
Πρόσωπα από τον χώρο των τεχνών, των ιδεών και του πολιτισμού, αποκαλύπτουν τον δικό τους αναγνωστικό χαρακτήρα, τη μύχια σχέση τους με το βιβλίο και την ανάγνωση. Σήμερα, η ηθοποιός και σκηνοθέτιδα Francesca Minutoli.
Επιμέλεια: Book Press
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτές τις μέρες;
Μόλις τέλειωσα Η τέχνη της χαράς, της Goliarda Sapienza.
Πώς ήρθε στα χέρια σας;
Κατά τη διάρκεια του έτους ετοιμάζω έναν κατάλογο βιβλίων που συντάσσω μετά από διάφορες προτάσεις: φίλων, ιστοσελίδων, ιστολογιών. Στη συνέχεια, όταν επιστρέφω στην Ιταλία το καλοκαίρι, φεύγω πάντα με μια άδεια βαλίτσα για να τη γεμίσω με τα βιβλία που θα αγοράσω. Έτσι έγινε και με το βιβλίο αυτό.
Διαβάζετε στο μετρό, σε καφέ ή σε άλλους δημόσιους χώρους;
Διαβάζω όπου μπορώ, ακόμη και στο αυτοκίνητο, όταν είμαι σταματημένη στα φανάρια, ή περπατώντας στο δρόμο. Έχω πάντα στην τσάντα μου το βιβλίο που διαβάζω εκείνη την περίοδο, για κάθε περίπτωση.
Σε ποια στάση σας αρέσει να διαβάζετε;
Λίγη σημασία έχει: διαβάζω πολύ, οπότε είναι απαραίτητο να αλλάζω θέσεις συχνά.
Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που θυμάστε τον εαυτό σας να διαβάζετε;
Θυμάμαι πολλά παιδικά βιβλία, μεταξύ των οποίων και μια συγκλονιστική ιστορία για την αδύνατη φιλία ανάμεσα σε μια αλεπού και έναν κυνηγετικό σκύλο. Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι καθαρά, ωστόσο, είναι οι Μικρές κυρίες.
Πότε κλάψατε τελευταία φορά διαβάζοντας ένα βιβλίο;
Πριν από μερικούς μήνες, διαβάζοντας το βιβλίο Λίγη ζωή, της Hanya Yanagihara. Ένα εξαιρετικό βιβλίο.
Έχει τύχει ποτέ να διαβάσετε το ίδιο βιβλίο δεύτερη φορά;
Αρκετές φορές, αλλά κυρίως για επαγγελματικούς λόγους. Δύο βιβλία, ωστόσο, που επιστρέφουν κυκλικά στο κομοδίνο, ανεξάρτητα από τη δουλειά που ετοιμάζω, είναι το Υδατογράφημα του Joseph Brodskij και οι Ελεγείες του Ντουίνο του Rainer Maria Rilke.
Αφήνετε στη μέση (ή και νωρίτερα) βιβλία που σας κάνουν να βαριέστε;
Δεν έχει συμβεί εδώ και αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια του γυμνασίου, ο δάσκαλος είχε αναθέσει βιβλία που έπρεπε να διαβάσουμε το καλοκαίρι, μεταξύ των οποίων και το À Rebours (Ανάστροφα), του Joris-Karl Huysmans. Ένα δύσκολο βιβλίο, με ολόκληρα κεφάλαια αφιερωμένα στην περιγραφή λεπτομερειών, όπως ένα υπνοδωμάτιο. Ήμουν κατά κάποιον τρόπο υποχρεωμένη να το τελειώσω, και η ικανοποίηση που μου έδωσε το γεγονός ότι κατάφερα να ολοκληρώσω την ανάγνωση, καθώς και η ανακάλυψη μιας ιδιαίτερης ομορφιάς του βιβλίου, με έπεισαν να δίνω πάντα μια ευκαιρία στα βιβλία, μέχρι το τέλος.
Τι κάνετε τα βιβλία που έχετε διαβάσει; Αν χρειαστεί να τα ξαναβρείτε, ξέρετε πού βρίσκονται;
Όταν ήμουν μικρή συνήθιζα να επισκέπτομαι με επιμονή τη δημόσια βιβλιοθήκη, αλλά από κάποια ηλικία και μετά αγοράζω όλα τα βιβλία που θέλω να διαβάσω, δεν τα δανείζομαι καν από φίλους όταν μου τα προτείνουν. Πρέπει να ξέρω ότι είναι δικά μου, είναι το μόνο πράγμα που ζηλεύω υπερβολικά και επιθυμώ να μου ανήκουν. Δεν έχω διαβάσει ποτέ ηλεκτρονικό βιβλίο. Αρνούμαι. Χωρίζω τα βιβλία ανά τομείς: θέατρο, ποίηση, δοκίμια, κ.λπ... οπότε ναι, ενδεικτικά ξέρω πάντα πού θα τα βρω αν χρειαστεί.
Αγοράζω όλα τα βιβλία που θέλω να διαβάσω, δεν τα δανείζομαι καν από φίλους όταν μου τα προτείνουν. Πρέπει να ξέρω ότι είναι δικά μου, είναι το μόνο πράγμα που ζηλεύω υπερβολικά και επιθυμώ να μου ανήκουν.
Σημειώνετε ή γράφετε πάνω στα βιβλία σας;
Συνήθιζα να το κάνω, ναι. Μέχρι που τόλμησα να το κάνω και σε ένα εγχειρίδιο για την ιστορία της φωτογραφίας, στο πανεπιστήμιο, προετοιμαζόμουν για εξετάσεις …ένα όμορφο φωτογραφικό βιβλίο. Ο καθηγητής μου έκανε παρατήρηση μπροστά σε όλους. Πραγματικά με σόκαρε. Τώρα το κάνω μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις.
Σας έχει συναρπάσει, μετά από χρόνια, βιβλίο που στην πρώτη ανάγνωση σας είχε απογοητεύσει;
Ο δρόμος του Cormac McCarthy. Η πρώτη συνάντησή μας ήταν μάλλον ενοχλητική, με στεναχώρησε πάρα πολύ και έπρεπε να το εγκαταλείψω. Το διάβασα πάλι πρόσφατα, είναι ένα αριστούργημα.
Ισχυριστήκατε ποτέ ότι διαβάσατε ένα βιβλίο που δεν είχατε διαβάσει;
Όχι, δεν θυμάμαι να το έχω κάνει ποτέ αυτό. Όμως, μου συνέβη το αντίθετο.
Έχετε δανειστεί βιβλίο χωρίς να το επιστρέψετε;
Μια φορά, αλλά μόνο επειδή δεν μπορούσα να έρθω σε επαφή με το άτομο που μου το είχε δανείσει.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που έχετε δωρίσει παραπάνω από μία φορά;
Η τύφλωση, του Elias Canetti και οι Λευκές νύχτες, του Fyodor Dostoyevsky.
Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο μιλάτε για ένα βιβλίο που μόλις έχετε τελειώσει;
Με κανέναν συγκεκριμένο... με έναν φίλο, με έναν συνάδελφο, με τα παιδιά μου... με τον πρώτο άνθρωπο με τον οποίο θα μου δινόταν η ευκαιρία, ειδικά αν μου άρεσε το βιβλίο.
Θα συμμετείχατε σε μια Λέσχη Ανάγνωσης;
Θα το ήθελα πολύ, σκέφτομαι μάλιστα να οργανώσω κάτι εδώ στην Αθήνα, στα ιταλικά... ποιος ξέρει;
Μέσα σε ποιο μυθιστόρημα που έχετε διαβάσει θα θέλατε να ζείτε;
Πιθανώς σε κάποιο του Dostoyevsky ή των αδελφών Brontë. Να είμαι η Jane Eyre, η Anna Karenina. Μου αρέσουν οι μεγάλοι κλασικοί, ειδικά οι Ρώσοι. Ή σε κάποια ελληνική αρχαία τραγωδία, όπου όλα είναι τεράστια και δυνατά. Και, ως ηθοποιός, σχεδόν σε κάθε θεατρικό έργο που διαβάζω.
Λένε ότι ορισμένα βιβλία «μας βρίσκουν» τη στιγμή που τα χρειαζόμαστε… Σας έχει συμβεί;
Πιστεύω ότι ανά πάσα στιγμή, με οποιοδήποτε βιβλίο, ένας προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να βρει αντιστοιχίες με τη δική του ζωή ή κάποιες από τις απαντήσεις που αναζητά.
Για ποιο βιβλίο θα λέγατε: αυτό το βιβλίο μου άλλαξε τη ζωή;
Πάρα πολλά! Αν πρέπει να διαλέξω Αδριανού απομνημονεύματα της Marguerite Yourcenar και Ελεγείες του Ντουίνο του Rainer Maria Rilke.
Τι είναι για σας ένα καλό βιβλίο;
Αυτό που δεν θέλεις ποτέ να τελειώσει, και όταν τελειώσει σου λείπει σαν αγαπημένος φίλος.
➨ Η Francesca Minutoli σκηνοθετεί την παράσταση «Η κίτρινη ταπετσαρία», η οποία θα παρουσιάζεται μέχρι και τις 16 Ιανουαρίου στο Θέατρο Αλκμήνη.