και του λέω Παύλο κι εσύ εδώ και μου λέει Εδώ, ναι, όλοι οι ορφανοί από κόμματα μαζευτήκαμε εδώ, και δεν έμελλε ποτέ να ξεχάσω τα μεγάλα άδολα πριγκιπικά του μάτια, και την ευγενή μελαγχολία σ’ εκείνα τα μεγάλα στρογγυλά άδολα πριγκιπικά του μάτια.

Μεταμφιέζοντας τις ημερομηνίες, όπως έγραψε ο Μάνος Γιαννόπουλος. Ή ο Νίκος Βελής. Ή ο Θάνος Σταθόπουλος. Ή ο Οδυσσέας Γεωργίου. Ή ο Ευτύχιος Σκυλίτσης. Ή ο Κωστής Παπαγιώργης. Ή ο Μπαμπασάκης. Ή ο Αρανίτσης. Διότι ανάμεσα στα χίλια εννιακόσια εβδομήντα οχτώ, εβδομήντα εννιά, πες, και στα χίλια εννιακόσια ενενήντα δύο, ενενήντα τρία, όλοι γράφανε μια ο ένας μια ο άλλος ένα παλίμψηστο πολύπτυχο κουρελιασμένο σαράβαλο ωραίο διάτρητο γρανιτένιο χειρόγραφο, ένα συλλογικό μυθιστόρημα που ήταν οι μέρες και οι νύχτες τους αυτό το συλλογικό μυθιστόρημα, ήταν το τσιγάρο που ήταν η ζωή τους όλη, ήταν η ψυχή τους που έδινε ρεύμα κι έβαζε φωτιά στα τόπια και τίναζε ψηλά στο Άλαμουτ την τρομερή τους την λαλιά, μαρσάρω και γράφω μαρσάρω και γράφω μαρσάρω και γράφω αυτή ήταν η μέθοδος πάντα υπό την επήρεια νηφαλίου ή μη μέθης πάντως μέθης πάντα. 

Μάζευε υλικό, Οδυσσέα Γεωργίου, που σημαίνει: κάνε τα ταξίδια σου στο χρόνο. Με όχημα τις λέξεις. Language is a virus, Οδυσσέα. Η Γλώσσα Είναι Ιός.

 

Πληροφορίες και Υλικό, ΙI

alt2014. Νυν. Ο χρόνος όχι μονάχα δεν εξαχνώνει, αλλά επιτείνει, αφαιρεί την όποια σκόνη, μένει γυμνός γρανίτης η ανάμνηση, ατόφιος, βαρύς ο χρόνος, έργο του Κουνέλλη, ο χρόνος. Το λέω εγώ, ο Οδυσσέας Γεωργίου, συγγραφέας και άνθρωπος που ταξιδεύει στο χρόνο, a cosmonaut of inner space που έλεγε, όπως έχουμε ήδη δει, ο Alexander Trocchi, φιλόσοφος της ζωής, μαουνιέρης στη Νέα Υόρκη, λεττριστής καταστασιακός και beatnik, ο μόνος που ήταν και τα τρία, ο μόνος που συμμετείχε και στα τρία αυτά πρωτοποριακά εγχειρήματα, ο μόνος. 2014. Ο Χάρης Κοντοσφύρης φτιάχνει με τσιμέντο φαιό σαν την Ψυχή της Μακρονήσου τον Νίκο Καρούζο. Των άστρων ο σκύλος, και τωόντι ένας σκύλος πάει στα ερείπια του Sebald και παίρνει ένα τούβλο και το φέρνει και το προσφέρει στον Ποιητή. 

1980 & 2007. «Η ζωή δεν έχει πώμα». Ο χρόνος σωρεύεται. Ο χρόνος γίνεται αλύχτισμα και σωρεύεται. Ο χρόνος γίνεται λέξεις από τσιμέντο και σωρεύεται. Ο Θάνος Σταθόπουλος παίρνει το μικρόφωνο στο αχανές υπόστεγο, κάτω από έναν ουρανό καμωμένο από ελάσματα σίδερα λαμαρίνες χάλυβα, και λέει: «Ένας Σωρός Γλώσσα. Ένας Σωρός Γλώσσα. Ένας Σωρός Γλώσσα». Ο Καρούζος αναλαμβάνει τον τηλέγραφο, τα σήματα μορς, το σόναρ, το ραντάρ, το καντράν, το μόνιτορ: «Και κουβεντιάζω με τους δρόμους/ σε γλώσσα που κ’ εγώ δεν ξέρω». Elvis Just Left The Building. Ντριπλάρουμε την απόγνωση. Πιάνουμε τα χωρατά. Πίνουμε ένα μπουκάλι ρούμι. Γιο-χο-χο, γιο-χο-χο/ σ’ ένα βαθύ μπουντρούμι/ Γιο-ο-χο, γιο-χο-χο/ κι ένα μπουκάλι ρούμι. «Η ζωή δεν έχει πώμα». Γέλια, ομηρικοί γέλωτες, γελάρες. Infinite Jest. 

2014. Νυν. Εγώ, ο Οδυσσέας Γεωργίου, ερειπιώνας και χορταριασμένο χάσμα, φάσμα αχαμνό του Iggy Pop, σαβουρογάμης αναμνήσεων και τελάλης αναμοχλεύσεων, όπως ειπώθηκε, παίρνω την ντουντούκα, ανεβαίνω στο πέτρινο παγκάκι, και με τη δύναμη της φωνής μου κραυγάζω Καρούζο: «Πάρε χαμό στα χέρια σου και πλάσε/ τη ζωή που σε θάνατο δεν πλαγιάζει». Ο εικαστικός Χάρης Κοντοσφύρης βάζει τον ποιητή Νίκο Καρούζο ν’ ακουμπάει αμυντικά σ’ ένα συρμάτινο πλέγμα, αλλά του δίνει σωματοδομή πυγμάχου, του δίνει ζεϊμπέκικο διονυσιασμό, στάση στύσης, ψυχονοητική υπόσταση ανθεκτικού παλαιστή της ζωής, και γύρω του πουλιά να κελαηδούνε. Ζεϊμπέκικος διονυσιασμός, ναι. Τίποτα δεν χάθηκε μ’ όλες τις απανωτές ήττες. Διότι όλα παίζονται ξανά και ξανά στο αλώνι της γλώσσας. Όλα επαναπροσδιορίζονται υπογείως και ανέρχονται στην επιφάνεια με συμπαγή βεβαιότητα. Ξανά. Τούνελ / Πεδίο. 

[...] στο κρίσιμο σημείο οι τόνοι πέφτουν, τα χείλη χαμογελούν, τα ούζα μας ειρηνεύουν, το μεσημέρι γίνεται απόγευμα, το απόγευμα πάει προς το βράδυ [...]

1980. Τριάντα χρόνια πριν. Ελλάδα. Ο Καρούζος στον Άκμονα, στη Μαυρομιχάλη, ανάμεσα στον Αρανίτση και άλλους νεαρούς, αναμένεται η έκδοση του τόμου Νίκος Καρούζος [Σύγχρονοι Ποιητές/3, Άκμων, 1981], κάποιος φίλος, δεν θυμάμαι ποιος, ίσως ο Βασίλης ο Τσιμπίδης, φωτογραφίζει τον ποιητή, όρθιο, για το εξώφυλλο του τόμου. Μετά, η συζήτηση συνεχίζεται, φουντώνει. Ο Καρούζος εμμένει στην υπεράσπιση του κομμουνισμού ως ευγενούς οράματος που μένει ακόμη να γίνει όχημα προς την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, ο Ευγένιος διαφωνεί έντονα, με ένα ταμπεραμέντο θυελλώδες, εμπρηστικό κοκτέιλ από Norman Mailer και γιουγκοσλαβική καταγωγή (όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει η μακαρίτισσα Μαντώ Αραβαντινού), ο Καρούζος αντεπιτίθεται, στο κρίσιμο σημείο οι τόνοι πέφτουν, τα χείλη χαμογελούν, τα ούζα μας ειρηνεύουν, το μεσημέρι γίνεται απόγευμα, το απόγευμα πάει προς το βράδυ, η παρεξήγηση παίρνει μορφή και σχήμα: διαβάζω ξανά και ξανά, σχεδόν έφηβος, το εκτενές καταιγιστικό ποίημα «Η εμφάνιση του Γιάννη Μακρυγιάννη μέσα στ’ όνειρο μιας άθλιας Πέμπτης (διήγηση)», από τα πιο εκτενή και βουερά του Νίκου («το βουητό του καταρράκτη του χρόνου», έμελλε να γράψει και ο Guy Debord), και συνειρμικά τρέχω στον Allen Ginsberg (φιλοξενούμενος, άλλωστε, κι αυτός στη σειρά του Άκμονα), και στο «Ένα Σουπερμάρκετ στην Καλιφόρνια», με τον Ουώλτ Ουίτμαν πρωταγωνιστή. Ο Καρούζος, μόνιμος στην παρέα: νοερά, μέσα από τα διαβάσματα, αλλά και σωματικά (που σημαίνει επίσης ψυχικά/πνευματικά) στα στέκια, στα μπαρ («το μπαρ είναι το μοντέρνο τέμενος», είπε στον Θάνο Σταθόπουλο), στα «ποτοσχολαστήρια» (όπως, σ’ εμένα, βάφτισε τα μπαρ). Οι νύχτες έγιναν πιο πλούσιες, κι οι μέρες υποφερτότερες. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

«My HERoines» της Μαρίας Αμανατίδου (προδημοσίευση)

«My HERoines» της Μαρίας Αμανατίδου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή αφηγημάτων της Μαρίας Αμανατίδου «My HERoines – Μικρές ιστορίες, μεγάλες ηρωίδες», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Μηκραίνεις»

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

«Ο έφηβος» και «Ο νεαρός Τέρλες» τον ώθησαν στην ενδοσκόπιση και τη γραφή, ενώ επανέρχεται στην «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» ως πρότυπο γλώσσας και ύφους. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Κώστα Λογαρά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Για την παράσταση «Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Ροές. Μαζί με τον Περλέγκα παίζουν τα μέλη της ομάδας «κι όμΩς κινείται».

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο θέατρο «Ροές» ο ...

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ