Περιδιάβαση στο εργαστήρι των ανθρώπων της Ορχήστρας των Χρωμάτων
Του Πάρι Κωνσταντινίδη
Πώς αντιλαμβάνεται το λογοτεχνικό έργο ένας εκπρόσωπος μιας άλλης τέχνης; Τι σκέψεις έκαναν, άραγε, οι μουσουργοί όταν ανέγνωσαν τα βιβλία για τα οποία κλήθηκαν να γράψουν τη μουσική;
Εισβάλαμε στα άδυτα της Ορχήστρας των Χρωμάτων, «κλέψαμε» τα σημειωματάρια τους και σας τις παρουσιάζουμε.
(Οι εκδηλώσεις διεξάγονται στο Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη (Πολυγνώτου 9-11, Πλάκα). Ώρα έναρξης: 20.30. Επικοινωνία: Τηλ. 210-3605123, 210-3605127, info@orchestraofcolours.gr)
 |
8/3 - Kathleen Kelley-Lainé, «Πήτερ Παν ή Το θλιμμένο παιδί» (εκδ. Άγρα) Η ψυχανάλυση ως μέθοδος αυτοβιογραφίας. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Στάθης Γυφτάκης. Αφήγηση: Μαρία Ναυπλιώτου. «Η συγγραφέας, ως Εβραία, εκτοπίζεται από τους ναζί και το σταλινικό καθεστώς. Το μυστήριο της παιδικής αθωότητας με το βάρος ενός συνεχούς αποχωρισμού και μιας βαθιάς θλίψης και μοναξιάς. Να τονίσω την παιδική αυτή ματιά απέναντι στις τραγικές στιγμές της ζωής της. Να χρησιμοποιήσω απλές μελωδίες με αφηγηματική διάθεση και ονειρικές ατμόσφαιρες για την περιγραφή της αθωότητας ενός παιδιού που σαστίζει μπροστά σε όλα αυτά που του συμβαίνουν». |
 |
15/3 - Γιάννης Ευσταθιάδης, «Δωμάτιο Παντού» (εκδ. Μελάνι) Η μνήμη ως ταυτότητα της ζωής• «Ο πόνος ανθρώπου και πραγμάτων». Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Νίκος Πλατύραχος. Αφήγηση: Γιάννης Φέρτης. «Απώλεια μνήμης προβάλλεται με κρυμμένη “θετικότητα”. Να αποδοθεί μουσικά, με επίσης κρυμμένο τρόπο. Αυτή κι η ψυχοσύνθεση του ήρωα. Μινιμαλιστική έκφραση συγγραφέα, άρα κι εγώ μινιμαλισμό εμπλουτισμένο με κλασικές, αλλά και μοντέρνες πινελιές σε “κινηματογραφικό” ιδίωμα. Η μουσική να “συμπληρώνει’’ δραματουργικά ό,τι ο λόγος δεν δύναται να αποδώσει». |
 |
22/3 - Γιάννης Ατζακάς, «Θολός Βυθός» (εκδ. Άγρα) Η παιδική μοναξιά στις μετεμφυλιακές παιδοπόλεις. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μαρία Χριστίνα Κριθαρά. Αφήγηση: Δημήτρης Καταλειφός. «Ο λόγος του συγγραφέα είναι απλός, σχεδόν ‘‘δωρικός’’. Κι εγώ λοιπόν οικονομία υλικού. Σύγχρονο ιδίωμα με παραπομπές σε τροπική-δημοτική μουσική και σε ξεχασμένα παιδικά τραγούδια. Το κείμενο να περικλείει τη μουσική, και όχι το αντίθετο». |
 |
29/3 - Céline Curiol, «Φωνή χωρίς ήχο» (εκδ. Ποταμός) Η μοναξιά μιας γυναίκας, κάποτε και στον έρωτα. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Άλκης Μπαλτάς. Αφήγηση: Μαρίνα Ψάλτη. «Να αποδώσω μουσικά τη μοναξιά, το συναισθηματικό αδιέξοδο και την απελπισία λόγω της ερωτικής απογοήτευσης. Σε αυτό το περιεχόμενο ταιριάζουν απόλυτα 4 τραγούδια μου, σε ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη, η οποία χρησιμοποιεί ένα καθαρά ρομαντικό ποιητικό ύφος, ενώ η Curiol μεταχειρίζεται έναν σύγχρονο αφηγηματικό λόγο. Τη διαφορά ύφους να την αποδώσω με βάση τα αντίστοιχα μουσικά ιδιώματα». |
 |
12/4 - Λοράν Γκοντέ, «Κάτω από τον ήλιο του Νότου» (εκδ. Μεταίχμιο) Η επιβίωση της επιθυμίας στις όποιες συνθήκες. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Μούζας. Αφήγηση: Πασχάλης Τσαρούχας. «Οι ήρωες στην Κάτω Ιταλία, κάτω από τον ζωογόνο και φονικό ήλιο, ζουν έναν αντίστοιχα ζωογόνο και φονικό πόθο. Ο έρωτας, που διαποτίζει το κείμενο, μεταλλάσσεται και παίρνει διαφορετικές μορφές: της κρυφής, φοβισμένης επιθυμίας, του ζωώδους και σχεδόν ενστικτώδους πόθου, της απογειωτικής αλλά και πολλάκις καταστροφικής ερωτικής πράξης. Τρεις γυναικείες φωνές να ενσαρκώσουν σε ήχο τον πόθο, την τρυφερότητα, αλλά και τη φονική, αδίστακτη ανθρώπινη φύση. Να χρησιμοποιήσω και υπολογιστή, ο οποίος αφενός θα προσφέρει το ηχητικό soundtrack, αφετέρου θα επεξεργάζεται ζωντανά τον ήχο των φωνών». |
 |
19/4 - Χούλιο Γιαμαθάρες, ‘Ισόπεδη Διάβαση’ στο συλλογικό «Σιδηροδρομικώς» (εκδ. Εικοστού Πρώτου) Η ταύτιση της αποστολής με την ίδια την ύπαρξη. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Δημήτρης Τσούκας. Αφήγηση: Άρης Λεμπεσόπουλος. «Δύο ιστορίες, με κοινό σημείο αναφοράς τον σιδηρόδρομο, παρεισφρέουν εναλλάξ η μια μέσα στην άλλη. ‘‘Σιδηροδρομικός’’ ήχος. Τον συνέλεξα περιπλανώμενος στις διαβάσεις και στους σταθμούς της πόλης, συνέθεσα ένα soundtrack μιας εικονικής ταινίας με συνθετικούς και άλλους ήχους. Ζωντανός ήχος. Βιολοντσέλο: όχημα για τη μετάβαση από τη μια ιστορία στην άλλη. Να σκιαγραφήσω την ευαίσθητη, εύθραυστη φύση των χαρακτήρων, σχολιάζοντας και ‘‘μεγεθύνοντας’’ παράλληλα την αφήγηση». |
 |
26/4 - Πατρίκ Μοντιανό, «Η μικρή Μπιζού» (εκδ. Πόλις) Η αναζήτηση της μητέρας ως αναζήτηση ταυτότητας. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Φανή Κοσώνα. Αφήγηση: Γωγώ Μπρέμπου. «Παρίσι: Οργανικά δεμένο με την ψυχολογία της κεντρικής ηρωίδας. Ηχοχρώματα που συνειρμικά να παραπέμπουν στην πόλη αυτή. Ηχογραφημένο ακουστικό τοπίο. Ηλεκτρονική επεξεργασία. ‘‘Συμβολικό’’ ηχόχρωμα των μουσικών οργάνων, που, άλλοτε πιο λυρικά και άλλοτε πιο αφαιρετικά, θα ψυχογραφήσουν σε διάφορα βάθη την κεντρική ηρωίδα. Ακορντεόν: Να συνδεθεί με τη συναισθηματική διαδρομή της ηρωίδας». |
 |
3/5 - Σωτήρης Δημητρίου, «Ντιαλίθ’ιμ Χριστάκη» (εκδ. Κέδρος) Η μετανάστευση, η αποξένωση, ο καημός. Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Σάββας Τσιλιγκιρίδης. Αφήγηση: Μηνάς Χατζησάββας. «Τρία διηγήματα με καθαρότητα, απλότητα και αβίαστη ρευστότητα λόγου. Να τα αποδώσω με απλές φόρμες και με έντονο το στοιχείο της ελληνικής παράδοσης. Η μουσική να σχολιάσει, να προτείνει, να υπονοήσει, να συνοδεύσει και να περιβάλει τις δραματικές καταστάσεις...» |
10/5 - Γιάννης Ζουγανέλης, «Ο ήχος της σάλπιγγος» (εκδ. Καστανιώτη)
Η μουσική ως καταφύγιο και γενεσιουργός δύναμη.
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Απόστολος Ντάρλας.
Αφήγηση: Τάσος Αποστόλου.
«Έργο αυτοβιογραφικό, αυτοψυχαναλυτικό. Συνεπώς, ως συνθέτης, καλούμαι να ενσαρκώσω έναν διττό ρόλο, πραγματικό και μετα-πραγματικό. Η συνάντηση της Μουσικής και του Λόγου να είναι εξελικτική. Θα διατηρήσω τον προσωπικό μου χαρακτήρα γραφής και θα τεμαχίσω το λογοτεχνικό κείμενο σε μικρές αυτόνομες δομές, πάνω στις οποίες θα δημιουργηθούν οι μουσικές δομές, όπου θα αναδομηθούν σε συνάρτηση με τις λογοτεχνικές δομές, δημιουργώντας μια νέα, συνολική, ενιαία και αδιαίρετη πολυδόμηση».
17/5 - «Παράθυρα στην Πέμπτη Εποχή»
Ένα άλλο παράθυρο που ανοίγει η ποίηση στη ζωή.
Μουσική: Επιλογές
Πιάνο: Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου.
Απαγγελία: Ιουλίτα Ηλιοπούλου.
Πάρις Κωνσταντινίδης
