Το Πάρε τα χνάρια που άφησα είναι η πλήρης βιογραφία του λαϊκού συνθέτη Θόδωρου Δερβενιώτη, γραμμένη με μυθιστορηματικό τρόπο από τον γιο του, με όχημα τις αναμνήσεις, τα βιώματά του αλλά και ίχνη που άφησε ο πατέρας του στις προφορικές και γραπτές αφηγήσεις του.

Η ζωή του Δερβενιώτη όρισε και ορίστηκε από το λαϊκό μεταπολεμικό τραγούδι, ενώ τη σημάδεψαν γεγονότα, τόποι, σταθμοί και προσωπικότητες της ελληνικής δισκογραφίας. Το "μαύρο τραγούδι" της δεκαετίας του '50. Η Columbia. Η Odeon, μετέπειτα Minos. Το Μπαράκι του Μάριου, τα πάλκα όπου "δεν σταμάταγες ούτε για να αλλάξεις τη χορδή που έσπαγε". Η Ευτυχία. Ο Καζαντζίδης. Η παραγωγικότατη συνεργασία με τον Βίρβο. Η επιμονή στους βυζαντινούς δρόμους. Ο πόλεμος από τις εταιρείες. Η ΕΜΣΕ και το όνειρο της αυτοδιαχείρισης. "Παράπονα και κλάματα" και "Άλλα μου λέν' τα μάτια σου", "Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι" και "Βάλ' το κόκκινο φουστάνι". Οι χαρές και οι λύπες ενός λαού "που γλεντάει κλαίγοντας και κλαίει γελώντας".

Το 2022 έκλεισαν εκατό χρόνια από τη γέννηση του συνθέτη. Το 2024 είκοσι χρόνια από τον θάνατό του. Επέτειοι-αφορμή για να ξετυλιχτεί το νήμα μιας σημαδιακής εποχής της ελληνικής δισκογραφίας, ζωντανεύοντας παράλληλα το "ταπεινό μεγαλείο" που ήταν ο Θόδωρος Δερβενιώτης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η μεθοδολογία των πολιτικών διαιρετικών τομών αποσκοπεί στην απευθείας σύγκριση των κομματικών συστημάτων διαφορετικών χωρών. Το κεντρικό ερώτημα της έρευνας είναι κατά πόσο τα αριστερά κόμματα στις μέρες μας συνεχίζουν να εκπροσωπούν εργατικά-φτωχά λαϊκά στρώματα ή έχουν "καταληφθεί" από τη "δικαιωματικά" ατζέντα κοινωνικών στρωμάτων υψηλής μόρφωσης και εισοδήματος. Με άλλα λόγια, πώς είναι δυνατόν σε μια εποχή έντονης εισοδηματικής ανισότητας, η αναδιανεμητική πολιτική να μην αποτελεί κεντρικό ζήτημα στην πολιτική τους;

Η έκδοση της έρευνας στην αγγλική γλώσσα δεν περιλάμβανε την Ελλάδα. Η κάλυψη αυτού του κενού συνέπεσε με την παρούσα έκδοση. Ξεχωριστό κεφάλαιο του βιβλίου αναλύει τις πολιτικές διαιρετικές τομές στην Ελλάδα από το 1980 έως το 2019, ενώ στο Επίμετρο γίνεται μια σύντομη αναφορά στην οικονομική ιστορία της Ελλάδας μετά το 1974. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο Ρένος Κ. Παπαδόπουλος διερευνά με ενάργεια και ευαισθησία τις εμπειρίες των ανθρώπων που εγκαταλείπουν απρόθυμα τους οικείους χώρους τους σε αναζήτηση μιας ασφαλέστερης ζωής κάπου άλλου και προσφέρει έναν λεπτομερή οδηγό για τις πολύπλοκες εμπειρίες της ακουσίας αποικεσίας.
Το βιβλίο Ακούσια αποικεσία: Πέρα από το τραύμα του ξεριζωμού προσδιορίζει την ακουσία αποικεσία ως ένα διακριτό φαινόμενο, θέτει υπό αμφισβήτηση υφιστάμενες παραδοχές και παγιωμένες τοποθετήσεις, εξερευνώντας ταυτόχρονα τα γλωσσικά, ιστορικά και πολιτισμικά της πλαίσια. Ο Παπαδόπουλος πραγματεύεται και αναπτύσσει κομβικά θέματα όπως ο οικείος χώρος, η ταυτότητα, ο νοσταλγικός αποπροσανατολισμός, το θύμα και το τραύμα, προσφέροντας μια εις βάθος κατανόηση του συνόλου των συντελεστικών παραγόντων, ενώ σε όλο το βιβλίο η έμφαση δίνεται στην ανθρώπινη εμπειρία. Στο τελευταίο κεφάλαιο, το βιβλίο διατυπώνει με ευκρίνεια μια προσέγγιση στην εννοιολόγηση και στην εργασία με άτομα που έχουν βιώσει αντιξοότητες οι οποίες προκλήθηκαν από την ακουσία αποικεσία. Ταυτόχρονα προσφέρει έναν αναστοχασμό αναφορικά με τη γλώσσα της επανόρθωσης και της ανανέωσης.
Η Ακούσια αποικεσία θα αποτελέσει έναν κατάλληλο και συνεκτικό οδηγό για ψυχοθεραπευτές, κλινικούς ψυχολόγους, συμβούλους και άλλους επαγγελματίες που εργάζονται με άτομα που βίωσαν εκτοπισμό, θα αποτελέσει επίσης ένα σημαντικό ανάγνωσμα για όσους επιθυμούν να κατανοήσουν τον ψυχοκοινωνικό αντίκτυπο σοβαρών αντιξοοτήτων. (Από την έκδοση)

"Μια ευαίσθητη και καινοτόμος επεξεργασία των πολύπλοκων εμπειριών τραύματος και εκτοπισμού, που δείχνει πίστη στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ανθεκτικότητα!" (Arvo Part)
"Ο Παπαδόπουλος, στο νέο του βιβλίο, συνέγραψε μια εξαιρετική ανάλυση της οδύνης και της ίασης, συνδεδεμένων με τη βίαιη απώλεια του οικείου χώρου...Το θεραπευτικό του μοντέλο βασίζεται στη μακρόχρονη εμπειρία ενός προικισμένου κλινικού. Το βιβλίο καθίσταται αντικείμενο ακόμη μεγαλύτερης εκτίμησης επειδή απλώνει την ιστορία του τραύματος ώστε να συμπεριλάβει μια βαθιά ακρόαση της ποιητικής "άλλης φωνής" της ανθρώπινης οδύνης και αντιξοότητας. Μια τόσο σημαντική συμβολή σε ένα μείζον θέμα!" (Richard F. Mollica, MD, Καθηγητής Ψυχιατρικής, Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ,Διευθυντής, Πρόγραμμα για το Προσφυγικό Τραύμα του Χάρβαρντ, ΗΠΑ)
"Σε αυτό το τόσο βαθιά ενορατικό, κριτικό και δημιουργικό έργο, ο Παπαδόπουλος αποκαλύπτει τις επιστημολογικές παγίδες της σκέψης του καιρού μας για το τραύμα και την ανθεκτικότητα και χαράζει μια ριζικά νέα πορεία. Εμπλουτισμένα με παραγωγικά μοντέλα και μεταφορές, τα πλαίσια που αναπτύσσει προσφέρουν δυνατούς τρόπους κατανόησης και απόκρισης στις πολύπλοκες εκφάνσεις του εκτοπισμού διαμέσου μιας κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά ενήμερης ψυχολογίας του βάθους που κινητοποιεί τις πιο ανθρώπινες δυνάμεις μας για αυτενέργεια και ποίηση." (Laurence J. Kirmayer, MD, FRCPC, FCAHS, FRSC, Καθηγητής και Διευθυντής, Τομέας Κοινωνικής και Διαπολιτισμικής Ψυχιατρικής, Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ, ΗΠΑ)
"Στην εποχή της μετανάστευσης και του τραύματος, ο Ρένος Παπαδόπουλος μας υπενθυμίζει ότι έχουμε ανάγκη εννοιών και καινοτόμων πρακτικών εργαλείων που θα μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε τον κόσμο και να θεραπεύσουμε τις πληγές εκατομμυρίων ανθρώπων που αφήνουν τα σπίτια τους αναζητώντας προστασία και μια καλύτερη ζωή. Η φωνή του βρίθει αυθεντικής γνώσης και ανθρωπιάς και αυτό καθιστά τούτο το μοναδικό βιβλίο απολύτως απαραίτητο." (Antonello D'Elia, MD, ψυχίατρος, οικογενειακός θεραπευτής, Πρόεδρος της Psichiatria Democratica)
"Ένα βιβλίο γεμάτο έμπνευση, σοφία και πρακτική καθοδήγηση! Τόσες πολλές νέες έννοιες που αδράχνουν τις λεπτές αποχρώσεις των φαινομένων, αποκαλύπτοντας άγνωστες μέχρι πρότινος πτυχές αυτής της πραγματικότητας! Ένα πραγματικά ευδαιμονικό ανάγνωσμα!" (Νίκος Γκιωνάκης, ψυχολόγος, Επιστ. Υπεύθυνος, Κέντρο Ημέρας Βαβέλ)

O Ελάδιο Μονρόι μπήκε πάλι σε μπελάδες. Και αυτή τη φορά μπορεί να του κοστίσουν τη ζωή, αφού κείτεται αιμόφυρτος σε μια πολυτελή βίλα στην Γκραν Κανάρια και προσπαθεί να καταλάβει πώς κατέληξε εκεί. Η υπόθεση ξεκινά από ένα αλλόκοτο ζευγάρι, τη Μελάνια Εσκουδέρο και τον δικηγόρο Αλφρέδο Σουάρες Σμιθ, ένα σκαλιστό κουτί συναισθηματικής μάλλον αξίας, την ερωμένη κάποιου μακαρίτη πολυεκατομμυριούχου και έναν επικίνδυνο άντρα που κουβαλά πάντοτε μαζί του ένα βιβλίο με ποιήματα. Για άλλη μία φορά ο συνταξιούχος ναυτικός της οδού Μούργα βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σκοτεινή πλεκτάνη, η οποία φέρνει στο φως ορισμένες από τις αδικίες ενός συστήματος που κάνει ό,τι μπορεί για να τις κουκουλώσει.

O Ελάδιο Μονρόι δεν είναι ούτε αστυνομικός, ούτε ντετέκτιβ, ούτε καν δημοσιογράφος. Είναι παλιός ναυτικός που συμπληρώνει το πενιχρό εισόδημά του με δουλειές του ποδαριού. Κυνικός αλλά και συναισθηματικός, καλλιεργημένος αλλά και αγενής, ο Μονρόι αντιμετωπίζει κάθε υπόθεση με πονηριά, επινοητικότητα και μεγάλες δόσεις ξεροκεφαλιάς. Το μόνο που θέλει είναι να περνάει ήσυχα τον καιρό του στην πόλη όπου γεννήθηκε κι έζησε όλη του τη ζωή. Όμως, κάθε τόσο αναγκάζεται να κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν θα ήθελε να κάνει.

Τα μυθιστορήματα της σειράς "Ελάδιο Μονρόι" ακολουθούν τους κανόνες των κλασικών "hard boiled" αστυνομικών και ταυτόχρονα ξεχωρίζουν για την πρωτοτυπία και το ύφος τους. Διαδραματίζονται στην πόλη Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια, εμβαθύνουν στις αντιφάσεις της ισπανικής κοινωνίας και τις φέρνουν στην επιφάνεια μέσα από ιστορίες που αλληλοσυμπληρώνονται και με μια πλοκή γεμάτη ανατροπές, χιούμορ και βία. (Από τον εκδότη)

Τα τελευταία χρόνια η Ακροδεξιά μετατοπίζεται από το περιθώριο στο κέντρο της πολιτικής ζωής στη Δύση. Με πρωταγωνιστικό ρόλο σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, από τον σκανδιναβικό Βορρά μέχρι την Ιταλία, διεκδικεί με αξιώσεις τη γαλλική προεδρία ύστερα από το σοκ των ευρωεκλογών, τον Ιούνιο του 2024.

Πώς φτάσαμε ως εδώ και πώς μπορεί να αναχαιτιστεί αυτό το γκρίζο κύμα; Στο νέο του βιβλίο, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου επιχειρεί να μας ξεναγήσει στις μεταμορφώσεις και στους ρόλους που διαδραματίζει ο μεταφασισμός στη μεταπολεμική Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική του Τραμπ, στη Βραζιλία του Μπολσονάρο, στην Αργεντινή του Μιλέι και στις τραγωδίες της Ουκρανίας και της Γάζας.

Η περιήγηση του συγγραφέα σε 32 χώρες και σε βάθος οκτώ δεκαετιών υποστηρίζει δύο ενοχλητικές, για ορισμένους, αλήθειες: ότι η Ακροδεξιά δεν θα είχε φτάσει εδώ που έφτασε χωρίς τη συνενοχή του "Ακραίου Κέντρου" και ότι δεν είναι δυνατόν να περιθωριοποιηθεί αν δεν ανατραπεί η δυστοπική κοινωνική πραγματικότητα, που υποτάσσει τη συνείδηση του πολίτη στο ζωώδες ένστικτο για την επιβίωση του ισχυρότερου. (Από την έκδοση)

Ο ποιητής και πανεπιστημιακός Σωτήρης Π. Βαρνάβας μελετά την κυπριακή πλευρά της ποίησης του Ηλία Γκρή, που συναριθμεί, μέσα σε σαράντα χρόνια, περίπου εικοσιπέντε κυπρογενή ποιήματα.

Με τόλμη και γνώση και την ευαισθησία του πρόσφυγα ο Κύπριος συγγραφέας διεισδύει στα εξεταζόμενα ποιήματα αποκαλύπτοντας την αρετή μιας ποίησης με φιλοκύπρια αισθήματα σαν μια πινακοθήκη ιστορικών [δραματικών] δρώμενων του Νησιού.

Εισαγωγικά δίνεται μια σύνοψη της πρόσληψης του Κυπριακού θέματος από Ελλαδίτες και ξένους ποιητές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο συλλογικός αυτός τόμος φέρνει στο προσκήνιο του επιστημονικού διαλόγου την κοινωνική αποστέρηση ως πεδίο παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας, όπως και άλλων κοινωνικών επιστημών. Η έκδοσή του συμπίπτει με μια περίοδο παρατεταμένης αβεβαιότητας και σημαντικών προκλήσεων, τόσο στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επαγγελματικών πρακτικών, αναφορικά με τα μέσα και τους τρόπους αντιμετώπισης των ποικίλων και εξαιρετικά αρνητικών συνεπειών της κοινωνικής αποστέρησης, τις οποίες σήμερα βιώνουν μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Σκοπός του βιβλίου είναι να συμβάλει σε αυτή τη συζήτηση, εξετάζοντας ένα ευρύ φάσμα προοπτικών για τη μελέτη των αιτίων, αλλά και των επιμέρους πλευρών της κοινωνικής αποστέρησης. Παράλληλα αναδεικνύει την ανάγκη για τον σχεδίασμά και την πραγματοποίηση παρεμβάσεων που αποκρίνονται στις στερήσεις και στα αιτήματα των άμεσα ενδιαφερομένων, υπηρετούν την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη χειραφέτηση και την κοινωνική αλλαγή και προάγουν την ευημερία των ανθρώπων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η γεννημένη προ πεντηκονταετίας Μεταπολίτευση φαντάζει γρίφος. Δημοσιολόγοι διαφωνούν για το πότε εξέπνευσε, αλλά και για το πόσο ζωντανά παραμένουν τα "καταπιστεύματά" της. Πολιτικοί των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) τα οποία γεννήθηκαν μαζί της και κυριάρχησαν σε όλη -ή σχεδόν- τη διάρκειά της τη στηλιτεύουν, ως συνολικά επιζήμια περίοδο. Κάποτε αυτό το έκανε μόνον η Ακροδεξιά.
Στην πραγματικότητα αφορίζουν τον ριζοσπαστισμό που αναπτύχθηκε στην κοινωνία κατά τη Μεταπολίτευση (κυρίως την πρώιμη) κι άσκησε πολλαπλές επιδράσεις. Ο αφορισμός αυτός λειτουργεί και ως φύλλο συκής, πίσω από το οποίο πασχίζουν να κρυφτούν οι συνέπειες των επιλογών της οικονομικής ελίτ και τα αδιέξοδα του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.
Ο Διονύσης Ελευθεράτος ακτινογραφεί τις σημαντικότερες πολιτικές-κοινωνικές συγκρούσεις της Μεταπολίτευσης, κυρίως από την πρώτη και ζωηρότερη περίοδό της. Διαπιστώνει πώς επηρέασε ο ριζοσπαστισμός της τις ιδέες και την ψυχαγωγία. Εξετάζει τις κυκλοφορίες των εφημερίδων παράλληλα με τις πολιτικές εξελίξεις. Προσδιορίζει τη θέση που έδωσε το κλίμα της εποχής στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τη ροκ μουσική, το σινεμά. Τέλος, εστιάζει σε μερικά κλασικά κατηγορητήρια, σε βάρος της Μεταπολίτευσης, για την οικονομία και τα εργασιακά.
Το βιβλίο τρυπώνει σε δικαστικές αίθουσες, πολιτικές συνεδριάσεις, "κονκλάβια", διαδηλώσεις, απεργίες, πεδία αστυνομικών εφόδων σε γήπεδα, κινηματογράφους και χώρους συναυλιών. Οι "ήχοι" του είναι -και αυτοί- πολλαπλοί. Ακούγονται τα συνθήματα των συλλαλητηρίων, τα επινίκια γέλια των απεργών της ΛΑΡΚΟ, τα soundtrack του Ζ και της Κατάστασης πολιορκίας, τα "σάλο" του Ρόρι Γκάλαχερ στη Νέα Φιλαδέλφεια και του Τζο Στράμερ στο Καλλιμάρμαρο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

50 χρόνια μετά την πτώση της χούντας για πρώτη φορά παρουσιάζονται λεπτομερώς όλες οι περιπτώσεις των θανάτων που συνδέθηκαν με το καθεστώς.
Θάνατοι λόγω αντιδικτατορικής δράσης, "αυτοκτονίες", "ατυχήματα", "ασθένειες", "εξαφανίσεις". Θάνατοι συνεπεία κακουχιών από τις εξορίες και πολυάριθμες ακόμα φημολογούμενες περιπτώσεις ανώνυμων και επώνυμων προσώπων παρουσιάζονται αναλυτικά σε αυτή την πολυετή, προσωποκεντρική έρευνα.

247 κατονομασμένες περιπτώσεις θανάτων για τους οποίους ευθυνόταν ή κατηγορήθηκε το καθεστώς και οι κύκλοι του. Πάνω από 250 συνεντεύξεις οικείων προσώπων, 290 φωτογραφίες, άγνωστα ή δημοσιευμένα αρχεία και μαρτυρίες αποτυπώνουν για πρώτη φορά τις ιστορίες των θυμάτων της χούντας, συνολικά και εξατομικευμένα.

Η ιστορική αλήθεια αναζητά τις πραγματικές της διαστάσεις μέσα στις ανείπωτες προσωπικές μαρτυρίες και βιώματα, στα "ψιλά γράμματα" και σε όσα αφέθηκαν στη σιωπή.

Διερευνώνται υποθέσεις γνωστές ή κρυμμένες στην αφάνεια που περιμένουν να δικαιωθούν από την ιστορική μνήμη.

Με την έρευνα αυτή επιστρέφουμε στους ανθρώπους που τους χρωστάει η Ιστορία. Αυτή ήταν η ζωή τους και αυτός ο θάνατός τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η ώρα έχει πάει 17:00. Αποσυνδέεστε από την πλατφόρμα της δουλειάς, χαιρετώντας τους συναδέλφους, ελπίζοντας να μη σας θυμηθεί ο προϊστάμενος αργότερα και ζητάει να συνδεθείτε ξανά. Βάζετε να δείτε λίγο Netflix, ενώ σκέφτεστε πόσο κουρασμένοι είστε και πόσο βαριέστε να μαγειρέψετε. Παραγγέλνετε κάτι από μία εφαρμογή στο κινητό ενώ σκέφτεστε ποια λίστα να βάλετε να παίζει στο Spotify. Οι πλατφόρμες είναι εδώ, στη δουλειά μας, στις ώρες ξεκούρασης, μας "βοηθάνε" να φάμε, να δούμε σειρές και να βρούμε ταξί αργά το βράδυ.
Τι είναι όμως οι πλατφόρμες; Πώς λειτουργούν; Σε τι στοχεύουν;
Ο Nick Srnicek, σε ένα βιβλίο που θεωρείται ήδη κλασικό, μας εισάγει στον καπιταλισμό της πλατφόρμας. Ανιχνεύει τις ρίζες του στην κρίση της δεκαετίας του '70 αλλά και στις αρχές της νέας χιλιετίας. Παρουσιάζει τα διαφορετικά είδη πλατφορμών, την ακόρεστη δίψα τους για δεδομένα αλλά και τις επιδράσεις τους σε όλες τις σφαίρες της κοινωνίας. Πάνω από όλα, σε αυτό το σύντομο και πλούσιο βιβλίο, ο Srnicek απαντάει στο ερώτημα γιατί ο σύγχρονος καπιταλισμός ερωτεύτηκε τις πλατφόρμες. (Από τον εκδότη)

Το 2023 ήταν η θερμότερη χρονιά στην Ιστορία. Τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα και οι επιπτώσεις τους θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια. Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι το ένα τρίτο της επικράτειάς της απειλείται από ερημοποίηση. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο η χώρα μας παραμένει ανοχύρωτη.

Ποιες πολιτικές δυνάμεις αντιμάχονται και τι προτείνουν για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση; Ποιες είναι οι προκλήσεις για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Ποια είναι τα όρια της ανάπτυξης; Είναι εφικτό να απομακρυνθούν οι οικονομίες από τα ορυκτά καύσιμα και να διασφαλιστεί ασφαλής, φτηνή και καθαρή ενέργεια;
Η περιβαλλοντική κατάρρευση, οι κοινωνικές ανισότητες, η εργασιακή επισφάλεια και η ενεργειακή φτώχεια πρέπει να αντιμετωπιστούν με ρηξικέλευθες παρεμβάσεις. Στόχος είναι η κλιματική, η κοινωνική και η διαγενεακή δικαιοσύνη. Ένα δίκαιο πράσινο συμβόλαιο, που εγγυάται τη μετάβαση σε μια νέα εποχή, ιδιαίτερα για εκείνους που έχουν μικρότερες ευθύνες για την κλιματική κρίση, που είναι εκτεθειμένοι στις μεγαλύτερες ζημίες και απώλειες, που δεν έχουν δυνατότητα να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)