Στο Για την ποίηση ανθολογούνται επτά σημαντικά δοκίμια του Τ. Σ. Έλιοτ, σε μετάφραση και σχόλια του Στέφανου Μπεκατώρου, που φανερώνουν καίριες πτυχές της γόνιμης πορείας του στον τομέα της λογοτεχνικής κριτικής και καλύπτουν χρονικά το διάστημα 1919-1961.
Με αφετηρία το θεμελιακό κείμενο με τίτλο "Η Παράδοση και το Ατομικό Τάλαντο" και καταλήγοντας στο "Για να Κρίνουμε τον Κριτικό", την πιο γνωστή από τις τελευταίες διαλέξεις του ποιητή, παρουσιάζονται οι σημαντικότεροι σταθμοί της εξέλιξης της κριτικής σκέψης του Έλιοτ εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο επανεξέτασε τη λειτουργία της ποίησης, επαναπροσδιόρισε την ίδια τη φύση της ποιητικής διαδικασίας και προσέφερε νέα εργαλεία και ένα φάσμα ρητορικών δυνατοτήτων στις μελλοντικές γενιές αναγνωστών και μελετητών της λογοτεχνίας.
Ο ίδιος ο Έλιοτ θεωρούσε τα δοκίμιά του αναπόσπαστο μέρος του συγγραφικού του εργαστηρίου υπογραμμίζοντας την αδιάσπαστη ενότητα της ποιητικής και δοκιμιακής του παραγωγής, κάτι άλλωστε που απηχεί την αντίληψή του ότι η λογοτεχνική κριτική εγγράφεται σε ένα ευρύτερο κοινωνικό, ηθικό και πολιτιστικό πλαίσιο ακολουθώντας τις τάσεις της εκάστοτε εποχής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στα ποιήματα της συλλογής αυτής πρωταγωνιστούν γνωστά, αλλά και άγνωστα, πρόσωπα της Αναγέννησης, που ρε το έργο τους διαμόρφωσαν μια ολόκληρη εποχή, τα επιτεύγματα της οποίας καθόρισαν την εξέλιξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Τα "39 πορτραίτα" του βιβλίου δίνουν την αφορμή στον Χάρη Βλαβιανό να αναλύσει σε βάθος ζητήματα -θρησκευτικά, πολιτικά, ηθικά, αισθητικά- που αφορούν την προσπάθεια των καλλιτεχνών, των ποιητών και των στοχαστών να διατηρήσουν την ελευθερία της σκέψης τους, μέσα στις αντίξοες συνθήκες της Μεταρρύθμισης και της Αντιμεταρρύθμισης, του θρησκευτικού φανατισμού δηλαδή, και να υπερασπιστούν, ακόμα και με τη ζωή τους, τα δημιουργήματά τους.
Σε μια εποχή που η πνευματική και καλλιτεχνική ζωή απειλείται από τους αυτόκλητους υπερασπιστές μιας αμφιλεγόμενης "ορθότητας", η συλλογή του Χάρη Βλαβιανού ανοίγει ένα σημαντικό πεδίο διαλόγου και αναστοχασμού. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ (1875-1961), Ελβετός γιατρός και πρωτοπόρος της ψυχανάλυσης, είναι ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ού αιώνα. Και μολονότι οι ιδέες του άσκησαν βαθιά επίδραση στη σύγχρονη πολιτισμική μας πραγματικότητα και παρότι υπήρξε επινοητής πλήθους επαναστατικών διανοημάτων, όπως της συγχρονικότητας, του συλλογικού ασυνειδήτου, των αρχετύπων και των συμπλεγμάτων, παραμένει, έχω την αίσθηση, εν πολλοίς γνωστός άγνωστος.
Αυτός είναι κι ο λόγος που ένιωσα επιτακτική την ανάγκη να προσπαθήσω να κάνω προσιτή στο ευρύ κοινό τη σκέψη αυτού του οραματιστή, η οποία χτίζει γέφυρα μεταξύ ψυχολογίας και κβαντικής φυσικής και καταδεικνύει πόσο μεγάλη είναι στον άνθρωπο η ανάγκη νοήματος και συμβολικής ή πνευματικής ζωής προκειμένου να νιώθει βαθιά ευφορία. Αυτή η πεποίθηση του Γιουνγκ θα τον απομακρύνει από τον Φρόυντ και θα τον οδηγήσει να πειραματιστεί και να επεξεργαστεί τη θεωρία του της "διαδικασίας εξατομίκευσης": ενός καταπληκτικού εσωτερικού ταξιδιού, όπου ο καθένας μας μαθαίνει να εγκαθιστά τον διάλογο ανάμεσα στο συνειδητό και στο ασυνείδητό του προκειμένου να γίνει πλήρως ο εαυτός του και να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα αίσθημα ενότητας και βαθιάς χαράς. (Φ. Λ., από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο διάσημος Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί (περιβόητος και για το παρατσούκλι Δρ Όλεθρος προτού επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του για την κρίση των στεγαστικών δανείων του 2008 και την επακόλουθη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - οπότε ήταν πια πολύ αργά) επισημαίνει στο βιβλίο αυτό δέκα αλληλεπικαλυπτόμενες, αλληλένδετες «υπεραπειλές». Από τη χειρότερη κρίση χρέους όλων των εποχών και τα υπέρογκα κυβερνητικά πακέτα στήριξης που προκαλούν πληθωρισμό έως τα κλειστά σύνορα για εργαζόμενους και προϊόντα και έναν νέο ανταγωνισμό υπερδυνάμεων ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, και από τις πανδημίες και την κλιματική αλλαγή έως την απειλή για τις θέσεις εργασίας που μπορεί να συνιστά η τεχνητή νοημοσύνη, βρισκόμαστε αντιμέτωποι όχι με μία, όχι με δύο, αλλά με δέκα αιτίες καταστροφής. Μπορούμε να αποφύγουμε τον όλεθρο, αλλά πρέπει να δράσουμε τώρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο Ρουμπινί αναλύει τα πραγματικά προβλήματα με χαρακτηριστική άνεση και με μια σαφήνεια που σπανίζει μεταξύ των οικονομολόγων. Δεν έχω διαβάσει ποτέ πιο εναργή και ακριβή περιγραφή της χρηματοοικονομικής μας κατάστασης. Το βιβλίο αυτό όχι μόνο θα βελτιώσει τη ζωή του αναγνώστη, αλλά και θα μπορούσε να βελτιώσει τον κόσμο ολόκληρο, αν οι κεντρικοί τραπεζίτες ενστερνίζονταν το μήνυμά του». (Nassim Nicholas Taleb, συγγραφέας των "Ο μαύρος κύκνος" και "Skin in the Game")
«Κανένας οικονομολόγος δεν τα καταφέρνει καλύτερα να παγώσει το αίμα του αναγνώστη απ' ό,τι ο Νουριέλ Ρουμπινί. Όμως οι απόψεις του είναι σημαντικές όχι επειδή μας τρομάζουν, αλλά επειδή τις περισσότερες φορές αποδεικνύονται σωστές. Με αυτό το βιβλίο, ξεπέρασε τον εαυτό του: οι δέκα υπεραπειλές που περιγράφει λεπτομερώς είναι τόσο τρομακτικές όσο και πραγματικές. Μας προειδοποίησε. Ας προετοιμαστούμε». (Martin Wolf, επικεφαλής οικονομικός σχολιαστής, Financial Times)
«Οι Δέκα υπεραπειλές για το μέλλον μας, από τον γκουρού των οικονομικών που προέβλεψε το κραχ του 2008, περιγράφουν αναλυτικά τους πιο σοβαρούς κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία τις προσεχείς δεκαετίες. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα επίκαιρο και υποβλητικό ανάγνωσμα που μας καλεί να αφυπνιστούμε». (Ian Bremmer, πρόεδρος του Eurasia Group και συγγραφέας του The Power of Crisis)

Όπως οι περισσότεροι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, ο Τράουτ μάλλον δεν είχε ιδέα από επιστήμη... Όταν ο πολυγραφότατος αλλά αφανής συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Κίλγκορ Τράουτ δέχεται την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Τεχνών του Μίντλαντ Σίτυ, διαισθάνεται ότι το ταξίδι του θα τον φέρει αντιμέτωπο με ό,τι φοβάται και συγχρόνως λαχταρά, την επαφή με το κοινό και ίσως την αναγνώριση. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να φανταστεί όσα θα συμβούν όταν ο Ντουέιν Χούβερ, ο πλούσιος έμπορος αυτοκινήτων της πόλης, αποφασίζει να πάρει τις ιστορίες του στα σοβαρά. Η αμερικανική αυτή επαρχία θα βυθιστεί σε ένα κρεσέντο συμβολικής και πραγματικής βίας, δίνοντας την ευκαιρία στον Βόννεγκατ να ξεδιπλώσει τη δηλητηριώδη του σάτιρα όχι μόνο για τον χρόνο, την ανισότητα, τις έμφυλες και φυλετικές διακρίσεις σε μια χώρα γεμάτη αντιφάσεις, αλλά και για την καταστροφή της Γης. Σε ένα ευφυές παιχνίδι με την κυριολεκτική σημασία κάθε λέξης, συνθέτει ένα εντυπωσιακό matrix των προβλημάτων της εποχής μας, εν τη γενέσει τους. Τα πάντα είναι αμφίσημα και τίθενται υπό αμφισβήτηση σε έναν κόσμο δίχως έρμα και ηθική - από τις ταμπέλες του Διαπολιτειακού Αυτοκινητόδρομου μέχρι τις συμβάσεις της λογοτεχνικής αφήγησης. Ένα βιβλίο στο οποίο, με αφηγηματική λιτότητα, συνδυάζονται η επιστημονική φαντασία, τα απομνημονεύματα, τα παραμύθια και οι παραβολές, η φάρσα. Ο Κερτ Βόννεγκατ ασκεί σαρωτική κριτική στην αμερικανική κοινωνία με τρόπο αριστοτεχνικό -χάρη στην οργιώδη φαντασία και στο χιούμορ του-, έχοντας όμως τη συγκινητική επίγνωση της ανθρώπινης τρωτότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο Κερτ Βόννεγκατ είναι μοναδικός. Ένας συγγραφέας που χαρτογραφεί τα τοπία μας, που ονοματίζει για χάρη μας ό,τι κι εμείς ξέρουμε». (Doris Lessing, The New York Times Book Review)
«Πρόκειται για έναν προφήτη της καταστροφής που γελάει ασταμάτητα». (The New York Times)
«Ό,τι καλύτερο σε μαύρο χιούμορ έχουμε ποτέ διαβάσει... Γελάμε από αυτοάμυνα». (The Atlantic Monthly)
«Εξωφρενικό, πνευματώδες, προκλητικό, συναρπαστικό, ολοζώντανο, αναζωογονητικό». (Spectator)
«Αλλόκοτο, γρήγορο και ευρηματικό». (Daily Telegraph)

Στο βιβλίο αυτό ο Γιάνης Βαρουφάκης αναλύει, με τη μορφή μιας μακράς επιστολής στον πατέρα του, πώς ο καπιταλισμός δολοφονήθηκε από κάτι πολύ χειρότερο που πήρε τη θέση του.
Τον καπιταλισμό τον σκότωσε το ίδιο το κεφάλαιο! Όχι το παραδοσιακό κεφάλαιο (βιομηχανικές μηχανές, κομπιούτερ κτλ.), αλλά μια μετάλλαξη του κεφαλαίου: μηχανές δικτυωμένες μέσω του «υπολογιστικού νέφους» (ένα είδος «νεφο-κεφαλαίου») που τρέχουν αλγόριθμους σχεδιασμένους και να διαμορφώνουν τις καταναλωτικές μας επιθυμίες και να τις ικανοποιούν άμεσα, παρακάμπτοντας έτσι τους δύο πυλώνες του καπιταλισμού: Αγορά και Κέρδος.
Μπαίνοντας σε ιστοσελίδες όπως Amazon κτλ., βγαίνουμε από τις αγορές και εισερχόμαστε σε πλατφόρμες συναλλαγών που θυμίζουν ψηφιακά φέουδα (ή νεφο-φέουδα) των οποίων οι ιδιοκτήτες, η νέα άρχουσα τάξη, χρεώνουν τους παραγωγούς τεράστιες προσόδους για να τους δώσουν πρόσβαση σε εμάς. Όσο για εμάς, με κάθε μας κλικ και καθετί που «ανεβάζουμε», τους προσφέρουμε δωρεάν εργασία, όπως οι κολίγοι επί φεουδαρχίας. Και την προσφέρουμε με ενθουσιασμό! Αυτό δεν είναι καπιταλισμός. Καλώς ήλθατε στην τεχνοφεουδαρχία!
Τον αντίκτυπο της τεχνοφεουδαρχίας τον βιώνουμε παντού. Είναι η ταφόπλακα τόσο της σοσιαλδημοκρατίας όσο και του φιλελευθερισμού. Μεγεθύνει την οικονομική κρίση. Καθιστά αδύνατη την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Τροφοδοτεί τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Δανειζόμενος από την ποίηση του Ησιόδου και του Ομήρου, αλλά και από τον χολλυγουντιανό Batman ή τους Mad Men, ο Βαρουφάκης αναλύει πώς το νεφοκεφάλαιο κατάφερε να υποδουλώσει τον νου μας και να απογειώσει την εκμεταλλευτική του εξουσία εγχώρια και διεθνώς - αλλά και πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από την τεχνοφεουδαρχία του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)