neoi syggrafeis protinoun vivlia kentriki

Ιάκωβος Ανυφαντάκης, Δήμητρα Λουκά, Μάκης Μαλαφέκας, Βαγγέλης Μπέκας, Ιωάννα Ντούμπρου, Κατερίνα Παπαντωνίου, Γιώργος Παυλόπουλος, Γιώργος Πετράκης, Βάσια Τζανακάρη. Εννέα νέοι συγγραφείς μοιράζονται μαζί μας σκέψεις τους για ένα βιβλίο που διάβασαν τον Αύγουστο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ζητήσαμε από συγγραφείς σχετικά νέους στον εκδοτικό χώρο, να μας γράψουν κάποιες σκέψεις τους για ένα βιβλίο που διάβασαν τον προηγούμενο μήνα. Πώς και γιατί το επέλεξαν, αν το διάβαζαν πρώτη φορά ή ήταν ένα βιβλίο που επανέρχονται συχνά. Διαβάζοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις τους, αυτό που παρατηρούμε είναι ότι οι νέοι συγγραφείς αντλούν τα διαβάσματά τους από μια μεγάλη δεξαμενή τίτλων, που περιλαμβάνει σύγχρονη ελληνική πεζογραφία και ποίηση, μεταφρασμένα βιβλία που βρίσκονται στο επίκεντρο των βιβλιοφιλικών συζητήσεων αλλά και πιο «ψαγμένους» τίτλους με συλλογές διηγημάτων και παλαιότερες εκδόσεις. 


ΙΑΚΩΒΟΣ ΑΝΥΦΑΝΤΑΚΗΣ

bakolas cover

 

Τα αγαπημένα βιβλία είναι όπως οι αξέχαστοι άνθρωποι: δεν σε βρίσκουν τη στιγμή που τα ψάχνεις αλλά τη στιγμή που πρέπει. Κάπως έτσι πέτυχα την τελευταία μέρα των διακοπών και το Μπέσα για μπέσα ή Ο άλλος Φώτης (Κέδρος, 1998) του Νίκου Μπακόλα πηγαίνοντας μια φίλη να δει το «Παλαιοβιβλιοπωλείο των Αστέγων». Το άρπαξα αμέσως γιατί ήταν ανάμεσα στα βιβλία του που δεν είχα διαβάσει, περίεργος για το πώς έγραφε αυτός ο σπουδαίος συγγραφέας στα βιβλία του που δεν είναι θρύλος όπως η Μεγάλη πλατεία, η Μυθολογία και η Ατελείωτη γραφή του αίματος.

Και αυτό είναι ένα μυθιστόρημα που μιλάει για ένα θρύλο, γιατί ο Φώτης του τίτλου είναι πασίγνωστος με το επίθετό του. Είναι ο Φώτης Γιαγκούλας, ο διαβόητος ληστής της Μακεδονίας. Ο Μπακόλας ακολουθεί εδώ την παράδοση του ληστρικού μυθιστορήματος εμπλουτίζοντας την ιστορία με γενναίες δόσεις ρομάντσου, σκηνές μαντείας και μαγείας, επικλήσεις στην μπέσα και τη μοίρα.

Ο Μπακόλας που μετατοπίζεται λίγο από το φωκνερικό σύμπαν που είχα συνηθίσει στα άλλα βιβλία του για να κάνει ένα ελληνικό «western», παίζοντας με τις συμβάσεις της μαζικής λογοτεχνίας, κάνοντας όμως μεγάλη λογοτεχνία. Ο Γιαγκούλας του κατάγεται από τους κλεφταρματολούς του ’21 και λειτουργεί ως πρόδρομος της εθνικής αντίστασης, ενώ ο ίδιος δρα σύγχρονα με το τέλος της Μεγάλης Ιδέας στη Μικρά Ασία. Ο βίος του είναι ένας κρίκος που ενώνει όλες τις μεγάλες στιγμές στην ιστορία του ελληνικού κράτους, μέσα από ένα βιβλίο σπουδαίο αλλά καθόλου σπουδαιοφανές.

Το μυθιστόρημα του Ιάκωβου Ανυφαντάκη Κάποιοι άλλοι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.


ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΟΥΚΑ

Lascault


Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα διαβάζοντας το βιβλίο Η κοκκινοσκουφίτσα, παντού του Gilbert Lascault, ήταν η ευστοχία του χαρακτηρισμού «βιβλίο-καλειδοσκόπιο» από τον μεταφραστή του Αχιλλέα Κυριακίδη. Στο εσωτερικό του αντανακλώνται πράγματι μικρές πολύχρωμες εκδοχές της Κοκκινοσκουφίτσας που με κάθε αλλαγή σελίδας σχηματίζουν όλο και πιο απρόσμενα σχήματα. Το γνωστό σε όλους μας παραμύθι του Charles Perrault, γίνεται εδώ το πρόσχημα πάνω στο οποίο ο Lascault, με απαράμιλλη αφηγηματική οικονομία, ανασυνθέτει σε επίπεδο πλοκής και συμπεριφοράς προσώπων, για να μας δώσει 48 ευφάνταστες παραλλαγές της Κοκκινοσκουφίτσας.

Στις ιστορίες του Lascault η Κοκκινοσκουφίτσα, η γιαγιά και ο λύκος έρχονται πιο κοντά στη ζωή, δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, όπως στο παραμύθι του Perrault. Είναι πρόσωπα με όλες τις πολύπλοκες εκφάνσεις της ανθρώπινης φύσης. Στη μικρομυθοπλασία «1» η Κοκκινοσκουφίτσα είναι μια προκλητική σαραντάρα που οδηγεί φορτηγό και έχει πολλούς φορτηγατζήδες εραστές. Στη μικρομυθοπλασία «10» είναι μια πορφυρή γοργόνα του Ειρηνικού που κρατάει ένα μπαζούκας και σκοτώνει τους καρχαρίες, ενώ στη μικρομυθοπλασία «20» οι Κοκκινοσκουφίτσες, «πενήντα δύο ξετσίπωτες έφηβες που μπορεί να σε σφάξουν για να σπάσουν πλάκα», είναι μια από τις τρεις συμμορίες που καταλαμβάνουν τη Βαστίλη στις 14 Ιουλίου του 1789. Αλλά και η γιαγιά με τον λύκο μετασχηματίζονται με τρόπο ευρηματικό. Η γιαγιά εμφανίζεται σε μια ιστορία να σκοτώνει την εγγονή της και έπειτα να την τρώει με σος μουστάρδα και ο ερωτευμένος με την Κοκκινοσκουφίτσα λύκος να «ρίχνεται στον Ρήνο από το βράχο της Λορελάι».

Ένα βιβλίο 48 ευφάνταστων μικροαφηγήσεων που κατορθώνει να ανατρέπει συνεχώς τον ορίζοντα των προσδοκιών του αναγνώστη.

Η συλλογή διηγημάτων της Δήμητρας Λουκά Κόμπο τον κόμπο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.


ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ

auster


Τον Αύγουστο –που δεν συνέβη ποτέ–, τον πιο μεταμοντέρνο απ' όλους μέχρι τον επόμενο, στράφηκα κι εγώ στον πούρο μεταμοντερνισμό του '80 και αντί να διαβάσω όπως όλος ο κόσμος το τελευταίο μυθιστόρημα του Πολ Όστερ, διάβασα το πρώτο. Η Γυάλινη πόλη (μτφρ. Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. Μεταίχμιο, “City of Glass”, 1985) είναι το δεύτερο εκτενές πεζογράφημα που ο Όστερ υπογράφει με το όνομά του (μετά την Επινόηση της μοναξιάς του 1982), και το εναρκτήριο μιας μακράς συγγραφικής διαδικασίας όπου το «όνομα» αυτό, καθώς και η ταυτότητα που προϋποθέτει την ύπαρξη του ονόματος, θα τεθεί υπό βαθύτατη αμφισβήτηση, υπό διαρκή αποσυναρμολόγηση, θα βρεθεί συχνά στα πρόθυρα της κατάργησης και θα φορέσει λεπτά, αδιόρατα σημειολογικά εισαγωγικά – απ' τα οποία και δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβγεί.

Ο ήρωας, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, ονομάζεται Κουιν και υπογράφει με το ψευδώνυμο Ουίλσον. Ο δε ήρωας του Ουίλσον, με τον οποίο ο Κουιν  ταυτίζεται, ονομάζεται Μαξ Γουορκ. Η αφήγηση είναι στο τρίτο πρόσωπο, δηλαδή θεωρούμε ότι ακούμε τη φωνή του Όστερ, κι έτσι όταν χτυπάει το τηλέφωνο αργά τη νύχτα στο σπίτι του Κουιν και η άγνωστη φωνή ζητάει τον «Πολ Όστερ», τότε ξέρουμε ότι ο κύκλος του Μόμπιους έκλεισε αθόρυβα πίσω μας κι ότι βρισκόμαστε παγιδευμένοι πάνω στη μοναδική του επιφάνεια των δύο διαστάσεων. Βέβαια, οι χαρακτήρες εδώ είναι μια χαρά τρισδιάστατοι, όπως εξάλλου κι η γυάλινη Νέα Υόρκη των 80ς, κι αυτό διότι ο Όστερ ήταν, είναι και θα είναι σπουδαίος τεχνίτης. Στις δυόμιση διαστάσεις του Όστερ, τον Αύγουστο ρεμβάζουμε μπροστά στις πόλεις τού ατέλειωτου παρόντος.

Το μυθιστόρημα του Μάκη Μαλαφέκα Μεσακτή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι. 


ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ

houellebecq


Ίσως η Σεροτονίνη (μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Εστία) να μην είναι το αριστούργημα του Ουελμπέκ, μάλιστα κάποιοι αναγνώστες το βρίσκουν απαράδεκτο, με αρκετές προκλητικές υπερβολές και άπλετο μισογυνισμό. Εν μέρει έχουν δίκιο. Όμως ακόμα κι ένας «μη εγκρατής» Ουελμπέκ, δεν είναι καθόλου βαρετός. Αντιθέτως. Τολμώ να πω ότι απόλαυσα και αυτό το βιβλίο του, ένδειξη μάλλον πνευματικής σήψης.

Ο Ουελμπέκ στη Σεροτονίνη είναι οξυδερκής, προκλητικός, με χιούμορ. Είναι εύστοχος στοχαστικά με μια αφήγηση που ρέει δίχως να στηρίζεται σε τεχνάσματα πλοκής, με έναν ήρωα που λατρεύεις να μισείς. Διότι ο Ουελμπέκ «μισεί» εξίσου άντρες και γυναίκες. Ή πιο σωστά, μάλλον αρέσκεται να χρησιμοποιεί ήρωες αντιπρότυπα. Κάτι που ταιριάζει γάντι στην παρακμή του δυτικού πολιτισμού, την οποία ο συγγραφέας καυτηριάζει. Με άλλα λόγια, αν όσοι έγραφαν στοχαστική λογοτεχνία, γράφανε έστω σαν τα χειρότερα βιβλία του Ουελμπέκ, τότε οι βιβλιοθήκες μας θα ήταν σαφώς λιγότερο βαρετές.

Γιατί αν είναι να διαβάσω ένα στοχαστικό μυθιστόρημα μόνο για τη γλώσσα, δίχως τη φρεσκάδα των ιδεών του Ουελμπέκ και τον ιδιαίτερο τρόπο του, αν είναι να διαβάσω μια γκρίζα λίμνη τριακοσίων σελίδων, καλύτερα να διαβάσω ποίηση. Όσο για τις ιδέες, νομίζω πως είναι πιο συνετό να τις αναζητήσω στα δοκίμια.

Τελικά, μάλλον στο κείμενο αυτό, έχω επηρεαστεί από το βιτριολικό στυλ του Ουελμπέκ. Είναι γιατί φθονώ το μεγαλείο του. Ή απλώς μου χρειάζεται σεροτονίνη. Τι άλλο να πω, ένα παράγωγο είμαι κι εγώ του σάπιου πολιτισμού μας. Και σε αυτό νομίζω πως ο Ουελμπέκ θα συμφωνήσει.

Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μπέκα Ο γιoς μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. 


ΙΩΑΝΝΑ ΝΤΟΥΜΠΡΟΥ

maroutsou cover


 

Από την παρέα των βιβλίων που πήρα μαζί μου στις διακοπές, εκείνο που ξεχώρισα ήταν το μυθιστόρημα Θηριόμορφοι (εκδ. Πόλις) της Έλενας Μαρούτσου, τόσο και για την αυθεντική και ιδιαίτερη γραφή –που σε συνεπαίρνει από την πρώτη παράγραφο–, όσο και για την αισθητική τής έκδοσης που συνοδεύεται από τις ονειρικές φωτογραφίες της Laura Makabresku. Εκ πρώτης όψεως, η ιστορία φαντάζει απλή. Ένας καθηγητής πανεπιστημίου επισκέπτεται την Κρακοβία για να δώσει μια διάλεξη κι εκεί γνωρίζει μια νεαρή ηθοποιό για την οποία αισθάνεται μια ιδιαίτερη έλξη. Η κοπέλα του θυμίζει κάτι, κι εκείνος της θυμίζει κάτι άλλο, πολύ βαθύτερο. Το τοπίο όπου κινούνται οι ήρωες είναι ομιχλώδες. Μετά τις πρώτες σελίδες, που σε εισάγουν απαλά στο καλειδοσκοπικό σύμπαν του βιβλίου, καταλαβαίνεις ότι μάλλον κινείσαι κι εσύ μέσα στο ίδιο ομιχλώδες τοπίο. Τίποτα δεν είναι (μόνο) αυτό που φαίνεται. Ο ερωτισμός, η μνήμη, ο θάνατος, τα ανομολόγητα μυστικά, μπλέκονται σε μια σφιχτοδεμένη κοτσίδα. Το παρελθόν συνομιλεί με το παρόν, ένα βιβλίο εγκιβωτίζεται μέσα σ΄ ένα άλλο, οι εκπλήξεις σε περιμένουν σε κάθε στροφή.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τους Θηριόμορφους με μια μεταφορά, θα έλεγα πως ο αναγνώστης νοιώθει σαν να μπαίνει σε μια αίθουσα με καθρέφτες. Σε κάθε καθρέφτη αντικρίζει κι ένα διαφορετικό είδωλο, που άλλοτε έχει τη μορφή ενός ζώου τραυματισμένου και ανυπεράσπιστου, κι άλλοτε ενός θηρίου. Είναι δυνατόν αυτά τα είδωλα να είναι εκφάνσεις της ψυχής; Αντικατοπτρισμοί; Αυτό που κάποιος επιθυμεί ή φοβάται να αντικρίσει; Εναπόκειται στον αναγνώστη να το αποφασίσει. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι όταν βγει από τη μαγεμένη αυτή αίθουσα, θα τη θυμάται για καιρό.

Η νουβέλα της Ιωάννας Ντούμπρου Βορινή παραλία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. 


ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Jaeggy



– Τι υπάρχει μετά την απελπισία;
– Σκιώδης ύπνος, φτερωτή ανεμελιά πάνω από τις αβύσσους.

Με αυτή τη φράση της φίλης της Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, η Φλερ Γιέγκυ κλείνει την τελευταία της συλλογή διηγημάτων Είμαι ο αδελφός της ΧΧ (μτφρ. Σταύρος Παπασταύρου, εκδ. Άγρα). Στον αντίποδα των μεγάλων αφηγήσεων, των πολύτροπων συνθέσεων και τεχνικών, η Γιέγκυ με λιτότητα ύφους και γλώσσας επιμένει –και με αυτό το βιβλίο της– να στύβει, να ξεζουμίζει τη βία, την απόγνωση, την delectatio morosa, την αμαρτωλή απόλαυση του φθόνου χωρίς νέμεση. Μέσα σε αυτόν τον βάλτο με «χρώματα των φθινοπωρινών φύλων, πράσινο του έλους» σπρώχνει από το ύψος του γκρεμού τους χαρακτήρες και τους φίλους της.

Μητέρες φροντίζουν τα παιδιά τους με υπνωτικά ή ξεχνώντας τα σε οικοτροφεία, προδιαγραμμένες αδελφοκτονίες και πατροκτονίες, ένας μετέωρος ξύλινος άγγελος κοροϊδεύει έναν πιτσιρικά δολοφόνο, ο νιόπαντρος κρεμάει από το ταβάνι τη σύζυγο μέσα σε κλουβί, το Άουσβιτς ως τουριστικό σημείο, μια γάτα αναστέλλει την εφόρμηση στο θύμα της και δίνει στην αφηγήτρια την ευκαιρία να αναπολήσει τις «Μαριονέτες» του φον Κλάιστ και την τεχνική του ντε Κουΐνσυ.

Καθένα από τα αλλόκοτα διηγήματα ξεκινά από το κέντρο του μύθου, αναπτύσσεται με αναδρομές που νομιμοποιούν το κακό, και θα μπορούσε να είναι σενάρια σπλάτερ ταινιών. Όμως, χάρη στο αισθητικό φορτίο της Γιέγκυ παράγουν ανεξίτηλη, βουβή συγκίνηση. Αφηγηματική σαφήνεια, περίκλειστες, συμπαγείς προτάσεις, ηθελημένα κενά όπως τα δωμάτια του οικογενειακού σφαγείου, σύναψη απλών λέξεων με λάμψη εγκόσμιας ρητορικής, δημιουργούν μια ψυχρή σύνθεση που φλέγεται. Γι' αυτή την εκρηκτική «αντίθεση» πάθους-αποστασιοποίησης, τόσο στο θέμα όσο και στην ποιητική, συστήνω (ενθέρμως) τον Αδελφό της ΧΧ.

Η νουβέλα της Κατερίνας Παπαντωνίου Δεν θα είσαι εκεί κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος. 


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

roth cover

 

Πήρα ελάχιστα βιβλία μαζί μου στην Δονούσα κι αυτό που με γοήτευσε περισσότερο ήταν οι Φράουλες (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Άγρα) του Γιόζεφ Ροτ.

Ο Ροτ ήταν ένας οξυδερκής χρονογράφος της αναταραχής. Διέσχισε το πρώτο μισό του 20ου αιώνα γράφοντας για μια πατρίδα που δεν υπήρχε πια, για την επιστροφή στον γενέθλιο τόπο ως ξένος, καθώς και για το κοινωνικοπολιτικό χάος στην Ευρώπη. Στις Φράουλες, ο Ροτ επιχείρησε να συνθέσει εκ νέου με τα ίδια υλικά ένα μυθιστόρημα που θα μιλούσε για το τέλος της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας και για τους ανθρώπους της παιδικής του ηλικίας. Μολονότι οι χαρακτήρες του βιβλίου μοιάζουν μετέωροι, έχουν ξεκάθαρη ταυτότητα κι επιθυμίες.

Το μυθιστόρημα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ό,τι διαβάζουμε στο βιβλίο είναι εκτεταμένες αφηγήσεις. Ο Ροτ είναι ένας από τους πιο αδικημένους συγγραφείς του 20ου αιώνα. Σε επίπεδο γλώσσας, δυσκολεύομαι να βρω άλλον συγγραφέα που να εξιστορεί με το συναισθηματικό του βάθος και ταυτόχρονα να κάνει αφηγηματικά άλματα μέσα στις προτάσεις. Στις Φράουλες, ο Γιόζεφ Ροτ μιλάει για μια ζωή που αντιστέκεται με κάθε τρόπο στη φτώχεια και στη λησμονιά. Και, εφόσον η Γαλικία δεν υπάρχει πια, οι άνθρωποι που ο Ροτ συναναστρέφεται δεν είναι απλώς ένα ασκέρι απάτριδων σε μουντό τοπίο, αλλά ό,τι έχει απομείνει απ’ την παιδική του ηλικία.

Μολονότι ημιτελές, το βιβλίο ενδείκνυται τόσο για τους πιστούς αναγνώστες του Ροτ, όσο και γι’ αυτούς που δεν τον έχουν διαβάσει ποτέ. Οι πρώτοι θα το εκλάβουν πιθανότατα ως ρέκβιεμ, ενώ οι δεύτεροι θα το διαβάσουν σαν μια εισαγωγή στο έργο ενός εξαιρετικού συγγραφέα.

Η συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Παυλόπουλου Όσο πιο μακριά από το σπίτι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα. 


ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ

berlin


Είναι πολλές στιγμές τον τελευταίο καιρό που συναντώ πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις με τα οποία αποκτώ αμέσως μια μεγάλη οικειότητα και αναρωτιέμαι γιατί δεν τα είχα συναντήσει νωρίτερα στη ζωή μου. Το βιβλίο Οδηγίες για οικιακές βοηθούς της Λουτσία Μπερλίν είναι ένα από αυτά. Για το βιβλίο αυτό αναρωτήθηκα έντονα γιατί δεν το είχα διαβάσει νωρίτερα, όχι μόνο για την πολύ καλή γραφή του, αλλά και για το γεγονός ότι οι ηρωίδες των ιστοριών θα μπορούσαν να είναι ένας άλλος εαυτός μου. Χρόνια μετά τον θάνατό της, η Λουτσία Μπερλίν γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό και για καλή μας τύχη, οι εκδόσεις Στερέωμα φέρνουν το βιβλίο στην Ελλάδα με την καταπληκτική μετάφραση της Κατερίνας Σχινά.

Η Μπερλίν με μια μοναδική, χαμηλόφωνη γραφή, δεν καταφεύγει σε προφανείς εντάσεις και μένει πιστή στη γραμμή του σκληρού ρεαλισμού. Κερδίζει τον αναγνώστη με την ωμή αλήθεια που κουβαλούν οι ιστορίες της. Οι ηρωίδες της παλεύουν με τα σκοτάδια τους, με τα θέλω τους που γίνονται αγωνίες και τις αγωνίες τους που κρύβονται στον αγώνα για επιβίωση, σε έναν κόσμο φτιαγμένο κατά κανόνα αντρικό, του σκληρού μεροκάματου, της απαξίωσης, της κακοποίησης, του εθισμού.

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την ιστορία εκείνη με την ηρωίδα που από την ανατολή μέχρι το σούρουπο είναι η μητέρα δυο αγοριών και από το σούρουπο μέχρι την ανατολή είναι μια εξαρτημένη μέθυσος, που αναζητεί με τρεμάμενα χέρια ποτό στις κάβες της γειτονιάς. Οι περιγραφές της Μπερλίν με χειρουργική ακρίβεια εντάσσουν τα δύο αυτά πρόσωπα σε έναν χαρακτήρα, χωρίς να ξενίζει τον αναγνώστη κι έτσι κανείς δεν το αμφισβητεί: Η ηρωίδα αυτή υπάρχει ακριβώς όπως την περιγράφει η Μπερλίν. Και κάθε φορά που τελειώνω την ανάγνωση αυτής της ιστορίας, κλείνω τα μάτια και ακούω την ηρωίδα να κλειδώνει την πόρτα στο διπλανό διαμέρισμα και να φεύγει για τη βραδινή της αναζήτηση.

Η συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Πετράκη Όλα τα κακά σκορπά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. 


ΒΑΣΙΑ ΤΖΑΝΑΚΑΡΗ

myrsini cover

 

Πέρασα μπόρα
στείλε την αγάπη σου
να με σκεπάσει

Έχει σημασία αν ξέρεις πώς γράφτηκε η κάθε λέξη ενός βιβλίου; Γιατί αυτό συμβαίνει με το δεύτερο κατά σειρά βιβλίο της Μυρσίνης Γκανά, με τίτλο Εγώ έχω κι άλλα πράγματα που αγαπώ (εκδ. Μελάνι): τυχαίνει να ξέρω. Όμως καθώς περνούσα τον Αύγουστο ταξιδεύοντας με το βιβλίο της στο βαλιτσάκι μου, διαβάζοντάς το ξανά και ξανά, σε σκιερά μπαλκόνια και εκτυφλωτικές παραλίες, ένιωθα όλο και πιο σίγουρη πως δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Η Μυρσίνη έχει φτιάξει έναν κόσμο με την ποίησή της που, ακόμη και χωρίς να το ‘χει σκοπό –ή μάλλον ακριβώς γι’ αυτό–, παρηγορεί. Παρηγορεί εκείνους που μένουν πίσω, που θέλουν κι ας μην τους θέλουν, εκείνους που πάντα νιώθουν ένα ανεξήγητο κενό, που βιώνουν την αγάπη σαν βάλσαμο, όσους γελούν ανάλαφρα κι ας ξέρουν πως θα κρατήσει λίγο, εκείνους που είναι φτιαγμένοι από άλλα υλικά. Είναι εκείνοι που ακόμα κι αν φοβούνται, ζουν, που ακόμα κι αν πέσουν βγαίνουν πιο δυνατοί, καθαροί, αστραφτεροί, ανεμίζοντας, εκείνοι που εξακολουθούν να πιστεύουν στην αγάπη, είτε τους σκεπάζει είτε τους πονάει. Και συνεχίζουν, γιατί ξέρουν ότι δεν είναι μόνοι αν έχουν στο βαλιτσάκι τους ένα τέτοιο βιβλίο. Και κάθε φορά που το πιάνουν στα χέρια τους, επαναλαμβάνουν σαν μάντρα, απευθυνόμενοι στη δημιουργό του:

Πέρασα μπόρα
στείλε την ποίησή σου
να με σκεπάσει.

Το μυθιστόρημα της Βάσιας Τζανακάρη Αδελφικό κυκλοφορεί στις 24/09 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Σίσσυ Δουτσίου, Στεύη Τσούτση, Λίνα Βαρότση, Αστερόπη Λαζαρίδου, Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Αντιγόνη Ζόγκα, Λίνα Βαλετοπούλου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επιλέγουμε πολύ πρόσφατα βιβλία νέων Ελληνίδων συγγραφέων που θέτουν, άλλοτε με τρόπο διεκδικητικό κι άλλοτε πιο έμμεσο, το ζήτημα της γυναικείας χειρα...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Το διαδικτυακό περιοδικό Λόγου και Τέχνης Χάρτης (www.hartismag.gr), συνεχίζει για τρίτη χρονιά την απονομή ετήσιων βραβείων, με σκοπό την ανάδειξη των σημαντικότερων βιβλίων που κυκλοφόρησαν το περασμένο έτος. Σήμερα ανακοινώθηκε ο Βραχύς Κατάλογος σε όλες τις κατηγορίες. Δείτε βιβλία και συγγραφείς. 

...

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Το μυθιστόρημα του Πολ Μάρεϊ [Paul Murray] «The Bee Sting» είχε προκριθεί και στη μικρή λίστα του Βραβείου Μπούκερ και εκθειάστηκε από τη συγγραφέα Μπερναρντίν Εβαρίστο [Bernardine Evaristo] που είναι μέλος της επιτροπής του βραβείου Νero Gold. 

Επιμέλεια: Book Press...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άιρις Μέρντοχ [Iris Murdoch] «Μέσα στο δίχτυ» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Όταν είδα τον Φιν να με περιμένει στη γωνία το...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Σίσσυ Δουτσίου, Στεύη Τσούτση, Λίνα Βαρότση, Αστερόπη Λαζαρίδου, Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Αντιγόνη Ζόγκα, Λίνα Βαλετοπούλου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επιλέγουμε πολύ πρόσφατα βιβλία νέων Ελληνίδων συγγραφέων που θέτουν, άλλοτε με τρόπο διεκδικητικό κι άλλοτε πιο έμμεσο, το ζήτημα της γυναικείας χειρα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ