Παράταση αθανασίας - Για τη συλλογή διηγημάτων του Κώστα Καβανόζη «Τζάμπα η παράταση» (εκδ. Πατάκη).
Του Κώστα Δρουγαλά
Ο Κώστας Καβανόζης σ' αυτό το βιβλίο επιμελείται είκοσι διηγήματά του, τα περισσότερα ήδη δημοσιευμένα σε περιοδικά, στο διαδίκτυο και σε συλλογικούς τόμους, και τα παρουσιάζει ελαφρώς ή βαριά αλλαγμένα. Κάποιες από τις ιστορίες είναι πολυσέλιδες (π.χ. «Ιαματικά λουτρά Εφταλούς», «Μουσείο», «Τραμπολίνο»), ενώ άλλες μοιάζουν περισσότερο με μικροδιηγήματα (π.χ. «Η παραλία», «Τα αβγά», «Εσπερινό»). Βασικό χαρακτηριστικό είναι η μνήμη και το βίωμα, παράλληλα με μια ονειρική εγχάραξη που διατρέχει όλες τις ιστορίες σαν déjà vu.
Στο «Λευκό», τρεις φίλοι συναντιούνται για τελευταία φορά σε μια χιονισμένη επαρχιακή πόλη. Ο οικοδεσπότης, ο οδηγός κι ο συνοδηγός προσπαθούν να αποδράσουν από τα δίχτυα της μέσης ηλικίας. Το λευκό που στιγματίζει τον τίτλο και το φόντο της ιστορίας είναι το χρώμα της επικείμενης απώλειας και του πένθους. Η ιστορία με τίτλο «Παράνομη στάθμευση Ι.Χ. αυτοκινήτου» είναι ένας στοχασμός πάνω στο μικροαστικό όνειρο: ένα παράνομα παρκαρισμένο αυτοκίνητο γίνεται η αφορμή για τη διαφωνία μεταξύ μίας ενοίκου και του διαχειριστή της πολυκατοικίας. Μέσα από ανακοινώσεις και πρακτικά συνέλευσης (ανα)γνωρίζουμε το πρόβλημα, που όσο περνούν οι σελίδες γιγαντώνεται με τον ίδιο τρόπο που εξαπλώνεται το φυτό στο Φύλλο του Βασίλη Βασιλικού.
Πρόγονοι κι απόγονοι, όλοι τους σάρκες που συνθλίβονται στις μυλόπετρες του χρόνου.
Στο διήγημα που δίνει και τον τίτλο στη συλλογή, ο αφηγητής ξετυλίγει παλιές μνήμες με αφορμή τον θάνατο του πατέρα του φίλου του. Θυμάται τον δικό του πατέρα όταν ήταν στην ηλικία του· κι ύστερα κι άλλη καύσιμη ύλη: η κόρη του φίλου του έχει την ίδια ηλικία με την αδερφή του αφηγητή σε μια αναπόληση· η σύζυγός του στο τέλος στοχάζεται τον δικό της πατέρα. Πρόγονοι κι απόγονοι, όλοι τους σάρκες που συνθλίβονται στις μυλόπετρες του χρόνου. Παρόμοιας θεματικής και το εκπληκτικό «Η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης». Ο μεγάλος, ώριμος γιος του αφηγητή, με αφορμή ένα περιστατικό πνιγμού, υπενθυμίζει τη θνητότητα στον πατέρα του.
Ο Κώστας Καβανόζης γεννήθηκε στην Κομοτηνή το 1967. Το πρώτο του βιβλίο, ένας τόμος με νουβέλες (Χοιρινό με λάχανο) κυκλοφόρησε το 2004. Από τότε έχει γράψει 3 μυθιστορήματα και 2 συλλογές διηγημάτων. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις, δημοσιεύονται κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές σελίδες. Το 2012 τιμήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Γαλλίας (CNL) με υποτροφία συγγραφής. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. |
Στο «Ματσάκι», αφηγητής είναι κάποιος διορισμένος καθηγητής σε νησί του Αιγαίου. Μια επίμονη και ύπουλη αϋπνία ξυπνάει σκέψεις θανάτου τόσο στον πρωταγωνιστή όσο και στους υπόλοιπους συναδέλφους του, που όσο στέκουν παρατηρητές της καθημερινότητας αντηχεί η οπαδική φράση: «Εδώ θα γίνει ο τάφος σας». Στα «Ραβδιά και τριγωνάκια» ο συγγραφέας καταγράφει μια ψευδο-λαογραφική ιστορία των Χριστουγέννων, που θυμίζει τις σκοτεινές ιστορίες του Χρυσόστομου Τσαπραΐλη από το βιβλίο Παγανιστικές δοξασίες της θεσσαλικής επαρχίας. Στην «Τεχνητή οδοντοστοιχία» διαβάζουμε τον μονόλογο μιας ηλικιωμένης μπροστά στον παρόντα-απόντα σύζυγο και στα παιδιά της· έντονη θεατρικότητα, γνώριμοι απόηχοι των γηρατειών, οικεία αδιέξοδα.
Χαρακτηριστικό της ιδιοφυΐας των διηγημάτων του Καβανόζη είναι ότι συνδυάζουν την υψηλή λογοτεχνικότητα με μια ουσιαστική, βαθιά νεοελληνική εγκοσμιότητα με την οποία μπορεί να ταυτιστεί ο αναγνώστης με χαρακτηριστική ευκολία. Όλα τα πρόσωπα των ιστοριών (γονείς, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι) κι όλα τα αυτοαναφορικά περιστατικά που καλύπτουν τις ζώσες δεκαετίες του συγγραφέα διαπλέκονται σε μια παλλόμενη ενότητα. Οι αυτοβιογραφικές αναφορές, άλλοτε ως περιοριστική νύξη κι άλλοτε ως κατάδηλη πρόθεση, διαχέονται με αναπόφευκτο τρόπο στις σελίδες του Τζάμπα η παράταση. Διόλου τυχαίο άλλωστε που η αρχή και το τέλος του βιβλίου σχηματίζουν έναν κύκλο σαν ένα ολοκληρωμένο σχήμα, που στον πυρήνα του συναντούμε τον ίδιο τον συγγραφέα: η πολύ σύντομη ιστορία που ξεκινάει με τον πατέρα του αφηγητή ολοκληρώνεται με την ερώτηση της κόρης του στην τελευταία ιστορία με τίτλο «Το φως»: “Εμείς, μπαμπά, θα είμαστε μαζί για πάντα;”. Ναι, θα απαντούσαν όλες οι ιστορίες της συλλογής, και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά: όσο υπάρχουν οι μνήμες κι οι αισθήσεις τόσο οι άνθρωποι θα μένουν ζωντανοί κι ακέραιοι.
* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΔΡΟΥΓΑΛΑΣ είναι συγγραφέας. Τελευταίο του βιβλίο, το μυθιστόρημα «Το τελευταίο τραγούδι του Ντύλαν» (εκδ. Πικραμένος).
→ Στην κεντρική εικόνα: Διακοπές στην Αιδηψό (1930) © Φωτογραφικό αρχείο του Ε.Λ.Ι.Α.
Τζάμπα η παράταση
Κώστας Καβανόζης
Πατάκης 2020
Σελ. 160, τιμή εκδότη €12,20