Μια μέρα σαν σήμερα, 27 Μαρτίου 1958, πέθανε σε ηλικία 86 ετών ο Δημοσθένης Βουτυράς.
Του Λεωνίδα Καλούση
Είχε γεννηθεί το 1872 στην Κωνσταντινούπολη. Ύστερα από ανήσυχα παιδικά χρόνια και διάφορους πρόσκαιρους προσανατολισμούς, πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα ως διηγηματογράφος (1901) στο πειραιώτικο περιοδικό «Το Περιοδικόν μας», με το διήγημά του Ό Λαγκάς καί άλλα διηγήματα, τον οποίο τον καθιέρωσε ως μια πό τις κορυφαίες μορφές της νεοελληνικής πεζογραφίας, αλλά η καταξίωσή του προήλθε αρχικά από τον ελληνισμό της Διασποράς. Στην Αθήνα έγινε γνωστός μετά το 1920.
Το 1920 ο Γρηγόριος Ξενόπουλος γράφει για τον Βουτυρά:
«Αν ύστερ’ από τη γενεά των θεµελιωτών του νεοελληνικού διηγήµατος, του Βιζυηνού, του Παπαδιαµάντη, του Καρκαβίτσα, παρουσιάστηκε κι ένας µε αληθινό ταλέντο, και διαφορετικό, αυτός είναι ο Δηµοσθένης Βουτυράς».
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΒΟΥΤΥΡΑ
Στα διηγήματά του ο Δημοσθένης Βουτυράς περιγράφει τη ζωή και τη ψυχολογία των φτωχών και εξαθλιωμένων ανθρώπων που αδυνατούν να δράσουν για να αλλάξουν τη ζωή τους και αρνούνται να ενταχθούν στην οργανωμένη κοινωνία. Ο Βουτυράς γνώριζε καλά αυτούς τους ανθρώπους έχοντας ζήσει δίπλα τους πολλά χρόνια. Χαρακτηριστικό ορισμένων έργων του είναι επίσης ότι περιέχουν στοιχεία μεταφυσικής και επιστημονικής φαντασίας.
Βραβεύτηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 1924 και με το Αριστείο του Δήμου Πειραιά το 1932.
