Άνθρωποι από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών διαλέγουν ένα ποίημα με αύρα καλοκαιριού. Σήμερα η ηθοποιός Όλια Λαζαρίδου.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Τι πληκτικό καλοκαίρι κι αυτό
Τι πληκτικό καλοκαίρι κι αυτό, κύριέ μου, τι πληκτικό...
Τις νύχτες πιάνουνε ραγδαίες βροχές
μεγαλόσωμοι κύριοι με εκρού παναμάδες
βγαίνουν στους δρόμους
κομψά προχωρούν με σηκωμένα πατζάκια
σκουπίζουν απαλά σταμπωτά τον ιδρώτα τους
με κάτι μεγάλα σεντόνια.
Το μεσημέρι, αγαπητέ μου, που πέφτουμε
άρρωστες παχουλές αλογόμυγες μας έρχονται
δεν ξέρω και γω από πού
παρατηρούν προσεχτικά
μία εμάς
μία τα κινέζικα καινούργια κομμάτια μας
μία την από αλάβαστρο προτομή του Λιστ
απάνω στο πιάνο.
Και ζέστη, αγαπητέ, αφόρητη ζέστη.
Τ' απογεύματα που είναι όλα κλειστά
ξεκινάνε να μας κάνουν επίσκεψη
από κάπου δεν ξέρω με σκόνη
από κάπου πάρα πολύ μακριά
γέροι με άνοια και πολύ σκούρου χρώματος μελαχρινά παιδιά
με άδεια από καταΐφι κουτιά
στέκουνε σαν τις αλογόμυγες
που σας ανέφερα πιο πριν
και παρατηρούν τα αδιάθετα ξανθά παιδιά μας.
Μας ζητούν χαρτομάντιλα για να φτύσουνε
κάτι να φάνε και καμιά πορτοκαλάδα
χωρίς ανθρακικό να την πιούν.
Και χρήματα, κύριε, χάρτινα χαρτονομίσματα τσίγκινα κέρματα
χρήματα χρήματα κι αφόρητη ζέστη.
Δεν ξέρω. Αυτοί οι σκούρου χρώματος άνθρωποι
εν αντιθέσει με μας
γεννάνε συνέχεια μικρούς μαύρους βόλους παιδιά
ο υπερπληθυσμός σ' αυτούς οφείλεται
το βλέπετε, δεν χωράμε πια δεν βγαίνουμε θα μας πατήσουν.
Ευτυχώς σ' αυτές τις δικές τους απομακρυσμένες περιοχές
κόψαμε το νερό οι εργάτες τού Δήμου δώσαμε εντολή
να κάνουν απεργία έχουν θαφτεί από σκουπίδια
πολύ κακής διατροφής και τεράστιους ποντικούς
κι έτσι άρχισαν να κυκλοφορούν
μολυσματικές θανατηφόρες αρρώστιες
και ζέστη αλήθεια τώρα που το σκέφτηκα
μήπως αυτές τις χοντρουλές τις αλογόμυγες που μας παρατηρούν
να ξέρετε είμαι σίγουρη αυτοί τις εκπαιδεύουν.
Δεν μπορεί κανείς να τούς έχει εμπιστοσύνη σ' αυτούς
ό,τι ελεημοσύνη να κάνεις.
Τις προάλλες για να σας δώσω να καταλάβετε
πήγα να δώσω ένα έτσι χαστουκάκι μικρό
και μού εδάγκωσε το χέρι.
Θα πρέπει να λάβουμε οριστικά μέτρα γι' αυτούς
πόσο καιρό έχουμε να κάνουμε
ένα πόλεμο μια επιστράτευση.
Το βραδάκι ελάτε θα μαζευτούμε σπίτι εμείς και μεις
θα φάμε κάτι παραδοσιακό και θα απαγγελθούν
νέοι προοδευτικοί ποιητές
αλήθεια, τι γνώμη έχετε γι' αυτή τη Γώγου;
Από τη συλλογή Το ξύλινο παλτό (1982), η οποία βρίσκεται στον τόμο Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε – Ποιήματα 1978-2002 (εκδ. Καστανιώτη).
→ Στην κεντρική εικόνα ο πίνακας του Παναγιώτη Τέτση «Σίφνος».