prodimosieysi karastathis

Προδημοσίευση αποσπάσματος ενός διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων του Νάσου Καραστάθη «Μέρες ντυμένες αντίο», που θα κυκλοφορήσει στις 20 Απριλίου από τις εκδόσεις Key Books.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Το πρώτο αμύγδαλο

Στεκόταν εκεί. Ακίνητος. Στον καφενέ του μικρού λιμανιού. Μπροστά από το μικρό παράθυρο. Δίπλα στην παλιά ξύλινη λουλακιά πόρτα που είχε καιρό να βαφτεί.

Ένα μικρό μαγαζί με δύο μικρά παράθυρα δεξιά και αριστερά της πόρτας, στο ίδιο χρώμα. Παράθυρα μάτια, παράθυρα δάκρυα. Του άρεσαν πολύ τούτα τα μικρά παράθυρα, ανάμεσα σε χοντρούς πέτρινους τοίχους. Ήταν μικρά τα παράθυρα τότε, σε αντίθεση με τώρα που γίνονται ολοένα και πιο μεγάλα, θαρρείς και αγωνιούν στους χρόνους της μοναξιάς να χαράξουν δρόμους. Σαν να προσπαθούν να ανοίξουν τους ανθρώπους. Όσο περισσότερο κλείνoνται τόσο πιο μεγάλα παράθυρα φτιάχνουν, σκέφτηκε. Μα δε γέλασε. Ούτε αμυδρά.

Ήταν ψηλός και αδύναμος. Τα μαλλιά του ίσια, μάλλον σκληρά. Ψαρά στο χρώμα. Μάτια στο χρώμα της θάλασσας, αστραφτερά παρ’ όλα τα χρόνια. Μάτια φορτωμένα πόνο. Ένα ψηφιδωτό από καημούς. Πρόσωπο αυστηρό με λιγοστές χαρακιές. Σημάδια πολέμων. Αλήθεια, με ποιον;

Ελάχιστα αξύριστος, σαν τους άνδρες τους παλιούς, που δεν προλάβαιναν από τη μέριμνα, να φροντίσουν τους εαυτούς τους. Τα χέρια του άγνωστα. Δεν μπορούσες να καταλάβεις αν μάχονταν τις ιδέες ή τη γη. Έβλεπες, όμως, σχεδόν πάντα ένα αναμμένο τσιγάρο να καίει. Μονάχο του. Σαν κραυγή μοναξιάς. Λες και φώναζε τον πολεμιστή. Και ήταν τούτα τα δάχτυλα πίνακας για ζωγραφιά.

«Κραυγή» θα τον ονόμαζε, σκέφτηκε και τώρα αχνογέλασε.

Σαν περπατούσε, έγερναν οι ώμοι του ελάχιστα. Λες και ένα αόρατο χέρι τον πίεζε ελαφρά. Θαρρείς και κουβαλούσε ένα αόρατο σύννεφο. Όλοι όμως μπορούσαν να καταλάβουν πως ήταν φορτωμένο όχι με βρόχινες στάλες, μα με καημούς. Ίσως τούτο το φορτίο να ήταν και η αιτία που περπατούσε παράξενα, χορευτά. Στεκόταν εκεί. Μόνος ή καλύτερα σχεδόν μόνος. Από την άλλη πλευρά του μικρού μαρμάρινου τραπεζιού πάντα στεκόταν, σύντροφος της σιωπής, ένα τασάκι και πάνω του ένα τσιγάρο μοναχό, να σιγοκαίει. Άναβε το δικό του. Σιγόκαιγε στα όμορφα βασανισμένα δάχτυλα. Άναβε το άλλο. Σιγόκαιγε περιμένοντας στο τασάκι, σαν το μαχητή στην τάπια. Εκείνος με το ένα χέρι κρατούσε το τσιγάρο. Με το άλλο χάιδευε τις ουλές του μαρμάρου. Του άρεσε να το κάνει τούτο. Του θύμιζε την παγωνιά του θανάτου και απ’ την άλλη μετρούσε τις πληγές του. Κάθε χαρακιά και ένας πόνος οξύς. Ψαχούλευε το μάρμαρο, τις ρωγμές του και ήταν αυτές το ανάγλυφο των λαβωματιών του.

Στεκόταν εκεί. Μονάχος. Και ήταν η ίδια η κραυγή της σιωπής. Μια ακίνητη κουκίδα σ’ έναν αεικίνητο κόσμο. Σ’ έναν κόσμο με αδιάλειπτη κίνηση που καταφέρνει να φτάσει μέχρι τις βιτρίνες, να γίνει εσώκλειστος ξενοδοχείων, να καταναλώνει ηλεκτρονικές ειδήσεις, να κρεμάει τον εαυτό του στα μανταλάκια των μέσων και να σκέφτεται μόνο με εικόνες. Ήταν εκεί. Δίπλα από τα παράθυρα δάκρυα. Μέρες τώρα κατέβαινε στο λιμάνι. Ακίνητος δίπλα στο μαρμάρινο τραπεζάκι. Μα κίνηση πολλή μέσα του. Το πήγαινε και το έφερνε. Χαλασμός. Σαν τη βιαστική κακαβιά στην κουβέρτα.

Από την άλλη πλευρά του μικρού μαρμάρινου τραπεζιού πάντα στεκόταν, σύντροφος της σιωπής, ένα τασάκι και πάνω του ένα τσιγάρο μοναχό, να σιγοκαίει. Άναβε το δικό του. Σιγόκαιγε στα όμορφα βασανισμένα δάχτυλα. Άναβε το άλλο. Σιγόκαιγε περιμένοντας στο τασάκι, σαν το μαχητή στην τάπια. Εκείνος με το ένα χέρι κρατούσε το τσιγάρο. Με το άλλο χάιδευε τις ουλές του μαρμάρου.

Μέρες τώρα παρατηρούσε το σκαρί. Λιτό σαν αρχαίος ναός. Καμπύλες πλούσιες. Σαν από γυναίκα σε κίνηση. Όμορφη. Λευκή με μια γραμμή κόκκινη, πινελιά της μοίρας. Ξύλο βασανισμένο, τα κύματα δεν αστειεύονται, όπως και η ζωή.

Θα τη ζητούσε, στην ανάγκη θα έδινε τα διπλά. Τι νόημα είχε πια. Τώρα τούτος περπάταγε κιόλας σε άλλους δρόμους. Τώρα τα μαύρα φτερά χτυπούσαν με θόρυβο γύρω του. Είχε χάσει το φως, και το σκοτάδι πια πηχτό, φέτες παχιές. Είχε χάσει την πνοή και ένας βράχος κρύος έστεκε φρουρός στο στήθος του.

Περιβόλι απότιστο μέρες πολλές, στην καρδιά του Αυγούστου. Ο χρόνος γι’ αυτόν στάθηκε. Σκόνη βαριά άρχισε να τον σκεπάζει και μήτε ήθελε, μήτε είχε το κουράγιο να την τινάξει.

key books karastathis meresΒγήκε κρατώντας δύο φλιτζανάκια γιομάτα με καφέ. Το ένα, στο αριστερό, ήταν το δικό της. Λεπτή φίνα πορσελάνη με ροζ λουλουδάκια δουλεμένα από χέρι λεπτό. Θαρρείς και που θα ρίξεις τον καφέ χίλια κομμάτια θα γενεί. Εύθραυστη, διάφανη. Σαν εκείνη. Μάτια παράθυρα. Έμπαινες μέσα τους και αμέσως καταλάβαινες πως εκεί μέσα κατοικεί το φως, πως το σκοτάδι και οι σκιές μακριά διωγμένες. Το άλλο, στο δεξί, ήταν το δικό του. Χοντρό, κλασικό όπως τα φλιτζάνια των καφενείων παλιά. Μόνο που τούτο είχε χρώματα, ζωγραφιά αγαπημένου ζωγράφου. Ο ένας με ζάχαρη, ο δικός του πικρός. Κρατούσε τα φλιτζάνια και πήγαινε χορευτά. Έβαζες στοίχημα ότι δε θα τα έφερνε. Πάντα το έχανες. Έτσι και τώρα. Κατέβηκε και τα απόθεσε στο φιλιατρό. Του άρεσε να πίνει τον καφέ εκεί. Λες και από εκεί θα έβρισκε το νήμα για να είναι και πάλι μαζί. Θα έβρισκε τους δρόμους, τώρα που τα γιοφύρια κόπηκαν, που ο ουρανός γκρεμίστηκε και τον πλάκωνε αφόρητα στο κεφάλι του.

Κάθισε δίπλα στο πηγάδι. Άναψε τσιγάρο. Πρώτα για κείνη. Το άφησε απαλά δίπλα στον καφέ της. Άναψε και το δικό του και οι καπνοί τον έντυσαν. Από κάτω το νερό μουρμούριζε. Δεν καταλάβαινε αν μοιρολογούσε ή αν ήταν τραγούδι. Εκείνος, εκεί, είχε την αίσθηση ότι ήταν κοντά της. Πως ο χρόνος είχε καταρρεύσει, πως ο χώρος είχε γίνει ένα, πως από κει μπορούσε να της μιλήσει, πως ήταν μια τρύπα μυστική που οδηγούσε κατευθείαν στο τίποτα. Εκεί, στα δωμάτια της Περσεφόνης, εκεί που ο οδοιπόρος δεν άφηνε ίχνη. Πίνοντας τον καφέ του, εκεί κάθε πρωί, μαζί της, με τη δροσιά που ανέβαινε από τα βάθη του πηγαδιού, νόμιζε πως χτίζει γεφύρι, πως δένει σχοινί όπως οι δύτες για να ξορκίσουν το μαύρο του βυθού, για να νικήσουν το σκοτάδι της αβύσσου.

Το τσιγάρο της είχε γίνει πια ένας δρόμος από στάχτη και ο καφές της λιγότερο σκούρος. Τον πήρε όπως κάθε πρωί και τον έχυσε στο πηγάδι. Κατά λάθος του έπεσε ένα μικρό κουταλάκι στο χώμα. Έσκυψε, γονάτισε. Ήταν τόσο μικρό που το αιχμαλώτισε στην παλάμη του. Τώρα στεκόταν δίπλα από το πηγάδι, δίπλα από τα μεγάλα κυπαρίσσια. Έστεκαν εκεί. Στρατιώτες ξεχασμένοι, φύλακες αυστηροί που ξέχασαν τη γλύκα του αέρα, τη δροσιά της πάχνης. Πολεμιστές που έδιωξαν βιαστικά το κελάηδισμα των πουλιών από την πλάτη τους. Άνθρωποι απόκληροι, που τους τσάκισε η ζωή, που βλέπουν το χαμόγελο των άλλων και αδυνατούν να κατανοήσουν, Σπαρτιάτες σε αποστολή.

Εκεί, ανάμεσα στο σκοτάδι της γης και στο φως του ουρανού, άρχισε να σκαλίζει με το μικρό, μικρούτσικο κουταλάκι το χώμα. Ήταν λέει, και τούτος ένας τρόπος να τη φέρει κοντά του. Κοίταξε προς τα πάνω. Τα κυπαρίσσια κούνησαν το κεφάλι τους. Συμφωνούσαν. Πώς μπορούσαν άλλωστε. Έλειπε και σε κείνα. Μαζί τα είχαν φυτέψει. Πριν από πενήντα και πλέον χρόνια. Ναι, συμφωνούσαν. Μπορεί και να την έφερναν πίσω. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα του Άρη Μαραγκόπουλου «Απάρνηση», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιφάνεια Ι
(Ο Νικόλας δεν είναι πια εδώ)

...
«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

7 θεατρικές φωνές στις εκδόσεις Βακχικόν

7 θεατρικές φωνές στις εκδόσεις Βακχικόν

Επτά νέες θεατρικές εκδόσεις που κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα από τις εκδόσεις Βακχικόν. 

Επιμέλεια: Book Press

Λιώνουν οι πάγοι, Βίκυ Κλεφτογιάννη

...
«Ανήκουστος βλάβη» του Ντέιβιντ Λοτζ (κριτική) – Μια καυστική παρωδία των campus novels

«Ανήκουστος βλάβη» του Ντέιβιντ Λοτζ (κριτική) – Μια καυστική παρωδία των campus novels

Για το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Λοτζ (David Lodge) «Ανήκουστος Βλάβη», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κυψέλη σε μετάφραση Έφης Τσιρώνη.

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός

Στο μυθιστόρημά του Deaf Sentence (με...

Εκδήλωση για τη συλλογή διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες»

Εκδήλωση για τη συλλογή διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες»

Παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες», τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου.

Επιμέλεια: Book Press

Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, στις 19:30, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Βραζιλιάνας Μοργκάνα Κρέτζμαν [Morgana Kretzmann] «Στη σκόνη» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Ρόδια και Τσιγάρα

...
«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα του Άρη Μαραγκόπουλου «Απάρνηση», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιφάνεια Ι
(Ο Νικόλας δεν είναι πια εδώ)

...
«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ