Σε συνέντευξή της στο Exberliner, η Rumena Bužarovska, μία από τις πιο επιτυχημένες συγγραφείς από τα Βαλκάνια, μίλησε για το βιβλίο της με τίτλο «Ο άντρας μου». Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Gutenberg, σε μετάφραση Αλεξάνδρας Ιωαννίδου.
Επιμέλεια: Book Press
Οι πρωταγωνίστριες της Ρούμενα Μπουζάροφσκα είναι καταπιεσμένες γυναίκες που ασφυκτιούν μέσα στον γάμο τους, μα δεν επαναστατούν και συνήθως συμβιβάζονται με τη σκληρή πραγματικότητα:
«Προσπάθησα να δώσω μια φωνή στην κάθε γυναίκα, παρόλο που συχνά οι ηρωίδες μου δεν γνωρίζουν για τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους, δεν γνωρίζουν πώς να αλλάξουν τις ζωές τους. Αλλά ήθελα επίσης να τους επιτρέψω να μιλήσουν, και να τους επιτρέψω να έχουν ελαττώματα. Πολλές από αυτές τις γυναίκες λένε πράγματα που δεν θα έπρεπε να πουν και κάνουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνουν. […]
»Ο τίτλος έχει να κάνει με όσα συνήθως καθορίζουν την ταυτότητα μιας γυναίκας: ποιος είναι ο σύζυγός της, τι δουλειά κάνει, έχουν παιδιά; Δεν αντιμετωπίζονται ως άτομα με ξεχωριστή προσωπικότητα και δική τους επαγγελματική σταδιοδρομία, και για να τα αποκτήσουν αυτά θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Ήθελα οι ηρωίδες μου να αρχίσουν να μιλούν για τους συζύγους τους, γιατί αυτοί τις καθορίζουν – στην πραγματικότητα, μιλούν για τον εαυτό τους.»
Η Ρούμενα Μπουζάροφσκα, η οποία κατάγεται από τη Βόρεια Μακεδονία, βρέθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Βερολίνου, για να μιλήσει για τα διηγήματά της. Η πεζογράφος δήλωσε πως η μετάφραση λογοτεχνικών έργων και η κυκλοφορία τους σε ξένες χώρες είναι κάτι πολύ σημαντικό:
«Λοιπόν, πιστεύω πως η πατριαρχία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, αλλά αποκτά διαφορετικές μορφές σε κάθε χώρα. Πολλές παραλλαγές! [γελάει] Και η λογοτεχνία έχει να κάνει με ακριβώς αυτό: κάθε βιβλίο μιλά για πράγματα που μας αφορούν όλους, όμως κάθε φορά αλλάζει το κοινωνικό πλαίσιο ή το γλωσσικό ιδίωμα. Αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να μάθουμε τόσα πολλά ο ένας από τον άλλον, από τις εμπειρίες του άλλου. Είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Ο εγκέφαλός σας μεγαλώνει κάθε φορά που έρχεστε σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές εμπειρίες, που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, που τηρούν διαφορετικές παραδόσεις – άρα, με ανθρώπους που βλέπουν τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία. Οπότε, είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι στο [Διεθνές Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Βερολίνου]. Μου είχε λείψει όλο αυτό. [γελάει]»