lacandaliΤου Χρήστου Χρυσόπουλου
Ο Σαλβαντόρ Νταλί αναφέρει την παρακάτω ιστορία από τα χρόνια του στο Παρίσι: «[...] τότε μου τηλεφώνησε ένας από τους πιο έξυπνους νέους ψυχίατρους. Είχε διαβάσει στο ‘‘Minautor’’ ένα άρθρο μου
geisha

Αυτοβιογραφικό ποίημα της Wang Ping για την κινεζική γυναικεία σεξουαλικότητα

Tου Χάρη Βλαβιανού

Καθώς φυλλομετρούσα μια ανθολογία αμερικανικών πεζών ποιημάτων («Great American Prose Poems», επιμ. David Lehman, Scribner Poetry, Νέα Υόρκη 2003), στάθηκα στο αυτοβιογραφικό 

alt

Πώς χρειάστηκαν 12 χρόνια για να βρεθεί ο τίτλος της περίφημης συλλογής «Τα άνθη του κακού»

Του Χρήστου Χρυσόπουλου

Το 1845 ο Σαρλ Μπωντλαίρ ήταν είκοσι τεσσάρων ετών και είχε δημοσιεύσει ένα και μόνο ποίημα. Εκείνη τη χρονιά εμφανίστηκε για πρώτη φορά το έργο που σχεδόν μια δεκαετία αργότερα θα τον καθιστούσε διάσημο.

Επρόκειτο για μια συλλογή ερωτικών ποιημάτων υπό τον προκλητικό τίτλο «Οι λεσβίες» (Les Lesbiennes). Η έκδοση διαφημίστηκε με μια σύντομη καταχώριση στον παρισινό Τύπο, «Προσεχείς εκδόσεις: ‘Οι λεσβίες’, υπό Μπωντλαίρ-Ντυφέ» (ο ποιητής πειραματιζόταν συχνά με διαφορετικές εκδοχές του ονόματός του - Ντυφέ ήταν το οικογενειακό επίθετο της μητέρας του). Η χρονιά πέρασε, μα το βιβλίο δεν κυκλοφόρησε.  Ακολούθησε μια περίοδος σιωπής.

Ο Προυστ αναρωτιόταν: «Τι έκανε τον Μπωντλαίρ να δείξει τέτοιο ενδιαφέρον για τις λεσβίες;» 


Το 1846 η διαφήμιση συμπεριλήφθηκε αυτούσια στο φυλλάδιο «Το σαλόνι τέχνης του 1846», στο οποίο ο Μπωντλαίρ δημοσίευσε εκτενή κριτική για τα εκθέματα της έκθεσης. «Προσεχείς εκδόσεις: ‘Οι λεσβίες’, υπό Μπωντλαίρ-Ντυφέ». Ούτε αυτήν τη φορά υπήρξε χειροπιαστό εκδοτικό αποτέλεσμα. Ακολούθησε και πάλι σιωπή.

Η αναγγελία κυκλοφορίας των «Λεσβιών» εμφανίστηκε ξανά το 1847. «Προσεχείς εκδόσεις... κλπ». Η έκδοση αναβλήθηκε για μια ακόμη χρονιά.

Η επόμενη εμφάνιση έγινε το 1848. Εντούτοις, λίγες μέρες πριν από την αναμενόμενη έκδοση του βιβλίου ο Μπωντλαίρ άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να ονομάσει τη συλλογή: «Limbo». Αποτέλεσμα; Το βιβλίο δεν κυκλοφόρησε.

Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια (1850-1851) η διαφήμιση που έμοιαζε να στοιχειώνει το έργο του Μπωντλαίρ με δυο λέξεις: «Προσεχείς εκδόσεις» δεν δημοσιεύτηκε ξανά, αλλά κάποια ποιήματα από τη συλλογή (η οποία είχε ακόμη τον τίτλο «Limbo») συμπεριλήφθηκαν σε περιοδικά.

Πέρασε πάνω από μια πενταετία μέχρι την επόμενη πράξη του δράματος. Όλα έμοιαζαν έτοιμα για την έκδοση το 1857. Κι όμως, λίγο πριν δοθεί το «τυπωθείτο», ο Μπωντλαίρ πληροφορήθηκε ότι ο ποιητής Ζωρζ Ντυράντ (Georges Durand) είχε εν τω μεταξύ κυκλοφορήσει μια συλλογή με τίτλο... «Limbo» ! Ο τυπογράφος έπρεπε να περιμένει.

Ο Μπωντλαίρ, απογοητευμένος από αυτή την αναποδιά, αλλά και δικαιολογημένα ανυπόμονος, ζήτησε επειγόντως τη βοήθεια μιας ομάδας καλών φίλων. Συναντήθηκαν σε κάποιο από τα αγαπημένα τους καφενεία και άρχισε η αναζήτηση νέου τίτλου. Δυστυχώς, η ιστορία δεν διέσωσε τις διαφορετικές εναλλακτικές προτάσεις που προφανώς έπεσαν στο τραπέζι. Ωστόσο, η οριστική λύση δόθηκε από τον κριτικό Ιππόλυτο Μπαμπού (Hippolyte Babou). Ο τίτλος θα ήταν: «Τα άνθη του κακού».

Η διαδρομή ετούτης της μετονομασίας (Οι λεσβίες - Limbo - Τα άνθη του κακού) έχει σίγουρα ενδιαφέρον, αλλά ακόμη πιο αινιγματική μοιάζει να είναι η αρχική επιλογή του τίτλου Λεσβίες. Τι ώθησε άραγε τον Μπωντλαίρ σε μια τόσο συγκεκριμένη (ακόμα και μονοσήμαντη) επιλογή; Στο βιβλίο άλλωστε υπάρχουν μόνο τρία ποιήματα με λεσβιακές αναφορές: το διάσημο Λέσβος και δύο με τίτλο «Καταδικασμένες γυναίκες». Ακόμη και ο Μαρσέλ Προυστ είχε αναρωτηθεί δημόσια: «Τι τον έκανε αλήθεια να επιδείξει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τις λεσβίες ώστε να θέλει να δώσει αυτόν τον τίτλο σε μια τόσο εξαίσια συλλογή;».

Δεν θα επιχειρήσουμε εδώ μια απόκριση. Ας αποτελέσει αυτή η ιστορία μόνο μια προτροπή να επιστρέψουμε στον ίδιο τον ποιητή: «Hypocrite lecteur,—mon semblable,—mon frère!».

Ο ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ είναι ποιητής και δοκιμιογράφος.
Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ είναι συγγραφέας.
oikogeneiako_lefkoma_5_a

του Χρήστου Χρυσόπουλου

Μισή ντουζίνα κράτη θα μπορούσαν να «διεκδικήσουν» τον Μπρούνο Σουλτς. Μήπως όμως εκείνος ανήκει στον νεκρό Κάφκα; (στην εικόνα στα αριστερά ο Μπρούνο Σουλτς σε δικό του σκίτσο).

Ο συγγραφέας Μπρούνο Σουλτς γεννήθηκε το 1892 στο Ντρόχομπιτς της Αυστροουγγαρίας. Ήταν αφομοιωμένος Εβραίος[i] και έγραψε στα πολωνικά. Σήμερα το Ντρόχομπιτς ανήκει στην Ουκρανία, το σπίτι του Σουλτς είναι κρατικό μουσείο, τα βιβλία του τοποθετούνται στον πολωνικό κανόνα,

oikogen_01

των Χάρη Βλαβιανού, Χρήστου Χρυσόπουλου

Η απίθανη, μεταθανάτια περιπέτεια του ζωτικού οργάνου του διάσημου Άγγλου συγγραφέα θα μπορούσε ν' αποτελεί υλικό μυθιστορήματος

Στις 11 Ιανουαρίου του 1928, η καρδιά του Τόμας Χάρντι σταμάτησε να χτυπά σε ηλικία 87 ετών. Ο διάσημος Άγγλος συγγραφέας είχε ζήσει σχεδόν όλη τη μακρά λογοτεχνική του ζωή σε έναν προσωπικό κόσμο. Στη μυθοπλαστική κομητεία του Γουέσεξ, την οποία είχε οικοδομήσει με υλικά από τα ποιήματα

oikog_2

των Χάρη Βλαβιανού, Χρήστου Χρυσόπουλου

Σπανίως είναι γενναιόδωροι. Συχνά πλειοδοτούν σε φθόνο. Σταχυολογήσαμε δηλητηριώδη σχόλια συγγραφέων για ομοτέχνους τους.

O Στεφάν Μαλαρμέ έμαθε αγγλικά ειδικά για να διαβάσει τον Έντγκαρ Άλαν Πόου. «Ο ενθουσιασμός για τον Πόου δεν δείχνει παρά το πρωτόγονο στάδιο σκέψης εκείνων που τον συμμερίζονται» έλεγε ο Χένρι Τζέιμς. Ο Όσκαρ Γουάιλντ θεωρούσε πως ο Τζέιμς έγραφε τα μυθιστορήματά του

oikogeniako-lefkoma_04

Του Χάρη Βλαβιανού

Ο Πολωνός ποιητής Τσέσλαβ Μίλος με το συγκινητικό «Αλφαβητάρι» του αναλαμβάνει τον ρόλο του διαμεσολαβητή των νεκρών. «Ο τρόμος είναι επιφανής κάτοικος της Ευρώπης του 20ού αιώνα». Επίσης: «Η εποχή μου, ο δικός μου 20ός αιώνας, βαραίνει πάνω μου σαν μια στρατιά από φωνές και πρόσωπα ανθρώπων που κάποτε γνώρισα ή άκουσα γι’ αυτούς και σήμερα δεν υπάρχουν πια.

Oi_3_gamoi

Του Χρήστου Χρυσόπουλου

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ