finn1

Με αφορμή την έκδοση του δεύτερου μυθιστορήματός του «Τέλος ιστορίας» (μτφρ. Χρήστος Καψάλης, εκδ. Ψυχογιός) συζητήσαμε με τον Αμερικανό συγγραφέα A.J. Finn για το πώς η επιτυχία τού άλλαξε τη ζωή, για το τι είναι ένα καλό μυθιστόρημα αγωνίας, και για πολλά άλλα.

Συνέντευξη στον Διονύση Μαρίνο

Η μοίρα ενός βιβλίου είναι άδηλη. Υπάρχουν σημαντικά βιβλία που χάθηκαν κι άλλα που κατάφεραν να κλέψουν τις καρδιές των αναγνωστών. Ο Έι Τζέι Φιν είναι ένας ευλογημένος συγγραφέας, καθώς με το πρώτο του κιόλας βιβλίο Η γυναίκα στο παράθυρο (μτφρ. Αναστάσιος Αργυρίου, εκδ. Ψυχογιός) εκτοξεύτηκε στο παγκόσμιο χρηματιστήριο βιβλίου.

Το μυθιστόρημά του πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο (και συνεχίζει να πουλάει), έγινε ταινία και του έδωσε το δικαίωμα να ορίζει από νωρίς την τύχη των γραπτών του.

Τώρα, έπειτα από έξι χρόνια, επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο του που έχει τίτλο Τέλος ιστορίας (μτφρ. Χρήστος Καψάλης, εκδ. Ψυχογιός). Τον συναντήσαμε στην Αθήνα, στην οποία βρέθηκε για πρώτη φορά (έχει επισκεφθεί μόνο τη Σκόπελο και τη Σκιάθο παλαιότερα) για την προώθηση του νέου του βιβλίου.

psychogios finn telos istorias

Διάβασα σε κάποια πρόσφατη συνέντευξή σας ότι λίγο μετά την έκδοση της Γυναίκας στο παράθυρο είχατε πολύ θόρυβο στο μυαλό σας και είχατε πέσει σε κατάθλιψη. Πώς προέκυψε αυτό;

Δεν ξέρω, συνέβη. Αν και εκείνη τη φορά μπορούσα να το ελέγξω. Για να καταλάβετε τι εννοώ: πάσχω από κατάθλιψη από τα 21 μου, τότε που ήμουν ακόμη στο Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια διαγνώστηκα με διπολική διαταραχή. Φυσικά ακολούθησα θεραπευτική αγωγή. Κάποια στιγμή άλλαξα τα φάρμακα που έπαιρνα και άρχισα να λαμβάνω λίθιο. Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα. Το 2021, όμως, είχα ένα ψυχωσικό επεισόδιο. Κάτι που ήταν πιο δύσκολο για τους γύρω μου παρά για ‘μένα.

Η επιτυχία του πρώτου σας βιβλίου μετρίασε λίγο την ψυχική κόπωση;

Κατακλύστηκα από αυτό το πράγμα που συνέβη. Πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να είναι στη θέση που βρέθηκα τότε. Χρειάστηκε να επισκεφθώ 16-17 χώρες για να παρουσιάσω το βιβλίο. Από τη Νέα Ζηλανδία έως την Ινδία κι από τη Φινλανδία έως τη Βραζιλία.

Μιλάμε για ένα βιβλίο που πρέπει να έχει πουλήσει τουλάχιστον δύο εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.

Τώρα μπορεί να έχει πουλήσει και περισσότερα.

Άρα, έχουμε να κάνουμε με μια επιτυχία που δεν μπορεί να περιγραφεί εύκολα.

Ήμουν πολύ τυχερός. Έχοντας δουλέψει ως επιμελητής σε εκδοτικούς οίκους ξέρω πως η τύχη είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για τη μοίρα ενός βιβλίου. Όταν ένα βιβλίο κάνει μια τέτοια πορεία, όπως έκανε το δικό μου, θα είναι άδικο να πω ότι δεν έχει κάτι που τραβάει τους αναγνώστες (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι του αξίζει). Κάπως έτσι, εκείνη την περίοδο αισθάνθηκα πολύ τυχερός, αλλά και πολύ στα κάτω μου. Μάλιστα, 4-5 ημέρες πριν εκδοθεί το βιβλίο στις ΗΠΑ άφησα τη δουλειά μου στον εκδοτικό. Ωστόσο, το βιβλίο μου το εξέδωσε ο εκδοτικός που δούλευα. Κι αυτό λέει πολλά για μένα.

Πώς ήταν η ζωή σας χωρίς το καθημερινό ωράριο του γραφείου;

Αρκετά σκληρή και έγινε σκληρότερη όταν τελείωσε η περιοδεία για το βιβλίο. Δεν είμαι μια κλασική περίπτωση ανθρώπου που θα δώσω από μόνος μου κίνητρο στον εαυτό μου.

Ωστόσο, δεν αισθάνεσθε ως επαγγελματίας συγγραφέας;

Όχι (ακολουθεί παύση. Το σκέφτεται)

Πιστεύω ότι αισθάνομαι τώρα περισσότερο συγγραφέας από όσο παλαιότερα. Ειδικά από τη στιγμή που δεν καταγίνομαι με κάτι άλλο. Το γράψιμο δεν είναι η καθημερινή μου εργασία.

Δεν γράφετε καθημερινά;

Όχι. Μου πήρε χρόνια για να γράψω αυτό το δεύτερο βιβλίο (νέα παύση). Πιστεύω ότι αισθάνομαι τώρα περισσότερο συγγραφέας από όσο παλαιότερα. Ειδικά από τη στιγμή που δεν καταγίνομαι με κάτι άλλο. Το γράψιμο δεν είναι η καθημερινή μου εργασία. Οι περιοδείες είναι μια μορφή εργασίας, αλλά και πάλι δεν το κάνω καθημερινά. Για να πω την αλήθεια αισθάνομαι ακόμη σαν εραστιτέχνης.

Αυτό είναι, μάλλον, καλό.

Το πιστεύετε; Με ποια έννοια το λέτε;

Ότι εσωτερικά η φωνή σας παραμένει ανόθευτη ακόμα. Μπορείτε πάντα «να αποτύχετε καλύτερα», όπως έλεγε ο Μπέκετ.

Αυτό είπε; Πολύ ενθαρρυντικό (γελάει). Καλό γι’ αυτόν, αλλά όχι για ‘μένα (γελάει).

finn3

Ο Έι Τζέι Φιν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη αλλά έζησε για δέκα χρόνια στην Αγγλία πριν επιστρέψει στην πατρίδα του. Έχει συνεργαστεί με τους Los Angeles Times, την Washington Post και το Times Literary Supplement. Η γυναίκα στο παράθυρο, το πρώτο του μυθιστόρημα, είχε παγκόσμια επιτυχία και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο.

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία η Γυναίκα στο παράθυρο;

Συνεχώς!

Και η απάντηση ποια είναι;

Δεν έχω καμία απάντηση. Αυτό το βιβλίο, όπως είπα πριν, με ταξίδευσε στον κόσμο, πούλησε πολύ, έγινε ταινία, με βοήθησε να αγοράσω ένα σπίτι, κυρίως ένα σκύλο που είναι η αγάπη της ζωής μου, αλλά δεν νομίζω πως μπορεί να ξανασυμβεί. Θα το ήθελα, φυσικά, αλλά δεν νομίζω πως θα τα καταφέρω. Δείτε τι συμβαίνει με συγγραφείς που έχουν μεγαλύτερη επιτυχία από εμένα. Ας πούμε ο Νταν Μπράουν, η Γκίλιαν Φλιν και η Πόλα Χόκινς, όλοι τους έχουν γράψει κι άλλα βιβλία από τότε που έκαναν τη μεγάλη επιτυχία και δεν κατάφεραν να την προσεγγίσουν ξανά. Ίσως για να το κάνεις αυτό θα πρέπει να γράφεις ένα βιβλίο κάθε χρόνο, αυτό λέει η δική μου εμπειρία από τον χώρο του βιβλίου. Είμαι ευγνώμων από αυτό που έζησα με το πρώτο βιβλίο, αλλά δεν ξέρω πώς συνέβη.

Με τον κίνδυνο να ακουστώ αμετροεπής, αισθάνομαι πολύ περήφανος για το δεύτερο βιβλίο μου. Το βρίσκω πιο δυνατό και πιο ώριμο σε σχέση με το πρώτο.

Είχατε στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι τώρα θα σας περιμένουν στην γωνία για να τσεκάρουν αν η επιτυχία του πρώτου βιβλίου ήταν συγκυριακή;

Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν. Στις ΗΠΑ και στη Μ. Βρετανία όταν καταθέτεις ένα πρώτο βιβλίο, στην ουσία συμφωνείς και για το επόμενο. Τότε σκέφτηκα, ωραία, ας πούμε ότι οι αναγνώστες θα βρουν ενδιαφέρον αυτό το πρώτο βιβλίο, αλλά τι θα συνέβαινε με το δεύτερο; Αυτή τη σκέψη την είχα συνέχεια στο μυαλό μου.

Αν και πριν από λόγο δηλώσατε «ερασιτέχνης», προσωπικά βρίσκω πως το δεύτερο βιβλίο σας δείχνει μια κατακτημένη ωριμότητα στο γράψιμο.

Χαίρομαι που το ακούω! Με τον κίνδυνο να ακουστώ αμετροεπής, αισθάνομαι πολύ περήφανος για το δεύτερο βιβλίο μου. Το βρίσκω πιο δυνατό και πιο ώριμο σε σχέση με το πρώτο.

psychogios finn h gynaika sto parathyro1

Ακόμη και η πλοκή του είναι περισσότερο απρόσμενη.

Ναι συμφωνώ. Σ’ αυτό το βιβλίο αισθάνθηκα ότι έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Στο πρώτο φάνηκε πως έγραψα κάτι που άρεσε στον κόσμο. Όταν ένα βιβλίο πουλάει πολύ φτάνεις στο σημείο να σκέφτεσαι «δεν καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει αυτό». Βλέπω στο Tik Tok κάποιον να κρατάει ένα βιβλίο και σκέφτομαι, αν και δεν είναι πολύ ευγενικό, «το αγόρασες επειδή φαίνεται καλό στο Tik Tok;». Που είναι μια χαρά.

Η Γυναίκα στο παράθυρο είναι μια απλή ιστορία στην ουσία. Με λίγους χαρακτήρες και μόνο μια οπτική γωνία.

Από τη στιγμή που το αγόρασε…

Ακριβώς. Αυτό δεν θέλει ένα συγγραφέας; Ωστόσο, εμένα με ενδιαφέρει να είμαι αυθεντικά συνδεδεμένος με τους αναγνώστες. Έχοντας αποτραβηχτεί από την επιτυχία του πρώτου βιβλίου, θεώρησα πρέπον στο δεύτερο βιβλίο να κάνω πιο γεμάτη την πλοκή, αν και δεν θεωρώ πως είμαι από τους συγγραφείς που μου βγαίνει με φυσικό τρόπο η πλοκή.

Η Γυναίκα στο παράθυρο είναι μια απλή ιστορία στην ουσία. Με λίγους χαρακτήρες, μια οπτική γωνία και με ένα μέρος στο οποίο αναπτύσσεται η ιστορία. Ενώ τώρα τα πρόσωπα είναι περισσότερα, οι οπτικές γωνίες είναι δύο, ενώ διαδραματίζεται στο Σαν Φρανσίσκο. Καθώς το έγραφα το βρήκα πολύ διασκεδαστικό να παίζω με το στιλ της γραφής. Από τεχνικής πλευράς αυτό το βιβλίο είναι πιο ενδιαφέρον όταν το διαβάζεις. Αυτό που ήθελα ήταν να γράψω ένα θρίλερ που να πουλήσει φυσικά, αλλά να μην ντρέπομαι που το έγραψα. Ήθελα να γράψω κάτι πιο ξεχωριστό.

Ποια ήταν η βασική ιδέα για να γράψετε το βιβλίο;

Ο τίτλος. Είχε εκδοθεί ένα βιβλίο στα μέσα του 2000 με τον ίδιο τίτλο από έναν πολύ καλό Αμερικανό συγγραφέα, τον Πίτερ ’Ειμπραμς. Δεν το είχα διαβάσει, αλλά ήξερα πως η υπόθεση εξελισσόταν μέσα σε μια φυλακή. Βρήκα τον τίτλο ανατριαχιαστικό. Εκ των υστέρων έμαθα πως σε κάποιες χώρες δεν υπάρχει αυτή η έκφραση. Στην Ελλάδα την λέτε;

Ναι, φυσικά.

Στην Ιταλία, ας πούμε, δόθηκε άλλος τίτλος γιατί δεν έχουν την έκφραση «τέλος ιστορίας». Ίσως γιατί η έννοια της ιστορίας σ’ αυτούς έχει να κάνει με την Ιστορία (την επιστήμη). Κάπως έτσι είδα πως άξιζε τον κόπο να χτίσω μια ιστορία γύρω απ’ αυτόν τον τίτλο. Επίσης, έμπνευση πήρα κι από ένα άρθρο που είχα διαβάσει σε μια εφημερίδα για τους προσωπικούς βιογράφους, δηλαδή κάποιον που προσλαμβάνεις να σου γράψει μια βιογραφία. Σκέφτηκα: γιατί να το κάνεις αυτό; Ένα από τα κεντρικά μυστήρια σ’ αυτό το βιβλίο, εκτός από το τι συνέβη στο παρελθόν του ήρωα, είναι γιατί ο Σεμπάστιαν (σ.σ.: ο κεντρικός ήρωας) ήθελε να το ερευνήσει αυτό το παρελθόν; Φυσικά στο βιβλίο μαθαίνουμε γιατί.

Ρώτησα το ίδιο πράγμα τον Σεμπάστιαν Φίτζεκ: γιατί μάς αρέσει να διαβάζουμε θρίλερ και αστυνομικά; Ποια είναι η δική σας θεωρία;

Η δική μου θεωρία, η οποία δεν είναι και τόσο λογοτεχνική, αν και το λένε κάποιοι στιγμή δύο ήρωές μου στο βιβλίο, είναι ότι διαβάζουμε αυτά τα βιβλία επειδή επαναφέρουν την τάξη σε έναν κόσμο που έχει διαλυθεί. Η διαδικασία του να διορθώνεις ό,τι έχει χαλάσει μάς τραβάει, είναι ανακουφιστική. Μιλούσα στους συναδέλφους μου για την Αγκάθα Κρίστι και χάρηκα όταν εκδώσαμε τα βιβλία της στις ΗΠΑ διότι προσωπικά έχω περάσει πολύ καλά διαβάζοντας τα βιβλία της. Αγαπάω πολύ τα βιβλία της και τα έχω διαβάσει όταν ήμουν μικρός. Σε αυτά τα βιβλία πάντα κάτι χαλάει την τάξη των πραγμάτων και τότε έρχεται η Μάρπλ, ο Σέρλοκ Χολμς ή ο Σαμ Σπέιντ και επαναφέρει την τάξη. Δεν είναι όπως στα ρομαντικά βιβλία, τα οποία εγώ τα διαβάζω με φανατισμό, γιατί ξέρω τι θα συμβεί στο τέλος. Βέβαια, αυτό μπορείς να το πεις και για τα αστυνομικά. Γενικά ξέρω τι θα συμβεί στο τέλος. Να γιατί μου προκαλεί σοκ όταν ένα βιβλίο δεν τελειώνει όπως περιμένω και ο «καλός» δεν έχει νικήσει τους «κακούς».

Συνήθως οι χαρακτήρες στην αστυνομική λογοτεχνία είναι ισχνοί. Είναι σαν πιόνια σκακιού. Μάλιστα, αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Πολλές φορές είναι κάτι που αποζητώ κι εγώ.

Τι είναι πιο σημαντικό για εσάς σε ένα βιβλίο: η πλοκή, ο χαρακτήρας ή το θέμα;

Νομίζω όλα μαζί σε μια κατάσταση ισορροπίας. Σκεφτόμουν τόση ώρα την ερώτησή σας για το τι προκάλεσε την επιτυχία του πρώτου βιβλίου μου. Λοιπόν, πέραν της τύχης και του εκδοτικού, αυτό που μου έχουν πει αναγνώστες όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι ταυτίστηκαν με τον χαρακτήρα. Υπήρξε μια συναισθηματική εμπλοκή μαζί του. Συνήθως οι χαρακτήρες στην αστυνομική λογοτεχνία είναι ισχνοί. Είναι σαν πιόνια σκακιού. Μάλιστα, αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Πολλές φορές είναι κάτι που αποζητώ κι εγώ. Ας φέρω το παρράδειγμα της Τάνα Φρεντς, της οποίας τα βιβλία είναι εξαιρετικά καλογραμμένα. Στο πρώτο της βιβλίο In the Woods έχουμε δύο μυστήρια. Ένα που συνέβη στο παρελθόν που δεν λύθηκε ποτέ και ένα στο παρόν. Σ’ αυτό το βιβλίο βρήκα από την αρχή κιόλας ποιος έκανε τι. Δεν με πείραξε καθόλου. Το αγάπησα αυτό το βιβλίο. Λόγω των χαρακτήρων και του θέματος που έχει να κάνει με την κακομεταχείριση ενός παιδιού.

Η πλοκή είναι σημαντική;

Ναι, αν το βιβλίο έχει πρόθεση να μας δώσει μια πλοκή που υπόσχεται πολλά. Μόνο που τα βιβλία μπορούν να μας υποσχεθούν πολλά περισσότερα από μια πλοκή. Αν θέλεις να διαβάσεις ή να δεις ένα θρίλερ με ποπ κορν (τα οποία τα αγαπώ), τότε δεν θα διαβάσεις την Τάνα Φρεντς.

Πάντως, ο δικός σας ήρωας στο νέο βιβλίο, ο Σεμπάστιαν Τραπ, είναι εξαιρετικός.

Χάρηκα πολύ καθώς τον έγραφα. Κάποιος με ρώτησε αν μου μοιάζει και απάντησα: ελάχιστα. Έχει περισσότερη εμπιστοσύνη από όση έχω εγώ. Επίσης, είναι πιο επιτυχημένος από εμένα. Εχει μια πολύ καλή αίσθηση του πόσο γελοίος μπορεί να γίνει ή ότι είναι larger than life. Υπάρχει κάτι κρυμμένο μέσα του, αλλά αυτό ισχύει για όλο το βιβλίο. Είναι λίγο γκόθικ το βιβλίο και οι χαρακτήρες μιλούν, ή τουλάχιστον θέλω να πιστεύω ότι συμβαίνει, με έναν πνευματώδη τρόπο. Επίσης, αυτό που με εντυπωσιάζει στον Σεμπάστιαν, αν μπορεί να με εντυπωσιάζει κάτι σε δικό μου χαρακτήρα, είναι ότι είναι αυτοδημιούργητος. Δεν πήγε σε κολέγιο, καθώς μεγάλωσε σε μια στρατιωτική μονάδα χωρίς γονείς. Σκέφτομαι: είναι κακός πατέρας; Εγώ δεν έχω παιδιά. Δεν έχω την απάντηση. Στο τέλος του βιβλίου έγραψα κάποια πράγματα για τον πατέρα μου, ώστε να μην νομίζει κανείς ότι έτσι μου συμπεριφέρθηκε. Είχα έναν καταπληκτικό πατέρα που μου φέρθηκε πολύ καλά.

finn2

Οπως λογικά θέλουν όλοι οι πατεράδες.

Θυμάμαι όταν μια πρώτη φορά είπα στους γονείς μου πως είμαι γκέι, η μητέρα μου ανησύχησε.

Δεν το δέχθηκε;

Οχι, αντίθετα. Ανησυχούσε όχι σε ηθικό επίπεδο, να μην πέσω θύμα ξυλοδαρμού. Τώρα, φυσικά, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Αλλά πριν από 25 χρόνια άκουγες πολύ συχνά στις ειδήσεις για δολοφονίες με θύματα γκέι. Νομίζω κάτι παρόμοιο λέει και ο Σεμπάστιαν στο βιβλίο. Δεν σιχαινόταν το γιο του, αλλά φοβόταν γι’ αυτόν. Ήθελε η ζωή του γιου του να είναι εύκολη και ευτυχισμένη. Ήμουν σε ένα βιβλιοπωλείο σε μια περιοχή του Σαν Φρανσίσκο και η κυρία που είχε το βιβλοιπωλείο μου είπε πως η πρόταση που είχε μεγαλύτερη επίδραση πάνω της ήταν εκεί που η Νίκι ρωτάει τον Σεμπάστιαν γιατί ήθελε το παρελθόν της στο τέλος της ιστορίας και της απαντάει: «Επειδή είσαι το παιδί μου». Αν είχα παιδιά, θα έκανα απολύτως τα πάντα γι’ αυτά. Θα μπορούσα να σταθώ μπροστά σε ένα τρένο για να σώσω τον σκύλο μου. Κι ας ξέρω πως δεν γίνεται να κάνεις συγκρίσεις ανάμεσα σε ένα παιδί κι έναν σκύλο.

Θα μπορούσα να σταθώ μπροστά σε ένα τρένο για να σώσω τον σκύλο μου...

Γιατί επιλέξατε το Σαν Φρανσίκο ως μέρος στο οποίο θα αναπτυχθεί το βιβλίο;

Πολύ καλή ερώτηση. Για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον δεν ήθελα ξανά άλλη Νέα Υόρκη, αν και το πρώτο μου βιβλίο δεν το λες ένα βιβλίο για τη Νέα Υόρκη. Έψαχνα μια πόλη που να βγάζει μυστήριο. Μια τέτοια είναι το Σαν Φρανσίοκο και η Νέα Ορλεάνη που δεν έχω επισκεφθεί. Η πόλη ρίχνει ομίχλη και ατμόσφαιρα στην ιστορία. Όταν διαβάζω ένα βιβλίο είναι σαν να έχω λάβει μια τουριστική εμπειρία. Αγαπάω πολύ τα βιβλία του Καμιλέρι που έχει χρησιμοποιήσει τη Νάπολη πολλές φορές στα βιβλία του. Δεν έχω πάει ποτέ στη Νάπολη, αλλά είναι σαν να το ξέρω το μέρος. Αυτό προτείνω και στους αναγνώστες μου να κάνουν.

Αυτό είναι το καλό με τη λογοτεχνία. Ταξιδεύεις συνεχώς χωρίς να πας πουθενά.

(Γελάει) Ακριβώς! Δεν χρειάζεσαι καν διαβατήριο.

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μουράτ Εσέρ: «Αν κέρδιζαν οι κομμουνιστές στον Εμφύλιο, η Τουρκία φοβόταν ότι θα ήταν ο επόμενος στόχος τους»

Μουράτ Εσέρ: «Αν κέρδιζαν οι κομμουνιστές στον Εμφύλιο, η Τουρκία φοβόταν ότι θα ήταν ο επόμενος στόχος τους»

Μια κουβέντα με τον Τούρκο ιστορικό Μουράτ Εσέρ [Murat Eser], με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Ο ελληνικός Εμφύλιος πόλεμος 1946-1949 μέσα από τον τουρκικό Τύπο της εποχής» (εκδ. Νίκας).

Συνέντευξη στην Ελένη Κορόβηλα

...
Γελένα Λένγκολντ: «Η μοναξιά είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της σύγχρονης εποχής»

Γελένα Λένγκολντ: «Η μοναξιά είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού της σύγχρονης εποχής»

H Γελένα Λένγκολντ είναι πολυβραβευμένη Σέρβα συγγραφέας. Έχει εκδώσει ποίηση, συλλογές διηγημάτων και μυθιστορήματα. Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βακχικόν το μυθιστόρημά της «Βαλτιμόρη», σε μετάφραση Γιούλης Σταματίου.

Συνέντευξη στη Βίκυ Πορφυρίδου...

Μπογκντάν Τεοντορέσκου: «Ο κόσμος μας θα τελειώσει όταν ο τελευταίος δημιουργός στραφεί σε κάτι άλλο»

Μπογκντάν Τεοντορέσκου: «Ο κόσμος μας θα τελειώσει όταν ο τελευταίος δημιουργός στραφεί σε κάτι άλλο»

Ο Μπογκντάν Τεοντορέσκου είναι Ρουμάνος συγγραφέας, δημοσιογράφος και καθηγητής πανεπιστημίου, ενώ έχει διατελέσει υπηρεσιακός υφυπουργός Τύπου και ΜΜΕ. Έχει εκδώσει δέκα μυθιστορήματα, καθώς και δοκίμια, ταξιδιωτικά βιβλία και ποιητικές συλλογές, και έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες άρθρα στον Τύπο. Στα ελληνικά κυκλοφ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Το αρχαίο θέατρο μέσα από τις πηγές» των Έρικ Τσάπο και Γουίλιαμ Τζ. Σλάτερ (κριτική) –  Πρωτότυπη μελέτη για τις ρίζες του δράματος και της κωμωδίας

«Το αρχαίο θέατρο μέσα από τις πηγές» των Έρικ Τσάπο και Γουίλιαμ Τζ. Σλάτερ (κριτική) – Πρωτότυπη μελέτη για τις ρίζες του δράματος και της κωμωδίας

Για το βιβλίο των Έρικ Τσάπο [Eric Csapo] και Γουίλιαμ Τζ. Σλάτερ [William J. Slater] «Το αρχαίο θέατρο μέσα από τις πηγές», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σε μετάφραση Βάιου Λιαπή. Στις εικόνες, θεατρικές μάσκες σκαλισμένες σε μάρμαρo, όπως βρίσκονται στη Νεκρόπολη της αρχαίας ...

Αφιέρωμα στον Χρήστο Βακαλόπουλο [ΙΙ] –  Διαβάζοντας τη Γραμμή του Ορίζοντος τότε και τώρα

Αφιέρωμα στον Χρήστο Βακαλόπουλο [ΙΙ] – Διαβάζοντας τη Γραμμή του Ορίζοντος τότε και τώρα

«Η Γραμμή του Ορίζοντος», το τελευταίο μυθιστόρημα του Χρήστου Βακαλόπουλου, συμπυκνώνει το πεζογραφικό του σύμπαν και συμπληρώνει το ψηφιδωτό μιας ανήσυχης, δημιουργικής και έκκεντρης προσωπικότητας.

Γράφει ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Habent sua fata...

Βαγγέλης Μπέκας: «Το Ελεγεία και Σάτιρες του Καρυωτάκη σημάδεψε την εφηβεία μου»

Βαγγέλης Μπέκας: «Το Ελεγεία και Σάτιρες του Καρυωτάκη σημάδεψε την εφηβεία μου»

Από τις «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» μέχρι το «Υπόγειο», μια «Ελεγεία και Σάτιρες» δρόμος. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Βαγγέλη Μπέκα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ηθική και Ανήθικοι» του Κωνσταντίνου Γιατρά (προδημοσίευση)

«Ηθική και Ανήθικοι» του Κωνσταντίνου Γιατρά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Γιατρά «Ηθική και Ανήθικοι», το οποιο κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Stamora Moravita

...
«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Βραζιλιάνας Μοργκάνα Κρέτζμαν [Morgana Kretzmann] «Στη σκόνη» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Ρόδια και Τσιγάρα

...
«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα του Άρη Μαραγκόπουλου «Απάρνηση», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιφάνεια Ι
(Ο Νικόλας δεν είναι πια εδώ)

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Πόσα είναι τα φύλα, τελικά; Βιβλία και μελέτες που δίνουν τις απαντήσεις

Πόσα είναι τα φύλα, τελικά; Βιβλία και μελέτες που δίνουν τις απαντήσεις

Πόσα φύλα υπάρχουν; Ποια είναι η διαφορά μεταξύ βιολογικού και κοινωνικού φύλου; Υπάρχει φάσμα όσον αφορά το βιολογικό φύλο; Μια προσεκτική εξέταση των παραπάνω ερωτημάτων που αναδύονται στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια.

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ