pedro juan gutierrez kentriki

Συνέντευξη με τον Κουβανό συγγραφέα Pedro Juan Gutiérrez, με αφορμή το νέο του βιβλίο «Ημερολόγιο επιβίωσης» (μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Του Διονύση Μαρίνου

Τελευταία φορά που τα είχαμε πει για τις ανάγκες (πάλι) μιας συνέντευξης ήταν πριν από έξι χρόνια περίπου. Τότε με αφορμή το βιβλίο του Διάλογος με τη σκιά μου (μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδ. Μεταίχμιο). Τώρα βρεθήκαμε ξανά με τον Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες εξαιτίας του νέου του βιβλίου Ημερολόγιο Επιβίωσης (μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδ. Μεταίχμιο). Όταν του το θύμισα, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Όλα αυτά τα χρόνια που γράφω οι ερωτήσεις είναι πάνω κάτω οι ίδιες, αυτό που αλλάζει είναι οι απαντήσεις. Επομένως, μπορείς να ρωτήσεις ό,τι θέλεις. Εγώ δεν ήθελα ποτέ να έχω ένα στάνταρ προφίλ. Με ενδιαφέρει η εξέλιξη και όχι να μένω ο ίδιος. Άρα, οι απαντήσεις μου αλλάζουν με τα χρόνια».

Και ο ίδιος έχει αλλάξει. Διανύοντας πλέον την έβδομη δεκαετία της ζωής του, μπορεί να μην τον λες τυπικό ηλικιωμένο, αλλά σίγουρα πιο σταθερό σε σχέση μ’ αυτό που ήταν πριν από είκοσι χρόνια. Τότε που η ζωή του ήταν μια διαρκής καταπάτηση των κόκκινων γραμμών και μια χορογραφία σε τεντωμένο σχοινί. Παραμένει, πάντως, ο κλασικός Πέδρο Χουάν. Ευθύς, τραχύς κάποιες φορές, ίσως λίγο κυνικός κάποιες άλλες, αλλά σίγουρα ξεχωριστός συγγραφέας. Η συνέντευξη αυτή έγινε χάρη στην αμέριστη βοήθεια της μόνιμης μεταφράστριάς του στα ελληνικά, της Κλεοπάτρας Ελαιοτριβιάρη, την οποία και ευχαριστώ.

⎆ ⎆ 

Πώς βιώνετε την πανδημία; Σας φοβίζει;

Περνάω την πανδημία όπως όλος ο κόσμος. Κλεισμένος στο σπίτι, περιορίζοντας τις κοινωνικές επαφές και την καθημερινή μου ζωή όπως ήταν παλιά. Ωστόσο, εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο για να δουλέψω. Ολοκλήρωσα μια συλλογή διηγημάτων που δούλευα για χρόνια, ένα μικρό μυθιστόρημα έχει ολοκληρωθεί και παράλληλα επιμελούμαι μια έκδοση του συνόλου της ποιητικής μου παραγωγής, που είναι ένα μεγάλο έργο 728 σελίδων. Οπότε, μέσα σε όλο αυτό βρήκα τον χρόνο και να διαβάσω. Όπως σε όλους μας μαζεύονται αδιάβαστα βιβλία και τώρα βρήκα μια ευκαιρία για τα περισσότερα.

Αρκετά παραγωγικός, θα έλεγα. Θα μπορούσατε να πάρετε έμπνευση από τον κορωνοϊό για κάποιο μελλοντικό βιβλίο σας;

Όχι, δεν θα μπορούσε να είναι έμπνευση σε πρώτη φάση η πανδημία. Χρειάζομαι πάντα να περάσει χρόνος, να χωνέψω την εμπειρία που έχω ζήσει προτού τη μετουσιώσω σε κάποιο κείμενο. Έχω ανάγκη την απόσταση, να γίνει κτήμα μου και να περάσω και άλλα πράγματα στη ζωή μου που θα ενσωματωθούν στη συνολική μου εμπειρία προτού γράψω. Επομένως, σε αυτή τη φάση μάλλον δεν θα έγραφα κάτι για την πανδημία. Ίσως σε 10-15 χρόνια να γράψω κάτι.

Έχω ανάγκη την απόσταση, να γίνει κτήμα μου και να περάσω και άλλα πράγματα στη ζωή μου που θα ενσωματωθούν στη συνολική μου εμπειρία προτού γράψω. Επομένως, σε αυτή τη φάση μάλλον δεν θα έγραφα κάτι για την πανδημία.

Η αλήθεια είναι ότι το έργο σας, αν και περιλαμβάνει πολλά «θερμά» θέματα, δεν είναι γραμμένο εν θερμώ. Κρατάτε πάντα την απόσταση από το υλικό σας.

Η λογοτεχνία για μένα είναι περισυλλογή και σκέψη. Χρειάζεται να «κατακάτσει» το παρόν, να μεσολαβήσει η σκέψη από την εμπειρία. Έχω ζήσει κατά περιόδους πολύ έντονη ζωή. Κάποια στιγμή διακόπτεται αυτή η σκέψη και γράφω, και μετά σταματάω. Ο συλλογισμός όμως συνεχίζει, κι αυτό είναι το βασικό. Όλη η λογοτεχνία είναι μια διαρκής σειρά από σκέψεις.

gutierrez cov3Αν και όλοι χρειαζόμαστε ένα ημερολόγιο επιβίωσης για τις μέρες που ζούμε, το δικό σας λειτουργεί ανεξάρτητα από την τρέχουσα εποχή. Ποιος ήταν ο λόγος που ξεκινήσατε να το γράφετε;

Το βιβλίο στην πρώτη σελίδα αναφέρει πως πρόκειται για μυθοπλασία και ότι δεν είναι πραγματικά γεγονότα, ωστόσο είναι προφανές πως βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Μιλάει για την περίοδο που είχα κυκλοφορήσει στην Ισπανία και σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης τη Βρόμικη τριλογία της Αβάνας (μτφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδ. Μεταίχμιο) και αφορά τη γύρα που έκανα τότε για να παρουσιάσω και να προωθήσω το βιβλίο. Υπήρχε στο μυαλό μου η ιδέα αυτού του βιβλίου, αλλά δεν το είχα γράψει τόσα χρόνια. Αυτό που μου έδωσε τη βασική ιδέα να το στηρίξω ήταν ο νεαρός Πέδρο Χουάν. Ένας τύπος από την Κούβα (αν και θα μπορούσε να είναι από οποιαδήποτε χώρα της Καραϊβικής) που μόλις έχει γράψει ένα βιβλίο και βρίσκεται ξαφνικά στην Ευρώπη και έχει να αντιμετωπίσει όλη την παλαιά κουλτούρα της Ευρώπης, σε σχέση με την πολύ σύγχρονη κουλτούρα της Κούβας, και έναν τελείως άλλο πολιτισμό, τους δημοσιογράφους και το λογοτεχνικό σινάφι. Από την πολύ απλή και φτωχική ζωή στην Κούβα βρίσκεται ξαφνικά με λίγα λεφτά στην τσέπη σε ένα τελείως άλλο σύστημα. Μέσα σ’ αυτή την καινούργια συνθήκη ήθελα ο Πέδρο Χουάν να δείξει πώς την αντιμετωπίζει και τι σκέφτεται. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα πίσω από το βιβλίο. 

Σε παλαιότερη συνέντευξή σας μου είχατε αναφέρει τον Πέδρο Χουάν ως ένα διαβολάκο. Έχει ηρεμήσει με τα χρόνια ή παραμένει σκανταλιάρης ακόμη;

Έχει, όντως, ηρεμήσει ο διαβολάκος. Αναμφισβήτητα! Γιατί αν δεν είχε ηρεμήσει θα βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Ίσως, ακόμα και να μην βρισκόμουν εδώ πια. Ήταν, λοιπόν μοιραίο να ηρεμήσει. Η ζωή μας περνάει διάφορες φάσεις δεν είναι μια ευθεία. Είμαι 70 χρόνων, έχω ανάγκη από μεγαλύτερη ηρεμία, γαλήνη και σιωπή – το ίδιο και το alter ego μου, ο Πέδρο Χουάν. Υπάρχει, βέβαια alter ego και στο ποιητικό μου έργο, ο John Snake, εκεί αυτός είναι ακόμη χειρότερος, ακόμη πιο διαβολικός.

Χρειάζεται ένας συγγραφέας να έχει ζήσει πολύ έντονα για να γράψει; Είναι αναγκαία συνθήκη; 

Καλή ερώτηση. Έχει να κάνει με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι τη λογοτεχνία και τον τρόπο που γράφω. Ναι, έχω ανάγκη πολλούς φίλους, πολλά ταξίδια, πολύ διάβασμα, πολλές γυναίκες επίσης. Από εκεί αντλώ και η αφετηρία μου είναι από αυτά που ζω. Αυτό που βιώνω το κάνω λογοτεχνία. Προφανώς δεν λειτουργούν έτσι όλοι οι συγγραφείς. Κάποιοι επιλέγουν ένα ιστορικό γεγονός και κάνουν τη σχετική έρευνα και βασίζουν το έργο τους πάνω σ’ αυτό. Εγώ χρειάζονται αυτή τη γεμάτη και έντονη ζωή για να γράψω. Τελικά, νιώθω ότι γράφω ένα βιβλίο. Μοιάζουν όλα τα βιβλία που γράφω να είναι κομμάτια του ίδιου παζλ. Το ίδιο βλέπω τώρα και στα ποιήματά μου. Συνειδητοποιώ πως πρόκειται για το ίδιο νήμα. Όλη μου η ζωή είναι μέσα στα ποιήματά μου. Είναι σαν να αφήνω δύο αυτοβιογραφίες. Μια σε πρόζα και μια σε στίχους.

Η ποίηση προκύπτει. Το ίδιο ισχύει και τα διηγήματα. Μπορώ να ξεκινήσω να γράψω έναν στίχο και τελικά να γράψω μονοκοπανιά σαράντα ποιήματα.

Αισθάνεστε περισσότερο συγγραφέας ή ποιητής; Ή δεν έχει καμία σημασία η διάζευξη;

Η ποίηση προκύπτει. Το ίδιο ισχύει και τα διηγήματα. Μπορώ να ξεκινήσω να γράψω έναν στίχο και τελικά να γράψω μονοκοπανιά σαράντα ποιήματα – κάπως έτσι λειτουργώ και με τα διηγήματα. Έρχονται και απλώς κάθομαι και τα γράφω. Τα μυθιστορήματα είναι άλλη ιστορία. Θέλουν δουλειά, οργάνωση, μελέτη, χρόνο και σκέψη. Λειτουργώ διαφορετικά όταν γράφω μυθιστορήματα.

gutierrez cov2Γράφετε σε κάποιο σημείο του τελευταίου σας βιβλίου: «γράφω για να αποφύγω το ταξίδι στο κέντρο της κόλασης». Είναι σωτήρια πράξη η γραφή;

Σίγουρα η συγγραφή είναι σωτήρια. Είναι δεδομένο αυτό! Με έσωσε η συγγραφή και το αλκοόλ την περίοδο ’90-’98, χρόνια πάρα πολύ δύσκολα για μένα. Την Βρόμικη Τριλογία της Αβάνας την έγραφα από το ’94 έως το ’97 και ήταν η πιο σκοτεινή και μαύρη περίοδος της ζωής μου. Είμαι πεπεισμένος πως το γράψιμο από τη μια και το αλκοόλ από την άλλη με έσωσαν. Το αλκοόλ γιατί με έκανε να αντιμετωπίζω τα πράγματα με μεγαλύτερη ελαφρότητα και το γράψιμο γιατί ήταν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Τα έβγαλα από μέσα μου και κάπως με βοηθούσε αυτό να ξαλαφρώσω. Συμβαίνει και σε άλλους συγγραφείς αυτό, σε μένα συνέβη πάρα πολύ έντονα. Όταν γράφω κάτι, το κοιτάζω, το επιμελούμαι και μετά το αφήνω στην άκρη, το ξεχνάω τελείως σαν να μην υπάρχει. Έχει φύγει από μέσα μου. 

Το βιβλίο κινείται σε διάφορους τόπους, ενώ οι εναλλαγές προσώπων είναι συνεχείς. Θα έλεγα πως έχετε φτιάξει ένα καλειδοσκόπιο εικόνων. Αυτή ήταν η πρόθεσή σας;

Ναι, αναμφισβήτητα. Δεν μου αρέσει να γυροφέρνω ένα θέμα επί μακρόν. Προτιμώ να είμαι πιο συνοπτικός. Δεν καταλαβαίνω τους συγγραφείς που πηγαίνουν γύρω γύρω από το θέμα τους. Ένα πράγμα που μπορούν να το πουν σε δέκα γραμμές χρειάζονται τρεις σελίδες. Εμένα με κουράζει αυτό. Γιατί να πρέπει να γράψω 700 σελίδες, ενώ μπορώ να γράψω 200; Είμαι μινιμαλιστής στον τρόπο που γράφω κι αυτό δουλεύει καλύτερα και στον αναγνώστη, και για μένα είναι πιο εύκολο. Η ταχύτητα και η εναλλαγή των εικόνων είναι η δυναμική που ψάχνω. Αυτός είναι ο τρόπος που γράφω και εκφράζομαι.

Οι γυναικείοι χαρακτήρες των βιβλίων σας αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα σε ορισμένες συνθήκες. Έχω την αίσθηση πως ακόμη και το άγριο σεξ είναι σαν να θέλει κανείς να σπρώξει τη μοναξιά λίγο παραπέρα, να την αποφύγει. Ισχύει;

Το σεξ στα βιβλία μου είναι ένας τρόπος να προχωρήσω την πλοκή, να την πάω ένα βήμα παραπέρα. Όπως σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα δολοφονούνται διάφοροι χαρακτήρες και αυτό προχωράει την πλοκή. Εμένα δεν μου αρέσουν τα αίματα, δεν θέλω να σκοτώσω κανέναν. Είμαι Κουβανός, εμείς οι Λατινοαμερικανοί έχουμε αυτό το ταπεραμέντο. Για εμάς, το σεξ είναι ένα έντονο κομμάτι της ζωής μας. Μου είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιήσω αυτόν τον τρόπο για να προχωρήσω την πλοκή. Από την άλλη, οι ενοχές έπειτα από δύο χιλιάδες χρόνια χριστιανισμού είναι πολύ μεγάλες και φτάνει, είναι πολλά δύο χιλιάδες χρόνια να ζούμε με ενοχές. Ας δούμε το σεξ όπως πραγματικά είναι. Αν υπάρχει λίγη τρυφερότητα και αγάπη μαζί μ’ αυτό ακόμη καλύτερα, αλλά και χωρίς αυτά το σεξ λειτουργεί μια χαρά. Είμαστε θηλαστικά, είναι προφανές πως είναι μέρος της φύσης μας. Δεν είμαστε φυτά ή σκουλήκια. Άρα, η φύση μας είναι αυτή, τόσο απλά. Όντως, θα μπορούσε το σεξ να είναι και ένας τρόπος να απομακρύνουμε τη μοναξιά μας. 

Είχα τη δυνατότητα να ταξιδεύω, μπορούσα να πάω στη Βραζιλία και το Μεξικό, είχα πάει στη Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία. Γυρνούσα φορτωμένος με βιβλία που δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τα βρει κανείς. 

Είναι σταθερή η πρόθεσή σας να ασχολείστε με απλούς ανθρώπους. Σαν κι αυτό που κάνει ο Μπρούχελ στους πίνακές του. Τι ακριβώς σας τραβάει σ’ αυτούς τους ανθρώπους;

Ο λόγος που άρχισα να γράφω γι’ αυτούς τους ανθρώπους είναι γιατί εγώ, εδώ και 36 χρόνια ζω σε μια συνοικία της Αβάνας, το Centro Havana, που είναι μια πολύ φτωχική γειτονιά που ζουν άνθρωποι της μαύρης φυλής. Εκεί ζουν φτωχοί έως πάρα πολύ φτωχοί άνθρωποι – σε ένα δωμάτιο συχνά πολλά άτομα. Όταν έφτασα εκεί ως δημοσιογράφος δεν πίστευα αυτό που αντίκρισα. Η έκπληξη ήταν αυτή που μου έδωσε την ώθηση να γράψω. Η γειτονιά μου έχει μια φοβερή δυναμική. Την παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Ήμουν ένας μέσος άνθρωπος όταν έφτασα εκεί, αλλά είχα κάποια προνόμια σε σχέση με τους άλλους. Είχα τη δυνατότητα να ταξιδεύω, μπορούσα να πάω στη Βραζιλία και το Μεξικό, είχα πάει στη Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία. Γυρνούσα φορτωμένος με βιβλία που δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τα βρει κανείς. Είχα ευρύτερη εικόνα και προοπτική για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Ήμουν έτοιμος να πάω στο Λος Αντζελες στο ’84, να καλύψω τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν πήγα γιατί δεν συμμετείχε η Κούβα, αλλά είχα μια άλλη εικόνα για τα πράγματα. Όταν άρχισα να γράφω τη Βρόμικη Τριλογία, όλο αυτό που συνέβαινε με το γράψιμο ήταν πολύ απελευθερωτικό. Ήταν η εκδίκησή μου στη λογοκρισία που ζούσα ως δημοσιογράφος. Υπήρχαν πολλά θέματα για τα οποία δεν μπορούσα να γράψω. Δεν επιτρεπόταν να γράψω για ό,τι ήθελα. Γράφοντας την Τριλογία άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο.

pedro juan gutierrez 5

Έχει ενδιαφέρον η κριτική που ασκείτε στη σύγχρονη λογοτεχνία και τους συγγραφείς. Λέτε πως δεν πηγαίνουν εις βάθος, ότι έχουν υπερτροφικό εγώ και ότι ασχολούνται με τα βραβεία. Τι θα λέγατε επ’ αυτού;

Υπάρχουν δύο είδη συγγραφέων κατά την άποψή μου. Υπάρχουν εκείνοι που το βλέπουν σαν επάγγελμα και τους ενδιαφέρει η προβολή, ο Τύπος, τα βραβεία. Διατηρούν ένα συγκεκριμένο προφίλ και γράφουν ένα βιβλίο κάθε χρόνο. Και από την άλλη, υπάρχουν συγγραφείς όπως εγώ, που δεν με απασχολούν ιδιαίτερα όλα αυτά. Με ενδιαφέρει η σκέψη και η ανάλυση όσων συμβαίνουν στα χρόνια αυτά που είμαι στη ζωή. Τα βιβλία μου είναι κατά κάποια τρόπο σαν τα απομνημονεύματα της ζωής μου, αλλά και της Κούβας, για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Τα βραβεία τα σκέφτεστε καθόλου;

Είμαι ένας αντισυμβατικός συγγραφέας. Τα βραβεία τα δίνουν συνήθως ακαδημίες, θεσμοί, συντηρητικοί κυρίως. Αντιλαμβάνεστε πως δύσκολα θα επιλέξουν να βραβεύσουν έναν αντισυμβατικό συγγραφέα. Στην Κούβα φαίνεται να συζητιέται το να μου δώσουν το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας, αλλά το συζητούν εδώ και πέντε χρόνια – δεν συμβαίνει. Οπότε, ζορίζονται προφανώς. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ισπανία. Υπάρχουν συγκεκριμένοι εκδοτικοί οίκοι που θεωρούν σκανδαλιστικά τα βιβλία μου και δεν τους ενδιαφέρει να τα εκδώσουν. Προφασίζονται διάφορους λόγους, αλλά το θέμα είναι άλλο. Είναι ξεκάθαρο πως εγώ έχω ένα συγκεκριμένο κοινό στο οποίο απευθύνομαι. Γράφω βιβλία για ενηλίκους και όχι για παιδιά. Και, φυσικά, όχι για καθολικές κυρίες 84 ετών. Προφανώς, έχω ένα άλλο κοινό στο οποίο απευθύνομαι και δεν με ενδιαφέρει να αποκτήσω και μέρος από το δικό τους αναγνωστικό κοινό.

Τα βραβεία τα δίνουν συνήθως ακαδημίες, θεσμοί, συντηρητικοί κυρίως. Αντιλαμβάνεστε πως δύσκολα θα επιλέξουν να βραβεύσουν έναν αντισυμβατικό συγγραφέα.

Ας το ρωτήσω αλλιώς: σας ενδιαφέρει να πωλούνται τα βιβλία σας, να μπαίνουν σε λίστες με τα μπεστ σέλερ;

Ο εκδότης μου στις εκδόσεις Anagramma είχε πει κάτι πολύ έξυπνο και σωστό εντέλει: εγώ δεν είμαι συγγραφέας best seller, αλλά long seller. Σε βάθος χρόνου κάνουν πωλήσεις τα βιβλία μου. Όπως και ο Μπουκόφσκι, δεν έκανε τρελές πωλήσεις από την αρχή. Με ενδιαφέρει ένας εκδότης να χειρίζεται έτσι τα βιβλία μου. Να είναι διαθέσιμα, ας είναι είτε σε pocket έκδοση ή είτε με σκληρό εξώφυλλο, δεν με απασχολεί αυτό. Να είναι εκεί και να πουλάνε σε βάθος χρόνου. Αυτό με ενδιαφέρει. Αλλωστε, σε αυτούς τους αναγνώστες απευθύνομαι.

Λέτε στο βιβλίο σας πως απέχετε από το ανταγωνιστικό παιχνίδι. «Dont compete, play», γράφετε χαρακτηριστικά. Είναι αυτό μέρος της ιδιοσυγκρασίας σας;

Δεν πιστεύω στα βραβεία και από παιδί δεν υπήρξα ποτέ ανταγωνιστικός. Θυμάμαι από τα δεκατρία έως τα εικοσιτρία έκανα καγιάκ. Λατρεύω την κωπηλασία και το καγιάκ· τα λατρεύω. Δεν πήρα ούτε ένα χάλκινο μετάλλιο. Δεν με ενδιέφερε. Μόνο το άθλημα με ενδιέφερε. Ομοίως με τα βιβλία μου, δεν θέλω να πάρω κανένα βραβείο. Πιο πολύ με ενδιαφέρει αυτό που κάνουμε τώρα, που συζητάμε, αυτό το μοίρασμα. Το βρίσκω πιο ενδιαφέρον και σημαντικό.

* Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του, η ποιητική συλλογή «Ποτέ πια εμείς» (εκδ. Μελάνι).


ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ PEDRO JUAN GUTIÉRREZ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κέβιν Άντερσον: «Η Ιρλανδία προσδιορίζεται μέσα από τη λογοτεχνία της»

Κέβιν Άντερσον: «Η Ιρλανδία προσδιορίζεται μέσα από τη λογοτεχνία της»

Συνέντευξη με τον συγγραφέα Κέβιν Άντερσον [Kevin Anderson] με αφορμή την «Ανθολογία σύγχρονης ιρλανδικής ποίησης» (ανθολ. – μτφρ. Καίτη Λογοθέτη-Άντερσον, Κέβιν Άντερσον, εκδ. Βακχικόν). 

Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου

Πριν από λίγο και...

Άνα Βούτσκοβιτς: «Ο ''Γιουγκοσλάβος'' ήταν ένα δύσκολο, προσωπικό, θεραπευτικό βιβλίο για μένα»

Άνα Βούτσκοβιτς: «Ο ''Γιουγκοσλάβος'' ήταν ένα δύσκολο, προσωπικό, θεραπευτικό βιβλίο για μένα»

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vuckovic] με αφορμή το νέο της μυθιστόρημα «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος, εκδ. Βακχικόν). Μια ελεγεία για τον θάνατο του πατέρα της αφηγήτριας, που συνοδεύεται από τον συμβολικό θάνατο της Γιουγκοσλαβίας. 

Συν...

Λιουντμίλα Ντιατσένκο: «Με τον πόλεμο γύρω μου, έχω εκτιμήσει περισσότερο την Ομορφιά σε όλες τις εκφάνσεις της»

Λιουντμίλα Ντιατσένκο: «Με τον πόλεμο γύρω μου, έχω εκτιμήσει περισσότερο την Ομορφιά σε όλες τις εκφάνσεις της»

Συνέντευξη με την Ουκρανή ποιήτρια Λιουντμίλα Ντιατσένκο [Lyundmyla Diadchenko] με αφορμή την ποιητική συλλογή της «Το χρώμα της γεωγραφίας» (μτφρ. Ελένη Κατσιώλη, εκδ. Βακχικόν).

Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου

Το...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ανακοινώθηκαν οι νικητές των βραβείων της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης

Ανακοινώθηκαν οι νικητές των βραβείων της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης

Την Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024 θα γίνει η τελετή της απονομής των λογοτεχνικών βραβείων της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Ακολουθεί η μικρή λίστα για κάθε κατηγορία. μαζί με τους νικητές καθώς και το μεγάλο βραβείο της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Επιμέλεια: Book Press

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Το διαδικτυακό περιοδικό Λόγου και Τέχνης Χάρτης (www.hartismag.gr), συνεχίζει για τρίτη χρονιά την απονομή ετήσιων βραβείων, με σκοπό την ανάδειξη των σημαντικότερων βιβλίων που κυκλοφόρησαν το περασμένο έτος. Σήμερα ανακοινώθηκε ο Βραχύς Κατάλογος σε όλες τις κατηγορίες. Δείτε βιβλία και συγγραφείς. 

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Σίσσυ Δουτσίου, Στεύη Τσούτση, Λίνα Βαρότση, Αστερόπη Λαζαρίδου, Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Αντιγόνη Ζόγκα, Λίνα Βαλετοπούλου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επιλέγουμε πολύ πρόσφατα βιβλία νέων Ελληνίδων συγγραφέων που θέτουν, άλλοτε με τρόπο διεκδικητικό κι άλλοτε πιο έμμεσο, το ζήτημα της γυναικείας χειρα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ