Η Ελλάδα σήκωσε βαρύ φορτίο στην παγκόσμια οικονομική κρίση, παλεύοντας με την πολιτική και την οικονομική ανασφάλεια. Η Ελλάδα έχει επίσης τα πιο πορώδη εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με το καθήκον να διασφαλίζει ότι αυτά είναι συγχρόνως «ασφαλή και ανθρωπιστικά» και να υποδέχεται έναν τεράστιο αριθμό μεταναστών και προσφύγων που καταφθάνουν από ξηρά κι από θάλασσα. Μελετώντας εθνογραφικά το βεβαρημένο πλαίσιο του ασύλου και της μετανάστευσης στην Ελλάδα, η Χηθ Κάμποτ παρακολουθεί πώς αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο, οι γραφειοκράτες και οι πάροχοι υπηρεσιών τα ποικίλα διλήμματα διακυβέρνησης, ηθικής, γνώσης και κοινωνικότητας που θέτει αυτή η νομική διαδικασία. Εστιάζοντας στο έργο μιας ΜΚΟ για την υπεράσπιση του ασύλου στην Αθήνα, ερευνά επιτόπου τους απρόβλεπτους και δραστικούς τρόπους με τους οποίους εργαζόμενοι και πελάτες παλεύουν με δυσχέρειες ενδημικές στον εξευρωπαϊσμό και την προστασία βάσει δικαιωμάτων, μέσα σε περιβάλλοντα αδυσώπητου καταναγκασμού και ανισότητας. Καταγράφει έτσι -αντλώντας έμπνευση από την αρχαία τραγωδία για να αναδείξει τόσο τη δυναμική αλλαγής όσο και την κατασταλτική δύναμη του νόμου- τη δομική βία που ασκείται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές, τα πλαίσια δικαιωμάτων και τις ανθρωπιστικές παρεμβάσεις. Παράλληλα δείχνει πώς η αθηναϊκή κοινωνία αναδιαμορφώνεται εκ των έσω και πώς, στη σύγχρονη Ελλάδα, οι σχέσεις ντόπιων και ξένων ανασυγκροτούνται ριζικά μέσα από αλληλένδετες νομικές, πολιτικές και οικονομικές κρίσεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Από τον συγγραφέα του Sapiens, η ιστορία των δικτύων πληροφοριών που έχουν φτιάξει -και γκρεμίσει- τον κόσμο μας.
Τα τελευταία 100.000 χρόνια, οι σάπιενς έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη. Αλλά παρά τις ανακαλύψεις, τις εφευρέσεις και τις κατακτήσεις μας έχουμε περιέλθει πλέον σε υπαρξιακή κρίση. Ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος της οικολογικής καταστροφής. Οι πολιτικές εντάσεις αυξάνονται. Η παραπληροφόρηση οργιάζει. Και βαίνουμε ολοταχώς στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης -ενός αλλότριου δικτύου πληροφοριών που απειλεί να μας εξολοθρεύσει. Γιατί, παρά τα όσα έχουμε καταφέρει, είμαστε τόσο αυτοκαταστροφικοί;
Το Nexus κοιτάζει μέσα από το φακό της ανθρώπινης ιστορίας για να καταλάβει πώς η ροή των πληροφοριών μας έφερε ως εδώ. Οδηγώντας μας από την Εποχή του Λίθου και τη διαμόρφωση του κανόνα της Βίβλου μέχρι την εφεύρεση της τυπογραφίας, την ανάδυση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και την πρόσφατη επανεμφάνιση του λαϊκισμού, ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι μάς καλεί να σκεφτούμε τη σύνθετη σχέση ανάμεσα στην πληροφορία και την αλήθεια, τη γραφειοκρατία και τη μυθολογία, τη σοφία και τη δύναμη. Εξετάζει πώς συστήματα όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Καθολική Εκκλησία και η Σοβιετική Ένωση χρησιμοποίησαν τις πληροφορίες για να πετύχουν τους στόχους τους, καλούς ή κακούς. Και μιλάει για τις επείγουσες επιλογές που έχουμε μπροστά μας καθώς η μη ανθρώπινη νοημοσύνη απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη. Οι πληροφορίες δεν είναι η πρώτη ύλη της αλήθειας ούτε απλώς ένα όπλο. Το Nexus διερευνά τον ελπιδοφόρο ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα, ανακαλύπτοντας ξανά στην πορεία την κοινή μας ανθρώπινη ιδιότητα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Οι ιστορίες μας ένωσαν.

Τα βιβλία διέδωσαν τις ιδέες και τις μυθολογίες μας.

Το διαδίκτυο μάς υποσχέθηκε απεριόριστη γνώση.

Ο αλγόριθμος έμαθε τα μυστικά μας -κι έπειτα μας έστρεψε τον έναν ενάντια στον άλλο.

Τι θα κάνει η Τεχνητή Νοημοσύνη;

Το Nexus περιγράφει τη συναρπαστική ιστορία που μας έφερε ως εδώ και τις επιλογές που πρέπει επειγόντως να κάνουμε αν θέλουμε να ζήσουμε - καλά ή και καλύτερα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Συνυφαίνει τις πιο εκλεκτές λεπτομέρειες της ιστορίας με τις σπουδαιότερες μεγα-τάσεις της σε μια ενιαία θεώρηση.»

(Mustafa Suleyman)
«Ο Χαράρι μάς δίνει την εικόνα ενός μέλλοντος που πλησιάζει γοργά, συναρπαστικό και συγχρόνως ανατριχιαστικό. Αν υπάρχει ένα βιβλίο που θα παρότρυνα καθέναν να διαβάσει -και ιδιαίτερα τους πολιτικούς, εταιρικούς και πολιτιστικούς μας ηγέτες- αυτό είναι το Nexus.»

(Stephen Fry)
«Μπροστά στη χιονοστιβάδα των βιβλίων σχετικά με τις προοπτικές της τεχνητής νοημοσύνης, οι αναγνώστες καλά θα έκαναν να ξεκινήσουν με αυτό.» (Kirkus)

Ο Ρεφάτ Αλαρίρ, από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της νέας γενιάς Παλαιστινίων λογοτεχνών, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια ισραηλινών βομβαρδισμών στις 7 Δεκεμβρίου 2023. Το Ευρωμεσογειακό Παρατηρητήριο κατηγόρησε το Ισραήλ για εσκεμμένη δολοφονία, με «χειρουργικό βομβαρδισμό», του διακεκριμένου ακαδημαϊκού και συγγραφέα.

Ο τόμος που επιμελήθηκε, "Η Γάζα απαντά", είναι μια εντυπωσιακή και απρόσμενη ανθολογία διηγημάτων γραμμένων από δεκαπέντε νέες και νέους συγγραφείς της Γάζας, μέλη μιας γενιάς που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από την πολιορκία και τον αποκλεισμό του Ισραήλ. Οι εμπειρίες τους, ιδίως από την επίθεση γνωστή ως επιχείρηση «Χυμένο Μολύβι» έχουν επηρεάσει ριζικά τη ζωή και τη γραφή τους. Οι λέξεις τους μας μεταφέρουν στα σπίτια και τις καρδιές τόσων γονιών, παιδιών, σπουδαστών και ηλικιωμένων που πασχίζουν να ζήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια, συμπόνια και νόημα σε μια από τις πιο αδυσώπητες εστίες πολέμου στον κόσμο. Τα κείμενα των νέων αυτών ανθρώπων συνταράσσουν και συγκινούν με τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που φέρνουν στην επιφάνεια καθώς και με τη στωικότητα, την ελπίδα και το θάρρος που εκπέμπουν οι βιογραφίες τους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Για όποιον εκτιμά την ακατέργαστη φωνή της ανθρώπινης εμπειρίας πάνω από τις διυλισμένες εκλεπτύνσεις της επαγγελματικής γραφής, αυτά τα διηγήματα θα είναι ένα σοκ... Αν και ο θάνατος, η αρρώστια και η απόκρουστική βία παραμονεύουν σε κάθε σελίδα, οι ιστορίες και οι συγγραφείς τους λάμπουν από μέσα με δύναμη, αλήθεια ενίοτε ακόμη και χαρά ή ρομαντισμό. Πάντα ωστόσο εκφράζουν ξεκάθαρα την ανομολόγητη βουλησή τους να αντισταθούν στη βία και τη γενναία αποφασιστικότητά τους να μην παραδοθούν στην απελπισία» (Τζιν Σάιντ Μακντίσι, συγγραφέας του "Θραύσματα της Βηρυτού. Απομνημονεύματα πολέμου")

Μια σκληρή γραμμή είναι η μεθόριος, πολύ μεγαλύτερης έντασης από αυτή των επικρατειών που διαχωρίζει. Στους πολιτικούς χάρτες, ενώ κάθε επικράτεια έχει το δικό της ελαφρύ χρώμα, η γραμμή της μεθορίου είναι παντού μαύρη. Μια γραμμή που αξίζει την προσοχή μας.

Η μεθόριος όμως, εκτός από διαχωριστική γραμμή, μπορεί να λειτουργήσει και ως γραμμή φυγής, με την παραμεθόριο γη να μην υφίσταται ως το τέρμα αλλά ως αφετηρία για το πιο πέρα.

Η έννοια της μεθορίου δεν συνδέεται μόνο με τις επικράτειες των χωρών, αλλά μπορεί να αφορά γενικά τις σχέσεις των ανθρώπων, ακόμα και οριοθετήσεις των ψυχικών πεδίων στο εσωτερικό κάθε ανθρώπου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ως μεθόριος αναφέρεται από τον Πλάτωνα και ο ύπνος: «Δοκεί είναι του ζην και του μη ζην».

Με τη Μεθόριο επικεντρωνόμαστε στα όρια, τόσο από την πλευρά του πλαισίου που με την ύπαρξή του ευνοεί ή αποθαρρύνει τη δημιουργική ζωή όσο και από την πλευρά της υπέρβασής του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σήμερα, όλα τα ανθρώπινα όντα ανήκουν στον ίδιο ενοποιημένο κόσμο.
Αλλά από ποια ιστορικά φαινόμενα προήλθε αυτή η ενοποίηση;
Ποιος είναι ο αληθινός άρχοντας της ιστορίας;
Μέσα από ένα ριάλιτι σόου μπουρλέσκ, γεμάτο αναφορές στην ποπ κουλτούρα, ο Harari, ο Vanderneulen και ο Casanave ξετυλίγουν το κουβάρι του ανταγωνισμού μεταξύ αυτοκρατοριών, χρήματος και θρησκείας.
Ένα κόμικ για να ξανασκεφτούμε όλα όσα νομίζουμε πως ξέρουμε για την ιστορία της ανθρωπότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Για σαράντα πέντε μέρες ο Ζαν-Ζακ Ρουσώ βρίσκεται στον παράδεισο: στο πανέμορφο μικρό ελβετικό νησί Σαιν Πιερ της λίμνης Μπιεν έχει βρει προσωρινό άσυλο από τους Γάλλους διώκτες του, που τον κατηγορούν για βλασφημία. Με έργα όπως. Το κοινωνικό συμβόλαιο, Η νέα Ελοΐζα, Εξομολογήσεις, Αιμίλιος ή περί αγωγής, έχει γίνει μέσα σε λίγα χρόνια ένας από τους πιο διάσημους ανθρώπους στην Ευρώπη, αλλά έχει προκαλέσει επίσης τη μήνη των Καθολικών και Καλβινιστών αντιπάλων του.

Στο νέο του μυθιστόρημα, ο Στιβ Σεμ-Σάντμπεργκ αφήνει τον αποτραβηγμένο πρωταγωνιστή του Διαφωτισμού να βρει ανακούφιση και χαρά κατά τη διάρκεια μοναχικών περιπάτων στη φύση, μέσα από το μεγάλο ενδιαφέρον του για τη βοτανολογία. Ωστόσο, απαλλαγμένος για λίγο από τους Καθολικούς και Καλβινιστές αντιπάλους του, ο φιλόσοφος βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με τον εαυτό του και με την ίδια του τη ζωή - καθώς και με τους τρομερούς πόνους της λεγόμενης «ουρικής φωνής» που τον βασανίζει.

Ο "Ωκεανός" είναι το μυθιστόρημα μιας ασυμβίβαστης απομονωμένης ψυχής που αναζητεί καταφύγιο στη φύση, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από τους νυχτερινούς εφιάλτες και το ασυμφιλίωτο παρελθόν της, όταν αυτό εισβάλλει απειλητικά, σαν το νερό που ανεβαίνει γύρω απ' το νησί. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)