alt

Για τη μελέτη της Αγγέλας Καστρινάκη «Έρως νάρκισσος, έρως θείος: όψεις του έρωτα στο έργο του Παπαδιαμάντη», η οποία βρίσκεται στον τόμο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Ἦτον πνοή, ἴνδαλμα ἀφάνταστον, ὄνειρον... – Διηγήματα ερωτικά», που κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης.

Του Ζαχαρία Κατσακού

Η Αγγέλα Καστρινάκη σε αυτή τη μελέτη επιχειρεί μιαν ανάγνωση των ερωτικών διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Πρόκειται για τα διηγήματα «Ολόγυρα στη λίμνη», «Η νοσταλγός», «Έρως-ήρως», «Όνειρο στο κύμα», «Φαρμακολύτρια». Η συγγραφέας νοηματοδοτεί και ερμηνεύει τα διηγήματα αυτά μέσα από τα ίδια τα σύμβολα που χρησιμοποιεί ο Παπαδιαμάντης, αλλά και από τους τρόπους με τους οποίους αυτά λειτουργούν λογοτεχνικά. Μέσω αυτής της μελέτης ο αναγνώστης οδηγείται σε έναν σχεδόν συνθετικό τρόπο πρόσληψης των κειμένων, ταυτοχρόνως όμως προσεγγίζει μιαν άλλη αντίληψη και στρατηγική διερεύνησης και ανάλυσης των σημαντικών αυτών έργων.

Μέσω αυτής της μελέτης ο αναγνώστης οδηγείται σε έναν σχεδόν συνθετικό τρόπο πρόσληψης των κειμένων, ταυτοχρόνως όμως προσεγγίζει μιαν άλλη αντίληψη και στρατηγική διερεύνησης και ανάλυσης των σημαντικών αυτών έργων.

Διαπιστώνεται το πλήθος, η ποικιλία και το εύρος των πηγών από τις οποίες άντλησε η συγγραφέας καθώς και η αξιολογική επιλογή τους. Η Καστρινάκη τεκμηριώνει αποδεχόμενη και απορρίπτει τεκμηριώνοντας ερμηνείες και συμπεράσματα που διατυπώθηκαν κατά καιρούς. Το βιβλιογραφικό σύμπαν της μελέτης συγκροτεί, επίσης, ένα ψηφιδωτό ποικίλων αναγνώσεων, παλαιότερων και νεότερων, για το έργο του Παπαδιαμάντη και αποτελεί χρηστικό εργαλείο για τον αναγνώστη και για τον ερευνητή, ώστε κάθε ένας να έχει τη δυνατότητα παράλληλης ανάγνωσης και μελέτης. Η γλώσσα του βιβλίου, τέλος, είναι ζωντανή, έχει αμεσότητα και κριτική επαγωγική σκέψη.

Η μεθοδολογία οργάνωσης του υλικού εκκινεί από την καταχώριση των κειμένων. Το «Θέρος-έρος» και τα «Ρόδιν’ ακρογιάλια» δεν συμπεριελήφθησαν στην έκδοση εξαιτίας της μεγάλης τους έκτασης. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου επιβεβαιώνονται και προσεγγίζονται ερμηνευτικά τα σύμβολα που χειρίζεται ο Παπαδιαμάντης, γίνεται η ανάγνωσή τους, συσχετίζονται και συσσωματώνονται λειτουργικά και οργανικά στο corpus ώστε να νοηματοδοτηθεί και να ερμηνευθεί κάθε διήγημα. Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου που φέρει ως τίτλο «Συμπεράσματα και προεκτάσεις» επιχειρείται μια συνθετική ερμηνεία του ερωτικού Παπαδιαμάντη. Το μέρος αυτό συνιστά και μια γενικότερη προσέγγιση για την πρόσληψη του έργου του.

Στόχος της Καστρινάκη δεν είναι η «μετακριτική», η κριτική της κριτικής δηλαδή, αλλά ο έλεγχος των κριτικών πηγών μέσα από την προσέγγιση των κειμένων.

Η Καστρινάκη γνωρίζει πολύ καλά τις γενικότερες αντιλήψεις και στάσεις που έχει εγγράψει η κριτική για το έργο του Παπαδιαμάντη. Διαπιστώνεται αυτό τόσο από τις παραπομπές και σημειώσεις όσο και από τη γενικότερη συλλογιστική των συμφραζομένων. Για παράδειγμα και ενδεικτικώς ο Λορεντζάτος θεωρεί τον Παπαδιαμάντη ως συνεχιστή της χριστιανικής παράδοσης, ο Προγκίδης τον συνδέει με την ευρωπαϊκή παράδοση, ο Μουλλάς αναφέρεται σε βίωμα ή τραύμα, ενώ ο Παπαγεωργίου θεωρεί ότι ο κοσμοκαλόγερος συνθέτει ένα είδωλο ζωής που δεν μπόρεσε τελικώς να το βιώσει. Για τον Δημαρά και τον Guy Saunier θα αναφερθώ προς το τέλος του κειμένου μου, στην προσπάθειά μου για γενικότερα συμπεράσματα. Στόχος της Καστρινάκη δεν είναι η «μετακριτική», η κριτική της κριτικής δηλαδή, αλλά ο έλεγχος των κριτικών πηγών μέσα από την προσέγγιση των κειμένων.

Τα επτά κείμενα του Παπαδιαμάντη συναποτελούν, θα έλεγα, «επτά όψεις του ίδιου νομίσματος». Τα ομόλογα μοτίβα, τα θέματα, οι πυρήνες περιγραφής, η ανθρωπογεωγραφία και ο χρόνος των κειμένων σπονδυλώνουν έναν λόγο με συναγωγούς δεσμούς. Θα έλεγε κανείς ότι το ένα κείμενο συμπληρώνει το άλλο ή το ένα κείμενο γίνεται εφαλτήριο για το άλλο. Με άλλα λόγια, η ανάγνωση που επιχειρεί η Καστρινάκη έχει δύο κέντρα. Το ένα δεν μπορεί να ιδωθεί χωρίς το άλλο. Ουσιαστικά συναιρούνται. Το πρώτο αφορά τον άνθρωπο. Είναι το επίπεδο του ήρωα-ανθρώπου. Σχετίζεται με τον ναρκισσισμό του και την προσπάθειά του να επικυρώσει τη λατρεία του εαυτού. Ο ναρκισσισμός του ουσιαστικά επιβεβαιώνει και τη θνητότητά του ή τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του. Βέβαια ο ναρκισσισμός, στο πλαίσιο του χριστιανισμού, δεν μπορεί να θεαθεί χωρίς την «Πτώση», αφού το αμάρτημα της αυτολατρείας ήταν και το πρώτο αμάρτημα που διέπραξε ο εωσφόρος. Το άλλο επίπεδο έχει να κάνει με τον προπτωτικό και μεταπτωτικό άνθρωπο. Είναι το επίπεδο του προπατορικού αμαρτήματος και της Πτώσης. Είναι γνωστές οι περιγραφές τις οποίες κάνει ο Παπαδιαμάντης εξεικονίζοντας την προπτωτική κατάσταση όταν εγγράφει από τη μια πλευρά εικόνες με κήπους ανθόσπαρτους ή περίκλειστα κτήματα στα οποία βρίσκονται οικίσκοι και γύρω τους δέντρα κλπ. Από την άλλη πλευρά, το σκηνικό αλλάζει σε μεταπτωτικό καθώς περιγράφονται αθρόες και ποικίλες ανθρώπινες καταστάσεις ή αλλαγές καιρικών φαινομένων. Ακόμη και στο επίπεδο των συμβόλων υπάρχουν αναφορές όπως ρόδο (προπτωτικό) «χωρίς ακάνθας», με αγκάθια (εννοείται) μεταπτωτικό. Ως μεταπτωτικό σύμβολο χρησιμοποιείται, επίσης, η «μηλολόνθη» που είναι το λευκό σκουλήκι των φυτών.

Το σύμβολο, δηλαδή, συνιστά την πρώτη ύλη για να μετουσιώσει ο Παπαδιαμάντης σε ιδέα την κοσμοθεωρία του. Η ερευνήτρια λοιπόν ερμηνεύει και αναλύει το κείμενο με βάση τον αποσυμβολισμό που η ίδια πραγματοποίησε. Αποκαλύπτεται συνεπώς τι κρύβεται πίσω από την ερωτική διηγηματογραφία του Παπαδιαμάντη.

Τα επτά κείμενα συνθέτουν ουσιαστικά ένα ψηφιδωτό αντιθέτων, όπως π.χ. η σωτηρία και η πτώση, το πάθος ως νίκη και ήττα, ο γάμος ως σωτηρία, αλλά και ως όλεθρος, ο έρωτας μόνον ως Θείος και όχι ως σαρκικός ακόμα και μέσα στον γάμο. Εγγράφεται, επίσης, ένα πλήθος συμβόλων που ανάγονται σε αρχέτυπα, σε αρχετυπικές μήτρες όπως ρητώς διατυπώνει η Καστρινάκη. Εντοπίζουμε π.χ. στο επίπεδο της αρχαιοελληνικής παράδοσης, την Εκάτη, την Ανθώ–Πρωτομαγιά και την Αφροδίτη-Έρωτας. Στην ιουδαιοχριστιανική παράδοση τον Αδάμ και την Εύα, τον Χριστό, τον δράκο-διάβολο κ.ά.

Εκτιμώντας γενικότερα το βιβλίο της Καστρινάκη θα έλεγα ότι αυτό διευρύνει τη γνώση μας γύρω από το έργο του Παπαδιαμάντη. Τούτο γιατί αποδεικνύεται τελικώς ότι το σύμβολο στη γενική, αλλά και στην ειδικότερη λειτουργία του γίνεται ο πυρήνας γύρω από τον οποίο συστρέφονται οι κειμενικές νοηματοδοτήσεις. Το σύμβολο, δηλαδή, συνιστά την πρώτη ύλη για να μετουσιώσει ο Παπαδιαμάντης σε ιδέα την κοσμοθεωρία του. Η ερευνήτρια λοιπόν ερμηνεύει και αναλύει το κείμενο με βάση τον αποσυμβολισμό που η ίδια πραγματοποίησε. Αποκαλύπτεται συνεπώς τι κρύβεται πίσω από την ερωτική διηγηματογραφία του Παπαδιαμάντη, ενώ συμπληρωματικές αναφορές γίνονται και σε άλλα ερωτικά κείμενα τα οποία δεν συμπεριελήφθησαν στην εν λόγω έκδοση.

alt
Η Αγγέλα Καστρινάκη

Η μελέτη της Καστρινάκη αποτελεί συμβολή στις σπουδές που αφορούν στο έργο του Παπαδιαμάντη γιατί αποτελεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση φιλολογικής οπτικής πολλών επιπέδων και αναβαθμών. Η μεθοδολογική πορεία που ακολουθεί μοιάζει με εκείνη της επίλυσης ενός αστυνομικού προβλήματος. Θέτει τα δεδομένα, αναλύει και προσεγγίζει τις όψεις των ερμηνειών, ελέγχει και αναλύει μετά σε βάθος, αποκωδικοποιεί και τέλος συμπεραίνει. Μεγάλο ενδιαφέρον επίσης προκαλεί ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει η συγγραφέας τις διπλές αναγνώσεις των κειμένων, τις οποίες με αριστοτεχνικό τρόπο «εγκιβωτίζει» ο Παπαδιαμάντης στα έργα του. Επιβεβαιώνεται αυτό μέσα από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο διηγηματογράφος, από τους υπαινιγμούς και από τα συμφραζόμενα.

Εκτός των άλλων το βιβλίο αναδεικνύει γενικότερους επιστημονικούς προβληματισμούς, όπως για παράδειγμα τον τρόπο ή τους τρόπους με τους οποίους το σύμβολο συγκροτεί οργανική λογοτεχνική ύλη στο έργο του Παπαδιαμάντη ή ερωτήματα όπως ποιο είναι το είδος της σχέσης του Παπαδιαμάντη με την ηθογραφία, με την αρχαία ελληνική παράδοση ή ακόμη, τελικώς, με τον ίδιο τον ρομαντισμό. Ο Παπαδιαμάντης συγκαλύπτει εαυτόν, έχει εμμονές ή παίζει με τον αναγνώστη; Θέματα για τα οποία μια εξαντλητική και συστηματική μελέτη-προσέγγιση θα βοηθούσε γενικότερα στην πρόσληψη του έργου του Παπαδιαμάντη.

Mελέτες όπως αυτή της Αγγέλας Καστρινάκη πιστοποιούν εξαιρετικές ποιοτικές καταθέσεις στο σύνολο της νεοελληνικής μας γραμματολογίας και αποτελούν καίριες βιβλιογραφικές πηγές για την επίλυση του «αινίγματος» που ονομάζεται Παπαδιαμάντης.

Η Καστρινάκη γνωρίζει επίσης την επικινδυνότητα μιας τέτοιας προσέγγισης κυρίως όσον αφορά τη θεολογική και χριστιανική υπόσταση των κειμένων. Ένας φιλόλογος ή κριτικός στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τον σκληρό πυρήνα των ιδεών του Παπαδιαμάντη κινδυνεύει να «θεολογίσει». Το κείμενό του μπορεί να καταλήξει θεολογική μελέτη περισσότερο και λιγότερο φιλολογική προσέγγιση ή ένα κείμενο κριτικής. Η Καστρινάκη λαμβάνει από το πλέγμα των ιδεών αυτών και, όπως επιβεβαιώνεται, τις χρησιμοποιεί για να συμπεράνει συσσωματώνοντάς τις μέσα στο επιστημονικά συναφές πεδίο της. Το δηλώνει ρητώς άλλωστε και η ίδια αφήνοντας τους ειδικότερους γύρω από τη θεολογία να προσεγγίσουν το έργο του Παπαδιαμάντη.


altἮτον πνοή, ἴνδαλμα ἀφάνταστον, ὄνειρον...
Διηγήματα ερωτικά
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Αγγέλα Καστρινάκη: Έρως νάρκισσος, έρως θείος: όψεις του έρωτα στο έργο του Παπαδιαμάντη
Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης 2017
Σελ. 440, τιμή εκδότη €12,00

alt          ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

                                        ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ


 

Εκατό επτά χρόνια μετά τον θάνατό του ο Παπαδιαμάντης εξακολουθεί να είναι ένα αίνιγμα. Για ποια «πληγή» μίλησε ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης; Ποια είναι η «πληγή» του εντέλει και τι προσπαθεί να κρύψει στα διηγήματά του; Τι τελικώς λέει και τι δεν λέει; Ποιο σύστημα χρησιμοποιεί για να μιλήσει ή να μη μιλήσει; Η σχεδόν αποδομητική κριτική του Δημαρά τον εξοστρακίζει από το πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων πεζογράφων-διηγηματογράφων, ενώ το «εωσφορικό» πύργωμα του Guy Saunnier, με όλες τις εν πολλοίς ακραίες θεωρητικές κατασκευές που προτείνει, τον κατατάσσει σε πανέξυπνο, σχεδόν «σατανικό» δημιουργό. Το γεγονός ότι πολλοί μελετητές προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν ακόμη και σήμερα τη λογοτεχνική του δυναμική μπορεί να δηλώνει και τη σημαντικότητα του έργου του. Παρόλ’ αυτά, μελέτες όπως αυτή της Αγγέλας Καστρινάκη πιστοποιούν εξαιρετικές ποιοτικές καταθέσεις στο σύνολο της νεοελληνικής μας γραμματολογίας και αποτελούν καίριες βιβλιογραφικές πηγές για την επίλυση του «αινίγματος» που ονομάζεται Παπαδιαμάντης.

* Ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ είναι κριτικός λογοτεχνίας και δοκιμιογράφος.
Τελευταίο του βιβλίο, η έκδοση των κριτικών κειμένων «Ποιητικά σήματα» (.poema...).

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Φιλμαρισμένη σκέψη» του Ρόμπερτ Πίπιν (κριτική) – Ο κινηματογράφος ως αναστοχαστική μορφή

«Φιλμαρισμένη σκέψη» του Ρόμπερτ Πίπιν (κριτική) – Ο κινηματογράφος ως αναστοχαστική μορφή

Για το βιβλίο του Ρόμπερτ Πίπιν [Robert Pippin] «Φιλμαρισμένη σκέψη» (μτφρ. Γιάννης Μολυνδρής, εκδ. Υδροπλάνο). Κεντρική εικόνα: O Άλφρεντ Χίτσκοκ και η Τζάνετ Λι στα γυρίσματα του «Ψυχώ». 

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

...
Στάθης Λιβαθινός και Φρανκ Ράντατς: Δύο σημαντικά βιβλία για το θέατρο (κριτική)

Στάθης Λιβαθινός και Φρανκ Ράντατς: Δύο σημαντικά βιβλία για το θέατρο (κριτική)

Για το βιβλίο του Φρανκ Ράντατς [Frank Raddatz] «Στον λαβύρινθο, ο Θόδωρος Τερζόπουλος συναντά τον Χάινερ Μύλλερ» (μτφρ. Γιάννης Καλιφατίδης εκδ. Κείμενα) και το βιβλίο του Στάθη Λιβαθινού «Τρεις εποχές. Ατοβιογραφικές σημειώσεις ενός σκηνοθέτη του θεάτρου» (εκδ. Πατάκη). Κεντρική εικόνα: ο Χάυνερ...

«Σαίξπηρ – Η επινόηση του ανθρώπινου» του Χάρολντ Μπλουμ (κριτική)

«Σαίξπηρ – Η επινόηση του ανθρώπινου» του Χάρολντ Μπλουμ (κριτική)

Για τη μελέτη του του Χάρολντ Μπλουμ [Harold Bloom] «Σαίξπηρ – Η επινόηση του ανθρώπινου» (απόδοση: Άρης Μπερλής, Θέμελης Γλυνάτσης, απόδοση-εισαγωγή-σχόλια: Ήρκος Ρ. Αποστολίδης, εκδ. Gutenberg).

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Λένε ότι ο υ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Με ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά των δύο φορές Πρόεδρό της Βασίλη Βασιλικό και ανακοινώνει ότι η Ημέρα Ποίησης 2024 θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ανθρώπου που εισηγήθηκε στην UNESCO την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

...
Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Ακολουθεί επιμνημόσυνο κείμενο του Αλέξη Ζήρα, πρώην Προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, για τον Βασίλη Βασιλικό.

Ένας αποχαιρετισμός στον Βασίλη Βασιλικό

Για πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 ως το κλείσιμο...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

Είναι βιβλία που φέρνουν τις επιστήμες (κυρίως θετικές) πιο κοντά μας και τις κάνουν πιο εύληπτες και γοητευτικές. Επιλέγουμε ορισμένα από τα καλύτερα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Κεντρική εικόνα: Ο Ράσελ Κρόου, ως ο μαθηματικός Τζον Νας, στην ταινία «Ενας υπέροχος άνθρωπος», του Ρον Χάουαρντ.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ