vakchikon tryfero chortari 728

Για τη νουβέλα της Καρολίνα Σούτι [Carolina Schutti] «Κάποτε πρέπει να περπάτησα σε τρυφερό χορτάρι» (μτφρ. Κατερίνα Λιάτζουρα, εκδ. Βακχικόν).

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

Μπορεί κάποιος να ζήσει χωρίς αναμνήσεις; Χωρίς να γνωρίζει την καταγωγή και τις ρίζες του; Χωρίς να έχει ακούσει οικογενειακές ιστορίες για παππούδες, ξαδέρφια και θείους, χωρίς να έχει νιώσει την ασφάλεια μιας συγγενικής ομάδας που θα λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας, και την οποία από μόνος του θα εγκαταλείψει όταν θα είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τη ζωή με τις δικές του δυνάμεις;

Η Μάγια ζει με τη μαμά και τη γιαγιά της στη Λευκορωσία. Σε πολύ μικρή ηλικία χάνει τη μαμά της, και μαζί χάνει τα πάντα: το σπίτι, τη χώρα, τη γλώσσα της, «τις κουβέντες του αποκοιμίσματος, τις κουβέντες της παρηγοριάς, αυτό το πέρα δώθε λίκνισμα των λέξεων». Την παίρνει ο πατέρας της, ο οποίος της είναι σχεδόν άγνωστος, και, επειδή δεν μπορεί ή επειδή δεν θέλει να αναλάβει ο ίδιος τη φροντίδα της, την αφήνει σε μια μακρινή του θεία, η οποία μένει στην Αυστρία. Όλα είναι για τη Μάγια καινούρια, άγνωστα, ξένα. Κι εκείνη νιώθει ξένη από όλους και από όλα.

Σε πολύ μικρή ηλικία χάνει τη μαμά της, και μαζί χάνει τα πάντα: το σπίτι, τη χώρα, τη γλώσσα της, «τις κουβέντες του αποκοιμίσματος, τις κουβέντες της παρηγοριάς, αυτό το πέρα δώθε λίκνισμα των λέξεων».

Στο σπίτι της θείας που τη φιλοξενεί, υπάρχει οργάνωση και τάξη, υπάρχουν κανόνες που τηρούνται με ευλάβεια. Οι επιτρεπόμενες συναναστροφές της είναι συγκεκριμένες και περιορισμένες. Η θεία την προσέχει, φροντίζει ώστε να είναι καθαρή και χορτάτη. Τα υπόλοιπα, ζεστασιά, τρυφερότητα, κατανόηση, ασφάλεια, είναι περιττά.

Ο μόνος άνθρωπος δίπλα στον οποίο η Μάγια νιώθει καλά, είναι ο Μάρεκ, ένας Πολωνός, πρώην εργάτης σε καταναγκαστικά έργα, ο οποίος δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα του. Τον επισκέπτεται τα απογεύματα, της προσφέρει χυμό από βατόμουρα, της λέει ιστορίες από την πατρίδα του, της διαβάζει παραμύθια. Της ζητά να θυμάται αργότερα αυτές τις στιγμές, γιατί μέσα από τις δικές της αναμνήσεις, εκείνος θα αποκτά υπόσταση.

Η Μάγια πάει σχολείο, κάνει φίλους, μεγαλώνει, ερωτεύεται, αργότερα εγκαταλείπει το σπίτι της θείας και συγκατοικεί με το αγόρι της σε ένα σπίτι στην πόλη. Όμως, όσο κι αν είναι ερωτευμένη με τον Έριχ, όσο καλά κι αν περνάει, πάντα υπάρχει ένα κενό, κάτι που της λείπει και θέλει να ψάξει να το βρει, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει τι ακριβώς είναι αυτό. Θυμάται ελάχιστα πράγματα από το παρελθόν της, ήχους και μελωδίες, λόγια που της έλεγε η μητέρα της ή τραγούδια που της τραγουδούσε, όμως της είναι αδύνατο να ανακαλέσει τις λέξεις που άκουγε. Θυμάται μυρωδιές και χρώματα, αχνές, αποσπασματικές εικόνες της τότε ζωής της. Ρωτάει διαρκώς τη θεία της να της πει ό,τι ξέρει, όμως εκείνη θεωρεί ότι «από το παρελθόν δεν μπορείς να κόψεις κομμάτι, και ότι δεν χορταίνει κανείς από αδιάκοπα ερωτήματα». Οι ερωτήσεις έχουν νόημα μόνο όταν συνδέονται με την επιβίωση.

 Carolina Schutti

Η Καρολίνα Σούτι [Carolina Schutti] γεννήθηκε το 1976 στο Ίνσμπρουκ, όπου ζει ακόμα. Σπούδασε γερμανική φιλολογία, αγγλικές και αμερικανικές σπουδές, κιθάρα συναυλιών και κλασική φωνή. Μετά από αρκετά χρόνια διδασκαλίας και μετά το διδακτορικό της στον Elias Canetti, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και ακολούθησε μια θέση ως βοηθός ερευνητής στο Literaturhaus am Inn. Από το 2009-2013 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Brenner Forum στο Ίνσμπρουκ καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Brenner-Archiv. Οι δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν δοκίμια για λογοτεχνικές σπουδές, λογοτεχνικές κριτικές και άλλα κείμενα σε λογοτεχνικά περιοδικά. Η Schutti έχει λάβει πολλά βραβεία για το λογοτεχνικό της έργο.

Η μητρική γλώσσα ως διαρκής απουσία

Η ηρωίδα πολεμάει ενάντια στη λήθη και στην τάση απόκρυψης και μυστικοπάθειας που εισπράττει από τη θεία της. Ο βίαιος αποχωρισμός από τη μητρική αγκαλιά και η απώλεια της τότε ζωής της, την έχουν σημαδέψει. Η συγγραφέας επικεντρώνεται στην απώλεια της γλώσσας, θεωρώντας ότι η γλώσσα είναι ένα βασικό στοιχείο της ταυτότητας κάποιου, το οποίο όχι μόνο δηλώνει την καταγωγή, αλλά, ενίοτε, λειτουργεί σαν προστασία. Είναι μια λειτουργία που τοποθετεί το άτομο ως μέλος μιας ομάδας, παρέχοντάς του την επίγνωση ότι ανήκει σε αυτήν, ότι υπάρχει σχέση δούναι και λαβείν μεταξύ των μελών της, κι ότι αυτή η αλληλεπίδραση δεν περιορίζεται μόνο στα πρακτικά μέρη που αφορούν την επιβίωση, την επικοινωνία και τη συνεννόηση, αλλά συνδέεται με το συναίσθημα, αντανακλά τη λειτουργία του μυαλού και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.

Ο βίαιος αποχωρισμός από τη μητρική αγκαλιά και η απώλεια της τότε ζωής της, την έχουν σημαδέψει.

shutti coverΟ πολύ πρωτότυπος τίτλος δηλώνει την πεποίθηση της ηρωίδας, ότι ως παιδί, βίωσε ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές, ότι απόλαυσε την τρυφερότητα της μάνας, ότι δεν ήταν πάντα μόνη και ξένη, ότι αγαπήθηκε από κάποιους και υπήρξε γι’ αυτούς ξεχωριστή. Θέλει να βεβαιωθεί ότι διαθέτει αυτά τα απαραίτητα εφόδια για να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή της. Το κείμενο είναι ελλειπτικό και υπαινικτικό, αναθέτει στον αναγνώστη να υποθέσει, να φανταστεί, να πλάσει στο μυαλό του, όσα έχουν συμβεί στη ζωή της ηρωίδας, και τα οποία εκείνη αδυνατεί να θυμηθεί. Η αφήγηση άλλοτε είναι αντικειμενική και αποστασιοποιημένη κι άλλοτε εξομολογητική και εστιασμένη στα συναισθήματα και στις σκέψεις της Μάγιας, στη λαχτάρα της να φύγει από τις σκιές και να ξαναβρεί τις χαμένες λέξεις. Με λόγο κοφτό και στακάτο, με μια λιτότητα ποιητική, με πολλά συμβολικά στοιχεία, και με διαρκώς αιωρούμενη τη λαχτάρα για τρυφερότητα, η συγγραφέας μας χαρίζει ένα κείμενο ζωντανό, πυκνό, ενδιαφέρον και ιδιαίτερα απολαυστικό.

Μια νουβέλα για την οποία η συγγραφέας τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2015, και την οποία η Κατερίνα Λιάντζουρα μετέφρασε με τη δέουσα προσοχή και με τα καλύτερα αποτελέσματα.


 Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥΚΟΥΛΗ είναι εκπαιδευτικός.

Απόσπασμα από το βιβλίο

«Στη θύμησή μου είναι τα πάντα σιωπηλά. Θυμάμαι ένα ήσυχο, κρύο σπίτι, όπου μόνο το ξύλινο πάτωμα τρίζει καθώς πηγαινοέρχεται η θεία: “Από το παρελθόν δεν μπορείς να κόψεις κομμάτι. Σώπα, σώπα. Να είσαι ευχαριστημένη με αυτά που έχεις”».

politeia link more 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα της νομπελίστριας Ντόρις Λέσινγκ [Doris Lessing] «Το χρυσό σημειωματάριο» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Διόπτρα). 

Γράφει ο Κ.Β. Κατσουλάρης

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για την Ντόρις Λέσινγκ χω...

«Έντιμοι άνθρωποι» του Λεονάρδο Παδούρα (κριτική) – O Mάριο Κόντε σε μια Κούβα που αλλάζει

«Έντιμοι άνθρωποι» του Λεονάρδο Παδούρα (κριτική) – O Mάριο Κόντε σε μια Κούβα που αλλάζει

Για το μυθιστόρημα του Λεονάρδο Παδούρα [Leonardo Padura] «Έντιμοι άνθρωποι» (μτφρ. Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη). Kεντρική εικόνα: © Wikimedia Commons. 

Γράφει η Έλενα Χουζούρη 

Ανεξάρτητα αν είχε επισκ...

«Συνάντηση» της Νατάσα Μπράουν (κριτική) – «Αφομοιώσου, αφομοιώσου… διαλύσου μέσα στο χωνευτήρι»

«Συνάντηση» της Νατάσα Μπράουν (κριτική) – «Αφομοιώσου, αφομοιώσου… διαλύσου μέσα στο χωνευτήρι»

Για το μυθιστόρημα της Νατάσα Μπράουν [Natasha Brown] «Συνάντηση» (μτφρ. Βαγγέλης Τσίρμπας, εκδ. Gutenberg). Kεντρική εικόνα: Η Teyonah Parris από τη σειρά «Mad Men». 

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη 

«Δεν υπάρχει επιτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Με ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά των δύο φορές Πρόεδρό της Βασίλη Βασιλικό και ανακοινώνει ότι η Ημέρα Ποίησης 2024 θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ανθρώπου που εισηγήθηκε στην UNESCO την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

...
Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Ακολουθεί επιμνημόσυνο κείμενο του Αλέξη Ζήρα, πρώην Προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, για τον Βασίλη Βασιλικό.

Ένας αποχαιρετισμός στον Βασίλη Βασιλικό

Για πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 ως το κλείσιμο...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ