baladeur

Για το βιβλίο της Στέλλας Παναγιωτοπούλου «Ίων ο Κύων: Περί συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων» (εκδ. Ίκαρος). Στην κεντρική εικόνα, πίνακας του Gustave Caillebotte (1848 - 1894).

Γράφει ο Αντώνης Γκόλτσος

Ημίαιμο λαμπραντόρ, ο Ίων, καθόλου αριστοκράτης, ιδιότητα που δεν φαίνεται να τον ενοχλεί ιδιαίτερα έως καθόλου, ευγνώμων απέναντι στον Άνθρωπό του, «Άμου» για τους φίλους, που του εξασφάλισε μηδενικά προβλήματα επιβίωσης και, εξ αυτού, «άπειρο χρόνο να στοχάζεται τα του βίου του και του βίου μας».

Χάρη στον εκπαιδευτή του, ο Ίων θα ανακαλύψει ότι ο ίδιος, όπως και οι σημερινοί λύκοι, είναι απόγονος των γκρίζων λύκων, «άγριων ζώων που ζουν ελεύθερα στη Φύση και που είναι τόσο προσαρμοστικά που μπορούν να επιβιώσουν από την Αρκτική έως την έρημο».

Ανακάλυψη που θα τον φέρει πιο κοντά στον Μπακ, απόγονο ενός πανίσχυρου σκύλου του Αγίου Βερνάρδου κι ενός σκωτσέζικου τσοπανόσκυλου και του Ασπροδόντη, ενός λύκου γεννημένου σε μια αγέλη, δύο ηρώων του Τζακ Λόντον, του Μπακ στο Κάλεσμα της Άγριας Φύσης και του Ασπροδόντη, στο ομώνυμο έργο. Η σχέση τού Μπακ και του Ασπροδόντη με τους προγόνους τους, τους γκρίζους λύκους ήταν κάτι που απασχολούσε τον Ίωνα, μια έννοια που τον προβλημάτιζε. Για να βρει την εξήγηση στο Περί της καταγωγής των ειδών, του Κάρολου Δαρβίνου, και στη θεωρία του ότι «υπάρχει κοινή καταγωγή όλων των ειδών που κατοικούν αυτόν τον πλανήτη, μαζί και του ανθρώπου» και ότι «η φυσική επιλογή ευνοεί εκείνα από τα υπάρχοντα χαρακτηριστικά τα οποία δίνουν στο είδος που εξελίσσεται μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης».

Ο άνθρωπός του θα πλοηγήσει τον Ίωνα στην προϊστορία των σχέσεων ανθρώπου-σκύλου, πλοήγηση που μόνο θα ενισχύσει την επιθυμία του Ίωνα, για την έρευνα της καταγωγής και τις ράτσες των σκύλων.

Μία επίσκεψη του Ίωνα στο Μουσείο Παλαιοντολογίας και Γεωλογίας, στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου, παρά λίγο να καταλήξει σε καταστροφή, με τον Ίωνα κατατρομαγμένο ανάμεσα σε βιτρίνες και ευρήματα περίεργων και τρομερών κόκκαλων, διαφορετικών από αυτά που καθημερινά μύριζε και κατουρούσε, αφού άοσμα και πετρωμένα, «απολιθώματα», όπως τα ονόμαζε ο Άμου του. Ο άνθρωπός του θα πλοηγήσει τον Ίωνα στην προϊστορία των σχέσεων ανθρώπου-σκύλου, πλοήγηση που μόνο θα ενισχύσει την επιθυμία του Ίωνα, για την έρευνα της καταγωγής και τις ράτσες των σκύλων.

Κάτι που επίσης τον απασχολεί είναι η αέναη διαμάχη μεταξύ αριστοκρατών και ημίαιμων, ή, αλλιώς, μεταξύ των σκύλων με τη δική τους θέση στην κυνωνική ιεραρχία και των μπάσταρδων. Ένας περίπλους ανάμεσα στους επώνυμους αριστοκράτες, όπως του Φλας, ενός καθαρόαιμου κόκερ σπάνιελ της βικτωριανής ποιήτριας Elisabeth Browning, ή της συλλογής των ευγενών σκύλων τoυ λόρδου Byron αφενός και της στρατιάς των ανώνυμων μπάσταρδων, ή ημίαιμων, εάν προτιμάτε, αφετέρου. Εδώ, ο Ίωνας εισάγει μία παρένθεση. Μία παρένθεση που ακούει στο όνομα «Μάγκας», ένα φοξ τεριέ που ανέδειξε η Πηνελόπη Δέλτα στο ομώνυμο βιβλίο της.

Όμως, ο Ίων είναι ρεαλιστής. Αναγνωρίζει τις διαφορές του είδους του, από τον άνθρωπο.

Οικόσιτος της οικογένειας Βασιωτάκη, εκ των εξεχόντων Ελλήνων «μπαμπακάδων» της Αλεξάνδρειας, των αρχών του περασμένου αιώνα, ο Μάγκας, Ρωμιός για τους κυρίους του, Scamp, εκ της Εγγλέζικης αριστοκρατικής καταγωγής του, Άγγλος την καταγωγή, Ρωμιός κατά συνείδηση, το φοξ τεριέ της Δέλτα θα βοηθήσει τον ΄Ιωνα να καταλάβει ότι «το ποιος τελικά είσαι έχει να κάνει με το ποιος θέλεις να είσαι, ποιον τόπο αγαπάς και ποιους ανθρώπους θεωρείς δικούς σου». Με δυο λόγια, ο Μάγκας πηγαίνει χιλιόμετρα, μάλλον μίλια μπροστά, απέναντι στη Αγγλοσαξονική λογική της ευγονικής των σκύλων. Της απαγόρευσης, δηλαδή της ενδογαμίας μεταξύ σκύλων ευγενούς ράτσας, στο όνομα της ευγονικής συντήρησης της καθαρόαιμης γενεαλογίας.

Όμως, ο Ίων είναι ρεαλιστής. Αναγνωρίζει τις διαφορές του είδους του, από τον άνθρωπο. Όπως τις διαφορές του εγκεφάλου στις περιοχές που αφορούν τη γλώσσα μέσω του μετωπιαίου λοβού, που ενώ στον άνθρωπο καταλαμβάνει το 1/3 του εγκεφάλου, στους σκύλους μόνο το 10%∙ αν και, κατά τον Ίωνα πάντα, το συγκριτικό πλεονέκτημα των ανθρώπων στο θέμα της γλώσσας δεν τους αποτρέπει από την ακατάσχετη λογοδιάρροια… Αλλά, ο Ίων μάς υπενθυμίζει, επίσης, πως τα σκυλιά είναι παραγωγοί οξυτοκίνης, που είναι γνωστή και ως ορμόνη της αγάπης. Και μας προτρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οι όμοιοί του είναι «οι μαιτρ των χαδιών και των βλεμμάτων και το πιο ισχυρό και μεγάλης διάρκειας καταπραϋντικό μας». Αλλά και υπογραμμίζει την καταπληκτική όσφρηση των σκύλων, ιδιότητας που αξιοποιούν αστυνομικοί, θεραπευτές, κυνηγοί και, πολεμιστές, αλλά και τη δυνατότητά τους να ψυχανεμίζονται τον φόβο, το στρες, την αδρεναλίνη, αλλά και τον διαβήτη, τον καρκίνο ή, πρόσφατα, τον κορονοϊό. Κι όλα αυτά για μια ματιά, ένα χαμόγελο.

Στέλλα Παναγιωτοπούλου

Η Στέλλα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Καβάλα. Σπούδασε στο Λονδίνο (LSE) κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες και δίδαξε σε αγγλόφωνα κολλέγια στην Αθήνα. Από το 1998 ασκεί τη δημοσιογραφία σε θέματα, κυρίως, υγείας μέσα από την οπτική των κοινωνικών επιστημών. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με τη νουβέλα Τότε τον είδα για πρώτη φορά (Το Ροδακιό, 1996).

Εγκυκλοπαιδικός ο Ίων, επισημαίνει την αγάπη τού Φρόυντ για τα σκυλιά. Αγάπη που εμφανίζεται στις επιστολές του, στα ημερολόγιά του και στα θεωρητικά του κείμενα, αλλά και στην παρουσία της αγαπημένης του Γιόφι, ενός τσόου, σε συνεδρίες με ασθενείς του. Για τον Φρόυντ, οι σκύλοι δεν παρουσιάζουν καμία αμφιθυμία στις σχέσεις τους, καμία συνύπαρξη, δηλαδή, δύο αντίθετων, αντικρουόμενων συναισθημάτων την ίδια στιγμή για το ίδιο θέμα και, κατά τον Ίωνα, απλά «αγαπάμε τους φίλους μας και δαγκώνουμε τους εχθρούς μας». Κατά τον Ίωνα πάντα, «είναι δύσκολο να κριθεί ποιος θεραπεύει ποιον, ποιος φροντίζει ποιον, η σχέση ανθρώπου-σκύλου είναι αμφίδρομη».

Και, φυσικά, η ερώτηση που διστάζετε να κάνετε έχει σχέση με τη σεξουαλική ζωή του Ίωνα. Στο θέμα τοποθετείται ο ίδιος, εξομολογητικά και ευθέως. «Οι σεξουαλικές του εμπειρίες περιορίζονταν σε κάποιες τυχάρπαστες και ημιτελείς απόπειρες σεξ, σε πάρκα και δρόμους με σκυλίτσες που ουδέποτε ξαναείδε. Και δεδομένου ότι ο Άμου αδυνατούσε να του βρει μία πρόθυμη νύφη, ο Ίων αποφάσισε, έναντι του κινδύνου των αποδράσεων, να επιλέξει την ασφάλεια του σπιτιού του, αναγνωρίζοντας, όχι χωρίς ντροπή, ότι η λίμπιντό του ήταν μάλλον πεσμένη». Απογοήτευση συνδυασμένη με τον φόβο. Με τον τρόμο, πιο σωστά. Ειδικά στις βόλτες με τον Άμου του στο κέντρο της Αθήνας όπου αφθονούν τα κινεζικά, βιετναμικά και άλλα απωανατολικά εστιατόρια, αφού, κατά την έρευνά του, στις εθνικές μαγειρικές κάποιων λαών, οι σκύλοι αποτελούν έδεσμα εκ των πλέον κοινών, «μαριναρισμένων πριν από το μαγείρεμα και μετά σιγοβρασμένων για να γίνουν σούπα ή στιφάδο με φρέσκο κρεμμυδάκι, τζίντζερ, μπαχαρικά και κρασί από ρύζι, ή, ως κρύο πιάτο, ενώ το κρέας από κουτάβια θεωρείται τρυφερότερο από αυτό των μεγαλύτερων σε ηλικία σκύλων».

Είναι η χορτοφαγία αποδεικτική της αγάπης προς τα ζώα ή είναι, απλά, η προβολή του ηθικού πλεονεκτήματος των χορτοφάγων;

Οπότε, μπαίνει το ερώτημα: Αποτελεί λύση η χορτοφαγία; Είναι η χορτοφαγία αποδεικτική της αγάπης προς τα ζώα ή είναι, απλά, η προβολή του ηθικού πλεονεκτήματος των χορτοφάγων; Δεδομένου ότι ο Ίων δεν οσφραίνεται οξυτοκίνη μεταξύ των χορτοφάγων, υποψιάζεται μια νέα ουτοπία. Ουτοπία του τύπου της Φάρμας των ζώων του Τζωρτζ Όργουελ. Όπου η εξέγερση των ζώων, απέναντι στους ανθρώπους και η παραδοχή ότι κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα, κατέληξε στη υποταγή ορισμένων ζώων, παρά τις αρχικές αγνές προθέσεις, αλλά και στη διαπίστωση ότι η ευτυχία των ζώων δεν έγκειται στην απελευθέρωσή τους από τον άνθρωπο. Για τον Ίωνα, βαθυστόχαστο παρατηρητή των συμβαινόντων αλλά και των τεκταινόμενων, η απελευθέρωση των ζώων μόνο χάος θα μπορούσε να επιφέρει, ισότιμο με αυτό «των αποκλειστικά βίγκαν ανθρώπων, που θα είχε ως αποτέλεσμα ο ίδιος να τρέφεται με κροκέτες μελιτζάνας ή καρότου»…

Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, ο Ίωνας μας επιφυλάσσει την έκπληξη. Εάν εξέφρασε αμφιβολίες, σχετικές με τη λίμπιντό του, αυτές δεν επηρεάζουν την έφεση στον πλατωνικό έρωτα. Εραστής της αίσθησης του παράλογου, ο Ίων θα ερωτευτεί τη Δανάη. Όχι δεν πρόκειται για μία σκυλίτσα-προϊόν ευγονικής ή ημίαιμη, αυτό, εξάλλου δεν θα ενείχε το παράδοξο. Όχι, η Δανάη είναι δελφίνι!

«Ο έρωτας τον χτύπησε σαν αστροπελέκι καταμεσής στη θάλασσα. Ήταν αγέρωχη και γυαλιστερή και στραφτάλιζε στον ήλιο. Έκανε επιδεικτικά άλματα όλο χάρη δίπλα του, πιρουέτες στον αέρα και μετά μακροβούτια. Κα ο Ίων θα ακολουθήσει τη Δανάη στα ρηχά, παρατηρητής των ψαριών του αφρού, των αχινών, των πεταλίδων και των θαλάσσιων ανεμώνων, αλλά, και, γραπωμένος στη ράχη της και αγκαλιάζοντας το πτερύγιό της, στον γύρο των ακτών».

Ίων ο κύων: Περί συνύπαρξης ανθρώπων και ζώωνΟ Ίων ο Κύων της Στέλλας Παναγιωτοπούλου, δεν είναι απλά ένα χρονικό της ζωής ενός ημίαιμου σκύλου. Εξάλλου, ο υπότιτλος του βιβλίου, «Περί συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων» είναι δηλωτικός των προθέσεων της κυρίας Παναγιωτοπούλου. Ο Ίων είναι φτιαγμένος να ζει με τον Άμου του, με τον Δικό του, με τον άνθρωπό του. Τον ακολουθεί, τον πιστεύει, αλλά και τον ερμηνεύει, τον αποκωδικοποιεί. Είναι ερευνητικός, περίεργος, αναζητεί απαντήσεις, εξηγήσεις, οι απορίες του είναι και δικές μας απορίες, οι ανησυχίες του είναι και δικές μας ανησυχίες. Είναι απαισιόδοξος γιατί είναι ρεαλιστής και είναι αισιόδοξος γιατί ξέρει να ερωτεύεται. Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Ίωνα προσδίδει αληθοφάνεια στη διήγησή του, ως εάν αληθοφάνεια χρειάζονταν τα λεγόμενά του και οι διαπιστώσεις του πηγαίνουν πέρα από το ανθρώπινα αντιληπτό, ακριβώς όπως τα αυτιά του πιάνουν τις υψίσυχνες συχνότητες που δεν πιάνει το ανθρώπινο αυτί.

Ο Ίων στηρίζει αυτό που πιστεύει. Και το στηρίζει μέσα από τον Κάρολο Δαρβίνο, τον Λόρδο Μπάυρον, τον Τζακ Λόντον, τον Γκάντι, τον Τζωρτζ Όργουελ, τον Πολ Όστερ, αλλά και τον Ηρόδοτο, τον Ξενοφώντα, τον Πλάτωνα και την Πηνελόπη Δέλτα, μεταξύ άλλων. Ευρυμαθέστατος, ο Ίων, αλλά και εξαιρετικά πειστικός, ως εάν αυτό να ήταν αναγκαίο, για να πεισθούν οι μετριοπαθώς κυνόφιλοι μεταξύ ημών, για τη συνδρομή του σκύλου στη δική μας ψυχική ηρεμία και ανάταση.

Και όλα αυτά, σε ελληνικά άψογα ζυγισμένα, κάπου ανάμεσα στην καθομιλούμενη, τον σουρεαλισμό και τον ελιτισμό. Ειλικρινά ζηλεύω τον επιμελητή και διορθωτή αυτής της έκδοσης. Εύλογα υποψιάζομαι πως δεν θα πρέπει να είχε συναντήσει κείμενο όπου επιμέλεια και διόρθωση να ήταν τόσο αχρείαστες. Ο Ίωνας συλλέγει συγχαρητήρια, και εδώ. Και στον βαθμό που η κυρία Παναγιωτοπούλου είναι πίσω από όλα αυτά, βαθμό, ασφαλώς, υπερθετικό, τα θερμά συγχαρητήρια οφείλονται και σε αυτήν.


 * Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΚΟΛΤΣΟΣ είναι συγγραφέας και επιμελητής εκδόσεων. Τελευταίο του βιβλίο, «Ο βιγλάτορας και άλλες νουάρ ιστορίες» (εκδ. Κύφαντα).

politeia link more

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Διπλή ζωή» του Κώστα Λογαρά (κριτική) – Νέα πρότυπα συμβίωσης, νέοι προβληματισμοί

«Διπλή ζωή» του Κώστα Λογαρά (κριτική) – Νέα πρότυπα συμβίωσης, νέοι προβληματισμοί

Για το μυθιστόρημα «Διπλή ζωή» του Κώστα Λογαρά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη. 

Γράφει η Έλενα Χουζούρη

Πριν από επτά χρόνια ο Δημήτρης Παπανικολάου διαπίστωνε, στην ομότιτλη μελέτη του, ότι Κάτι τρέχει με την οικογένεια&nbs...

«Άδειος τόπος» του Γιάννη Νικολούδη (κριτική) – Φωνές που συντάσσονται με τη φωνή της ίδιας της γης

«Άδειος τόπος» του Γιάννη Νικολούδη (κριτική) – Φωνές που συντάσσονται με τη φωνή της ίδιας της γης

Για τη νουβέλα του Γιάννη Νικολούδη «Άδειος τόπος» (εκδ. Πατάκη). 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βλαχογιάννης

Η νουβέλα του Γιάννη Νικολούδη ...

«Αυτός ο χειμώνας» του Δημήτρη Καρακίτσου (κριτική) – Το μυστικό κάλεσμα της φύσης

«Αυτός ο χειμώνας» του Δημήτρη Καρακίτσου (κριτική) – Το μυστικό κάλεσμα της φύσης

Για το μυθιστόρημα του Δημήτρη Καρακίτσου «Αυτός ο χειμώνας» (εκδ. Αντίποδες). Κεντρική εικόνα: Φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Χιόνι πάνω στο χιόνι και σιωπή. Ένα χωριό, το Περιβόλι, κοντά στα Γρεβε...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

«Ο έφηβος» και «Ο νεαρός Τέρλες» τον ώθησαν στην ενδοσκόπιση και τη γραφή, ενώ επανέρχεται στην «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» ως πρότυπο γλώσσας και ύφους. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Κώστα Λογαρά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Για την παράσταση «Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Ροές. Μαζί με τον Περλέγκα παίζουν τα μέλη της ομάδας «κι όμΩς κινείται».

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο θέατρο «Ροές» ο ...

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ