Αυτοβιογραφικό ποίημα της Wang Ping για την κινεζική γυναικεία σεξουαλικότητα
Tου Χάρη Βλαβιανού
Καθώς φυλλομετρούσα μια ανθολογία αμερικανικών πεζών ποιημάτων («Great American Prose Poems», επιμ. David Lehman, Scribner Poetry, Νέα Υόρκη 2003), στάθηκα στο αυτοβιογραφικό
«Ήμουν παρθένα ως τα 23. Μετά είχα στα κρυφά πολλούς εραστές∙ ταυτόχρονα.
Στην Κίνα, αν κάποιος συλληφθεί να βλέπει πορνό, καταδικάζεται σε θάνατο, ενώ από την άλλη μπορεί να αγοράσει δωρεάν προφυλακτικά και αντισυλληπτικά από οποιοδήποτε εμπορικό κατάστημα. Αυτά λέει ο νόμος.
Όταν η μητέρα μου μού χάρισε τον πρώτο στηθόδεσμο (τον είχε φτιάξει η ίδια), έβαλα τις φωνές και έτρεξα στον κήπο. Εκείνη τον έκοψε σε μικρά κομμάτια, γιατί ήταν πολύ στενός για το δικό της στήθος.
Για 800 χρόνια τα δεμένα πόδια των γυναικών αποτελούσαν ό,τι πιο ωραίο και ερωτικό για τους Κινέζους άντρες. Δεν έδιναν καμία σημασία στα βυζιά και στα οπίσθια. Αυτοί ποθούσαν τους δύο ‘‘χρυσούς λωτούς’’ που δεν ξεπερνούσαν τις τρεις ίντσες. Θα πρέπει να ήταν τρελοί ή να είχαν πρόβλημα με την όσφρησή τους. Τα πόδια της γιαγιάς μου, τυλιγμένα με πανιά μέρα νύχτα, μύριζαν σαν ψόφιο ψάρι.
Η κωλοτρυπίδα στα κινέζικα: το μάτι της πορδής.
Μια κοπέλα που είναι ανύπαντρη στα 25 της αποτελεί πρόβλημα για τους γονείς της. Μια κοπέλα που είναι ανύπαντρη στα 28 της αποτελεί πρόβλημα για τους φίλους και συναδέλφους της. Μια κοπέλα που είναι ανύπαντρη στα 30 της αποτελεί πρόβλημα για τα αφεντικά της. Μια κοπέλα που είναι ανύπαντρη στα 35 θεωρείται απ’ όλους διεστραμμένη και άξια περιφρόνησης.
Η πιο ισχυρή κατάρα: γαμώ τη μάνα σου, γαμώ τη γιαγιά σου, γαμώ την προγιαγιά σου και όλες τις γυναίκες στην οικογένειά σου από απαρχής κόσμου.
Μια μέρα ο πατέρας μου ρώτησε τη μάνα μου αν ο νέος κόκορας που είχαμε ήταν ώριμος να ‘‘πηδήξει τον φράκτη’’, εννοώντας να «ζευγαρώσει».
«Το φεγγαρόφωτο πλημμυρίζει το χαντάκι» αποκαλούν οι λόγιοι την εμμηνόρροια
Πριν προλάβει η μάνα μου ν’ απαντήσει, είπα: ‘‘Ναι, τον είδα να πηδάει και να προσγειώνεται στην οροφή του κοτετσιού’’. Ήμουν δέκα. Οι γυναίκες αποκαλούν την εμμηνόρροια ‘‘το γέρικο φάντασμα’’, το ιατρικό βιβλίο την αποκαλεί ‘‘η περίοδος της σελήνης’’ και οι καλλιεργημένοι λένε: ‘‘Το φεγγαρόφωτο πλημμυρίζει το χαντάκι’’.
Οι Κινέζοι αγρότες αποκαλούν τις συζύγους τους: εκείνη που βρίσκεται στο σπίτι. Οι Κινέζοι διανοούμενοι αποκαλούν τις συζύγους και τις παλλακίδες τους: η κούκλα στο χρυσό σπίτι. Στο σοσιαλιστικό σύστημα, οι σύζυγοι αποκαλούν ο ένας τον άλλο: ο εραστής μου.
Η ιστορία που η γιαγιά μου δεν βαριόταν να διηγείται πάλι και πάλι ήταν αυτή ενός άντρα που ήταν αναγκασμένος να περιφέρεται στους δρόμους μ’ ένα πέος δεμένο στο μέτωπο. Αυτή ήταν η τιμωρία που του επέβαλαν οι αρχές επειδή ήταν φιλήδονος.
Δεν λέμε ‘‘ερωτεύθηκα’’, αλλά ‘‘μιλάω για έρωτα’’.
Όταν έφυγα από το σπίτι, ο πατέρας μου μού είπε: ‘‘Μέχρι να γίνεις 25 μη μιλήσεις ποτέ για έρωτα’’. Δεν τον άκουσα. Ο πρώτος μου εραστής ήταν παντρεμένος και δειλός. Ο πρώτος μου γάμος κράτησε μία εβδομάδα. Ο σύζυγός μου μού έκανε έρωτα μία φορά και δεν τον είδα ξανά ποτέ».
Χάρης Βλαβιανός
Χρήστος Χρυσόπουλος