alt

Για το μυθιστόρημα του Anthony Trollope «Ο επίτροπος» (μτφρ. Σάντυ Παπαϊωάννου, εκδ. Gutenberg).

Του Γιώργου Λαμπράκου

Από τις πολλές θεματικές με τις οποίες ασχολήθηκε η περίφημη βικτωριανή πεζογραφία (Ντίκενς, Τρόλοπ, Θάκερι, Έλιοτ, αδελφές Μπροντέ, Κόλινς, Χάρντι, κ.ά.), η ατομική ηθική στο πλαίσιο των έντονων κοινωνικών ανακατατάξεων είναι ίσως η πιο σημαντική. Η ραγδαία εκβιομηχάνιση της Αγγλίας κατά τον 19ο αιώνα έθεσε νέες προκλήσεις αναφορικά με το πώς το ολοένα πιο εξατομικευμένο υποκείμενο θα όφειλε να σκέφτεται και να πράττει στο πλαίσιο ενός ισχυροποιούμενου κράτους και μιας εκσυγχρονιζόμενης οικονομίας. Κατά τη μετα-Διαφωτιστική εποχή όπου νέες ανάγκες ήρθαν να διαμορφώσουν νέες, κυρίως φιλελεύθερες, αξίες και πρότυπα συμπεριφοράς, οι παραδοσιακές δυνάμεις αναγκάστηκαν να αναζητήσουν τρόπους αντίδρασης (διάβαζε: η Εκκλησία πάσχιζε πάση θυσία να ανακτά τη μειούμενη ισχύ της). Μπροστά στον αναδυόμενο ατομοκεντρισμό και τον ισχυροποιούμενο κρατισμό, ο θεοκεντρισμός έπρεπε να δώσει απάντηση.

Σε αυτό το μυθιστόρημα το «βασισμένο σε αληθινά γεγονότα» –σύμφωνα με την έκφραση του συρμού– παρακολουθούμε μια εξουσιαστική διελκυστίνδα, από τη μία πλευρά της οποίας έχουμε τον επίσκοπο του Μπάρτσεστερ και τον γιο του, αρχιδιάκονο Θεόφιλο Γκράντλι, κι από την άλλη τον γιατρό Τζον Μπολντ και τον Τομ Τάουερς, διευθυντή της πανίσχυρης εφημερίδας Τζούπιτερ.

Λέγοντας θεοκεντρισμό δεν εννοώ τον όποιο θεό στο κέντρο, αλλά τους κληρονομικώ δικαίω επίγειους τοποτηρητές του. Έτσι, το μυθιστόρημα Ο επίτροπος του Άντονι Τρόλοπ (μτφρ. Σάντυ Παπαϊωάννου, Gutenberg, 2017), που εκδόθηκε το 1855 και αποτελεί το πρώτο έργο μιας εξαλογίας με γενικό τίτλο Τα χρονικά του Μπάρτσεστερ, πραγματεύεται την προσπάθεια ορισμένων εξεχόντων ιερωμένων να διατηρήσουν κληρονομικά προνόμια αιώνων τα οποία κάποια ανερχόμενα μέλη της αστικής τάξης έρχονται να αμφισβητήσουν σφοδρά. Σε αυτό το μυθιστόρημα το «βασισμένο σε αληθινά γεγονότα» –σύμφωνα με την έκφραση του συρμού– παρακολουθούμε μια εξουσιαστική διελκυστίνδα, από τη μία πλευρά της οποίας έχουμε τον επίσκοπο του Μπάρτσεστερ και τον γιο του, αρχιδιάκονο Θεόφιλο Γκράντλι, κι από την άλλη τον γιατρό Τζον Μπολντ και τον Τομ Τάουερς, διευθυντή της πανίσχυρης εφημερίδας Τζούπιτερ («το μάτι που τα βλέπει όλα»: πρόκειται για τους Times της εποχής), ενώ στη διαμάχη δεν θα αργήσουν να μπλεχτούν και οι δικηγόροι των δύο πλευρών. Στη μέση όλων βρίσκεται ο «επίτροπος», πρωτοψάλτης Σέπτιμος Χάρντινγκ, που δυσκολεύεται να αποφασίσει αν είναι ορθό να διατηρήσει τα προνόμια που του έχουν παραχωρηθεί νόμιμα ή αν οφείλει να τα αρνηθεί ώστε να γλιτώσει από τη βαριά κατηγορία του αργόμισθου.

Ο επίτροπος διευθύνει το τοπικό Γηροκομείο Χάιραμ λαμβάνοντας υψηλό μισθό κι έχοντας ως βοηθό του στη φροντίδα δώδεκα ηλικιωμένων έναν διαχειριστή, τον κύριο Τσάντγουικ. Βασικός καταγγέλλων της αργομισθίας του είναι ο Μπολντ, ο «μεταρρυθμιστής» όπως τον αποκαλεί ο πανταχού παρών και τα πάντα σχολιάζων αφηγητής (του) Τρόλοπ που αφενός εκτιμά τα ανιδιοτελή και φιλότιμα κίνητρα του Μπολντ, αφετέρου τον σαρκάζει για την υπέρμετρη βούλησή του να «διορθώσει την ανθρωπότητα», φτάνοντας στο σημείο να τον συγκρίνει με τον Δαντόν. Το ότι ο μεν Μπολντ ποθεί τη μικρότερη κόρη του Χάρντινγκ και θα κληθεί να αποφασίσει τι έχει μεγαλύτερη αξία για τον ίδιον (μια σχέση αγάπης ή μια κοινωνική διεκδίκηση;), ο δε «συντηρητικός» (όπως τον αποκαλεί ο αφηγητής) Γκράντλι είναι παντρεμένος με τη μεγαλύτερη κόρη του επιτρόπου, είναι δύο καταστάσεις που δεν διευκολύνουν τις ολοένα πιο τεταμένες σχέσεις των πρωταγωνιστών.

Ο Επίτροπος δεν θέτει πάντως ζητήματα θεολογικά, αλλά πολιτικά, κοινωνικά και προσωπικά: ποιος έχει τον πρώτο λόγο στην κατανομή των εκκλησιαστικών πόρων μέσα σε ένα ισχυρό και ευνομούμενο κράτος που έχει διαχωριστεί (ή βρίσκεται στο στάδιο του διαχωρισμού) από την εκκλησία;

Κάτι που φυσικά είναι προς όφελος του αναγνώστη, και ο αφηγητής το ξέρει και το εκμεταλλεύεται δεόντως: παρουσιάζει τα πρόσωπα να διέπονται από πάγιες ηθικές αρχές, οπότε στη σύγκρουσή τους δεν είναι εκ των προτέρων αυτονόητο για τον αναγνώστη (εκτός εάν είναι ιδεολογικά στρατευμένος) το ποιος έχει το δίκιο με το μέρος του. Με τα λόγια του ειδήμονα στη βικτωριανή λογοτεχνία Τζον Σάδερλαντ, «ακόμα και όταν έχει διαβάσει κανείς τα βιβλία του, είναι δύσκολο να καταλήξει για το ποια ακριβώς ήταν η στάση του σε σχέση με την εκκλησιαστική αναμόρφωση» (βλ. Εισαγωγή στο Οι πύργοι του Μπάρτσεστερ, μτφρ. Ισμήνη Καπάνταη, Gutenberg, 2017 – και τα δύο έργα του Τρόλοπ μεταφράζονται για πρώτη φορά). Ο Επίτροπος δεν θέτει πάντως ζητήματα θεολογικά, αλλά πολιτικά, κοινωνικά και προσωπικά: ποιος έχει τον πρώτο λόγο στην κατανομή των εκκλησιαστικών πόρων μέσα σε ένα ισχυρό και ευνομούμενο κράτος που έχει διαχωριστεί (ή βρίσκεται στο στάδιο του διαχωρισμού) από την εκκλησία; Τι είναι ένα κεκτημένο δικαίωμα και για πόσο πρέπει να βρίσκεται σε ισχύ; Από πού αρχίζει η πρόοδος, πώς πρέπει να διαχέεται στην κοινωνία και πότε δύναται να γίνει ένας νέος τύραννος στη θέση του παλιού; Ποιος πρέπει να είναι υπεύθυνος για την πρόνοια προς τους αδύναμους; Αξίζει να αγνοούνται έντονα συναισθήματα, όπως η ερωτική αγάπη, μπροστά σε κοινωνικές διεκδικήσεις; Και, τέλος, για να παραφράσω τον Τολστόι: πόσα χρήματα χρειάζεται ο άνθρωπος; 

alt
Ο Anthony Trollope

Ο αφηγητής δεν παίρνει ρητά θέση, απεναντίας αρέσκεται στο να σαρκάζει τον καθέναν, από όποια πλευρά κι αν προέρχεται, ιδίως αν χαρακτηρίζεται από ξεροκεφαλιά και τρέφει ισχυρές φιλοδοξίες.

Ο αφηγητής δεν παίρνει ρητά θέση, απεναντίας αρέσκεται στο να σαρκάζει τον καθέναν, από όποια πλευρά κι αν προέρχεται, ιδίως αν χαρακτηρίζεται από ξεροκεφαλιά και τρέφει ισχυρές φιλοδοξίες. Όσο τον ενοχλεί η καταφανής ανισότητα την οποία υπερασπίζονται οι «συντηρητικοί» ώστε να διαιωνίσουν το κύρος και την περιουσία τους (εάν αυτό δεν τον ενοχλούσε, δεν θα το έθετε ως κεντρικό ζήτημα – εξού θεωρώ πως η κριτική του στον αποκαλούμενο «Πόπιουλαρ Σέντιμεντ», όνομα που υποδηλώνει τον Ντίκενς, ξαστοχεί), άλλο τόσο τον ενοχλεί η βούληση των ανερχόμενων και συχνά υπερφίαλων «μεταρρυθμιστών» να μεταμορφώσουν ριζικά κι ακαριαία τα πάντα. Όσο βάζει στο στόμα των ηρώων του εύστοχες κουβέντες για τους κρατούντες ιερωμένους («Παπάδες! Δεν πάνε να πνιγούνε όλοι τους, λέω εγώ, έγρουξε ο Μούντι. Πεινασμένοι ζήτουλες, που δεν χορταίνουν αν δεν ληστέψουν τους πάντες και τα πάντα!»), άλλο τόσο κατανοεί έως και υπερασπίζεται την αντιδραστική πρακτική τους, θεωρώντας τη «μέρος μιας αιώνιας μάχης ενάντια σ’ έναν αιωνίως ακατάβλητο αντίπαλο: τη μάχη της Εκκλησίας κατά των εχθρών της». Ο Τρόλοπ, μολονότι δεν αγνοεί τις κραυγαλέες αδικίες της εποχής του, δείχνει να αγαπά την παλιά Αγγλία, όψεις της οποίας αλλοιώθηκαν ανεπιστρεπτί εξαιτίας της εκβιομηχάνισης (κεντρικό θέμα στο έργο του πρωτο-Ρομαντικού Μπλέικ και αργότερα, στην όψιμη βικτωριανή πεζογραφία, του Χάρντι).

Ο Επίτροπος του Τρόλοπ είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που ξεχωρίζει αφενός για τα φλέγοντα και επίκαιρα ζητήματα που θέτει, αφετέρου για το ύφος του.

Ο Επίτροπος του Τρόλοπ είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που ξεχωρίζει αφενός για τα φλέγοντα και επίκαιρα ζητήματα που θέτει (ας σκεφτεί κανείς π.χ. τη σύγχρονη Ελλάδα, όπου κράτος και εκκλησία δεν έχουν αρκούντως διαχωρισμένες ζώνες εξουσίας), αφετέρου για το ύφος του. Ο αφηγητής παρεμβαίνει διαρκώς («Και τώρα ομολογώ πως νιώθω φόβο για την ηρωίδα μου», κ.λπ.) και με τα ποικίλα σχόλιά του μας αναγκάζει, ούτως ειπείν, να γίνουμε κριτές των εξελίξεων. Οι περιγραφές είναι λιτές και χωρίς φιοριτούρες, το καυστικό χιούμορ διάχυτο, οι διάλογοι στακάτοι (κάτι διόλου αυτονόητο για τη λογοτεχνία της εποχής), οι χαρακτήρες ζωντανοί, υποχρεωμένοι να συμβιβάσουν τον δημόσιο ρόλο τους με τις ιδιωτικές σχέσεις και υποσχέσεις τους. Η δε κριτική πρόβλεψη του Τρόλοπ για την επερχόμενη παντοδυναμία των ΜΜΕ (τότε, ακόμα, μόνο του Τύπου), για τη σταδιακή ανύψωση της «τέταρτης» εξουσίας σε πρώτη, είναι ακριβέστατη. Έτσι, το «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», που ταλανίζει τη ζωή του επιτρόπου, έχει πάρει έκτοτε εκρηκτικές διαστάσεις, αφού ένα κίτρινο δημοσίευμα ή η όποια «έκφραση γνώμης» κάνει πλέον αυτομάτως τον γύρο του κόσμου με τη δυνατότητα να σπιλώσει ονόματα και συνειδήσεις, συχνά ανεπανόρθωτα. 

* Στην κεντρική εικόνα απόσπασμα από τον πίνακα του Sir John Everett Millais, «Yes» (1877).

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΟΣ είναι συγγραφέας και μεταφραστής.
Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα ««Αίμα μηχανή» (εκδ. Γαβριηλίδη).


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Ποιος δεν έχει ακούσει για τον Όλυμπο, την υψηλή κατοικία όλων των δυνάμεων της Στοιχειοθεσίας, την προνομιούχο έδρα της θείας Τυπογραφίας, το θαυμαστό ενδιαίτημα θεών τε και δαιμόνων, από όπου, υπό το ακατάπαυστο βουητό του ατμού και την αστείρευτη ροή της κασταλίας μελάνης, κυκλοφορούν πενήντα χιλιάδες διατάγματα καθ’ εκάστην προς διακυβέρνησιν των υποτελών; […] «Αυτός είναι ο Όλυμπος;» ρωτά ο δύσπιστος ξένος. «Απ’ αυτά τα μικρά, σκοτεινά, μουντά κτήρια είναι που εκπορεύονται εκείνοι οι αλάθητοι νόμοι, στους οποίους καλούνται να υπακούσουν τα υπουργικά συμβούλια και από τους οποίους οφείλουν να κατευθύνονται οι επίσκοποι, να ελέγχεται η Βουλή των Λόρδων και η Βουλή των Κοινοτήτων, να καθοδηγούνται οι δικαστές στις αποφάσεις τους, οι στρατηγοί στα επιτελικά τους σχέδια, οι ναύαρχοι στις μανούβρες του στόλου και οι μανάβισσες στη διαχείριση των πάγκων τους;»


altΟ επίτροπος
Anthony Trollope
Μτφρ. Σάντυ Παπαϊωάννου
Gutenberg 2017
Σελ. 336, τιμή εκδότη €14,00

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ANTHONY TROLLOPE

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

Για το μυθιστόρημα του Γιασουνάρι Καουαμπάτα [Yasunari Kawabata] «Η χώρα του χιονιού» (μτφρ. Παναγιώτης Ευαγγελίδης, εκδ. Άγρα). Kεντρική εικόνα: από την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου σε σκηνοθεσία του Shirô Toyoda.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

...
«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

Για το βιβλίο της Μάγκι Νέλσον [Maggie Nelson] «Σπουδή στο Μπλε» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Αντίποδες). Κεντρική εικόνα: από την «Μπλε ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι. 

Γράφει η Φανή Χατζή

Ήταν Νοέμβριος του 2020 ...

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

Για το μυθιστόρημα του Φόλκερ Κούτσερ [Volker Kutscher] «Λούνα Παρκ» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Διόπτρα) και το μυθιστόρημα του Κρις Λόιντ [Chris Lloyd] «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» (μτφρ. Βασίλης Κοντόπουλος, εκδ. Μεταίχμιο). Ιστορικά crime fiction με φόντο τον Μεσοπόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κεντρική ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ