Ο δημοφιλής Αμερικανός συγγραφέας μίλησε στο Esquire για το πρόσφατο μυθιστόρημά του με τίτλο «Μπίλι Σάμερς», το οποίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, σε μετάφραση Μιχάλη Μακρόπουλου.
Επιμέλεια: Book Press
Πρωταγωνιστής του πρόσφατου μυθιστορήματος του Κινγκ είναι ο πρώην πεζοναύτης Μπίλι Σάμερς, ένας βετεράνος μισθοφόρος που αναλαμβάνει μια τελευταία αποστολή προτού συνταξιοδοτηθεί. Προκειμένου να περάσει απαρατήρητος καθώς παρακολουθεί το επόμενο θύμα του, ο Μπίλι μεταμφιέζεται σε επίδοξο συγγραφέα, και αναλαμβάνει να ολοκληρώσει την αυτοβιογραφία του, όπου περιγράφει, μεταξύ άλλων, τα τραύματα της παιδικής του ηλικίας και τη θητεία του στον πόλεμο του Ιράκ.
Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Esquire, ο Κινγκ μίλησε για το πώς εμπνεύστηκε την ιστορία του μυθιστορήματός του:
«Προσωπικά, σκαρφίζομαι τα μυθιστορήματά μου κομμάτι κομμάτι. Απλώς συγκεντρώνω όλα τα κομμάτια στο μυαλό μου και σιγά σιγά αρχίζουν να συνδέονται μεταξύ τους. Συνέλαβα την αρχική ιδέα για το Μπίλι Σάμερς ως εξής: είδα έναν άντρα σε ένα υπόγειο διαμέρισμα, να κοιτάζει έξω από το παράθυρό του με ένα περισκόπιο, και να βλέπει τα πόδια των περαστικών στο πεζοδρόμιο. Άρχισα να προβληματίζομαι. Τι κάνει αυτός ο τύπος εκεί; Γιατί είναι εκεί; Τι σημαίνουν όλα αυτά; Αφού έπαιξα με αυτή την ιδέα στο μυαλό μου, σκέφτηκα τον ίδιο τύπο σε έναν ουρανοξύστη με γραφεία, στον πέμπτο ή στον έκτο όροφο ενός κτιρίου κοντά σε ένα δικαστικό μέγαρο. Τι κάνει εκεί; Μα φυσικά: σκοπεύει να πυροβολήσει κάποιον. Θα πυροβολήσει έναν κακό άνθρωπο.«
Αυτές οι δύο ιδέες άρχισαν να συνδέονται μεταξύ τους. Ο Μπίλυ θα πυροβολήσει έναν κακό άνθρωπο, κι ύστερα θα κρυφτεί σε αυτό το υπόγειο διαμέρισμα, όπου βλέπει τα πόδια να περνούν. Αυτές οι δύο σκέψεις, σιγά σιγά, δημιούργησαν όλη την υπόλοιπη ιστορία. Δεν σκέφτομαι πάντα τόσο χαοτικά, αλλά αυτή τη φορά έτσι γεννήθηκε ολόκληρο το μυθιστόρημά μου».
Στο βιβλίο, ο Κινγκ χρειάστηκε να γράψει αρκετές σελίδες από την αυτοβιογραφία του πρωταγωνιστή του, υιοθετώντας ένα διαφορετικό συγγραφικό ύφος:
«Ήθελα να τον κάνω να γράφει σαν μικρό παιδί. Έχει υιοθετήσει την πλαστή περσόνα ενός αφελή συγγραφέα, και γνωρίζει καλά πως όταν γράφει το βιβλίο του στον υπολογιστή που του έχει δώσει ο εργοδότης του, κατά πάσα πιθανότητα τον παρακολουθούν. Πρέπει να προσπαθήσει πολύ σκληρά, ώστε να γράψει κάτι που να συνάδει με την περσόνα που δείχνει στους συναδέλφους του, την περσόνα ενός ανθρώπου που διαβάζει κόμικς του Archie και δεν θα διάβαζε ποτέ του ένα μυθιστόρημα του Ζολά ή του Ντίκενς.«
Ο Μπίλι είναι πολύ πιο έξυπνος από τους τύπους για τους οποίους εργάζεται, κάτι που είναι πολύ διασκεδαστικό. Αλλά για εμένα, η πραγματική πρόκληση ήταν να προσπαθήσω να γράψω σαν ένα άτομο που δεν έχει απολύτως κανένα συγγραφικό ταλέντο, που δεν έχει κάποια συγγραφική ευφυΐα. Προβληματίστηκα: «Μπορώ να το κάνω αυτό;» Μετά θυμήθηκα το μυθιστόρημα του Φώκνερ Καθώς ψυχορραγώ, όπου ο πρωταγωνιστής ξεκινά την αφήγησή του λέγοντας: «Βρισκόταν στο ψηλό γρασίδι και τον χτυπούσαν». Σιγά σιγά, καταλαβαίνεις πως αυτό που περιγράφει είναι στην πραγματικότητα ένα παιχνίδι γκολφ. Υπάρχει επίσης το μυθιστόρημα Λουλούδια για τον Άλγκερνον, όπου ο πρωταγωνιστής είναι αρχικά αφελής, και μετά γίνεται εξυπνότερος. Μοιάζει με αυτό που κάνει ο Μπίλι, που μπαίνει συνεχώς στον πειρασμό να γράψει ως ενήλικας ή έστω, ως έφηβος, ενώ πρέπει να γράφει ως μικρό παιδί για να θολώσει τα νερά. Όταν η αποστολή του πάει στραβά, θα κρυφτεί στο καταφύγιό του, και θα νιώσει μια τεράστια ανακούφιση, μια ανακούφιση που ένιωσα κι εγώ. Συνειδητοποίησα: «Τώρα μπορώ επιτέλους να γράψω με πιο ώριμο τρόπο, να δείξω πόσο λαμπρός συγγραφέας είναι πραγματικά ο Μπίλι».
Στην ίδια συνέντευξη, ο Κινγκ μίλησε για την απόφασή του να θέσει ως πρωταγωνιστή της ιστορίας του έναν βετεράνο του πολέμου του Ιράκ:
«Ο Μπίλι είναι ένας εξαιρετικός ελεύθερος σκοπευτής. Είναι πρακτικό μυαλό. Είναι φοβερός στο σημάδι. Πώς έμαθε να πυροβολεί; Η ικανότητά του είναι έμφυτη, καθώς από πολύ μικρή ηλικία ήταν σε θέση να πυροβολήσει τον άνδρα που σκότωσε την αδελφή του. Ήταν δολοφόνος από την αρχή, ακόμα κι ως παιδί. Το πρώτο άτομο που σκότωσε ήταν ένας κακός άνθρωπος. Αναρωτήθηκα: «Πώς καλλιεργεί ένας άνθρωπος τις δεξιότητές του, ώστε να είναι σε θέση να στοχεύει καλά από μια τέτοια απόσταση;» Μια απόσταση όχι μακρινή για τον ίδιο τον Μπίλι, αλλά εξαιρετικά μακρινή για οποιοδήποτε άλλον.«
Είναι θλιβερό, όμως σκέφτηκα: «Ο ήρωας μου έχει αυτή την ηλικία. Αυτό είναι το τρέχον έτος. Άρα, σύμφωνα με τους μαθηματικούς υπολογισμούς, πού πολέμησε;» Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μου, η Αμερική έχει συμμετάσχει σε πολλούς πολέμους. Ο Μπίλι ήταν πολύ νέος ώστε να έχει πολεμήσει στο Βιετνάμ, αλλά ήταν στην κατάλληλη ηλικία ώστε να έχει πάει στο Ιράκ. Κοίταξα τις ημερομηνίες και μετά άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για τη μάχη της Φαλούτζα, γιατί αυτή ήταν η πιο σκληρή και αιματηρή μάχη όπου συμμετείχαν ο στρατός κι οι πεζοναύτες, μια μάχη στους δρόμους, σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο της πόλης».