Εκτεινόμενη από την Αδριατική θάλασσα μέχρι τον Ινδικό ωκεανό, η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν, ήδη από τον Μεσαίωνα, μια πολιτική και θρησκευτική οντότητα πρώτου μεγέθους, στην οποία ο Σουλτάνος βασίλευε επί των Ιερών Τόπων και ήταν, ως Χαλίφης, ο διάδοχος του προφήτη Μωάμεθ. Ωστόσο η μοιραία απόφαση να υποστηρίξει τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία το 1914 καταδίκασε την Αυτοκρατορία στην καταστροφή, καθώς διαμελίστηκε σε μια σειρά ευρωπαϊκών αποικιών και στα εδάφη που αποτέλεσαν τελικά τη Σαουδική Αραβία.
Ο Ράιαν Τζιντζέρας εξηγεί πώς έλαβαν χώρα αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα και γιατί ζούμε ακόμα στη σκιά αποφάσεων που πάρθηκαν πριν από τόσο καιρό. Ήταν άραγε αναπόφευκτο να υποκύψει όλη η αυτοκρατορία στα αρπακτικά συμμαχικά στρατεύματα ή μπορούσε κάτι να σωθεί; Σε μια περιοχή τόσο πολύπλοκη από εθνοτική και θρησκευτική άποψη, ποιο ήταν το τίμημα ώστε να δημιουργηθεί ένα συνεκτικό και ανεξάρτητο νέο κράτος; Η δημιουργία της σύγχρονης Τουρκίας εξιστορείται εδώ σαν ένα μοναδικό, πικρό όσο και μεγαλόπρεπο έπος. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Τζούντιθ Μπάτλερ - η εμβληματική προσωπικότητα που με το πρωτοποριακό βιβλίο "Αναταραχή φύλου" επαναπροσδιόρισε την αντίληψή μας για το φύλο και τη σεξουαλικότητα, καταπιάνεται εδώ όχι με μια νέα θεωρία αλλά με τις επιθέσεις κατά του φύλου, που έχουν αποκτήσει κεντρική θέση στα σημερινά συντηρητικά και αντιδραστικά κινήματα.
Παγκόσμια δίκτυα, αυταρχικά καθεστώτα, φασιστικά μορφώματα, ακόμη και τρανσφοβικές φεμινίστριες, στρέφονται κατά της «ιδεολογίας του φύλου» διαδίδοντας μια φαντασίωση που θέλει το φύλο επικίνδυνη, ίσως και διαβολική απειλή για τις οικογένειες, τις τοπικές κουλτούρες, τον πολιτισμό, τον ίδιο τον «άνθρωπο». Υποδαυλισμένο από τη ρητορική δημόσιων προσώπων, το κίνημα αυτό θέλει να καταργήσει την αναπαραγωγική δικαιοσύνη, να υπονομεύσει κάθε προστασία από τη σεξουαλική και την έμφυλη βία και να αφαιρέσει από τρανς και κουίρ άτομα το δικαίωμα να ζουν χωρίς τον φόβο της καταπίεσης, του αποκλεισμού και της βίας. Συγκεντρώνοντας και μεταθέτοντας άγχη και φόβους καταστροφής, δρώντας σε συνδυασμό με παραπλανητικές ερμηνείες της «κριτικής θεωρίας της φυλής» και ξενοφοβικούς πανικούς απέναντι στη μετανάστευση, δαιμονοποιεί τους αγώνες για ισότητα, τροφοδοτεί τον επιθετικό εθνικισμό και κάνει ευάλωτους εκατομμύρια ανθρώπους.
Το βιβλίο είναι ένα τολμηρό κάλεσμα να αρνηθούμε κάθε σύμπραξη με αυταρχικά κινήματα και να σχηματίσουμε μια ευρύτερη συμμαχία με άτομα και ομάδες που ο αγώνας τους για ισότητα συνδέεται με την καταπολέμηση κάθε είδους αδικίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Μόνο μια τέτοια εκπληκτική διάνοια και ηθική αυτοπεποίθηση μπορούσε να μας προσανατολίσει μέσα στον λαβύρινθο των προβολών, των εξομολογήσεων, των μετατοπίσεων και των προσεταιρισμών που συνθέτουν τους σημερινούς πολέμους γύρω από το φύλο. Το όνειρο μιας περασμένης, αυταρχικής αρρενωπής εξουσίας ενώνει τα διάφορα μέτωπα αυτής της σύγκρουσης - και μόνο η αλληλεγγύη όσων βρίσκονται στο στόχαστρο του φασισμού έχει μια πιθανότητα να μας σώσει.» (Naomi Klein)
«Μια πειστική και βαθιά στοχαστική επιχειρηματολογία ενάντια στις προσπάθειες της δεξιάς να περιορίσει τις έννοιες του φύλου στο αρσενικό και το θηλυκό, μαζί με φιλοσοφικά και ιστορικά τεκμήρια υπέρ ενός ρευστού συστήματος όπου όλοι οι άνθρωποι θα μπορούν να παρουσιάζονται αυθεντικά.» (Bethanne Patrick, Los Angeles Times)

Το πιο αναμενόμενο βιβλίο του 2024: New York Times, Washington Post, Time, Los Angeles Times, Elle, Cosmopolitan, Kirkus, Literary Hub, Autostraddle, The Millions, Electric Literature, them

Καλύτερο βιβλίο του 2024: Harper's Bazaar, W, Esquire

Η υπερθέρμανση του πλανήτη μπορεί να είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, αλλά η κλιματική αλλαγή δεν είναι κάτι καινούριο. Από το Μπιγκ Μπανγκ μέχρι σήμερα, από την πτώση του πολιτισμού της κοιλάδας του Μότσε στη Νότια Αμερική ως αποτέλεσμα του Ελ Νίνιο μέχρι τις ηφαιστειακές εκρήξεις στην Ισλανδία που είχαν αντίκτυπο στην Αίγυπτο και συνέβαλαν στην κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το κλίμα και το περιβάλλον έχουν διαμορφώσει τη φυσική ιστορία και την ιστορία της ανθρωπότητας. Σε μια συγκλονιστική αφήγηση που διατρέχει τους αιώνες και τις ηπείρους, ο πρωτοποριακός συγγραφέας των "Δρόμων του μεταξιού" δείχνει ότι η ανθρώπινη χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση τη Γης απέφερε τεράστια οφέλη, συχνά όμως με ανυπολόγιστο τίμημα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς» (New Yorker)
«Ένα νέο είδος: η οικολογική επική ιστορία» (Telegraph)

Ο γάμος καπιταλισμού και δημοκρατίας - μπροστά σ’ ένα επικίνδυνο διαζύγιο.
Καιρό τώρα, ο Μάρτιν Γουλφ είναι μια από τις σοφότερες φωνές σε παγκόσμια οικονομικά ζητήματα. Λίγοι τον έχουν πει αισιόδοξο, ωστόσο ποτέ δεν ήταν τόσο ανήσυχος όσο σήμερα, που η φιλελεύθερη δημοκρατία βρίσκεται σε ύφεση και ο αυταρχισμός σε άνοδο. Οι δεσμοί που θα έπρεπε να συνδέουν τις ανοιχτές αγορές με τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές απειλούνται, ακόμη και στα επίκεντρα της δημοκρατίας, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία.
Σ’ όλο τον κόσμο, ισχυρές φωνές υποστηρίζουν ότι ο καπιταλισμός είναι καλύτερος χωρίς τη δημοκρατία· κι άλλες ότι η δημοκρατία είναι καλύτερη χωρίς τον καπιταλισμό. Το βιβλίο αυτό είναι μια δυναμική απάντηση και στις δύο απόψεις. Την ίδια στιγμή που εξηγεί σε βάθος γιατί ο γάμος έχει οδηγηθεί σε τέτοια ένταση, ξεκαθαρίζει γιατί ένα διαζύγιο του καπιταλισμού από τη δημοκρατία θα ήταν συμφορά. Χρειάζονται ο ένας τον άλλον, έστω κι αν τους είναι δύσκολο να ζουν μαζί.
Παρά τα ελαττώματά του, υποστηρίζει ο Γουλφ, ο δημοκρατικός καπιταλισμός παραμένει μακράν το καλύτερο σύστημα για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Αλλά κάτι έχει πάει πολύ στραβά: η αύξηση της ευημερίας έχει επιβραδυνθεί και η μοιρασιά των καρπών της ανάμεσα στους υπερεπιτυχημένους λίγους και τους υπόλοιπους έχει γίνει πιο άνιση. Οι πλουτοκράτες έχουν αποσυρθεί στα κάστρα τους, περιφρονώντας τον ρόλο της κυβέρνησης να επενδύει στα δημόσια αγαθά που χρειάζονται για την υποστήριξη της ευκαιρίας και της βιωσιμότητας. Αλλά το επερχόμενο κύμα του αυταρχισμού θα κατακλύσει στο τέλος κι αυτούς.
Η ιδιότητα του πολίτη δεν είναι απλώς ένα σύνθημα ή μια ρομαντική ιδέα· είναι, κατά τον Γουλφ, η μόνη ιδέα που μπορεί να μας σώσει. Τίποτα δεν εναρμονίζει καλύτερα την πολιτική και την οικονομική ελευθερία από την αμοιβαία πίστη στο κοινό καλό. Όπως δείχνει η επική ιστορία της αλληλεπίδρασης μεταξύ δημοκρατίας και καπιταλισμού, τα ιδανικά μας και τα συμφέροντά μας θα πρέπει να συμβαδίζουν για το καλό όλων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

1838. Ο Λουί Νταγκέρ φτάνει σε ένα ελληνικό νησί, αντιμέτωπος με ένα μεγάλο δίλημμα. Ήρθε η ώρα να μοιραστεί την εφεύρεσή του, τη φωτογραφία ή να την κρατήσει για τον εαυτό του;
Όταν ένας νεαρός Έλληνας εφευρέτης βρίσκει τρόπο να τη βελτιώσει, καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να την κρατήσει ένα καλά κρυμμένο μυστικό, αλλά πρέπει να τη μοιραστεί με τον κόσμο και να τη χαίρονται όλοι. Χάρη στον νεαρό, η τέχνη της φωτογραφίας θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και θα επιτρέψει στον καθένα να απαθανατίζει στιγμές της καθημερινής του ζωής.
Πέρα από τις ιστορίες για την αρχή της φωτογραφίας, τα Πορτρέτα αποκαλύπτουν με μεγάλη ευαισθησία πόσο πονάει να φεύγεις από τον τόπο σου. (Από τον εκδότη)

"Μια πολύ πρωτότυπη ιστορία". (Le Monde)
"Ένα πανέμορφο κόμικ". (France Bleue Auxerre)

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ! ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ!
Είναι ένα επικό έργο μυθοπλασίας που εξιστορεί τις πολλές περιπέτειες ενός μοναχικού παραμυθά, στον δρόμο της Διαφώτισης και της Αληθινής Αγάπης. Το βιβλίο περιέχει πολλές ιστορίες, μικρές και μεγάλες, που αφορούν κάθε λογής πράγματα: θεούς, τέρατα, τρελούς βασιλιάδες, σοφές γριές καρακάξες, μάγους, σαμάνους, γιατρούς, αδέρφια, συγκρούσεις, μυστήριο, κακή επιστήμη, ακόμα χειρότερη γεωγραφία - και είπαμε, δεν είπαμε ήδη για την αληθινή αγάπη;
Πριν ξεκινήσει η δική μας Ιστορία, άκμαζε ένας άλλος -λησμονημένος πλέον- πολιτισμός. Οι άνθρωποι που περιφέρονταν στην Παλαιά Γη μας έμοιαζαν πολύ: περίεργοι, ευαίσθητοι, αστείοι, φιλόδοξοι κι ευάλωτοι. Σε αυτή τη σειρά εικονογραφημένων και συνδεδεμένων μεταξύ τους ιστοριών, η Isabel Greenberg καταγράφει τις εξερευνήσεις ενός νέου που κωπηλατώντας πηγαίνει από την πατρίδα του, τον Βόρειο Πόλο, στον Νότιο. Εκεί, βρίσκει την μεγάλη του αγάπη, μα το ειδύλλιό τους είναι καταδικασμένο. Εξαιτίας της ασυνήθιστης και δύσκολης πολικότητας της Παλαιάς Γης οι εραστές δεν γίνεται να αγγίξουν ο ένας τον άλλον.
Περίτεχνο, ευφάνταστο και γεμάτο χιούμορ το ντεμπούτο της Isabel Greenberg είναι μια καλοδεχούμενη προσθήκη σε ένα είδος που ακμάζει. (Από τον εκδότη)

"Ένα απολαυστικό και αξιοθαύμαστο βιβλίο με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς". (Guardian)
"Ένα διασκεδαστικό, γλυκό βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και σαν παραμύθι". (Glasgow Sunday Herald)
"Οι ιστορίες δένουν αρμονικά η μία με την άλλη. Η Greenberg ξέρει πώς να παίζει με τους μύθους του κόσμου μας". (Financial Times)

Η θεολογία και η θρησκειολογία μάς διδάσκουν ότι ο Θεός της Βίβλου δεν είχε σώμα: στην Παλαιά Διαθήκη, φανερωνόταν μόνο στα αινιγματικά λόγια των προφητών του, και στην Καινή, στο σώμα του Χριστού. Η παρουσίαση του Θεού ως ενσώματου και αρσενικού είθισται να θεωρείται απλώς μεταφορική, συμβολική ή ποιητική. Όμως, σ' αυτή την αποκαλυπτική μελέτη, προϊόν διεξοδικής έρευνας στις βιβλικές πηγές, η διακεκριμένη ελληνοβρετανίδα θεολόγος (αν και άθεη) Φραντσέσκα Σταυρακοπούλου παρουσιάζει μια απολύτως σωματική εικόνα του βιβλικού Θεού: μια θεότητα με ανθρώπινη μορφή, βγαλμένη μέσα από αρχαίους μύθους και τελετουργίες, δημιουργημένη από μια συγκεκριμένη κοινωνία σε μια συγκεκριμένη εποχή, κατ' εικόνα του λαού που τη γέννησε.
Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν στη νοτιοδυτική Ασία, ο λαός αυτός λάτρευε ένα περίπλοκο πάνθεον, υπό την ηγεσία ενός πατέρα-θεού ονόματι Ελ, που είχε εβδομήντα παιδιά. Ένα απ' αυτά, ο Γιαχβέ, ήταν μια ελάσσων θεότητα της καταιγίδας, που περπατούσε και μίλαγε, έκλαιγε και γελούσε, έτρωγε, κοιμόταν, αισθανόταν και ανέπνεε -και ήταν αναντίρρητα άνδρας. Έμελλε ωστόσο να γίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο και πιο αφηρημένο: ο Θεός των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών.
Εξετάζοντας το σώμα αυτού του Θεού, από το κεφάλι μέχρι τα χέρια, τα πόδια και τα γεννητικά όργανα, εξερευνώντας τους τόπους και τα τεχνήματα, τις συνθήκες και τις εμπειρίες του κόσμου πριν από τη Βίβλο στον οποίο άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, η συγγραφέας ανιχνεύει όχι μόνο τις πηγές της παλαιότερης μονοθεϊστικής θρησκείας αλλά και τις καταβολές του Δυτικού πολιτισμού. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Όταν με την έκρηξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο πολυπράγμων Max Oppenheim υπέβαλε το "Υπόμνημα για την επαναστατικοποίηση των ισλαμικών εδαφών των εχθρών μας", οι γερμανικές πολιτικές και στρατιωτικές ελίτ ενθουσιάστηκαν με την ιδέα ενός ιερού πολέμου που θα κήρυσσε η σύμμαχος Οθωμανική Αυτοκρατορία, προκαλώντας γενικευμένη μουσουλμανική εξέγερση στις αποικίες των Αγγλογάλλων και στην τσαρική Ρωσία. Στον επόμενο παγκόσμιο πόλεμο, ο Hitler ήταν λάβρος κατά της πολιτικής του προκατόχου του Κάιζερ, πεπεισμένος ότι η Μέση Ανατολή θα έπεφτε σαν ώριμο φρούτο στα γερμανικά χέρια μετά την περικύκλωσή της από τη Wehrmacht. Κανείς από τους δυο δεν έφτασε τελικά εκεί όπου ονειρευόταν.
Θα μπορούσαν, ωστόσο, τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά στις σχέσεις των δύο γερμανικών αυτοκρατοριών με την Εγγύς Ανατολή; Με άλλα λόγια, τι θα γινόταν αν το τζιχάντ «made in Germany» εκπλήρωνε τους βασικούς στόχους του, όπως είχαν περιγραφεί στα υπομνήματα του Oppenheim; Άραγε η απώλεια του ελέγχου στις αποικίες ήταν αρκετή για να οδηγήσει στη συντόμευση του πολέμου και τους Αγγλογάλλους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να υπογράψουν τη δική τους «υπαγορευμένη» συνθήκη ειρήνης; Αντίστοιχα, η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία θα κατάφερνε, άραγε, να αλλάξει τον ρου του πολέμου στην περίπτωση που ο Hitler σταματούσε, έστω παροδικά, να σκέφτεται με όρους φυλετικούς και έβλεπε στα πρόσωπα των Αράβων περισσότερο τους «πολιτικούς φίλους» παρά τους «φυλετικούς εχθρούς»; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Τεχνητή Νοημοσύνη, που με την αλματώδη ανάπτυξή της έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, μας είναι οικεία από πολύ παλιά μέσα από λογοτεχνικά βιβλία και ταινίες με ρομπότ, σκεπτόμενους υπολογιστές, εξωγήινους και υβρίδια ανθρώπου-μηχανής.
Η ανθολογία αυτή (συνέχεια κατά κάποιον τρόπο των Ιστοριών μαθηματικής φαντασίας-Αλεξάνδρεια, 2018) παρουσιάζει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από διηγήματα επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκαν για την ΤΝ από το 1899 ώς τις μέρες μας: 17 ιστορίες από κλασικούς, πασίγνωστους αλλά και ανερχόμενους συγγραφείς, καθεμιά με το δικό της όραμα και πρίσμα σε ό,τι αφορά τις πρακτικές, ηθικές και φιλοσοφικές συνέπειες της διείσδυσης της ΤΝ στη ζωή μας. Δίνεται έτσι, πέρα από τις ευφάνταστες και απολαυστικές αφηγήσεις, μια εικόνα τού πώς πραγματεύτηκε, σε βάθος χρόνου, η λογοτεχνία αυτό το θέμα και πώς διαμορφώθηκαν οι αντιλήψεις των συγγραφέων παράλληλα με τις εξελίξεις της επιστήμης.
Εφιάλτες και ουτοπίες ως ατζέντα για ένα άγνωστο αύριο; Το βιβλίο ανοίγει με ένα πεσιμιστικό διήγημα και κλείνει με ένα αισιόδοξο. Αντικατοπτρίζει έτσι την αμφιλεγόμενη παρουσία της ΤΝ στον σύγχρονο πολιτισμό, καθώς αυτός ακολουθεί με δοξαστική αλλά και αυτοκριτική διάθεση την εκθετική πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας, δοκιμάζοντας τις ανοχές του απέναντι στο Άλλο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Ελλάδα σήκωσε βαρύ φορτίο στην παγκόσμια οικονομική κρίση, παλεύοντας με την πολιτική και την οικονομική ανασφάλεια. Η Ελλάδα έχει επίσης τα πιο πορώδη εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με το καθήκον να διασφαλίζει ότι αυτά είναι συγχρόνως «ασφαλή και ανθρωπιστικά» και να υποδέχεται έναν τεράστιο αριθμό μεταναστών και προσφύγων που καταφθάνουν από ξηρά κι από θάλασσα. Μελετώντας εθνογραφικά το βεβαρημένο πλαίσιο του ασύλου και της μετανάστευσης στην Ελλάδα, η Χηθ Κάμποτ παρακολουθεί πώς αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο, οι γραφειοκράτες και οι πάροχοι υπηρεσιών τα ποικίλα διλήμματα διακυβέρνησης, ηθικής, γνώσης και κοινωνικότητας που θέτει αυτή η νομική διαδικασία. Εστιάζοντας στο έργο μιας ΜΚΟ για την υπεράσπιση του ασύλου στην Αθήνα, ερευνά επιτόπου τους απρόβλεπτους και δραστικούς τρόπους με τους οποίους εργαζόμενοι και πελάτες παλεύουν με δυσχέρειες ενδημικές στον εξευρωπαϊσμό και την προστασία βάσει δικαιωμάτων, μέσα σε περιβάλλοντα αδυσώπητου καταναγκασμού και ανισότητας. Καταγράφει έτσι -αντλώντας έμπνευση από την αρχαία τραγωδία για να αναδείξει τόσο τη δυναμική αλλαγής όσο και την κατασταλτική δύναμη του νόμου- τη δομική βία που ασκείται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές, τα πλαίσια δικαιωμάτων και τις ανθρωπιστικές παρεμβάσεις. Παράλληλα δείχνει πώς η αθηναϊκή κοινωνία αναδιαμορφώνεται εκ των έσω και πώς, στη σύγχρονη Ελλάδα, οι σχέσεις ντόπιων και ξένων ανασυγκροτούνται ριζικά μέσα από αλληλένδετες νομικές, πολιτικές και οικονομικές κρίσεις. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)