ΚΟΡΗ ΜΙΑ

Έριξα μια κρυφή ματιά έξω από μένα
και είδα την ολότητα
και είπα, ναι,
είναι μία από σένα,
είναι εσύ
και είσαι εκείνη
από το ίδιο άχρονο υλικό.
Ποιος θα πει πως δεν υπήρξε;
Ποιος θα πει πως δεν υπήρξα;
Ποιος θα τολμήσει να πει πως δεν υπήρξα·
κι έτσι πασχίζω,
πασχίζω για το αποτύπωμα
το έξω από μένα
και κάπου εκεί τη χάνω,
γιατί εκείνη
είναι ελεύθερη της μακρόστενης ανάγκης μου.
Εκείνη δεν είναι εγώ·
είναι άνεμοι, είναι άστρα, θάλασσες, ουρανοί, είναι ήλιοι·
κι ας λέει πως είναι απλώς
ένα κορίτσι
σαν όλα τ' άλλα.
[Από την έκδοση]

Η συλλογή "Οι καλύτερες ιστορίες" περιλαμβάνει τα 21 πιο ανθολογημένα και διάσημα διηγήματα του πρωτοπόρου Αμερικανού συγγραφέα, Edgar Allan Poe, που θεωρείται ο πρώτος σπουδαίος αρχιτέκτονας της τέχνης της σύντομης φόρμας.
Είναι ένα συναρπαστικό best of ταξίδι στον αλλόκοτο κόσμο της σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου, του τρόμου, της φρίκης, της μελαγχολίας, της εκδίκησης, της τρέλας, της καταστροφικής ηδονής. Ταυτόχρονα αποτελεί και μία αντιπροσωπευτική περιήγηση σ΄λεβα στοιχειωμένο -αλλά ιδιοφυές- πνεύμα, που εξερεύνησε θαρραλέα το σκοτάδι και το χάος χαρίζοντάς μας κλασική κι ατόφια αναγνωστική απόλαυση.
Τη συλλογή επιμελήθηκε κι ανθολόγησε ο συγγραφέας, μεταφραστής Βαγγέλης Προβιάς. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο ξενιτεμένος Αλέξης αναπολεί τον πλατωνικό έρωτα της νιότης στην Ελλάδα της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας. Η Φωτεινή, θύμα ενδοοικογενειακής βίας, αφηγείται στον ψυχοθεραπευτή της τα όνειρα φυγής. Ο Θανάσης συνδέεται με τη νεκρή γυναίκα του μέσω μίας πρόσφατης φιλίας. Η Μαρία αδημονεί να φτάσει η μέρα που θα τους παρατήσει όλους. Η Χαρά αναλύει τη δύναμη της μνήμης στη σύγχρονη τέχνη. Ο Διαμαντής καταγράφει στο ημερολόγιό του τον ανομολόγητο έρωτά του για μία άγνωστη. Η Ζηνοβία κληροδοτεί την περιουσία της στη νοσοκόμα της. Επτά σύγχρονοι ήρωες κι ένα γκράφιτι συνθέτουν την "ανεμοθύελλα" ενός αστικού δρόμου. Το μυθιστόρημα Οδός Αέρηδων θρυμματίζεται σε συγκοινωνούσες πνοές καθημερινών ανθρώπων, σε ψηφίδες πλάνης που μετεωρίζονται στο κενό μεταξύ ατομικής και συλλογικής μνήμης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

Τα σπασμένα bits παραμορφώνουν την εικόνα.
Άραγε, τα αισθήματα μπορούν να εκφρασθούν
από κβάντα πληροφορίας;
Έτσι τότε και η τεχνητή ευφυΐα μπορεί να αισθανθεί
τη χαρά και την απώλεια;
Δάκρυα φτιαγμένα στο δυαδικό σύστημα
δύσκολα θα κατρακυλήσουν από την οθόνη του υπολογιστή,
ακόμα και αν προσομοιωθεί ο συνολικός αριθμός
των εγκεφαλικών συνάψεων.
[Από την έκδοση]

Οι ήρωες των διηγημάτων, άνθρωποι διαφορετικών γενεών, ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, καταγωγής, πίστης, κοινωνικοοικονομικού επιπέδου και σεξουαλικού προσανατολισμού, συγκατοικούν στην ίδια άυλη γειτονιά, άτοποι κι άχρονοι. Ο αδιάφορος Χ, ο Πέτικας, οι τρεις Τζ, ο κύριος Τάκης κι ο κύριος Μελέτης. Η κυρία στο νεοκλασικό κι ο άγνωστος με τη γόπα. Μία παρέα στην Ικαρία. Έντεκα ιστορίες, έντεκα και περισσότεροι ήρωες και ηρωίδες συναντιούνται στο δρόμο του παρόντος, σε μία αέναη στιγμή που ενώ τους εγκλωβίζει, ταυτόχρονα τους απελευθερώνει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΣΠΕΡΙΑ
Πριν από τη λησμονιά που θα κρατήσει πολύ
Μερικές αγαπημένες εικόνες, σώματα, λοξές οπτικές
Πίνακες, γλυπτά, αποχαλινωμένες θάλασσες, ξερολιθιές
Κι όλα όσα καταφθάνουν μόνα τους, καλεσμένα
Από τις παράταιρες φωνές της μνήμης,
Αναμνήσεις, παρ' όλα αυτά ξεκάθαρες
Παρούσες κάθε στιγμή.

Ανάμεσα στην τελεσίδικη ακινησία
Της τελευτής και την ανάρμοστη,
Υστερική τύρβη των ημερών μας
Απομένει ένα βλέμμα, απομένει ένα χέρι.
[Από την έκδοση]

Σκοτεινά, μαύρα, κατάμαυρα, μαύρα σαν το κατράμι παραμύθια, παραμύθια αλλιώς, όχι από το στόμα της γιαγιάς, αλλά από τη μήτρα της αρχαιολογίας του παρόντος μας, ενός παρόντος που βιώνεται ως τόπος άγονος και χρόνος σκληρός.
Ένα σύμπαν αλλόκοτων μικροϊστοριών, σκοτεινών και ταυτόχρονα λαμπερών, που όλες μαζί θυμίζουν έναστρο ουρανό. Τις συνδέει η πεποίθηση πως η συγγραφή είναι μαζί κατάρα και ευλογία, είναι μια πράξη που ενώνει, όχι γραμμικά αλλά οργανικά, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον, μια πράξη μαγική που συγχωνεύει τους ζωντανεύει τους ζωντανούς με τους πεθαμένους, το λαϊκό παραμύθι με τους αστικούς μύθους των μεγαλουπόλεων και τέλος τον έρωτα με το θάνατο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το παρμπρίζ αυτής της Ντελόριαν δε χρειάζεται υαλοκαθαριστήρα για τη σκόνη του χρόνου. Από τις κασέτες της λαϊκής στο "ΜΟΥΣΙΚΟΡΑΜΑ" και το MTV.
Από το Ολυμπιακό Στάδιο στο "ΡΟΔΟΝ Club" κι αποκεί στη Νέα Φιλαδέλφεια και τα σταντ του "Σόλωνος και Μασσαλίας". Από τα χαλίκια των θερινών στα διπλά με μπάλα δανεική, εκεί που σκάει το κύμα.
"Αναστό" εναντίον Σαραβάκου, Γκάλης κατά Πέτροβιτς, Μπράιαν Ρόμπσον κατά Βαν Μπάστεν, η αντίστροφη καταμέτρηση προς τις πανελλαδικές.
Αληθινές οπτασίες και σινεματικές παραλίες, κοινόκτητα "ΠΟΠ & ΡΟΚ" και απροειδοποίητα διαγωνίσματα, πάρτι σε χολ και αυλόγυρους, σφηνάκια Β-52, κασέτες που αλλάζουν χέρια, κοπάνες, "πενταήμερες" και ρομάντζα που ντύνονται έρωτες in the Still Of The Night.
Για τα παιδιά που μεγαλώσαμε στα χρόνια της "Αλλαγής" κι ενηλικιωθήκαμε με το "Βρώμικο '89", η δεκαετία του '80 παραμένει το ξέφωτο με τις λιγότερες ενοχές, γεμάτο αισθήσεις, πρότυπα και υποσχέσεις, υπογραμμισμένες από ένα καλειδοσκοπικό ροκ σάουντρακ, παιγμένο με τη βελόνα στα κόκκινα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ΜΙΛΩ
Μιλώ γιατίι υπάρχει ένας ουρανός που με ακούει
Μιλώ γιατί μιλούν τα μάτια σου
Και δεν υπάρχει θάλασσα δεν υπάρχει χώρα
Όπου τα μάτια σου δεν μιλούν

Τα μάτια σου μιλούν εγώ γυρεύω
Λίγη δροσιά μιλούν κ' εγώ χορεύω
Λίγη χλόη πατούν τα πόδια μου
Ο άνεμος φυσά που μας ακούει.
[Από την έκδοση]

Μια ομάδα δημιουργικής γραφής, δέκα μαθητές και ο «δάσκαλος», μεταβαίνουν στη Νίσυρο για ένα τριήμερο εντατικής δουλειάς. Είναι μπαφιασμένοι από την κλεισούρα της πανδημίας, έχουν ανάγκη να αλλάξουν, να ανοιχτούν στον κόσμο.
Όταν όμως έρχεται η Δευτέρα της επιστροφής, ο καιρός χαλάει απότομα, κι ένα απαγορευτικό απόπλου τούς καθηλώνει στο νησί. Η επιβεβλημένη αλλαγή σχεδίων τούς αποσταθεροποιεί μα και τους εξάπτει, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει ως ευκαιρία αναστοχασμού και διευθέτησης ψυχικών εκκρεμοτήτων που χρονίζουν. Κάποιες κρυφές δυναμικές ανάμεσα στα μέλη της ομάδας βρίσκουν διέξοδο, ενίοτε με τρόπο εκρηκτικό.
Δώδεκα πρόσωπα, έντεκα διηγήματα, που όλα ενεργοποιούνται, εμμέσως ή αμέσως, από την υποβλητική παρουσία του πρωταγωνιστή αυτού του σπονδυλωτού μυθιστορήματος, του ηφαιστείου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Οι ήρωες των διηγημάτων έρχονται αντιμέτωποι με αναμνήσεις, γρίφους και μυστικά.
Το παρελθόν ορθώνεται ως τοίχος, αλλά κι ως λύση στο παρόν.
Οι καλοί πεζοπόροι καλούνται να διανύσουν αποστάσεις στο χώρο και στο χρόνο, να μετακινηθούν ψυχικά και σωματικά, για ν' αντιπαλέψουν το τετελεσμένο, το ανεπίστρεπτο της ζωής, μέσα σε στιγμές που το προσωπικό βίωμα συναντιέται με την πύκνωση της Ιστορίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)