
Πίσω από την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια», τον «Βασίλη τον Αρβανίτη» και τον «Μόμπι Ντικ» βρίσκεται καλά κρυμμένη μια «βιβλιοφιλική αμαρτία» του Κώστα Ακρίβου. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι
Αρχές δεκαετίας του ΄60, ακόμη δεν ξέρω να διαβάζω. Ξεφυλλίζω με τις ώρες ένα βιβλίο που δεν έχει γράμματα, παρά μονάχα κάτι ακαταλαβίστικα σημαδάκια, που όμως εγώ τα φαντάζομαι σαν λέξεις και τις «διαβάζω» με έναν δικό μου τρόπο. Ήταν ένα βιβλίο με σήματα μορς που είχε φέρει ως ενθύμιο από τον στρατό ο ασυρματιστής πατέρας μου.
Το αγαπημένο μου βιβλίο ως παιδί
Βιβλιοφιλική αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία έτσι;
Ήταν τέτοια η συγκίνηση και η ταραχή που ένιωσα διαβάζοντας το Οι πειραταί του Αιγαίου του Ιουλίου Βερν, ώστε μπήκα στον πειρασμό και το έκλεψα από τη βιβλιοθήκη της Κοινότητας του χωριού μου – ακόμη το έχω και φοβάμαι μη μου το κλέψουν.
Το βιβλίο που σημάδεψε την εφηβεία μου
Ο Βασίλης ο Αρβανίτης του Στράτη Μυριβήλη.
Ένα εγκώμιο για τη λεβεντιά, ακόμα κι όταν αυτή ξιπάζεται και γίνεται θράσος απέναντι στα ιερά και στα όσια.
Το βιβλίο που επηρέασε τη σκέψη μου
Και συνεχίζει να την επηρεάζει, είτε με τον δραματικό της τρόπο (Ιλιάδα) είτε με τον ειρωνικό της χαρακτήρα (Οδύσσεια)…
![]() |
![]() |
Το βιβλίο που με έκανε να θέλω να γίνω συγγραφέας
Πέρασαν πολλοί μήνες για να μπορέσω να συνέρθω αφότου διάβασα το Εκατό χρόνια μοναξιά.
Και αυτή η ζάλη (μέθη;… ντόπα;…) από τις πρωτόγνωρες εικόνες και τις αστραφτερές λέξεις του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ήταν εκείνη που έσπρωξε το χέρι μου στην πρώτη γραφή.
Το βιβλίο που ξαναδιαβάζω
Μόμπι Ντικ ή Η Φάλαινα του Χέρμαν Μέλβιλ.
Γιατί, εκτός από τους προφανείς λόγους (κορυφαίο μυθιστόρημα, απίστευτο συνταίριασμα θέματος και αφήγησης), την έξοχη μεταφορά στα ελληνικά την έχει κάνει ο συντοπίτης και φίλος Θανάσης Χριστοδούλου.
Το βιβλίο που χαρίζω
Κυρίως δωρίζω βιβλία από σύγχρονους Έλληνες ομότεχνους που εκτιμώ το έργο τους. Σε όσους όμως θέλω να υπενθυμίσω την αξία της νεοελληνικής λογοτεχνίας, χαρίζω την Ιστορία ενός αιχμαλώτου του Στρατή Δούκα.
Άλλωστε, αυτό το βιβλίο-κόσμημα με παρακίνησε να γράψω μια μυθιστορηματική βιογραφία για τον εν λόγω συγγραφέα, την Ιστορία ενός οδοιπόρου.
Το βιβλίο που άργησα να ανακαλύψω
Μαζί με το βιβλίο Τα περσινά χιόνια σχετικά πρόσφατα ανακάλυψα και τον συγγραφέα του, τον Γκρέγκορ φον Ρετσόρι - έναν στιλίστα της γραφής, ένα ανεξάντλητο αφηγηματικό ορυχείο.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από αναμνήσεις για έναν πολύχρωμο κόσμο που χάθηκε οριστικά, για μια Ευρώπη που ζει πια σαν επίγευση νοσταλγίας. Το πιστεύω του: «Τις όμορφες στιγμές του παρελθόντος μπορεί κανείς να τις φυλάει μέσα του σαν κρυφό πετράδι΄ μπορεί όμως και να τις σέρνει πίσω του σαν τη σιδερένια μπάλα του καταδίκου».
Το βιβλίο που ντρέπομαι να λέω ότι έχω διαβάσει
Προσωπίδα της ενοχής είναι η ντροπή.
Επομένως, νιώθω κάτι σαν ενοχή/ντρέπομαι που δεν έχω καταφέρει μέχρι αυτή την ηλικία να αποστηθίσω μερικά από τα ποιήματα του Καβάφη.
Το βιβλίο που διαβάζω τώρα
Γίνεται η μητρική σου γλώσσα να μην είναι έμφυτη αλλά να εμφυτευτεί αργότερα;
Γίνεται απαντάει ο εβραιοβούλγαρος και σπουδαγμένος σε εγγλέζικα σχολεία Ελίας Κανέτι και το αποδεικνύει στην αυτοβιογραφική ανάπλαση Η γλώσσα που δεν κόπηκε καθώς και στα υπόλοιπα βιβλία του, γραμμένα όλα στα γερμανικά.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Κώστας Ακρίβος (Γλαφυρές Μαγνησίας, 1958) εκτός από αφηγηματικά βιβλία έχει γράψει ένα θεατρικό έργο, πήρε μέρος σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες, συμμετείχε στη συγγραφή δύο σχολικών εγχειριδίων και επιμελήθηκε τη σειρά «Μια πόλη στη λογοτεχνία» (Μεταίχμιο). Το 2019 το μυθιστόρημά του Γάλα μαγνησίας βραβεύτηκε με το The Athens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στα προγράμματα Λέσχες Ανάγνωσης και Συγγραφείς στα Σχολεία, ενώ από το 1983 ως το 2017 δίδαξε φιλολογικά μαθήματα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Μυθιστορήματα και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα ολλανδικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, πολωνικά και αλβανικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του PEN Greece. Τελευταίο του βιβλίο η μυθιστορηματική βιογραφία Όνομα πατρός: Δούναβης (εκδ. Μεταίχμιο).