
Η Μυρσίνη Γκανά έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο χώρο του βιβλίου το 2003, ως μεταφράστρια, και από τότε έχει μεταφράσει αρκετά και σημαντικά βιβλία. Δεκατέσσερα χρόνια μετά το πρώτο της βιβλίο, η ποιητική συλλογή «Τα πέρα μέρη» (εκδ. Μελάνι), βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία. Τα ποιήματά της τα διακρίνει η ωριμότητα και η εκφραστική λιτότητα.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Τι απαντάτε σε όσους θα πουν: ακόμη ένας ποιητής; Τι το καινούργιο φέρνει;
Ακολουθώντας αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε ίσως να μην γράφει κανείς τίποτα, μια που έχουν γραφτεί αριστουργήματα. Αυτός που γράφει ποίηση υπακούει, νομίζω, τουλάχιστον αυτό ισχύει για μένα, σε μια εσωτερική ανάγκη επικοινωνίας, επιθυμεί να μετασχηματίσει προσωπικά αισθήματα και σκέψεις με την ελπίδα ότι δεν αφορούν μόνο τον ίδιο, και ότι καταφέρνει να τα πει με έναν καινούργιο τρόπο.
Με ποιους στίχους από τη Συλλογή σας θα την συστήνατε σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε γι' αυτήν;
Ό, τι σου ζήτησα παιδί,
Θεέ,
δεν το 'κανες.
Τότε φοβόμουν ότι έφταιγα.
Τώρα ξέρω: δεν μπορείς.
Ανοίγω το βήμα μου
τις Κυριακές
όταν περνάω μπροστά
από τους τρούλους σου,
να μη με δεις
που το ψωμάκι
το επιούσιο
το βρίσκω
σε άλλο φούρνο.
Πώς κατανοείτε τον περίφημο στίχο του Γιώργου Σεφέρη «Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας»;
Είμαστε το σύνολο όσων έχουμε ζήσει, όσων έχουμε ακούσει. Είναι καλό να μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι εκφράζονται με λόγια εδώ και χιλιάδες χρόνια, μετατρέπουν τις εμπειρίες τους σε λόγο, τσιμπώντας λέξεις δεξιά κι αριστερά για να φτιάξουν το δικό τους οικοδόμημα. Κάπως έτσι τα σκέφτομαι τα λόγια μας, και ειδικά τα ποιήματα. Είναι παλίμψηστα, μια συσσώρευση υλικών, γι' αυτό και τα καλά ποιήματα μας συγκινούν τόσο βαθιά, καταφέρνουν να εκφράσουν ένα συλλογικό υποσυνείδητο, πράγματα που ένιωθες πως είχες μέσα σου και δεν μπορούσες να πεις με αυτόν τον τρόπο. Είναι, δηλαδή, τελικά τα λόγια παιδιά που έρχονται στον κόσμο με τη συμβολή πολλών ανθρώπων και η μεγάλη τους τύχη είναι να τα υιοθετήσουν ακόμα περισσότεροι.
Με επηρεάζουν τα πάντα. Μια εικόνα ή ένας στίχος τραγουδιού, μια μελωδία ή μια σκηνή από κινηματογραφική ταινία ή σειρά, ακόμα και μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο μπορεί να κολλήσει σε μια σκέψη που τριγυρνάει στο μυαλό μου και να αρχίσει να μετασχηματίζεται, ή να αναδυθεί ξαφνικά την ώρα που προσπαθώ να γράψω για να μου δώσει μια λύση.
Ελληνική ποίηση, μεταφρασμένη ποίηση. Ποιο είναι το δικό σας «αναγνωστικό ισοζύγιο»;
Δεν μετράω, πραγματικά δεν ξέρω ποιο κομμάτι βαραίνει πιο πολύ, διαβάζω άναρχα, ό,τι μου τραβήξει την προσοχή και δεν επιχειρώ να εξισορροπήσω το ισοζύγιο αυτό συνειδητά, πιστεύω όμως ότι φτάνω σε ένα είδος ισορροπίας, μέσα από περιόδους εμμονών. Και πιστεύω πως το μπόλιασμα με τους ρυθμούς και τους εκφραστικούς τρόπους μιας άλλης γλώσσας, γιατί όπου μπορώ την ξένη ποίηση τη διαβάζω στο πρωτότυπο, είναι ικανό να στρέψει το μυαλό σε καινούργιες κατευθύνσεις.
Έχουν επηρεάσει άλλες τέχνες –εικαστικά, μουσική, κινηματογράφος κ.ά.– το ποιητικό σας έργο;
Με επηρεάζουν τα πάντα. Μια εικόνα ή ένας στίχος τραγουδιού, μια μελωδία ή μια σκηνή από κινηματογραφική ταινία ή σειρά, ακόμα και μια διαφήμιση στο ραδιόφωνο μπορεί να κολλήσει σε μια σκέψη που τριγυρνάει στο μυαλό μου και να αρχίσει να μετασχηματίζεται, ή να αναδυθεί ξαφνικά την ώρα που προσπαθώ να γράψω για να μου δώσει μια λύση. Ο πιο αποφασιστικός τρόπος με τον οποίο με έχουν επηρεάσει όμως έχει να κάνει με την παρηγοριά που μου προσφέρουν και που με οδήγησε τελικά στο να δοκιμάσω κι εγώ να δημιουργήσω το εντελώς προσωπικό μου καταφύγιο.
* Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ είναι δημοσιογράφος.
Μυρσίνη Γκανά
Τα πέρα μέρη
Μελάνι 2017
Σελ. 56, τιμή εκδότη €8,00