alt

Για την παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα, του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, η οποία παρουσιάζεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

Του Νίκου Ξένιου

Mε τον εύγλωττο τίτλο Romeo end Juliet, ο Κωνσταντίνος Ρήγος μας έδωσε χθες, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μια ευαίσθητη ανάγνωση του σαιξπηρικού «Ρωμαίος και Ιουλιέττα», που αποκηρύσσει τη βία που περιέχει το έργο και ανατέμνει τις καταβολές του σκηνικού ρομαντισμού μέσω μιας μεταμοντέρνας θεώρησης που περικλείει σύγχρονο χορό, ζωντανή μουσική, περφόρμανς, μιούζικαλ, όπερα και video-art. Ο έρωτας και ο θάνατος του κλασικού θεατρικού ζεύγους διαδραματίζονται «εις την Βερώναν, άπαξ δε εν τη πέμπτη πράξει εις Μάντουαν», όπως γράφει ο μεταφραστής Δημήτριος Βικέλας, ενώ στην εκδοχή του Ρήγου τη θέση της Βερόνας παίρνει ένα μελλοντολογικό ζοφερό σκηνικό που συνδυάζει το «West Side Story» με το «Νεκροταφείο αυτοκινήτων» του Αραμπάλ. Επτά άντρες μοιράζονται τα μέρη του Ρωμαίου και δύο Ιουλιέττες παραπέμπουν στο «Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου» του Μπουνιουέλ. Οι ηθοποιοί έχουν συγκεκριμένη ερμηνευτική μανιέρα, διδαγμένη κατά τρόπον ώστε να «προσγειώνει» το κείμενο στη σημερινή πραγματικότητα.

Οδομαχίες, ανδρισμός και αυτοδικία

Υποβλητικός ο Ακύλας Καραζήσης στη μαγνητοσκοπημένη παρουσία του ως Καπουλέτου-πατέρα στην παράσταση.

Η απρόσωπη παρουσία του Πρίγκιπα (μια ανέκφραστη φωνή off) και η επιτακτική, σαρκαστική φωνή των γονέων της Ιουλιέτας ενσαρκώνουν τον κόσμο της εξουσίας, όπου η φρίκη αναδίδεται από τα ταμπού της οικογενειακής στέγης, του σογιού, του καθωσπρεπισμού, και όπου η τραγικότητα συνίσταται στη διαφύλαξη της κοινωνικής τάξης και στην ισοπέδωση της αθωότητας. Υποβλητικός ο Ακύλας Καραζήσης στη μαγνητοσκοπημένη παρουσία του ως Καπουλέτου-πατέρα στην παράσταση. Ταύτιση του πόνου με την απαγορευμένη ερωτική επιθυμία, που εκ θέσεως μετατρέπεται σε ηδονοθηρική, καθώς έντονος κυριαρχεί ο ανδρικός λόγος: του τακιμιού, της σύγκρουσης, της μονομαχίας, της αντεκδίκησης, του επιβήτορα. Στην αισθητική του Κωνσταντίνου Ρήγου τα ανδρικά οπίσθια δίνουν το στίγμα τους δηλώνοντας ένα αμιγώς ανδροκρατούμενο κλίμα. Ο χαρακτήρας του πατερ-Λαυρέντιου, θεαματικά και με χιούμορ ερμηνευμένος από τον εξαιρετικό Ιερώνυμο Καλετσάνο, έρχεται να γεφυρώσει το κενό επικοινωνίας ανάμεσα στις οικογένειες Καπουλέτων-Μοντέγων, αλλά, με μια διαβολική συνέργεια, επιτυγχάνει τον αφανισμό του έρωτα. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί η οπερετική φιγούρα της Νόνας/Παραμάνας, που με μπρίο και πάθος αποδίδει η μέτζο σοπράνο Άρτεμις Μπόγρη. Η Τροφός είναι και ο φορέας της χαρμόσυνης είδησης, αλλά και ο φορέας των θανατερών ειδήσεων. Σαν να κυριαρχείται το επερχόμενο μέλλον από την προαποφασισμένη δολοφονική ενέργεια, που θα διασφαλίσει την κυριαρχία και θα ακυρώσει οριστικά τον αισθησιασμό. Γιατί, με τα λόγια των Σαίξπηρ/Βικέλα:

Είναι καπνός ο Έρωτας, και γίνετ’ απ’ τα νέφη
των στεναγμών αν σηκωθή, εκείνος που λατρεύει
βλέπει την λάμψιν της φωτιάς· αν ο καπνός κατέβη,
δεν βλέπει παρά πέλαγος, οπού με δάκρυ τρέφει.

altΈφηβοι που δεν μπορούν να ερωτευθούν

Οι Ρωμαίοι του Ρήγου είναι χορός εφήβων, που «εν σώματι» κάνει μια δήλωση πρυτανεύουσας αντίστασης. Αντίστοιχα, η ισχνή γυναικεία παρουσία της Ιουλιέτας, διπλασιαζόμενη, υμνεί τον αισθησιασμό, καθώς στην παρθενική της κλίνη η άτυχη ηρωίδα επικαλείται τη νύχτα που θα συγκαλύψει τον πόθο της:

Έλα ν’ απλώσης τα πυκνά παραπετάσματά σου,
ω Νύκτα, και σκοτείνιασε, που τ’ αγκαλιάσματά μας
να μη ‘μπορή να τα ιδή ο Έρως ο δραπέτης,
κι ο άνδρας μου να πεταχθή κρυφά ‘ς την αγκαλιάν μου,
χωρίς κανείς να τον ιδή, κανείς να τον ακούση.
Δεν θέλουν φως οι ερασταί τα κάλλη των τους φέγγουν!
Είναι τυφλός, και προτιμά τα σκοτεινά ο Έρως.

Οι Ρωμαίοι του Ρήγου αντιλαμβάνονται πως είναι ερωτευμένοι περιγράφοντας λεκτικά το αντικείμενο του πόθου τους, ενώ διαρκώς υφίστανται τη βία των συνομηλίκων τους.

Η συντεθλιμμένη σεξουαλικότητα, μην μπορώντας να επενδυθεί σε συναισθηματική ολοκλήρωση, αναγκαστικά μεταμφιέζεται σε σεξ. Οι Ρωμαίοι του Ρήγου αντιλαμβάνονται πως είναι ερωτευμένοι περιγράφοντας λεκτικά το αντικείμενο του πόθου τους, ενώ διαρκώς υφίστανται τη βία των συνομηλίκων τους. Εσωτερική πάλη του υπό διαμόρφωσιν ανδρισμού σε μια συνωμοσία του φωτός με το σκοτάδι, ώστε να αναδειχθεί το συγκεκαλυμμένο ποιόν του απαγορευμένου έρωτα. Παντού τα στοιχεία της φύσης συνηγορούν στο ένοχο, σαρκικό βίωμα, που στην παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου μεταπλάθεται σε δεσμίδα φωτός:

Αγάλια! ‘ς το παράθυρον τι φως εκεί προβάλλει;
Ανατολή επρόβαλε, κ’ η Ιουλιέτα ήλιος!
Ήλιε γλυκέ, ανάτειλε και σβύσε την Σελήνην.
Ιδέ την απ’ την ζήλειάν της αχνίζει και θαμπόνει,
διότι συ την ξεπερνάς ‘ς την δόξαν και ‘ς τα κάλλη.

Ο Ρήγος εντάσσει τη χορευτικότητα στην καθημερινή κινησιολογία, καθιερώνοντας έντονα το ανθρώπινο σώμα μέσα στο κλασικό κείμενο. Η χορευτικότητα αναδίδεται ως άρωμα στον συγκρουσιακό, άσχημο τόπο που καθιερώνει το σκηνικό των Ρήγου και Τσαγκάρη, προοιωνιζόμενη το κακό. Φουτουριστικοί τόνοι που συνθέτουν άρτια εικαστικά ταμπλώ ενώ η λόγια, έμμετρη γλώσσα της μετάφρασης του Βικέλα εκφωνείται με σύγχρονο ύφος, σύμφωνα με τις παρεκβάσεις/διασκευές του κειμένου από την Έρι Κύργια. Οι φωτισμοί του Χρήστου Τσόγκα είναι έντονα εξπρεσιονιστικοί, τα κοστούμια του Γιώργου Σεγρεδάκη έχουν έντονη ροπή προς το εξωφρενικό και η χορογραφική παρέμβαση της Μαρκέλας Μανωλιάδου στο πλευρό της κεντρικής κινησιολογικής άποψης είναι ευδιάκριτη. Στο τέλος της παράστασης η τραγωδία ανακτά το μέγεθός της με την αργή, τελετουργική και μετωπική παράταξη ενώπιον του κοινού, όπου οι ηθοποιοί τραγουδούν το “You are my destiny” και εδραιώνουν τον θρίαμβο του έρωτα, χωρίς όμως να καταργούν το πένθος: «For never was a story of so woe as that of Juliet and her Romeo…»

* Ο ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.

Info
Μετάφραση: Δημήτριος Βικέλας
Σκηνοθεσία-Χορογραφία-Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Δραματουργική επεξεργασία: Έρι Κύργια
Συνεργάτης σκηνογράφος: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτισμοί: Χρήστος Τσόγκας
Σχεδιασμός Ήχου: Studio 19
Βοηθός Σκηνοθέτη: Έλενα Σκουλά, Άγγελος Παναγόπουλος
Βοηθός Χορογράφου: Μαρκέλα Μανωλιάδη

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά:

Αχτάρ Αλέξανδρος, Επιθυμιάδη Δανάη, Καραούλης Γιάννης, Καραχανίδης Αναστάσιος, Κατσής Γιώργος, Παναγιώτης Μπρατάκος, Παϊταζόγλου Κίττυ, Πλεμμένος Κωνσταντίνος, Σταμόπουλος Αντώνης.

Πατήρ Λαυρέντιος: Ιερώνυμος Καλετσάνος
Παραμάνα: Άρτεμις Μπόγρη (μέτζο σοπράνο) / Λητώ Μεσσήνη (υψίφωνος)

Διεύθυνση παραγωγής, βοηθός σκηνοθέτη: Άγγελος Παναγόπουλος
Βοηθός χορογράφου: Μαρκέλα Μανωλιάδη 

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. «Έντονες επιρροές από τον Καστελούτσι και τον Παπαϊωάννου, εξαιρετική μουσική υπόκρουση». Φωτογραφίες © Ανδρέας Σιμόπουλος

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το «ΜΑΜΙ» του ...

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Για την παράσταση «Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Ροές. Μαζί με τον Περλέγκα παίζουν τα μέλη της ομάδας «κι όμΩς κινείται».

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο θέατρο «Ροές» ο ...

«Φλάι» της Στέλλας Ζαφειροπούλου, σε σκηνοθεσία Πέπης Μοσχοβάκου – Η μύγα που μας μεταφορφώνει σε ανθρώπους

«Φλάι» της Στέλλας Ζαφειροπούλου, σε σκηνοθεσία Πέπης Μοσχοβάκου – Η μύγα που μας μεταφορφώνει σε ανθρώπους

«Φλάι» της Στέλλας Ζαφειροπούλου, σε σκηνοθεσία Πέπης Μοσχοβάκου, στο Θέατρο Όλβιο, με πρωταγωνίστρια τη Λίλη Τσεσματζόγλου.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Ο μονόλογος «Φλάι» της Στέλλας Ζαφειροπούλου ανέδειξε τη συγγραφέα πριν από εννέα χρόνια, παράλληλα ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. «Έντονες επιρροές από τον Καστελούτσι και τον Παπαϊωάννου, εξαιρετική μουσική υπόκρουση». Φωτογραφίες © Ανδρέας Σιμόπουλος

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το «ΜΑΜΙ» του ...

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

«Ο έφηβος» και «Ο νεαρός Τέρλες» τον ώθησαν στην ενδοσκόπιση και τη γραφή, ενώ επανέρχεται στην «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» ως πρότυπο γλώσσας και ύφους. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Κώστα Λογαρά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Για την παράσταση «Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Ροές. Μαζί με τον Περλέγκα παίζουν τα μέλη της ομάδας «κι όμΩς κινείται».

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο θέατρο «Ροές» ο ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ