Τέσσερα ελληνικά μυθιστορήματα που προβάλλουν ένα μέλλον ζοφερό και σκληρό για τους ανθρώπους αποτυπώνοντας ανησυχίες του σήμερα. Κεντρική εικόνα από το εξώφυλλο ενός παλιότερου δυστοπικού μυθιστορήματος της Μαρίας Κουγιουμτζή «Κι αν δεν ξημερώσει;»

Γραφει ο Διονύσης Μαρίνος

Για τη συλλογή διηγημάτων του Μιχάλη Μακρόπουλου «Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον» (εκδ. Κίχλη). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από την ταινία «Στάλκερ» του Αντρέι Ταρκόφσκι. 

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Μιλήσαμε με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Τάκη Καμπύλη με αφορμή το δεύτερο βιβλίο του, τη νουβέλα «Γενικά συμπτώματα» (εκδ. Καστανιώτη).

Του Κ.Β. Κατσουλάρη

Η πανδημία του κορωνοϊού covid-19, ο εγκλεισμός, οι εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας για την προέλευση του ιού, επανέφεραν στο προσκήνιο ερωτήματα για τη φύση της δυστοπίας, καθώς και για την αισθητική της απεικόνιση στην τέχνη (λογοτεχνία, σινεμά, εικαστικά). Πέντε Έλληνες συγγραφείς (Μιχάλης Μακρόπουλος, Νίκος Ξένιος, Κατερίνα Μαλακατέ, Γιώργος Παναγιωτίδης, Μιχάλης Μανωλιός) ξεχωρίζουν ένα δυστοπικό μυθιστόρημα.

Επιμέλεια: Σόλων Παπαγεωργίου

Επιστροφή σε μια νέα πατρίδα - Για τη νουβέλα του Μιχάλη Μακρόπουλου «Η θάλασσα» (εκδ. Κίχλη).

Της Διώνης Δημητριάδου

Για το μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Άτγουντ «Οι διαθήκες» (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Ψυχογιός).

Του Μιχάλη Πιτένη