
Από τη «Φόνισσα» στην «Άννα Καρένινα» και από τον «Ξένο» στον «Καπετάν Μιχάλη»· αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Δημήτρη Στεφανάκη.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι
Η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη και έλεγα ύστερα στη μητέρα μου ότι στο εξής θα έγραφα μόνο στην καθαρεύουσα.
Το αγαπημένο μου βιβλίο ως παιδί
Ο Τρελαντώνης της Πηνελόπης Δέλτα, γιατί με έκανε να εκτιμήσω το χάρισμα της σκανδαλιάς.
Το βιβλίο που σημάδεψε την εφηβεία μου
Ο Ξένος, γιατί με έβγαλε έξω από τα τείχη της ελληνικής λογοτεχνίας.
Το μυθιστόρημα του Καμύ μου έμαθε δυο πράγματα: να μη γίνομαι μελοδραματικός και να διαβάζω πάντοτε φιλοσοφία.
Το βιβλίο που επηρέασε τη σκέψη μου
Ο μονοδιάστατος άνθρωπος του Μαρκούζε ήταν ένα θαυμαστό έργο.
Ήδη από τη δεκαετία του ’70 μας προετοίμασε για όλα όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν: καταναλωτική κοινωνία, ηγεμονία μέσων ενημέρωσης και διαφημιστών, έξαρση της αργκό, τοπικοί πόλεμοι...
Το βιβλίο που ξαναδιαβάζω
Η Άννα Καρένινα, για να βεβαιωθώ κάθε φορά ότι παραμένει για μένα το σημαντικότερο μυθιστόρημα στην Ιστορία της λογοτεχνίας.
Το βιβλίο που με έκανε να θέλω να γίνω συγγραφέας
Ο Καπετάν Μιχάλης του Καζαντζάκη που τον διάβασα πρώτη φορά στα δώδεκα μου χρόνια.
Και το ξαναδιάβασα σχεδόν μισό αιώνα μετά, όταν έγραφα τον Μινώταυρο.
Το βιβλίο που χαρίζω
Το Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα του Αντόνιο Ταμπούκι.
Όταν θέλω να δείξω σε κάποιον πώς γράφεται υψηλή λογοτεχνία με ελάχιστα υλικά.
Το βιβλίο που άργησα να ανακαλύψω
Η Παρακμή της Δύσης του Όσβαλντ Σπένγκλερ, αυτό το εντυπωσιακό πανόραμα του φαινομένου που λέγεται πολιτισμός.
![]() |
![]() |
Το βιβλίο που ντρέπομαι να λέω ότι έχω διαβάσει
Οι άθλιοι του Ουγκό, γιατί είναι ένα βιβλίο που η φήμη του υπερβαίνει κατά πολύ την αξία του.
Το βιβλίο που διαβάζω τώρα
Η Ανατομία της Επίδρασης – Η λογοτεχνία ως τρόπος ζωής, του Χάρολντ Μπλουμ, αναζητώντας τις τελευταίες αναλαμπές αυτής της αναγνωστικής διάνοιας.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Είναι συγγραφέας δεκατριών μυθιστορημάτων και ενός δοκιμίου. Έχει μεταφράσει έργα των Σολ Μπέλοου, Ε. Μ. Φόρστερ, Γιόζεφ Μπρόντσκι, Προσπέρ Μεριμέ, Ονορέ ντε Μπαλζάκ κ.ά. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ισπανικά, στα αραβικά και στα βουλγαρικά. Το μυθιστόρημά του Μέρες Αλεξάνδρειας έλαβε το Prix Mediterranee Etranger 2011. Ο ίδιος τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη 2011. Το 2014 αναγορεύτηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης Γραμμάτων και Τεχνών για τη συμβολή του στην ανάδειξη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και στον κόσμο. Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα Πάντα η Αλεξάνδρεια (εκδ. Μεταίχμιο).