Της Εύας Στάμου

Η πρόσφατη ταινία του Ρομάν Πολάνσκι, La Vénus à la Fourrure, που έκανε πρεμιέρα τον Μάιο στο Φεστιβάλ των Καννών, είναι βασισμένη στη μεγάλη θεατρική επιτυχία του Αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Άιβς ο οποίος συνυπογράφει και το σενάριο της ταινίας. Το έργο του Άιβς είναι μια διασκευή με έξυπνο twist του κλασικού βιβλίου του Λεοπόλδου Φον Ζάχερ-Μαζόχ, Η Αφροδίτη με τη γούνα (Venus im Pelz) που εκδόθηκε το 1870 στην τότε Αυτοκρατορία της Αυστροουγγαρίας.

Της Εύας Στάμου

Η σεξουαλικότητα αποτελεί αναπόσπαστο και καθοριστικό τμήμα της προσωπικής μας ταυτότητας. Οι περισσότεροι αρχίζουμε να διερευνούμε τις ερωτικές προτιμήσεις και φαντασιώσεις μας κατά τη διάρκεια της εφηβείας, και με την ενηλικίωση σταδιακά διαμορφώνουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το ποιοι είμαστε, καθώς και για τον τρόπο που λειτουργεί η ερωτική επιθυμία. 

Της Εύας Στάμου

«Ο κυκλισμός του τετραγώνου» είναι το θεατρικό έργο του Δημήτρη Δημητριάδη που παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σε πανελλήνια πρώτη, ως μέρος του αφιερώματος στον συγγραφέα, που διαρκεί ως τις 27 Οκτωβρίου.

Της Εύας Στάμου

Είναι πλέον φαινόμενο συνηθισμένο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: αναρτήσεις επιθετικού περιεχομένου και υβριστικού χαρακτήρα γραμμένες ανορθόγραφα με κεφαλαία γράμματα. Όσοι ασχολούμαστε με το φέισμπουκ και το τουίτερ συναντάμε τέτοιου είδους αναρτήσεις καθημερινά. Πρόκειται για κείμενα χωρίς ειρμό, ασύντακτα, ασυνάρτητα κι αδόμητα, με κύριο στόχο τον εκφοβισμό ή τον διασυρμό κάποιου με του οποίου τις ιδέες ή την πολιτική δράση διαφωνεί ο γράφων.

Η μέση ηλικία είναι το στάδιο του βίου που συνδέει τη νεότητα με το γήρας. Οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε τη διαδικασία της βιολογικής ωρίμανσης σαν έναν κύκλο με συγκεκριμένα στάδια και όρια. Στα στάδια αυτά προβάλλουμε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και θεωρούμε ότι προσφέρουν συγκεκριμένες δυνατότητες.

Της Εύας Στάμου

Η βιομηχανία της διαφήμισης αναζητά ή δημιουργεί διαρκώς νέες ομάδες πελατών, ακόμα κι αν πρόκειται για ηλικιακές κατηγορίες που στο παρόν δεν έχουν αυτόνομη αγοραστική δύναμη. Η έκθεση για παράδειγμα ανήλικων κοριτσιών σε υπερ-σεξουαλικές εικόνες μέσω εκπομπών και διαφημίσεων, τους δημιουργεί την εντύπωση ότι και τα ίδια πρέπει να δείχνουν πάντα όμορφα και «σέξι».

Της Εύας Στάμου

H Βοστόνη είναι μια από τις πλέον προοδευτικές πόλεις της Αμερικής. Ακόμη και όταν τη διοικούσε ο Μιτ Ρόμνευ, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκράτες ομονόησαν για να εδραιώσουν στη Μασαχουσέτη ένα από τα δικαιότερα φορολογικά συστήματα της Αμερικής, κι ένα ευρύ σύστημα παροχών στους τομείς της υγείας και της παιδείας για όλους τους πολίτες.

Της Εύας Στάμου

Έχουν φύλο τα προϊόντα της τεχνολογίας; Είναι για παράδειγμα το κινητό ένα «αντρικό» εργαλείο και η ηλεκτρική σκούπα ένα «γυναικείο»; Υπάρχουν «γυναικεία» αυτοκίνητα; Και η γραφομηχανή, είναι «αντρικό» ή «γυναικείο» αντικείμενο;

Της Εύας Στάμου

Η λογοτεχνία δεν έχει το μονοπώλιο στην ανάλυση του έρωτα. Από τη βιολογία έως την ψυχανάλυση και από τη θρησκεία ως την ανθρωπολογία, διαθέτουμε πλήθος θεωριών για τη φύση του ρομαντικού έρωτα και της σαρκικής επιθυμίας. Θα μπορούσε λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς αν η ποίηση και η πεζογραφία έχουν να προσθέσουν κάτι πραγματικά διαφορετικό από τις ήδη υπάρχουσες φιλοσοφικές, ψυχαναλυτικές κι επιστημονικές θεωρήσεις περί έρωτος.

Της Εύας Στάμου

Της Εύας Στάμου

Μία από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε είναι οι επιπτώσεις της στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων στην Ελλάδα.

Της Εύας Στάμου

Το Harvard Book Store ιδρύθηκε το 1932, και θεωρείται από τα ορόσημα της περιοχής Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης.

Της Εύας Στάμου

Το βράδυ της 9ης Οκτωβρίου μια τεράστια ανθρώπινη αλυσίδα που προκαλούσε την έκπληξη των περαστικών, πεζών και τροχοφόρων, περικύκλωσε την εκκλησία στην κεντρική πλατεία του Χάρβαρντ, όπου παρουσιάστηκε το πρόσφατο βιβλίο του Σαλμάν Ρασντί με τίτλο Joseph Anton: Α Memoir*.

Της Εύας Στάμου

Οι γυναίκες έχουν την τιμητική τους αυτή την περίοδο στα Αμερικάνικα ΜΜΕ. Ξεφυλλίζοντας τις εφημερίδες με τον πρωινό καφέ στο Boston Common διαβάζω ότι η αύξηση του ποσοστού των γυναικών που βάζουν υποψηφιότητα για το Αμερικάνικο Κοινοβούλιο και τη Γερουσία δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλή. 

Της Εύας Στάμου 

Το μυθιστόρημα του Γκουτιέρες περιέχει μία σειρά από ευκρινείς, πυκνές περιγραφές που προσφέρουν στον αναγνώστη μια ολοζώντανη και άκρως παρακμιακή εικόνα της σύγχρονης Κούβας.

Της Εύας Στάμου

Ο αποκλεισμός της Βούλας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου θέτει κάποια σοβαρά ζητήματα που υπερβαίνουν το συγκεκριμένο συμβάν.

Της Εύας Στάμου

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι μία ανεξέλεγκτη επιδημία οδηγεί στις αυτοκτονίες συμπολιτών μας. Αν πιστέψουμε τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ για αυτό το αποτρόπαιο φαινόμενο, η εξήγηση είναι πασιφανής: όλοι οι αυτόχειρες βάζουν τέλος στη ζωή τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ποιος όμως είναι ο ρόλος των ΜΜΕ για την διάδοση, όχι μόνο της είδησης, αλλά και του φαινομένου το οποίο καθημερινά πλέον αντικρίζουμε; 

Της Εύας Στάμου

Από τη Γαλλία ως τη Ουγγαρία, και από την Ελλάδα ως τη Φινλανδία αυτό που φαίνεται να χαρακτηρίζει τους οπαδούς των ακροδεξιών κομμάτων είναι η νοσταλγία για ένα ειδυλλιακό παρελθόν, η επιθυμία επιστροφής στα παλιά, «λευκά», ομοιογενή Ευρωπαϊκά κράτη, πριν την εποχή της οικονομικής κρίσης και της εκτεταμένης μετανάστευσης. Η νοσταλγία αυτή όμως, όπως και το παρελθόν που επικαλείται, είναι επινοημένη. 

Της Εύας Στάμου

Ο δημοσιογραφικός λόγος, ιδίως κατά τις προεκλογικές περιόδους, μπορεί να αποφεύγει την εξειδίκευση και να εντρυφεί στις γενικεύσεις. Είναι όμως σαφές ότι κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά σε ένα τραυματικό γεγονός (ένα ατύχημα, ένα βίαιο συμβάν, μια φυσική καταστροφή), και βιώνει διαφορετικά μια δυσάρεστη κατάσταση (όπως είναι η οικονομική, ή μια οικογενειακή ή προσωπική κρίση).

Της Εύας Στάμου

Σύμφωνα με έρευνα του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Rochester που δημοσιεύθηκε πριν λίγους μήνες, το διαδικτυακό ραντεβού αποτελεί πλέον τον δεύτερο πιο δημοφιλή τρόπο για να ξεκινήσει κανείς μία ερωτική σχέση, με πρώτο τον παραδοσιακό τρόπο της γνωριμίας των ενδιαφερόμενων, μέσω κοινών φίλων.

Της Εύας Στάμου

Οι επαναστάτες της πολυθρόνας πληθαίνουν. Κρυμμένοι στη ζεστασιά και την άνεση του δωματίου τους, χωρίς να εισπνέουν δακρυγόνα, ή να ποτίζονται τα ρούχα τους με χημικά, χωρίς κίνδυνο τραυματισμού, περνούν τις μέρες τους κάνοντας αναρτήσεις σε μπλογκς, τουίτερ και φέισμπουκ, μιλώντας για πόλεμο, απειλώντας με κρεμάλες, οργανώνοντας την καταστροφή της πόλης, την ισοπέδωση του αστικού κέντρου, υποκινώντας την επίθεση ενάντια σε οποιονδήποτε θεωρούν εχθρό. Συγχέουν το δικαίωμα όλων στην πολιτική διαμαρτυρία με πράξεις δολιοφθοράς και πλιάτσικου, υπονομεύοντας το νόημα και τη βαρύτητα μιας μαζικής ειρηνικής διαδήλωσης. 

Της Εύας Στάμου

τον ξένο και τον εχθρό τον είδαμε στον καθρέφτη (Γιώργος Σεφέρης, Αργοναύτες)

Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την ταυτότητά τους ως μία αξία σταθερή που δεν μεταβάλλεται στο πέρασμα του χρόνου. Ο αναλλοίωτος τρόπος με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους, τους κάνει να μην εμπιστεύονται ανθρώπους των οποίων η ταυτότητα μοιάζει μετέωρη ή ευμετάβλητη, όπως τους μετανάστες, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι όλοι θα μπορούσαμε κάποια στιγμή να βρεθούμε στη θέση τους.

Της Εύας Στάμου

Ο Αλμοδοβάρ δεν ανήκε ποτέ στους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. συνήθως οι υπερβολικά φλύαρες και μελοδραματικές ταινίες του μου δημιουργούν μιαν αίσθηση κόπωσης και συναισθηματικού κορεσμού, χωρίς να ικανοποιούν την βαθύτερη ανάγκη μου ως θεατή για στοχασμό. Θα έλεγα ότι αυτό που κυρίως θυμάμαι από τις ταινίες του είναι οι εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών και κάποιες σκόρπιες σκέψεις για τις ανθρώπινες σχέσεις και την σεξουαλική ταυτότητα που γρήγορα εξατμίζονται. Η τελευταία όμως ταινία του Αλμοδοβάρ, με τίτλο «Το δέρμα που κατοικώ», κατάφερε με την αυστηρή δομή του, τις σκηνές προκλητικού από ηθική άποψη χαρακτήρα και πάνω από όλα τα σημαντικά φιλοσοφικά ζητήματα που θέτει, να κρατήσει το ενδιαφέρον μου αμείωτο ως το τελευταίο λεπτό. 

Της Εύας Στάμου

«Αν θέλετε να γράψετε έργα βιώσιμα, πηγαίνετε κατ’ ευθείαν ν’ αντλήσετε τις εμπνεύσεις σας από την μεγάλη την αστείρευτη πηγή που λέγεται λαϊκή ψυχή. Τα πρότυπά σας δεν πρέπει να είναι τύποι ξενίζοντες, που δεν έχουν αυθύπαρκτον ζωή και η ζωή τους είναι μίμησις, αλλά πρέπει να είναι τύποι και μορφές γνησίως ελληνικές.» 

Της Εύας Στάμου

Οι ταραχές στο Λονδίνο και στα υπόλοιπα αστικά κέντρα της Αγγλίας δεν είναι ούτε κάτι τόσο σπάνιο ούτε κάτι τόσο απρόσμενο όσο παρουσιάζεται από μερίδα του ελληνικού Τύπου. Αναμφισβήτητα τα πρόσφατα επεισόδια ήταν πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από ό,τι συνήθως, αφού για πρώτη φορά πήραν τέτοια έκταση κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου στο Λονδίνο. Ο φόβος της αγγλικής πολιτείας ότι παρόμοια επεισόδια μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στους Ολυμπιακούς του 2012 θα έχει απ’ ό,τι φαίνεται καθοριστικές συνέπειες για τη δομή και τη λειτουργία της αγγλικής αστυνομίας στο άμεσο μέλλον. 

Της Εύας Στάμου

Οι Βασιλικοί γάμοι που τελέστηκαν πρόσφατα τόσο στη Βρετανία ανάμεσα στον διάδοχο του θρόνου και την κοινή θνητή Κέιτ Μίντλετον όσο και στο Πριγκιπάτο του Μονακό ανάμεσα στον Πρίγκιπα Αλβέρτο και την εκλεκτή του, έφεραν, μεταξύ άλλων, ακόμα μία φορά στην επικαιρότητα το ζήτημα της κομψής γυναικείας συμπεριφοράς και της “αλληλένδετης” με αυτή ποιότητας της θηλυκότητας.

Της Εύας Στάμου

Ο κάθε λαός έχει την ψυχολογία και την ψυχοπαθολογία του. Και τα δυο εκδηλώνονται τόσο μέσα από μια σειρά χαρακτηριστικών που αφορούν τη συμπεριφορά σε δημόσιο χώρο: την επικοινωνία και τις κοινωνικές συμβάσεις που καθορίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στα φύλα, τις τάξεις, τις διαφορετικές ηλικιακές ομάδες και επαγγελματικές κατηγορίες, όσο και από τον τρόπο που οι πολίτες ορίζουν τη συλλογική και ατομική τους ταυτότητα: πώς περιγράφουν δηλαδή τους εαυτούς τους ως πολίτες της χώρας, πώς αντιλαμβάνονται το συλλογικό παρόν και παρελθόν, τις κοινές επιδιώξεις για το μέλλον, τη σχέση τους με τους θεσμούς, την εξουσία, τις σχέσεις ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες και τις σχέσεις της χώρας τους με άλλα κράτη. 

Της Εύας Στάμου

Η αντίληψη ότι σε μία μεγαλούπολη όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κυκλοφορούν το ίδιο άνετα κι ελεύθερα στις γειτονιές της πόλης τους, δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. Η αλήθεια είναι ότι –όπως δείχνει πλήθος ερευνών που έχουν γίνει στην Ευρώπη την τελευταία πενταετία– ο λευκός, ετεροφυλόφιλος άντρας νιώθει περισσότερο ελεύθερος από οποιαδήποτε άλλη κατηγορία ερωτηθέντων να διερευνήσει και να ορίσει τον χώρο του. 

Της Εύας Στάμου

Σε περιόδους κρίσης οι άνθρωποι εκδηλώνουν ή ανακαλύπτουν πλευρές του χαρακτήρα τους που μέχρι τότε δεν χρειάστηκε να ενεργοποιήσουν. Η επιθυμία για επιβίωση αλλά και επανάκτηση των όσων έχουν χαθεί -οικονομικά, συναισθηματικά, ψυχολογικά- οπλίζει τον μέσο άνθρωπο με υπομονή, αποφασιστικότητα και δύναμη που ίσως κι ο ίδιος δεν γνώριζε ότι κατέχει.

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε το 1975 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η «Διεθνής μέρα εορτασμού των επιτευγμάτων των γυναικών» άσχετα από φυλετικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς ή γλωσσικούς διαχωρισμούς. Σκοπός της θεσμοθέτησης ήταν να συμβάλει στην ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.

Της Εύας Στάμου

Της Εύας Στάμου 

Στην εποχή μας υπάρχει από ό,τι φαίνεται μια «σωστή» ηλικία για όλα. Όσοι είναι νεότεροι ή μεγαλύτεροι από αυτή την ενδεδειγμένη ηλικία δεν μπορούν να μετέχουν στα κοινωνικά κι επαγγελματικά οφέλη που απολαμβάνει όποιος βρίσκεται στο «ιδεώδες» στάδιο του κύκλου της ζωής, είτε επειδή, λόγω νεότητας, οι άλλοι τον θεωρούν ανώριμο και με περιορισμένες ικανότητες, είτε επειδή, λόγω γήρατος, τον χαρακτηρίζουν βολεμένο, βαρετό, συντηρητικό, ακόμα και πνευματικά αργόστροφο.

Της Εύας Στάμου*

Τον χειμώνα του 2004 είχα την ευκαιρία να μείνω για μεγάλο διάστημα στο Βερολίνο. Κάνοντας έρευνα για το μυθιστόρημά μου Ντεκαφεϊνέ, που κυκλοφόρησε έναν χρόνο αργότερα, και πλάθοντας τα βήματα της εβραίας ηρωίδας του, επισκέφθηκα μεταξύ άλλων το Ράβενσμπρικ, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Φύρστενμπεργκ, βόρεια του Βερολίνου.